Το Σωματείο ανήκει στις Μισθωτές Τεχνικούς, τελεία.

Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών

Το Σωματείο ανήκει στις Μισθωτές Τεχνικούς, τελεία.

Ενόψει των εκλογών του Δεκεμβρίου σημειώναμε ως Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών ότι τα 2 τελευταία χρόνια το Σωματείο βρισκόταν σε υπολειτουργία, με αναλογικές ευθύνες. Ακόμα τονίζαμε την ανάγκη για αναζωπύρωση της εξωστρεφούς παρουσίας (εργασιακούς χώρους) και των διαδικασιών βάσης του Σωματείου προκειμένου αφενός να μαζικοποιηθεί και αφετέρου να λειτουργήσει με ανοιχτό τρόπο, με αρχές τη συμπερίληψη και τη σύνθεση. Η εκλογική διαδικασία επιβεβαίωσε τη θεώρησή μας περίτρανα και πέρα από κάθε αμφιβολία με μια μείωση της συμμετοχής κατά 25% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές και τη συμμετοχή να ανέρχεται στο 30% των εγγεγραμμένων στο Σωματείο. Το παραπάνω δεν αποτελεί φυσικό φαινόμενο αλλά απότοκο μιας διπλής απόσυρσης, του Σωματείου από το πλευρό των εργαζομένων και των εργαζομένων από τη ζωή του Σωματείου. Παραταύτα το αποτέλεσμα των εκλογών κατέγραψε ως πρώτη και αυτοδύναμη παράταξη την ΕΣΑΚ για δεύτερη συνεχή θητεία. Από τότε και ύστερα εκτυλίσσεται από τη μια ένα θέατρο του παραλόγου και από την άλλη η παγίωση της ιδιοκτησιακής αντίληψης του Σωματείου από την ΕΣΑΚ. Πιο συγκεκριμένα και με χρονική σειρά:

Στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο (8/01) αποφασίσαμε τη συμμετοχή στην απεργία της 12/01 καλύπτοντας τους εργαζομένους του κλάδου. Στα πλαίσια της προετοιμασίας της απεργίας αποφασίστηκαν παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους. Παρόλα αυτά η ΕΣΑΚ που είχε επωμιστεί την ευθύνη της ενημέρωσης των μελών του Σωματείου (ακόμη και του ΔΣ) για τα μέρη και τις ώρες που αυτές θα πραγματοποιούνταν δεν έπραξε το οτιδήποτε και ακόμη παραμένει άλυτος γρίφος το εάν και από ποιους πραγματοποιήθηκαν οι εν λόγω παρεμβάσεις.

Στις 21/01 είχε καλεστεί Συνέλευση του Σωματείου, μετά από πρόταση μας, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε λόγω απαρτίας (43 μέλη έναντι των 45 που χρειάζονταν για να γίνει εξ αναβολής) αλλά ανάχθηκε σε ανοιχτό ΔΣ. Προφανώς οι ευθύνες της μη απαρτίας βαραίνουν κάθε πολιτική δύναμη του Σωματείου αναλογικά με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα που προέκυψαν μόλις ένα μήνα νωρίτερα. Στη συνέλευση αυτή η πρόταση που καταθέσαμε ως Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών, για πρωινή μαχητική παρέμβαση στα γραφεία του πρώην ΤΣΜΕΔΕ, αναφορικά με τα αναδρομικά και το νόμο Κατρούγκαλου (νέα αύξηση εισφορών), αντιμετωπίστηκε με αδικαιολόγητη- εκτός ορίων επιθετικότητα και απορρίφθηκε από την ΕΣΑΚ. Κατόπιν η ίδια κατέθεσε αντιπρόταση για απογευματινή παρέμβαση στην ίδια ημερομηνία 29/01 στα γραφεία του ΕΦΚΑ αυτήν τη φορά, στην πλατεία Αριστοτέλους. Εκεί διαπιστώσαμε παρόντες στην ώρα και στο μέρος που προτάθηκε, ότι η δύναμη που πρότεινε την παρέμβαση ήταν και αυτή που έλαμψε δια της απουσίας της. Προφανώς δεν υπήρξε καμία ενημέρωση ούτε για την απόφαση (δε στάλθηκε καν mail κάλεσμα στη λίστα του Σωματείου) αλλά ούτε και για την απουσία της ΕΣΑΚ.

Ενόψει εκδήλωσης της 26/02 στην κατειλημμένη σχολή του Συλλόγου Φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ, ζητήθηκε από το Σωματείο εκπρόσωπος με σκοπό να τοποθετηθεί σε μια προσπάθεια σύνδεσης του αγώνα ενάντια στα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά με τις αλλαγές στον κλάδο των μηχανικών. Ως αποτέλεσμα αυτού, η ΕΣΑΚ χωρίς να ενημερώσει κανένα από τα μέλη των υπολοίπων δυνάμεων στο ΔΣ έστειλε ως εκπρόσωπο μέλος της. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, μοιράστηκε από μέλη της κείμενο με την υπογραφή του Σωματείου χωρίς προηγουμένως να έχει εγκριθεί από κανένα από τα όργανά του (ΔΣ, Συνέλευση). Κάτι τέτοιο θα περνούσε απαρατήρητο αν δεν τύγχανε στην εκδήλωση να παρίσταντο και άλλα μέλη του Σωματείου.

