Πανάκριβα Σχολικά Κτίρια σε χέρια ιδιωτών

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ (ΣΔΙΤ)

Νέα σύγχρονα κτίρια μπορεί να παραδίδονται με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, οι συμβάσεις όμως αποκαλύπτουν ότι οι ιδιώτες αποκτούν λόγο στην ίδια τη λειτουργία των σχολείων

Η Προηγούμενη κυβέρνηση ξεκίνησε την κατασκευή 24 σχολείων με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, που εγκαινιάζονται αυτή την περίοδο από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τι σημαίνει όμως κατασκευή σχολείων με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ;

Η κατασκευαστική εταιρεία ανέλαβε εξολοκλήρου την κατασκευή και την τεχνική διαχείριση των σχολικών μονάδων (φύλαξη τις ώρες που το σχολείο είναι κλειστό, καθαριότητα, τεχνική συντήρηση). Τα κεφάλαια προήλθαν από ίδιους πόρους (περίπου 5%) και τα υπόλοιπα από δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (με επιτόκιο της τάξης του 7,25 - 8%), καθώς και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Jessica» (για την ανάπλαση των πόλεων).

Στη συνέχεια, η κατασκευαστική εταιρεία υπέγραψε σύμβαση με την ανώνυμη εταιρεία «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ» (ΚτΥπ), στην οποία συγχωνεύθηκε (ουσιαστικά καταργήθηκε) ο πρώην Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ). Το ελληνικό Δημόσιο, μέσω της ΚτΥπ ΑΕ, ουσιαστικά «νοικιάζει» για 25 χρόνια τα κτίρια αυτά, τα οποία στην πορεία θα μεταβιβαστούν (αν δεν αλλάξει κάτι), κατά πλήρη κυριότητα, στο ελληνικό Δημόσιο. Σημειώνουμε ότι τα κτίρια αυτά, όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή τους, δεν αποτελούν ιδιοκτησία της ΚτΥπ ΑΕ, όπως γινόταν με τα κτίρια που κατασκεύαζε ο πρώην ΟΣΚ.Αποτελούν περιουσία της κατασκευαστικής εταιρείας, όπου το Δημόσιο πληρώνει νοίκι για τη χρήση τους. Η εταιρεία είναι η αποκλειστική υπεύθυνη για όλα τα έργα συντήρησης και αντικατάστασης των εγκαταστάσεων του σχολείου, για όλο το διάστημα των 25 χρόνων, όπως προβλέπεται αναλυτικά στη σύμβαση με την ΚτΥπ ΑΕ.

Τα έξοδα που βαραίνουν την κατασκευαστική εταιρεία είναι για την κατασκευή και συντήρηση του σχολείου και την αποπληρωμή των τόκων του δανείου από την Ε
υρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενώ φυσικά προσδοκά κέρδος από την εκμετάλλευση του ακινήτου, το οποίο πρακτικά βαραίνει γενικά τους εργαζόμενους και το λαό, μέσω του ενοικίου που πληρώνει το Δημόσιο (π.χ. περίπου 200.000 ευρώ το χρόνο για το ΕΠΑΛ Κερατσινίου για 25 χρόνια).

Το παράδειγμα του ΕΠΑΛ Κερατσινίου

Η σύμβαση που έχει υπογραφεί για το ΕΠΑΛ Κερατσινίου, που κατασκευάστηκε με την παραπάνω μέθοδο της ΣΔΙΤ, είναι κυριολεκτικά τερατώδης, χιλιάδων σελίδων και καθορίζει αναλυτικά μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια που αφορά ακόμα και τη λειτουργία του σχολείου. Δηλαδή, η ιδιοκτήτρια εταιρεία, μια ιδιωτική εταιρεία, έχει λόγο για όλα!

