συσπείρωση αριστερών εργαζομένων ΥΠΟΜΕΔΙ: για το κτιριακό του Υπουργείου

συσπείρωση αριστερών εργαζομένων

Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠΟΜΕΔΙ/ΓΓΔΕ Ανατ. Στερεάς και Νήσων

ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΡΙΑΚΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ

Τις τελευταίες μέρες, μετά από φημολογίες μηνών για διάφορες πιθανές και απίθανες μετακινήσεις των γραφείων των Υπηρεσιών του Υπουργείου μας, δημοσιεύτηκε η απόφαση για τη μεταστέγασή μας στο κτίριο επί της Λ. Κηφισίας 37-39 στο Μαρούσι, το οποίο εγκαταλείπεται από το Υπουργείο Υγείας. Το γεγονός αυτό μας έβαλε στη διαδικασία της εκτίμησης της μεταστέγασης αυτής.

Καταρχήν, πάγια θέση μας είναι ότι τα γραφεία των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της πόλης. Και αυτό, όχι μόνον γιατί το κέντρο εξυπηρετεί καλύτερα τόσο τους εργαζόμενους, όσο και τους επισκέπτες, γιατί δεν χρειάζεται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις για να το προσπελάσουν, αλλά κυρίως γιατί οι Υπηρεσίες της Διοίκησης δεν πρέπει να είναι αποκομμένες από τη ζωή της πόλης, σε αποστειρωμένες ζώνες μακριά από τα βλέμματα του κοινωνικού περίγυρου και από την όποια συλλογική χρήση του δημόσιου χώρου.

Αυτό το τελευταίο βέβαια, η απομόνωση και η αποκοπή από την κοινωνική ζωή, είναι το ζητούμενο των σημερινών κυβερνήσεων, που προσπαθούν να επιβάλουν μια νέα περίοδο ‘περιφράξεων’ και ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου για λογαριασμό και προς αποκλειστικό όφελος της ελίτ του χρήματος και της εξουσίας. Ταυτόχρονα, με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούν και την απομόνωση και αποδυνάμωση των όποιων διεκδικήσεων, που μακριά από τα βλέμματα μπορούν να καταστέλλονται ευκολότερα, χωρίς μαρτυρίες της κρατικής βαρβαρότητας, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το Υπουργείο Παιδείας (το ίδιο φυσικά ισχύει και για την απομάκρυνση των πανεπιστημιακών χώρων από την πόλη, που παρουσιάζεται σαν ‘βελτίωση των συνθηκών’ με άνετες, καινούριες υποδομές, όπως και σε μας).

Ας δούμε τώρα από πιο κοντά και τη δική μας περίπτωση.

• Γιατί το Υπουργείο Υγείας εγκαταλείπει τον χώρο αυτό; Και το κτίριο (πρόχειρης και χαμηλού επιπέδου κατασκευής που υποτίθεται ότι μετά το πέρας των ολυμπιακών αγώνων θα διαλυόταν, όπως τα περισσότερα ‘προσωρινά’ κτίρια των ολυμπιακών) πληρεί κάποιες στοιχειώδεις προδιαγραφές;
• Γιατί το δημόσιο νοικιάζει ένα κτίριο που πούλησε και το οποίο πλέον ανήκει στην Grivallia Properties (πρώην Eurobank Properties) για να στεγάσει υπηρεσίες του, ενώ διαθέτει ακίνητα στο κέντρο της πόλης;
• Γιατί καμία ιδιωτική εταιρεία (απ αυτές που μμε και κόμματα μας γανώνουν το κεφάλι ότι είναι πιο αποδοτικές και αποτελεσματικές) δεν ενδιαφέρεται για το κτίριο αυτό, αν είναι λειτουργικό και εύκολα προσβάσιμο;
  

Όσο για την πρόσβαση στο χώρο… εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν. Υποτίθεται ότι έχει κοντά σταθμό μετρό (σταθμός Ειρήνης), όμως το χειμώνα χρειάζεσαι λεωφορείο για να πας από το σταθμό στο κτίριο (ή βάρκα εάν βρέχει). Το καλοκαίρι βέβαια το απολαμβάνεις, κάνοντας ηλιοθεραπεία χωρίς το περιττό έξοδο να πας διακοπές. Υποτίθεται επίσης ότι εξυπηρετείται από τα λεωφορεία που διέρχονται από τη λ. Κηφισίας. Ας κάνει τον κόπο κανείς να χρονομετρήσει, τόσο το χρόνο της διαδρομής, όσο και της αναμονής και μετά το ξανασυζητάμε. Εξάλλου, απέχει μόνο 10 χιλιόμετρα από το κέντρο και διαθέτει χώρους στάθμευσης - οι οποίοι είναι πάντα γεμάτοι ή με πληρωμή, αλλά με λεπτομέρειες θα ασχολούμαστε τώρα;

Φυσικά στο χώρο αυτό δε θα μετακομίσει όλο το υπουργείο. Ο υπουργός θα εξακολουθήσει να είναι μακριά και απρόσιτος από τους υπαλλήλους του – τουλάχιστον αυτούς που ανήκουν στις υποδομές, φαίνεται ότι αυτοί είναι β΄ διαλογής, κι ας είναι ‘καλά παιδιά’, με αναιμική συμμετοχή στην απεργία-αποχή από την ‘αξιολόγηση’, σε αντίθεση από την πλειοψηφία των δημόσιων υπαλλήλων που όλο και κάτι έχουν πάρει μυρουδιά από το γιατί τόση πίεση για ‘αξιολόγηση’.

Κι εμείς, συνάδελφοι, τι κάνουμε; Θα μείνουμε άφωνοι, περιμένοντας τη μετακόμιση και ό,τι άλλο αύριο θα σκεφτούν;

Δεν θα ‘πρεπε να δείξουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα που υπακούν το αφεντικό τους, χωρίς καμιά αντίσταση;

Δεν θα ‘πρεπε να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες για τη δουλειά μας;

Δεν θα ‘πρεπε να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας;