Ψήφισμα ΑΡΑΓΕΣ για τις έρευνες και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Α/Τ.Ε.Ε.

Ψήφισμα για τις έρευνες και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην συνεδρίαση της αντιπροσωπείας του Τ.Ε.Ε. 23/2/2019

Για την ιστορία:

1) στις 14/5/2014 υπογράφηκε σύμβαση μίσθωσης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων για τη χερσαία περιοχή των Ιωαννίνων, μεταξύ του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννη Μανιάτη και των εταιρειών «Energean Oil &Gas-Ενεργειακή Αιγαίου Α. Ε. Έρευνας και Παραγωγής Υδατανθράκων» και «Petra Petroleum INC» η οποία κυρώθηκε με τον Ν.4300/2014 ΦΕΚ 222/3/10/2014. Είχαν προηγηθεί η ψήφιση του Ν. 4001/2011 που εκσυγχρόνισε κατά το μνημονιακότερο τον Ν.2289/1995 για τη διαδικασία αδειοδότησης της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, μειώνοντας το ποσοστό της φορολογικής επιβάρυνσης του αναδόχου από 40% σε 25% (20% για το Δημόσιο και 5% για την περιφέρεια), στη συνέχεια ακολούθησε η πρόσκληση ενδιαφέροντος για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης (πακέτο) στις περιοχές Πατραϊκού Κόλπου, Κατάκωλου και Ιωαννίνων (Α’ εξάμηνο του 2012) και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΠΜΕ) για την περιοχή των Ιωαννίνων, που εκπονήθηκε τον Απρίλιο του 2012 και εγκρίθηκε στις 2/12/2013 από το ΥΠΕΚΑ. Τρία χρόνια κατόπιν της έναρξης της ισχύος της σύμβασης για την περιοχή των Ιωαννίνων, μία τρίτη εταιρεία η «Repsol» Ισπανικών συμφερόντων – η οποία αγόρασε το 60 % των δικαιωμάτων μαζί και την διαχείριση - και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, όπως επιβάλλουν οι διεθνείς κανονισμοί, (επερώτηση Νίκου Χουντή στο Ευρωκοινοβούλιο) εγκαθίσταται στην περιοχή των Ιωαννίνων και αρχίζει τις έρευνες που περιλαμβάνονται στην πρώτη φάση της συγκεκριμένης σύμβασης και εκ των υστέρων απευθύνεται στην κοινωνία και τους φορείς της, όταν αντιλαμβάνεται κινητικότητα προερχόμενη από ομάδες πρωτοβουλίας των κατοίκων της περιοχής

2) Τον Μάρτιο του 2017 (7/3/2017) εγκρίθηκε η ΣΜΠΕ και για το πρόγραμμα ερευνών και εξορύξεων στην περιοχή «Άρτα-Πρέβεζα» των Περιφερειών Ηπείρου, Δυτικής Ελλάδας, Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας απόφαση από την οποία απουσιάζει τόσο η γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου, όσο και της Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, γνωμοδοτήσεις που υπήρχαν στην απόφαση έγκρισης της ΣΜΠΕ της περιοχής Ιωαννίνων, έστω και αν η Περιφέρεια Ηπείρου δεν εισήγαγε το θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο, αλλά στην Επιτροπή Περιβάλλοντος. Παρόλα αυτά η σύμβαση κυρώθηκε με τον νόμο 4526/2018 στην Βουλή με «ευρεία» πλειοψηφία και έτσι και τα «οικόπεδα» Αρτα-Πρέβεζα απέκτησαν νέο «ιδιοκτήτη» για τα επόμενα 33 χρόνια, τα ΕΛΠΕ. Οι συμβατικές υποχρεώσεις ξεκινούν τον Μάρτιο του 219.

3) Τον Μάρτιο του 2018 με τον νόμο 4525/2018, κυρώθηκε η σύμβαση μίσθωσης και για το οικόπεδο 2 του Ιονίου, με «μισθωτή» για την θαλάσσια αυτή περιοχή την σύμπραξη των εταιρειών «Total Ε&Ρ Greece Β.V.», «Edison International S.p.A.» και «Ελληνικά Πετρέλαια Ανώνυμη Εταιρεία»

Όπως φαίνεται από αυτό το σύντομο χρονολογικό ιστορικό η Ήπειρος είναι «περικυκλωμένη» και από στεριά και από θάλασσα.