Συγκεκριμένα:

Α) Για να μπορέσει ένας εκπαιδευτικός να τοποθετήσει ακόμα κι ένα εποπτικό μέσο (π.χ. προβολέα, χάρτη κ.λπ.), πρέπει να πάρει άδεια από τον αρμόδιο φροντιστή - εκπρόσωπο της εταιρείας, που είναι παρών τις ώρες λειτουργίας του σχολείου. Κυριολεκτικά, ούτε καρφί δεν μπορεί να μπει, αν δεν δώσει άδεια η εταιρεία, καθώς το κτίριο αποτελεί περιουσιακό της στοιχείο. Ακόμα και η προμήθεια εξοπλισμού από τη Σχολική Επιτροπή προς το σχολείο προϋποθέτει πρώτα την έγκριση από την ΚτΥΠ ΑΕ και στη συνέχεια «εγκατάσταση του εξοπλισμού υπό την επίβλεψη και την συνεργασία εκπροσώπου του Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης», όπως σημειώνεται καθαρά στη σύμβαση. Το ίδιο και για οποιαδήποτε αλλαγή χρήσης χώρων, π.χ. μιας αίθουσας.

Β) Η χρήση του σχολείου, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, προϋποθέτει έγκριση από την εταιρεία. Για παράδειγμα, αν ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου θέλει να κάνει χρήση της αίθουσας Πολλαπλών Χρήσεων το Σάββατο, οφείλει να πάρει άδεια. Λέει η σύμβαση συγκεκριμένα: «Οποιαδήποτε παρέκκλιση από το ανωτέρω συμβατικά αποτυπωμένο πρόγραμμα (έκτακτη χρήση των χώρων εκτός ωραρίου λειτουργίας) θα πρέπει, προτού υλοποιηθεί (sic), να κοινοποιηθεί από το Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας στην ΚτΥπ ΑΕ και τον Ιδιωτικό Φορέα Σύμπραξης (εταιρεία), έτσι ώστε να ρυθμιστούν εγκαίρως και καταλλήλως όποια θέματα διαχείρισης προκύπτουν από την εν λόγω παρέκκλιση» (!). Και παρακάτω: «Εγγραφη ενημέρωση (...), η οποία θα αναφέρει τον αριθμό ενηλίκων και μαθητών που θα εισέλθουν στους χώρους και θα χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις (...) Απαγορεύεται η μεταφορά και χρήση παιχνιδιών (ποδήλατα, πατίνια, rollers, skateboards κ.ά.), για τις οποίες δεν ενδείκνυται ο χώρος της σχολικής μονάδας». Ακόμα και το παιχνίδι των μικρών παιδιών το Σάββατο (όπως γίνεται σε όλα τα σχολεία), συνιστά παρέκκλιση και φυσικά απαγορεύεται... διά ροπάλου! Για κάθε επιπλέον χρήση, ο Ιδιωτικός Φορέας Σύμπραξης θα πρέπει να δώσει την έγκρισή του και να διαπραγματευτεί με την ΚτΥπ ΑΕ την επιπλέον χρέωση!

Γ) Το σχολείο φυλάσσεται, εκτός ωρών διδασκαλίας, από φύλακα (μόνιμο ή εταιρεία security) και καθαρίζεται από εργολαβικό συνεργείο καθαριότητας. Η κατασκευάστρια εταιρεία «λειτουργεί σαν μεσολαβητής με την αστυνομία σε θέματα ασφάλειας». Προβλέπονται κάμερες και συχνές περιπολίες, για να «προλαμβάνεται με ενεργητικά και παθητικά μέτρα η πρόληψη της πρόσβασης από μη εξουσιοδοτημένα άτομα». Η εταιρεία «θα λαμβάνει μέτρα για την αποφυγή/αποτροπή της αυθαίρετης πρόσβασης στις σχολικές εγκαταστάσεις εκτός ωρών λειτουργίας». Ολοι καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί, αν οι μαθητές του ΕΠΑΛ αποφασίσουν π.χ. να διαμαρτυρηθούν, επιλέγοντας να κάνουν κάποια συμβολική κατάληψη στο σχολείο...