Σήμερα 21/03 είχε καλεστεί νέα Συνέλευση του Σωματείου, μετά από πρόταση μας, με απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου στην οποία είχαν συμφωνήσει όλες οι δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτό. Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη απόφαση του ΔΣ πάρθηκε στις 10/03, έπρεπε να μεσολαβήσουν 10 ημέρες και να φτάσουμε 2 ημέρες πριν τη Συνέλευση για να σταλεί mail ενημέρωσης από πλευράς Προέδρου (ΕΣΑΚ) στα μέλη του Σωματείου. Παρόλα αυτά το mail ενημέρωσης αποδείχθηκε εντελώς λάθος μιας και καλούσε την Τετάρτη 23/03 που είναι ημερολογιακά αδύνατον. Μετά από επικοινωνία μας με τον ίδιο τον Πρόεδρο, αν και δεσμεύτηκε να αποστείλει διορθωτικό mail, κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ. Βέβαια όταν φτάσαμε στο Εργατικό Κέντρο στη μέρα και στην ώρα που είχε συμφωνηθεί, διαπιστώσαμε ότι η ΕΣΑΚ είχε μονομερώς μεταφέρει το χρόνο διεξαγωγής της Συνέλευσης για την Παρασκευή, χωρίς αυτό να είναι καν σε γνώση των μελών του ΔΣ.

Με βάση όλα τα προηγούμενα, γίνεται προφανές στον οποιονδήποτε ότι η πρώτη και αυτοδύναμη παράταξη(ΕΣΑΚ) χαρακτηρίζεται από πλήρη σοβαρότητα και δεν αντιλαμβάνεται το Σωματείο σαν την πίσω της αυλή! Με όλα όσα έχουν συμβεί και με δεδομένο ότι στην περίοδο κυριαρχούν τάσεις απόσυρσης και αποστράτευσης από τους συλλογικούς αγώνες, δεν μπορούμε να περιμένουμε νέους ή/και ανενεργούς τεχνικούς να δραστηριοποιηθούν στο Σωματείο με τέτοιους όρους λειτουργίας. Πρακτικά επιχειρείται μια επαναφορά στην ελεγχόμενη κανονικότητα της περασμένης διετίας, με ΔΣ ανά 2μηνο, χωρίς συνελεύσεις, με λίγες παραταξιακές παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς, χωρίς πλατιά απεύθυνση. Για να ολοκληρωθεί η επαναφορά θα πρέπει και εμείς να τα παρατήσουμε, να κάνουμε τα τυπικά, ούτως ή άλλως καμιά/κανένας μας δεν βιοπορίζεται από τη συνδικαλιστική δουλειά.

Όμως εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως απαιτείται επανίδρυση του σωματείου βάσης, ακριβώς γιατί κρίνουμε πως μπορεί να έχει το ίδιο, ως εργαλείο, αξία για τους από-κάτω στις μάχες που έρχονται. Αξία με την έννοια ότι μπορεί να συντονίσει, να οργανώσει και να προετοιμάσει τα υποκείμενα που υφίστανται την καταλήστευση και την τρομοκράτηση από την εργοδοσία για να αντεπιτεθούν. Για να συμβεί αυτό όμως, θα πρέπει το σωματείο να μαζικοποιηθεί και να λειτουργεί με ανοιχτό τρόπο. Δεν μας χρειάζεται ένα σωματείο, κλειστό κλαμπ που κάνει τα τυπικά, άλλα ένα πορώδες κύτταρο αντίστασης που μαθαίνει από τον κόσμο της εργασίας. Χρειάζεται σε αυτό το πλαίσιο σχεδιασμός και υλοποίηση, σε νέα βάση. Ανοιχτές δημοκρατικές συνελεύσεις από τα κάτω, που αφήνουν χώρο στους συναδέλφους που θέλουν να συζητήσουν για τα προβλήματα στους χώρους δουλειάς τους και πώς θα τα αντιμετωπίσουμε συλλογικά. Ο καθένας και η καθεμιά έτσι που συμμετέχει στο κοινό, θα παίρνει την ευθύνη για την υλοποίηση μιας απόφασης στην οποία βλέπει τον εαυτό του/της. Θα διαμορφώνεται και θα διαμορφώνει από/το ταξικό κίνημα των ημερών του, με τα χαρακτηριστικά που παίρνει εδώ η καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Χρειαζόμαστε ένα σωματείο που θα εμπνέει, στην πρώτη γραμμή των αγώνων του καιρού μας, μαζί με τους/τις τεχνικούς.

Υ.Γ. Αν έτσι λειτουργούν το σωματείο αυτοί που ξέρουν, καλύτερα να μην μάθουμε ποτέ!