Και οι τρεις αυτές συμβάσεις προφανώς και έχουν κοινά χαρακτηριστικά για να μην πούμε ότι είναι απλή «αντιγραφή-επικόλληση» με αλλαγές μόνο στις νομοθεσίες και στα τοπωνύμια. Οι όροι είναι προκλητικά ετεροβαρείς υπέρ των πετρελαϊκών εταιρειών και πέρα από τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις στις περιοχές και στις κοινωνίες για τις οποίες μιλάμε, ουσιαστικά μπορούν να χαρακτηριστούν ως απόλυτο ξεπούλημα εδαφών, εθνικού πλούτου και κυριαρχίας για το 1/3 της χώρας.

Περιληπτικά σε ότι αφορά τους νόμους των συμβάσεων θα αναφέρουμε τα εξής:

1) Να ξεκαθαρίσουμε εξ΄αρχής ότι πρόκειται σε όλες τις περιπτώσεις για μία και ενιαία σύμβαση και για την ΕΡΕΥΝΑ και για την ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, με «μισθωτή» ανά περίπτωση, ιδιωτικές εταιρείες ή συμπράξεις της διεθνούς Πετρελαιοβιομηχανίας.

Όπως ξεκάθαρα γράφεται στο ΠΡΩΤΟ άρθρο των συμβάσεων, πρόκειται για Συμβάσεις «μίσθωσης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων», μισθώνουμε, ενοικιάζουμε, παραχωρούμε λοιπόν σαν κράτος το δικαίωμα μας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε ολόκληρη την Δυτική Ελλάδα - στεριά και θάλασσα- για 7 ή 8 + 25 χρόνια ( 7 ή 8 χρόνια για την έρευνα και 25 για την εκμετάλλευση σε περίπτωση ανεύρεσης εκμεταλλεύσιμου κοιτάσματος), με δικαίωμα παράτασης αυτών των χρονικών διαστημάτων.

Όπως ξεκάθαρα επίσης διατυπώνεται σε επόμενα άρθρα (άρθρο 10 των συμβάσεων του 2018) : «Ο Μισθωτής έχει το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής Εργασιών Έρευνας και Εκμετάλλευσης στη Συμβατική Περιοχή και τη διαχείριση των εν λόγω εργασιών.». Στην 10.6 παράγραφο επισημαίνετε ότι το δημόσιο και οποιαδήποτε κρατική αρχή ΔΕΝ θα μπορεί για όσο διαρκεί η σύμβαση, ούτε αυτό ούτε κανείς άλλος, ούτε έρευνα να κάνει ούτε εκμετάλλευση. «Κρατική Αρχή δεν θα χορηγεί σε οποιοδήποτε τρίτο άδειες αναζήτησης Υδρογονανθράκων στη Συμβατική Περιοχή (ή οποιοδήποτε μέρος αυτής) για τη συλλογή σεισμικών και άλλων δεδομένων με σκοπό την αξιολόγηση του δυναμικού σε πετρέλαιο και αέριο χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Μισθωτή.»

Στην παράγραφο 10.4 του ίδιου άρθρου αναφέρεται επίσης ότι ο μισθωτής και κάθε συν-μισθωτής «θα έχει τίτλο κυριότητας ελεύθερο βαρών επί όλων των Παραχθέντων και Διασωθέντων Υδρογονανθράκων στην κεφαλή της γεώτρησης παραγωγής εντός της Συμβατικής Περιοχής.»

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι για τα επόμενα 32-33 χρόνια τουλάχιστον «παραχωρούμε» τον τόπο μας στις πολυεθνικές του Πετρελαίου. Το θέμα δεν είναι τόσο απλό και ανώδυνο, όσο παρουσιάζεται από τις πετρελαϊκές και την κυβέρνηση, καθώς δεν αφορά στην έρευνα μόνο, αφορά στην συνολική παραχώρηση, εδάφους, υπεδάφους και παραγωγής για τα επόμενα 32-33 χρόνια τουλάχιστον.

Σε επόμενα άρθρα ( Άρθρο 20 των νόμων του 2018) γίνεται λόγος για την περίφημη ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ δικαιωμάτων, γεγονός που ήδη έχει συμβεί για την σύμβαση των Ιωαννίνων κι έτσι «εμφανίσθηκε» η εταιρεία REPSOL ως νέος δικαιούχος. Με βάση τις συμβάσεις «Ο Μισθωτής δύναται να μεταβιβάσει εν όλω ή εν μέρει, τα συμβατικά του δικαιώματα και υποχρεώσεις σε Ανεξάρτητο Τρίτο μόνο έπειτα από την έγγραφη συναίνεση του Εκμισθωτή, την οποία συναίνεση δεν θα αρνείται ή καθυστερεί αδικαιολόγητα και έγκριση του υπουργού.»

« Ανεξάρτητος τρίτος» είναι κάθε άλλο φυσικό ή νοµικό πρόσωπο, που δεν είναι συγγενής επιχείρηση, ενώ το δημόσιο δεν «θα αρνείται ή καθυστερεί αδικαιολόγητα» στην μεταβίβαση.

2) Όταν στις αρχές της δεκαετίας πάρθηκε η συγκεκριμένη πολιτική απόφαση για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και αποφασίστηκε η συγκεκριμένη πολιτική, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα των διεθνών πολιτικών για την ενέργεια, αλλά και με βάση τις Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, ο στόχος υποτίθεται ότι ήταν «η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας». Είναι αλήθεια έτσι; Καλύπτουμε με αυτές τις συμβάσεις και με αυτούς τους νόμους τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας;

Στα άρθρα των συμβάσεων με τίτλο ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής: «Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 7 του νόμου περί Υδρογονανθράκων, σε περίπτωση πολέμου, απειλής πολέμου ή άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ο Μισθωτής, κατόπιν αιτήσεως του Δημοσίου, υποχρεούται να θέτει στη διάθεση σε αυτό, το σύνολο ή συγκεκριμένο τμήμα του μεριδίου του επί της παραγωγής Υδρογονανθράκων και Παραπροϊόντων από την Περιοχή Εκμετάλλευσης, με την προϋπόθεση ότι, εάν πριν από την άσκηση του ανωτέρω δικαιώματος υπήρχαν μερικές περιοχές εκμετάλλευσης στην ίδια Συμβατική Περιοχή ή σε άλλες περιοχές στην Ελλάδα, η συνεισφορά του Μισθωτή σύμφωνα με αυτό το αίτημα θα κατανέμεται σε αναλογική βάση ανάμεσα στους μισθωτές στις σχετικές περιοχές.»

Δηλαδή; Σε περίπτωση πολέμου θα κάνει το δημόσιο και αίτηση στις πετρελαϊκές εταιρείες για να του δώσει «μερίδιο» από την παραγωγή που του αναλογεί.

Πέρα από αυτό βέβαια το δημόσιο θα εισπράττει και «μίσθωμα» το οποίο με βάση τις συμβάσεις θα είναι ποσοστό επί της παραγωγής και θα μπορεί να λαμβάνεται είτε σε είδος είτε σε χρήμα, είτε σε συνδυασμό και των δύο. Αν το κράτος επιλέξει «Μίσθωμα σε χρήμα» ο Μισθωτής αποκτά δικαίωμα κυριότητας στην παραγωγή. Αν επιλέξει «μίσθωμα σε είδος» τότε το δημόσιο και οι μισθωτές έχουν συγκυριότητα στην παραγωγή. Το ποσοστό Μισθώματος καθορίζεται και αυτό και μπορεί να είναι στην καλύτερη περίπτωση 25%. 

Παράδειγμα ν.4526.2018: Αρθρο 13 Μίσθωμα: « εάν ο Συντελεστής R για την περίοδο αυτή είναι: (α) μικρότερος ή ίσος με 0,5, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 5% (πέντε τοις εκατό), (β) μεγαλύτερος από 0,5 αλλά μικρότερος ή ίσος με 1,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 10% (δέκα τοις εκατό), (γ) μεγαλύτερος από 1,0 αλλά μικρότερος ή ίσος με 1,5, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 15% (δεκαπέντε τοις εκατό), (δ) μεγαλύτερος από 1,5 αλλά μικρότερος ή ίσος με 2,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 20% (είκοσι τοις εκατό), (ε) μεγαλύτερος από 2,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 25% (εικοσιπέντε τοις εκατό).»

Το R είναι αυτό που στην καθομιλουμένη των πετρελαϊκών αναφέρεται ως Royalties και ορίζεται στις συμβάσεις ως εξής: 

“«Συντελεστής R» σημαίνει, σε σχέση με την Πρώτη Περίοδο και σε σχέση με κάθε επόμενο Ημερολογιακό Τρίμηνο, το αποτέλεσμα της διαίρεσης των Σωρευτικών Ακαθάριστων Εισροών για την Πρώτη Περίοδο ή το εν λόγω Ημερολογιακό Τρίμηνο, κατά περίπτωση, με τις Σωρευτικές Συνολικές Εκροές της Πρώτης Περιόδου ή του εν λόγω Ημερολογιακού Τριμήνου κατά, περίπτωση. Αναφορικά με τον υπολογισμό του Συντελεστή R: (i) Τυχόν ποσά που κατατίθενται στο ειδικό αποθεματικό για την αποσυναρμολόγηση ή την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων και για την αποκατάσταση της Συμβατικής Περιοχής («Εγκατάλειψη») και, εφόσον ισχύει, το συνολικό ποσό των πραγματικών δαπανών για εργασίες Εγκατάλειψης που δεν καλύπτονται από το ειδικό αποθεματικό, θεωρούνται εκπιπτόμενα έξοδα. (ii) Όλα τα έξοδα και οι δαπάνες, αναφορικά με τα δάνεια για τη χρηματοδότηση των Εργασιών Πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά τόκων και εξόδων χρηματοδότησης που επιβαρύνουν το Μισθωτή και/ή κάθε Συμμισθωτή, δεν θεωρούνται εκπιπτόμενα έξοδα. (iii) Τα Μισθώματα συμπεριλαμβάνονται στον παρονομαστή (Σωρευτικές Συνολικές Εκροές) του Συντελεστή R.”

Σε ότι αφορά λοιπόν στην «κάλυψη» των αναγκών της χώρας το δεδομένο είναι ότι πάλι θα «αγοράζουμε πετρέλαιο» αλλά αυτή τη φορά θα είναι το «δικό» μας.

Τέλος σε ότι αφορά στις «στρεμματικές αποζημιώσεις» για την περίπτωση των χερσαίων εξορύξεων τα ποσά που καθορίζονται κινούνται στα όρια της φαιδρότητας καθώς καθώς όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον ν.4526/2018 ( άρθρο 15) μιλάμε για τα εξής:

«(α) Πενήντα (50) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Πρώτη Φάση),

(β) εκατό (100) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Δεύτερη Φάση),

(γ) διακόσια (200) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Τρίτη Φάση) και τυχόν παράταση αυτής όπως προβλέπεται στο άρθρο 2.3,

(δ) επιπλέον των αποζημιώσεων που καταβάλλονται στο πλαίσιο των παραγράφων (α), (β) και (γ) ανωτέρω, χίλια (1000) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Περιοχής Εκμετάλλευσης ετησίως καθ’ όλη τη διάρκεια του Σταδίου Εκμετάλλευσης»

Τα ποσά αυτά έχουν ως μονάδα μέτρησης τετραγωνικά χιλιόμετρα, πράγμα που δεν έχει καμιά σχεση με τον μέσο όρο ιδιοκτησίας στην Ηπειρο. Παρόλα αυτά αν κάποιος έχει «τέτοιου μεγάθους» ιδιοκτησία θα μπορεί να εισπράττει στην καλύτερη περίπτωση 1.200,00 € τον χρόνο, την ίδια στιγμή που οι πετρελαϊκές θα κερδίζουν δις δολάρια.! «Εμίρηδες» λοιπόν θα γίνουμε στην πιο φτωχή περιφέρεια της ΕΕ! Είναι προφανές!

3) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Οι μόνοι φόροι είναι 20% ειδικός φόρος εισοδήματος και 5% περιφερειακός φόρος επί του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος, της πετρελαϊκής! Ο τρόπος καθορισμού του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος περιγράφεται επίσης στις συμβάσεις και έτσι όπως ορίζεται είναι σαφές ότι οι φόροι αυτοί θα μπορούν να γίνουν άκρως ευνοϊκοί ως ποσά για τις πετρελαϊκές.

Πέρα από αυτό όμως, είναι προκλητικό οι πετρελαϊκές εταιρείες, να φορολογούνται με 20% στην χώρα που ο πρώτος φορολογικός συντελεστής για οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι το 20%. Δηλαδή, ο μηχανικός, ο αυτοαπασχολούμενος, αγρότης, ο μισθωτός του κατώτατου μισθού των 650€ μεικτά, ο βιοπαλαιστής πληρώνει φόρο 20% με εισοδήματα που δεν του επιτρέπουν να ζήσει και πάει μετανάστης ή κλείνει το γραφεί του ή κλείνει την επιχείρηση του ή κλείνει το μαγαζί του ή πουλάει τα πρόβατα του και ταυτόχρονα οι πετρελαϊκές εταιρείες κι αυτές μπαίνουν στο 20% από το καθαρό φορολογητέο τους, έτσι ώστε να αυτές να κερδίζουν όσο πιο πολύ μπορούν! Ακόμη και στη φορολογία! Είναι δυνατόν να είναι ίδιος ο φόρος των ΕΛΠΕ με τον φόρο που πληρώνουν αυτοί που έχουν εισόδημα μεικτά 650€ το μήνα;

4) Εργασία

Το άλλο μεγάλο επιχείρημα είναι ότι θα «βρει ο κόσμος δουλειά!» Κι αυτό λέγεται χωρίς βέβαια να γίνει καμιά ανάλυση για το ποιες και πόσες τωρινές θέσεις εργασίας θα τεθούν σε κίνδυνο στον αγροτοκτηνοτροφικό και στον τομέα του τουρισμού, αν στην Ήπειρο γίνει η επιλογή της μονοδρομικού τύπου οικονομικής δραστηριότητας παραγωγής υδρογονανθράκων. Είναι προφανές και δεν χρειάζεται ανάλυση, ότι δεν θα υπάρχει τουρισμός στα Τζουμέρκα και στο Ιόνιο με την γεώτρηση δίπλα, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να υπάρξει ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων με τις γεωτρήσεις πετρελαίου στο διπλανό χωράφι, είναι προφανές ότι κινδυνεύει ο Αμβρακικός και τα ποτάμια της Ηπείρου! Κι επίσης είναι σαφές και στις συμβάσεις, ότι όλοι αυτοί οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι εργαζόμενοι στον τομέα του Τουρισμού, δεν θα βρουν δουλειά στην πετρελαιοβιομηχανία και στις γεωτρήσεις! Καθώς όπως αναφέρεται σε όλες τις συμβάσεις σε σχέση με το προσωπικό, αυτό θα είναι λίγο, εξειδικευμένο και από όπου θέλει η εταιρεία! Δηλαδή για λίγες εκατοντάδες θέσεων απόλυτα εξειδικευμένης εργασίας, διακινδυνεύουμε στην Ήπειρο και στην Άρτα, δεκάδες ( αν όχι εκατοντάδες) χιλιάδες θέσεων εργασίας στον αγροτικό, κτηνοτροφικό τομέα και στον τομέα του Τουρισμού. Το «σχέδιο» ως εκ΄τούτου είναι ένα σχέδιο πλήρους ερημοποίησης και φτωχοποίησης του τόπου και των ανθρώπων του.

5) Επίβλεψη

Και ποιοι θα «επιβλέπουν» την σύμβαση και όλες αυτές τις εργασίες για τα επόμενα 33 χρόνια; Αυτό γίνεται επίσης σαφές στα άρθρα των νόμων με τίτλο «Τεχνική Συμβουλευτική Επιτροπή». Για παράδειγμα στον νόμο 4526/2018 η «Τεχνική Συμβουλευτική Επιτροπή» θα είναι 6μελής, με 3 μέλη που ορίζει το δημόσιο και 3 η εταιρεία και με βάση την παράγραφο 4.9 του νόμου αυτού, απαιτούνται οι αποφάσεις της να είναι ΟΜΟΦΩΝΕΣ. Αν δεν υπάρχει ομοφωνία τότε παραπέμπονται σε «Αποκλειστικό Εμπειρογνώμονα». Ποιος είναι αυτός;

«Αποκλειστικός Εμπειρογνώμων» σημαίνει μέλος του: (α) Ινστιτούτου για την Ενέργεια του Λονδίνου (Energy Institute of London), (β) Αμερικανικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (American Petroleum Institute), ή (γ) Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (IFP Energies nouvelles), υπό την προϋπόθεση ότι, στην περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων με όλα τα προαναφερθέντα ινστιτούτα, ο Εκμισθωτής δικαιούται να ορίσει ανεξάρτητο αναγνωρισμένο ινστιτούτο πετρελαίου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο παράγονται Υδρογονάνθρακες.

Σε όλες τις περιπτώσεις η γνώμη του Αποκλειστικού Εμπειρογνώμονα γίνεται δεκτή! Σε όλες τις περιπτώσεις λοιπόν η πετρελαιοβιομηχανία θα καθορίζει τις αποφάσεις που παίρνονται και οι εκπρόσωποι του δημοσίου θα «αναγκάζονται» να ΟΜΟΦΩΝΟΥΝ! Ωραία πράγματα!

Στα πλαίσια των συμβάσεων αυτών η πετρελαιοβιομηχανία θα κάνει και όλες τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και τα Περιβαλλοντικά Σχέδια Δράσης από εδώ και πέρα. Οι εταιρείες θα κάνουν τις μελέτες, οι εταιρείες θα ελέγχουν τον εαυτό τους αν τηρούνται οι όροι των μελετών και της σύμβασης. Πλήρης απουσία του δημόσιου ελεγκτικού μηχανισμού και των αντίστοιχων δομών του κράτους. Κι όλο αυτό λέει θα διαφυλάσσει το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον! Πρωτοφανή πράγματα για την χώρα! Βέβαια δεν είναι πρωτοφανή στην πετρελαϊκή βιομηχανία καθώς η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει την κατάντια εδώ και πολλά χρόνια τόσο στον αναπτυσσόμενο κόσμο όσο και στον αναπτυγμένο κόσμο!

Κι άλλωστε όπως αναγράφεται σε διάφορα άρθρα των νόμων «Θα ακολουθούνται οι βέλτιστες πρακτικές της διεθνούς πετρελαιοβιομηχανίας με γνώμονα την βέλτιστη οικονομική ανάκτηση και τα «επαρκή» μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος».

Και κάτι τελευταίο! Με βάση επίσης τις συγκεκριμένες συμβάσεις , αν βρεθεί εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα και αποφασιστεί παραγωγή και το κοίτασμα αυτό εκτείνεται εκτός των ορίων της Συμβατικής περιοχής, τα όρια της περιοχής τροποποιούνται αυτοδίκαια και χωρίς να χρειάζονται «εγκρίσεις». Άρα περιοχές περιβαλλοντικής κρισιμότητας, NATURA, RMSAR, Εθνικά Πάρκα κλπ κλπ κλπ βρίσκονται υπό απειλή και δεν προστατεύονται!

Στις 19/12/2017 παρέστησαν στη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/Τμήμα Ηπείρου εκπρόσωποι της εταιρίας ΕΝVECO υπεύθυνης για τη συγγραφή του Περιβαλλοντικού Σχεδίου Δράσης για να παρουσιάσουν στοιχεία για τις έρευνες υδρογονανθράκων κυρίως για την πρώτη φάση των ερευνών, (σεισμικές έρευνες προσδιορισμένες χωρικά σε μεγάλα τμήματα του Νομού Ιωαννίνων και του Νομού Θεσπρωτίας) και κάποιες αναφορές στις επόμενες φάσεις (ερευνητικές γεωτρήσεις).