Δ) Σε περίπτωση καταστροφών ή φθορών (η σύμβαση περιέχει και τη λέξη «βανδαλισμοί»), «οι φθορές αποκαθίστανται άμεσα από τον Ιδιωτικό Φορέα Σύμπραξης (ΙΦΣ - η εταιρεία) κι ακολουθώντας την συμβατική διαδικασία γνωστοποίησης του βανδαλισμού (!), αξιώνεται από τον ΙΦΣ και πληρώνεται από την Αναθέτουσα Αρχή (ΚτΥπ ΑΕ) σχετική ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ» (τα κεφαλαία δεν είναι δικά μας, έτσι αποτυπώνεται στη Σύμβαση, για να μην ξεχνιόμαστε μάλλον). Δηλαδή, έσπασε ένας μαθητής μια λάμπα... θα την αντικαταστήσει η εταιρεία αλλά θα πληρωθεί γι' αυτήν! Επίσης, στη σύμβαση προβλέπεται ρητά ότι οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ, το πετρέλαιο κ.λπ. πληρώνονται από τη Σχολική Επιτροπή.

Ε) Το κτίριο παραδόθηκε «γυμνό» και άδειο από κάθε εξοπλισμό. Ακόμα και τα στοιχειώδη έλειπαν. Δεν υπήρχαν π.χ. καρέκλες, θρανία, γραφεία καθηγητών, τίποτα. Για να λειτουργήσει στοιχειωδώς το ΕΠΑΛ, μαζεύτηκε ό,τι περίσσευε από άλλα σχολεία και ό,τι μπορούσαν να φέρουν οι εκπαιδευτικοί από το σπίτι τους! Εργαστήρια προβλέπονται τρία (Πληροφορικής, Μηχανολογίας και Ναυτιλιακών). Κι αυτά είναι τελείως άδεια. Στα εργαστήρια Μηχανολογίας και Ναυτιλιακών, το μόνο που υπάρχει μέσα, εκτός από τις καρέκλες, είναι ένας υπολογιστής κι ένας φορητός βιντεοπροβολέας. Και αυτά έχουν ονομαστεί εργαστήρια! Το εργαστήριο Πληροφορικής έγινε με χορηγία της Εθνικής Τράπεζας, αλλά ο εξοπλισμός δεν είναι συμβατός με την ύλη που πρέπει να διδαχθεί. Η εκπαιδευτικός έχει αναγκαστεί να φέρει φορητούς υπολογιστές από το σπίτι της! Στην υποτιθέμενη αυλή δεν υπάρχει κάποιο όργανο (μπασκέτες ή κάτι άλλο). Το κτίριο είναι υπερσύγχρονο μεν, άδειο κέλυφος δε. Είναι πιο πίσω σε εξοπλισμό ακόμα και από το πιο παλιό σχολείο του Πειραιά. Η κατασκευάστρια εταιρεία λέει ότι αυτές ήταν οι προδιαγραφές που πήρε από τον ΟΣΚ. Δηλαδή, η μόνη υποχρέωση της εταιρείας είναι η κατασκευή και η συντήρηση του κτιρίου και τίποτε άλλο.

Η μέθοδος κατασκευής ενός σχολείου με τη μέθοδο ΣΔΙΤ δεν αποτελεί αθώα ιστορία. Με το γνωστό επιχείρημα της έλλειψης χρημάτων, ανοίγουν σταδιακά το δρόμο της ιδιωτικοποίησης δομών και πλευρών της Εκπαίδευσης, που μέχρι τώρα αποτελούσαν κρατική υπόθεση. Αυτά τα σχολεία εγκαινιάζει με τυμπανοκρουσίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Για το τέλος, σημειώνουμε και το εξής γεγονός: Το ΕΠΑΛ Κερατσινίου επιλέχτηκε αρχικά να φιλοξενήσει το απόγευμα (2 μ.μ. - 6 μ.μ.) τα προσφυγόπουλα από το Κέντρο του Σχιστού. Η εταιρεία αρνήθηκε, απαιτώντας επιπλέον χρήματα, με το επιχείρημα ότι αλλάζουν οι συμβατικές υποχρεώσεις...

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29 Μάρτη 2017