Δελτίο τύπου για τη ρύπανση στο Σαρωνικό

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ 

Οι εργαζόμενοι στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών παρακολουθούμε με ανησυχία αλλά και οργή τα όσα εξελίσσονται στον Σαρωνικό τις τελευταίες ημέρες.

Έκ­πλη­κτοι αντι­κρύ­σα­με την εκτε­τα­μέ­νη μαύρη ακτο­γραμ­μή μπρο­στά από τις εγκα­τα­στά­σεις του ΕΛ­ΚΕ­ΘΕ στον Αγ. Κοσμά, ήδη από την πε­ρα­σμέ­νη Τρίτη, και αντι­με­τω­πί­σα­με σο­βα­ρό πρό­βλη­μα με την ανα­γκαία για τις υδα­το­καλ­λιέρ­γειες άντλη­ση θα­λασ­σι­νού νερού. Κι ενώ επί­ση­μοι κυ­βερ­νη­τι­κοί φο­ρείς δια­βε­βαί­ω­ναν πως πάρ­θη­καν όλα τα απα­ραί­τη­τα μέτρα για μια «μι­κρής έκτα­σης, αντι­με­τω­πί­σι­μη βλάβη…», λίγες μέρες μετά, η ρύ­παν­ση έκανε την εμ­φά­νι­σή της στις κε­ντρι­κές εγκα­τα­στά­σεις του ΕΛ­ΚΕ­ΘΕ στις ακτές της Σα­ρω­νί­δας! Είναι φα­νε­ρό πως οι δια­στά­σεις του ατυ­χή­μα­τος ήταν αρ­κε­τά με­γα­λύ­τε­ρες από αυτές που πα­ρου­σιά­στη­καν αρ­χι­κά και το πλήγ­μα για το θα­λάσ­σιο πε­ρι­βάλ­λον της ευ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής είναι πλέον ανυ­πο­λό­γι­στο. Το αφή­γη­μα του «ένας μήνας αρκεί μέχρι την πλήρη απο­κα­τά­στα­ση» είναι στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση υπε­ρα­πλου­στευ­μέ­νο και αφε­λές. Η κα­τα­βύ­θι­ση των πε­τρε­λαιοει­δών και η ενα­πό­θε­σή τους στα ιζή­μα­τα θα ρυ­πά­νουν το θα­λάσ­σιο πυθ­μέ­να για πολλά χρό­νια, δια­τα­ράσ­σο­ντας το οι­κο­σύ­στη­μα ενώ επι­πλέ­ον υπάρ­χει πε­ρί­πτω­ση να πε­ρά­σουν και στην τρο­φι­κή αλυ­σί­δα, όπως εξάλ­λου υπο­γράμ­μι­σε και ο συ­νά­δελ­φός μας Δρ. Ιω­άν­νης Χα­τζηα­νέ­στης σε πρό­σφα­τες ανα­κοι­νώ­σεις.

Για τους επι­στή­μο­νες και τε­χνι­κούς του ΕΛ­ΚΕ­ΘΕ που ερ­γά­ζο­νται στον επί­ση­μο κρα­τι­κό φορέα για την πα­ρα­κο­λού­θη­ση, με­λέ­τη και προ­στα­σία του θα­λάσ­σιου πε­ρι­βάλ­λο­ντος, η αντι­με­τώ­πι­ση τέ­τοιων πε­ρι­στα­τι­κών συ­ντί­θε­ται από τρεις δια­κρι­τές φά­σεις:

Την πρό­λη­ψη μέσω αυ­στη­ρών και συ­χνών ελέγ­χων των πι­στο­ποι­η­τι­κών αξιο­πλο­ΐ­ας

Την άμεση αντί­δρα­ση του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού σε πε­ρί­πτω­ση ατυ­χή­μα­τος

Την εκτί­μη­ση της κα­τα­στρο­φής και την ανά­λη­ψη δρά­σε­ων απο­κα­τά­στα­σης του θα­λάσ­σιου πε­ρι­βάλ­λο­ντος 

Δυ­στυ­χώς, όσον αφορά στις πρώ­τες δύο φά­σεις ο κρα­τι­κός μη­χα­νι­σμός απο­δεί­χθη­κε ελ­λι­πής. Όσον αφορά στο τρίτο σκέ­λος, δια­βε­βαιώ­νου­με πως το επι­στη­μο­νι­κό επι­τε­λείο του ΕΛ­ΚΕ­ΘΕ θα κάνει άμεσα ότι είναι δυ­να­τόν ώστε να δια­πι­στω­θούν, μέσα από συ­νε­χό­με­νες με­τρή­σεις κι ανα­λύ­σεις, η έκτα­ση και το βάθος της ρύ­παν­σης αλλά και οι βρα­χυ­πρό­θε­σμες και μα­κρο­πρό­θε­σμες συ­νέ­πειες στο θα­λάσ­σιο πε­ρι­βάλ­λον.

Η κα­τα­στρο­φή στο Σα­ρω­νι­κό έφερε ξανά στο προ­σκή­νιο μνή­μες από πα­ρό­μοιου τύπου κα­τα­στρο­φές και μια σειρά από πα­θο­γέ­νειες και δυ­σλει­τουρ­γί­ες. Σε μια χώρα όπως η Ελ­λά­δα, όπου η θά­λασ­σα έχει εξέ­χο­ντα ρόλο σε πολλά επί­πε­δα, η προ­στα­σία του θα­λάσ­σιου πε­ρι­βάλ­λο­ντος θα πρέ­πει να είναι από τις πρώ­τες προ­τε­ραιό­τη­τες μέσα από ανα­βαθ­μι­σμέ­νες, απο­τε­λε­σμα­τι­κές και επαρ­κείς δομές και μη­χα­νι­σμούς. 

Τέλος, πρέ­πει να το­νί­σου­με πως ως Σύλ­λο­γος Ερ­γα­ζο­μέ­νων στο ΕΛ­ΚΕ­ΘΕ ζη­τά­με την εν­δε­λε­χή διε­ρεύ­νη­ση της συ­γκε­κρι­μέ­νης υπό­θε­σης και την πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τι­μω­ρία των ενό­χων.