Από τα γενικόλογα μη δεσμευτικά στοιχεία των εκπροσώπων της εταιρείας στη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ/Τμήμα Ηπείρου προέκυψαν τα εξής:

1) Μη υποχρέωση υποβολής Μ.Π.Ε. για τη φάση των σεισμικών ερευνών, αλλά κατάθεση Περιβαλλοντικού Σχεδίου Δράσης, το οποίο όπως και τους συνοδούς χάρτες , ούτε έστειλαν εκ των προτέρων έστω για μια πρόχειρη ανάγνωση, ούτε έφεραν μαζί τους κατά την παρουσίαση σαν να απευθυνόταν σε ανίδεους.

2) Ασάφειες επί του Περιβαλλοντικού Σχεδίου Δράσης, που αφορούν σε μειώσεις του εύρους της περιοχής ερευνών, στο πλήθος, το μέγεθος, και την περιγραφή των σεισμικών διασκοπίσεων και των συνοδών έργων, της ηχορύπανσης, της απόστασης από τους οικισμούς αλλά και παραλείψεις στην περιγραφή της 2^ης κα 3^ης φάσης της έρευνας που αφορά στις ερευνητικές γεωτρήσεις.

3) Υπεκφυγές για τις αδειοδοτήσεις - εγκρίσεις από τις σχετικές υπηρεσίες για τις προεργασίες και εργασίες των ερευνών (ξυλεύσεις, εκχερσώσεις, οδοποιία, ύδατα). Εκ των υστέρων γνωρίζουμε ότι το δασαρχείο είχε εκδώσει άδεια ξυλεύσεων από τις 29/9/2017.

4) Αποφυγή αναφοράς σε σχέδια πρόληψης: αρνητικών συμβάντων, διαχείρισης των αποβλήτων, αστοχίες των μηχανημάτων και μείωσης της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος στο πεδίο των σεισμικών ερευνών και γεωτρήσεων.

5) Αποφυγή απαντήσεων σε βάσιμα και κρίσιμα ερωτήματα για τις πολύ περισσότερο σημαντικές επιπτώσεις από τη δεύτερη φάση (παραγωγική), σε περίπτωση επιτυχούς έκβασης της ερευνητικής φάσης σε σχέση με τους κινδύνους τους προερχόμενους από τη σεισμικότητα της περιοχής, τη διατάραξη του υδάτινου δυναμικού, του οικιστικού περιβάλλοντος, της πανίδας και της χλωρίδας.

6) Αναφορά σε έναν ίδιο της εταιρείας μηχανισμό ελέγχου αποτελούμενο από οκτώ υπαλλήλους που θα συλλέγουν τα στοιχεία για την εταιρεία και εκείνη θα τα αποδίδει στο Υπουργείο (με βάση την Σ. Μ. Π. Ε. έχει την υποχρέωση σύστασης Μονάδας Περιβάλλοντος στο οργανόγραμμα της). Σημειώνουμε ότι στην Σ. Μ. Π. Ε. γίνεται εκτενής αναφορά στο σύστημα Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης των επιπτώσεων σε κρίσιμους αποδέκτες, αλλά και σε δείκτες που έχουν θεσπιστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ή έχουν προταθεί από τις τοπικές αρχές, σύστημα το οποίο θα πρέπει να πιστοποιηθεί από ανεξάρτητο, εξωτερικό και αναγνωρισμένο φορέα πιστοποίησης (σελ.49,50,51).

• Δεδομένων των σημαντικών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων και περιβαλλοντικών κινδύνων των δραστηριοτήτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, βάσει της διεθνούς εμπειρίας και της συνεχιζόμενης συσκότισης των διαστάσεων των συγκεκριμένων επενδύσεων, (αναφερόμαστε και στη περιοχή Άρτας-Πρέβεζας) τόσο στη φάση των σεισμικών ερευνών, πολύ δε περισσότερο στη φάση των ερευνητικών και παραγωγικών γεωτρήσεων. (ατμοσφαιρική και εδαφική ρύπανση, κίνδυνος ατυχήματος μεγάλης έκτασης στις γεωτρήσεις σε συσχετισμό με την σεισμικότητα της περιοχής, ρύπανση των υδάτων στις γεωτρήσεις και κατά μήκος των αγωγών, απερίγραπτη επιβάρυνση του λιμένα εξαγωγής με εγκαταστάσεις αποθήκευσης, επεξεργασίας και φόρτωσης).
• Δεδομένης της ελλιπούς προσέγγισης της δραστηριότητας εξόρυξης υδρογονανθράκων από την β’ φάση της μελέτης για την αξιολόγηση, αναθεώρηση και εξειδίκευση του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου (Π.Π.Χ.Σ.Α.Α.) καθώς αποσιωπά τις μεταβολές και τις συγκρούσεις χρήσεων γης και εισοδημάτων που θα προκαλέσει η προσπάθεια υλοποίησης των προτεινόμενων επενδύσεων, πράγμα που το καθιστά αναξιόπιστο και υποταγμένο σε εξελίξεις που είχαν δρομολογηθεί κεντρικά, και συνεχίζουν να δρομολογούνται και από τη σημερινή κυβέρνηση, σύμφωνα με ειλημμένες πολιτικές αποφάσεις κυβερνητικών εταίρων και ενδιαφερομένων και μακριά από τις τοπικές αγωνίες και ανάγκες και μάλιστα με επίκληση του εθνικού συμφέροντος.
• Δεδομένης της ανησυχίας και της κινητοποίησης τμήματος της τοπικής κοινωνίας στην κατεύθυνση της πολυσχιδούς ενημέρωσης μέσω της οργάνωσης ημερίδων.
• Δεδομένης της ασυμβατότητας της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων με την πρωτογενή και τουριστική αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής.
• Δεδομένης της αναγκαιότητας απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα που επιβάλλει η κλιματική αλλαγή σε παγκόσμια κλίμακα.
• Δεδομένης της έλλειψης εποπτείας και ελέγχου από δημόσιο και μάλιστα από τοπικού χαρακτήρα φορέα καταθέτουμε:

Αρχικά την εναντίωση μας σε κάθε συμφωνία εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας και δη από ιδιωτικό φορέα μονοπωλιακού χαρακτήρα που μόνο εξάρτηση για τη χώρα και περιφρόνηση και καθυστέρηση για τη τοπική κοινωνία μπορεί να επιφέρει

και

Δηλώνουμε τη συμπαράταξή μας με τους κινητοποιημένους κατοίκους στη κατεύθυνση της πολύπλευρης και κατά το δυνατόν αντικειμενικής ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας, τόσο για τις επιπτώσεις από την έρευνα, πολύ δε περισσότερο για τη συνέχεια. Το Τ.Ε.Ε./ ως επιστημονικός φορέας, οφείλει να συμβάλει στο βαθμό που του αναλογεί στην ανάδειξη των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών, ενός έργου τόσο πολύ μεγάλης κλίμακας και στην ανάδειξη των ευθυνών κεντρικών και τοπικών ιθυνόντων, σχετικά με τη διαχείριση της υλοποίησης του έργου, ώστε με συγκεκριμένες προτάσεις να μπει στο δημόσιο διάλογο που έχει ξεκινήσει, στο πλευρό της τοπικής κοινωνίας.

Ως εκ τούτου προτείνουμε στην αντιπροσωπεία του Τ.Ε.Ε.:

1. Την άμεση ενασχόληση και εξέταση των διαφόρων παραμέτρων των προγραμμάτων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων σε σχέση με το υδατικό δυναμικό, τη σεισμική δραστηριότητα, τους υφιστάμενους οικισμούς, την πανίδα και χλωρίδα, τις οικονομικές δραστηριότητες κλπ.
2. Τη διοργάνωση ημερίδας σε συνεργασία με άλλους επιστημονικούς φορείς που άπτονται του αντικειμένου.
3. Την διεκδίκηση ελέγχου από δημόσιο φορέα τοπικού χαρακτήρα της όλης διαδικασίας έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων.
4. Την τροποποίηση/κατάργηση της ισχύουσας νομοθεσίας και των συγκεκριμένων συμβάσεων που αφορούν στο θέμα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη χώρα σε κατεύθυνση που να προασπίζει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον.

23/2/2019

ΑΡΑΓΕΣ