Ανακοίνωση ΑΡΑΓέΣ για το κλείσιμο του ΙΕΚΕΜ-ΤΕΕ

Στις 31 Ιουλίου, μετά από αλλεπάλληλες ιπαραιτήσεις μελών του ΔΣ, συνεδρίασε η Γενική Συνέλευση των μετόχων του ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ, η οποία πρακτικά αποτελείται από τη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ και αποφάσισε το κλείσιμο του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης του ΤΕΕ.

• Είναι κοινό μυστικό ότι στο ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ γινόταν όργιο κακοδιαχείρισης τα τελευταία – μάλλον πολλά – χρόνια, πράγμα που φάνηκε και στις εκθέσεις της Grant Thornton που εμφάνισαν ως και μη τιμολογημένες οφειλές ύψους 640 χιλιάδων ευρώ! Εισηγητές ή ακόμα και σεμιναριακοί κύκλοι επιλέγονταν συχνά με κάθε άλλο παρά επιστημονικά κριτήρια (το γνωστό διαπαραταξιακό παζάρι του ΤΕΕ), άλλοι εισηγητές δεν πληρώθηκαν ποτέ ενώ τα δίδακτρα των σεμιναρίων εισπράχθηκαν κανονικά, δαπάνες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ οι οποίες είναι προφανές ότι δεν έπιαναν τόπο. Η μη βιωσιμότητα του ΙΕΚΕΜ ήταν γνωστή καιρό τώρα, ενώ τον περασμένο Μάιο στην σύγκληση της Κεντρικής Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ είχε ψηφιστεί τροποποίηση του προϋπολογισμού του ΤΕΕ κατά 250 χιλιάδες ευρώ, με την προφορική αιτιολόγηση του ανοίγματος ότι το ΙΕΚΕΜ είχε «άνοιγμα» 800 χιλιάδες ευρώ, το οποίο χρειάζεται να καλυφθεί εν μέρει. Η εισήγηση, την οποία είχε καταψηφίσει ο σ. Γιάννης Πάνου στη Διοικούσα Επιτροπή και στη συνέχεια την καταψηφίσαμε και στην Αντιπροσωπεία, δεν αναφερόταν ρητώς στην ανακεφαλαιοποίηση του ΙΕΚΕΜ στους σκοπούς της, επιτρέποντας στην ηγεσία του ΤΕΕ να πάρει εκ των υστέρων τις αποφάσεις της για το αν θα συνεχίσει ή όχι τη λειτουργία του ΙΕΚΕΜ.

Το γεγονός ότι διαφωνούμε τόσο με τον τρόπο διαχείρισης του ΙΕΚΕΜ , που το καθιστούσε μια διαρκή αιμορραγία για τα οικονομικά του ΤΕΕ (που κυρίως χρηματοδοτείται από τις συνδρομές των συναδέλφων και παλαιότερα τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή χρήματα των φορολογούμενων), όσο και με την κατεύθυνση της παρεχόμενης κατάρτισης, δεν σημαίνει ότι είμαστε αδιάφοροι ούτε για το μέλλον των εργαζομένων ούτε για την επιμόρφωση. Υποστηρίξαμε στις διαδικασίες που προηγήθηκαν ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος να διασφαλιστούν οι εργαζόμενοι, τόσο ως προς τα δεδουλευμένα τους όσο και ως προς το εργασιακό τους μέλλον. Μια τέτοια λύση μπορούσε να δοθεί μόνο πολιτικά και ορθώς έγινε έτσι (με το πέρασμα των εργαζομένων του ΙΕΚΕΜ στο ΤΕΕ), καθώς οι μνημονιακές αλλαγές στο πτωχευτικό δίκαιο έχουν τοποθετήσει τους εργαζόμενους τελευταίους στη διεκδίκηση των οφειλομένων τους από μια επιχείρηση, όταν αυτή κλείνει (με τις τράπεζες και τους προμηθευτές να προηγούνται σύμφωνα με τα μνημονιακά και “ευρωπαϊκά” ήθη).


