“Μικρή διασύνδεση Πελοποννήσου – Κρήτης. Μεγάλα τα συμφέροντα”

Από laconialive.gr

γράφει ο περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου Σταύρος Χρυσαδάκος

Μία κακή, μία αντιδημοκρατική επιλογή είναι αναμενόμενο ότι στη φάση της υλοποίησης δεν θα λογαριάζει τις θέσεις και τα θέλω, τις ευαισθησίες της κοινωνίας. Αυτό έχει συμβεί και με την ηλεκτρική διασύνδεση της Πελοποννήσου με την Κρήτη μέσω της χερσονήσου του Μαλέα.

Ο τρόπος εκτέλεσης του έργου έχει προκαλέσει την οργή και την αντίδραση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής. Δεκάδες συλλογικότητες της περιοχής της Νεάπολης έχουν συντονίσει την πολύμορφη δράση τους προκειμένου να αποτρέψουν τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις αυτού του έργου.

Ο αγώνας των κατοίκων έχει επικεντρωθεί στη μορφή της διασύνδεσης. Καταδικάζουν και σωστά αντιδρούν στην επιλογή της εναέριας όδευσης των καλωδίων υψηλής τάσης διότι αυτή:

– Υποβαθμίζει το τοπίο ως παράγοντα ατομικής και συλλογικής ευημερίας.

– Εγκυμονεί τον κίνδυνο να καεί η περιοχή για άλλη μια φορά.

– Παραβιάζει ρυθμίσεις, κανόνες και αποφάσεις για το οικονομικό και χωροταξικό μέλλον της περιοχής.

Η ενδεχόμενη υπογειοποίηση του καλωδίου σύνδεσης σε όλη του τη διαδρομή -από το ακρωτήρι μέχρι τους Μολάους- φαίνεται ότι αποτελεί υπό προϋποθέσεις μία αποδεκτή λύση.

Θεωρούμε όμως ότι είναι σημαντικό να αναδειχτούν και να φωτιστούν όλες οι πλευρές της συγκεκριμένης επιλογής της ηλεκτρικής διασύνδεσης Πελοποννήσου – Κρήτης. Διότι το πρόβλημα στον πυρήνα του δεν είναι τεχνικό αλλά βαθύτατα πολιτικό. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναδειχτεί αυτό που όλοι γνωρίζουν και ομολογούν σε προσωπικές εξομολογήσεις, ότι η μικρή διασύνδεση Πελοποννήσου – Κρήτης είναι μία λύση προσωρινή, ένα μπάλωμα. Δεν αποτελεί οργανικό μέρος ενός μακροπρόθεσμου εθνικού σχεδιασμού για την ενεργειακή επάρκεια του νησιού.

Είναι ένα έργο μη σκόπιμο, μη αναγκαίο, με κριτήριο το συλλογικό κοινωνικό όφελος.

Οι υποστηρικτές του έργου και δυστυχώς μεταξύ αυτών και κυβερνητικοί παράγοντες ισχυρίζονται ότι:

α. Οι θερμικοί σταθμοί της Κρήτης έχουν περιορισμένο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας σύμφωνα με τις οδηγίες 2010/75 και 2015/2193 της ΕΕ.

Μέχρι το 2020 οφείλουμε να έχουμε «συμμορφωθεί»!!!

Όλοι αυτοί «οι πρόθυμοι» αδυνατούν να αντιληφθούν ότι οι κοινοτικές οδηγίες και οι κανονισμοί αποτελούν πλαίσια που είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, τροποποιούνται, επιμηκύνονται χρονικά, αλλά και καταργούνται.

Η υποταγή και η επίκληση των γραφών, ιστορικά, αποτελεί γνώρισμα «όσων δεν διαθέτουν πλέον ελεύθερο πνεύμα και έχουν παραδοθεί».

β. Μέσω της διασύνδεσης θα μειωθούν οι αέριοι ρύποι από την καύση μαζούτ και diesel. Δεν αναφέρουν όμως πουθενά αν οι λιγνιτικές μονάδες της Πελοποννήσου που θα σηκώσουν το αντίστοιχο φορτίο έχουν αέριους ρύπους. Ποιο θα είναι ενδεχόμενα το ισοζύγιο;

γ. Το έργο έχει χαρακτήρα επείγοντος. Δεν μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων. Το 2020 πρέπει η γραμμή να είναι σε λειτουργία.

Για άλλη μια φορά συλλαμβάνονται «ψεύτες».

Ο ίδιος ο διαχειριστής των δικτύου (ΑΔΜΗΕ) δίνει χρονοδιάγραμμα υλοποίησης τέσσερα χρόνια υπό κανονικές συνθήκες…

Παραγνωρίζουν επίσης ότι, όταν η κοινωνία εναντιώνεται, ξεπερνάει και καταργεί και σχεδιασμούς και χρονοδιαγράμματα. Υπάρχουν τρόποι…

δ. Θα επιλυθούν σημαντικά προβλήματα ευστάθειας του συστήματος της Κρήτης, θα ξεπεραστούν υφιστάμενοι τεχνικοί περιορισμοί και τέλος θα επιτραπεί η διείσδυση των ΑΠΕ. (Μιλάνε για 1000 ΜW)

Επίσης θα ενισχύσει τη διείσδυση των ΑΠΕ στη Λακωνία και θα προκαλέσει προσωρινή αποσυμφόρηση της Πελοποννήσου.