Πέραν της διαχείρισης, το ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ είχε και σοβαρό πρόβλημα προσανατολισμού. Λειτουργούσε επί χρόνια ως οργανικό συμπλήρωμα των πολιτικών κατευθύνσεων των ηγεσιών του ΤΕΕ. Ερχόταν να καλύψει πιστοποιήσεις επαγγελματικών δικαιωμάτων που σταματούσαν να θεωρούνται απόρροια του βασικού τίτλου σπουδών, όπως η έκδοση ενεργειακών πιστοποιητικών. Σε μια λογική «να μην αφήσουμε τα voucher μόνο στους ιδιώτες», τελικά έπαιξε ενεργό ρόλο στην εισαγωγή και αυτής της ελαστικής εργασιακής σχέσης υπερεκμετάλλευσης στον κλάδο των μηχανικών.


Υπήρξε φυσικά και παραχθέν έργο από πλευρές της δραστηριότητας του ΙΕΚΕΜ και συγκεκριμένα σεμινάρια και εισηγητές, που όντως είχαν τη λογική να έχουν πρόσβαση οι συνάδελφοι σε νέα γνώση ή αναπτυσσόμενες τεχνικές που αφορούσαν το αντικείμενό τους, χωρίς να αυτό να εμπλέκεται με τις πολιτικές αποδυνάμωσης των ενιαίων πτυχίων. Χαρακτήρας που υπήρξε και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του με δωρεάν ή επιδοτούμενα σεμινάρια για την πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εποχή, αλλά στη συνέχεια απομακρύνθηκε από τους διακηρυγμένους στόχους του. Θα μπορούσε, κατά την άποψή μας, με άλλες προτεραιότητες, να υπάρξει ένας δημόσιος φορέας επιμόρφωσης των μηχανικών, ο οποίος θα συνεργάζεται με τα πολυτεχνεία και τις αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες για να διοργανώνει σεμινάρια επιμορφώσεων, χωρίς όμως αυτό να συνδυάζεται με πιστοποιήσεις που πρακτικά λειτουργούν ως μοχλός πίεσης για την καταβολή διδάκτρων. Με την εργοδοσία να επωμίζεται το κόστος για τους μισθωτούς (αφού αυτή τελικά επωφελείται από την ανάπτυξη των ικανοτήτων τους) και ειδικές προβλέψεις για τους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους που θέλουν να μπορούν να παρακολουθούν τις εξελίξεις στο αντικείμενό τους χωρίς να καταβάλλουν δυσβάσταχτα ποσά.


Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, διαφωνήσαμε με μια νέα ανακεφαλαιοποίηση του ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ. Δεν θεωρούμε όμως ότι οι ευθύνες της διάλυσής του παραγράφονται, και επιμένουμε ότι πρέπει να υπάρξει διαχειριστικός έλεγχος για το ποιοι και με τι όρους το έφτασαν στο κλείσιμο, και να αποδοθούν οι αντίστοιχες πολιτικές – αλλά και να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές, εφόσον υπάρχουν – ευθύνες. Να διασφαλιστούν κατά προτεραιότητα οι εργαζόμενοι, και όσοι από τους εισηγητές όντως εργάστηκαν, και δεν πληρώθηκαν στην πράξη αργομισθίες. Δηλώνουμε επίσης ότι θα είμαστε αντίθετοι σε πιθανές προσπάθειες κάλυψης του κενού από ιδιώτες στην ίδια κατεύθυνση, δηλαδή σε μια κατεύθυνση καταρτίσεων με σκοπό την πιστοποίηση, που τελικά καμία σχέση δεν έχει με εξελίξεις στα γνωστικά αντικείμενα των μηχανικών, αλλά αποσκοπεί μόνο στο να δημιουργεί κύκλους επανακαταρτίσεων, καταβολής διδάκτρων και εξετάσεων πιστοποιήσεων για τους συναδέλφους.