Η μεγάλη αλήθεια – το «ψαχνό» ευρίσκεται εδώ!

Οι ίδιοι οι σχεδιαστές του έργου με τη συγκεκριμένη μορφή -υποσταθμός στην άκρη της χερσονήσου και εναέρια όδευση μέχρι Μολάους- ομολογούν στα χαρτιά τους ότι αφενός θα ξεμπλοκάρουν τις ΑΠΕ του Πάρνωνα και αφετέρου θα αυγατίσουν αυτές της Κρήτης.

Είναι σαφές ότι το επιδιωκόμενο είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των «επιχειρηματιών» των ΑΠΕ.

Αυτών που κάρφωσαν τον Πάρνωνα και τα βουνά της Κρήτης, όπου και όπως τους βόλευε, με μεταλλικά καρφιά προκειμένου να κερδοσκοπήσουν.

Αυτών που δήθεν επιχειρούν, σε ένα περιβάλλον που έχουν διασφαλίσει δωρεάν την πρώτη ύλη, επιδοτούμενες τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές, σίγουρη την πώληση του τελικού προϊόντος και σε τιμή γνωστή και κλειστή εκ των προτέρων.

ε. Θα μειώσει το κόστος της παραγόμενης ενέργειας στην Κρήτη και θα μειωθούν τα τιμολόγια των Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας. Δεν αναφέρουν όμως πουθενά πόση θα είναι η σχετική επιβάρυνση που θα μετακινηθεί στον τελικό καταναλωτή από τη νέα αυξημένη διείσδυση των ΑΠΕ.

Σοβαρά είναι τα ερωτηματικά που έχουν γεννηθεί από την αποσιώπηση άλλων εναλλακτικών λύσεων για την επάρκεια και την αυτάρκεια της Κρήτης.

Λύσεις που έχουν μελετηθεί από ιδρύματα κύρους, που χρηματοδοτήθηκαν από την ίδια την Περιφέρεια Κρήτης με χρονικό ορίζοντα τριακονταετίας.

Σχέδια που παρουσιάσθηκαν σε συνέδρια και ημερίδες που έγιναν πρόσφατα στην Κρήτη παρουσία εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος.

Είναι προφανές ότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα μπορούν και θα υποχωρήσουν μέχρι εκεί που δεν θα θιχτεί η κερδοφορία τους. Θα ρίχνουν στο τραπέζι όλο «νέες βέλτιστες λύσεις».

Οι αρμόδιοι υπουργοί και λοιποί κυβερνητικοί παράγοντες, εγκαταλείποντας το ρόλο τους, αναδεικνύονται καθημερινά σε μπιστικούς των παλαιών αλλά και νέων επιχειρηματικών σχημάτων.

Το κίνημα των Πολιτών οφείλει και πρέπει, κατά την άποψή μας, να αποκαλύψει και να ανατρέψει το συνολικό σχεδιασμό.

Έναν σχεδιασμό που ακουμπάει όπως διαφαίνεται και στις τελευταίες αποφάσεις για την πώληση των δυο λιγνιτικών μονάδων της Μεγαλόπολης.

Οι εντολοδόχοι των εταίρων και δανειστών, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί σχηματισμοί, μέσα από τα μνημόνια που στήριξαν και εφαρμόζουν, διαλύουν τη ΔΕΗ. Τη μία, ενιαία και καθετοποιημένη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού την τεμαχίζουν ωσάν «μπαστούνι» σαλαμιού και την πωλούν κομμάτι – κομμάτι.

Η ηλεκτρική ενέργεια, το ρεύμα, από δημόσιο αγαθό αλλά και εργαλείο υποστήριξης της ανάπτυξης, γίνεται εμπόρευμα. Στην αγορά της ενέργειας γυρίζουμε στη δεκαετία του ’50, με μικρούς και μεγάλους, τοπικούς και περιφερειακούς, παραγωγούς και παρόχους ενέργειας.

Στην Πελοπόννησο, μετά την προδοσία – πώληση των δύο μονάδων της Μεγαλόπολης με υπογραφή Σταθάκη, το τοπίο αλλάζει… Η αγορά απελευθερώνεται, νέοι παίκτες, ενδεχόμενα μη ελεγχόμενοι, μπαίνουν στο παιχνίδι. Είναι λοιπόν επείγουσα ανάγκη να κλείσουν τώρα παλιοί λογαριασμοί και δουλείες. Τώρα που υπάρχουν ακόμα οι άκρες και οι γνωστοί…

Υ.Γ. Για την ενεργειακή Δημοκρατία (!!!) και τους Αστικούς Κερδοσκοπικούς Συνεταιρισμούς, που θα παράγουν ρεύμα από ΑΠΕ σε τοπικό επίπεδο, κατά τους σχεδιασμούς της ψευδεπίγραφης κυβέρνησης, θα αναφερθούμε σε νεότερη παρέμβαση.