Με τη γραμμή των πιστωτών η Ελλάδα στην απόφαση του ΟΗΕ για το χρέος,

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η στάση της Ελλάδας στη ψηφοφορία που διεξήχθη στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θύμιζε έναν όμηρο μελλοθάνατο που εμφανίζεται μπροστά του ως από μηχανής θεός η δυνατότητα να δραπετεύσει κι αυτός αδιαφορεί! Γυρίζει την πλάτη του, συνεχίζοντας να δηλώνει υποταγή στους δεσμώτες του με την ελπίδα να ανταμειφθεί για τη δουλικότητά του…

 

Η πρόταση που κατατέθηκε προς ψήφιση από την Αργεντινή με τον τίτλο «βασικές αρχές για τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης δημόσιου χρέους» (εδώ το προσχέδιο) αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα στην κερδοσκοπία που δραστηριοποιείται στην αγορά ομολόγων, τα περίφημα αρπακτικά κεφάλαια, καθώς θωρακίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών, έστω κι αν όπως κάθε απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας) δεν έχει δεσμευτικό περιεχόμενο.

 

Επί της ουσίας νομιμοποιεί τις μονομερείς ενέργειες των κρατών! Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η διατύπωση: «ένα κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα να σχεδιάζει τις μακροοικονομικές του πολιτικές, περιλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους του, που δεν θα πρέπει να ματαιώνεται ή να παρεμποδίζεται από καταχρηστικά μέσα;»

 

Ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της πρότασης, που ψηφίστηκε τελικά με 136 θετικές ψήφους, 6 αρνητικές (ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδάς, Αγγλία, Ιαπωνία και Ισραήλ) και 41 αποχές (μεταξύ των οποίων και τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ), φάνηκε από την λυσσαλέα αντίδραση της ΕΕ. Σε έγγραφο του Συμβουλίου Υπουργών (Ecofin) που κυκλοφόρησε (εδώ μπορείτε να το διαβάσετε) παρουσιάζονται οι λόγοι για τους οποίους τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν πρέπει να ψηφίσουν την πρόταση.

 

Επί της ουσίας είναι οι λόγοι για τους οποίους διαφωνεί η Γερμανία κι η Αγγλία. Για παράδειγμα προβάλλεται ως αιτία διαφωνίας η αμφισβήτηση του προνομιακού καθεστώτος που χαίρουν ορισμένοι πιστωτές, δηλαδή το ΔΝΤ κι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Η ακύρωση ωστόσο αυτού του νεοαποικιακού καθεστώτος μόνο οφέλη θα κόμιζε για την Ελλάδα, καθώς θα επέτρεπε το κούρεμα του χρέους στο ΔΝΤ σήμερα και στον ΕΜΣ αύριο. Επιπλέον δεν αναγνωρίζεται ως πεδίο λύσης τέτοιων θεμάτων ο ΟΗΕ για να προκριθεί το ΔΝΤ κι η ΕΕ, όπου η Ελλάδα έχει υποστεί τις πιο εξοντωτικές τιμωρίες με τον μανδύα της λύσης της κρίσης χρέους.

 

Ενδεικτικό στοιχείο της απήχησης που συνάντησε η πρόταση της Αργεντινής είναι η επιστολή οικονομολόγων (μεταξύ των οποίων οι Γ. Βαρουφάκης, Τζ. Γκαλμπρέιθ, Τ. Πικετί, Μ. Ουσόν, κ.α.) που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Γκάρντιαν (εδώ η επιστολή) με την οποία ζητούν από τα ευρωπαϊκά κράτη να υποστηρίξουν τη σχετική πρόταση.

 

Ωστόσο, υπουργείο Εξωτερικών και Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους για να δικαιολογήσουν την υποταγή της Ελλάδας στα συμφέροντα της Γερμανίας, μέσω της αποχής, πρόβαλλαν ότι το ελληνικό χρέος δεν έχει σχέση με τα χρέη άλλων χωρών κι ότι αυτά τα θέματα αφορούν αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Αργεντινή. Πρόκειται για κατάφωρα ψέματα!

 

Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει το ίδιο πρόβλημα με την Αργεντινή. Η διαφορά είναι ότι η Αργεντινή επέλεξε να μην πληρώσει το 8% των ομολογιούχων που δε δέχτηκαν την αναδιάρθρωση του 2002, ενώ η Ελλάδα πληρώνει στο ακέραιο τα σχετικά ομόλογα (hold outs) συνολικής αξίας 7,67 δισ. ευρώ.

 

Η κυβέρνηση Τσίπρα μάλιστα πλήρωσε δύο τέτοιες λήξεις (στις 3 Μαρτίου 2015, 83 εκ. και στις 14 Ιουλίου 2015, 115 εκ. ευρώ) παρότι περυσινή απόφαση του ΟΗΕ, πάλι με πρωτοβουλία της Αργεντινής αναγνώριζε το δικαίωμα των κυρίαρχων κρατών να προβαίνουν σε αναδιαρθρώσεις και να τις υλοποιούν μέχρι τέλους, δηλαδή να μη πληρώνουν «ακούρευτα ομόλογα».

 

Η μεταμοντέρνα ελληνική αποικία έχει εκχωρήσει το σχετικό δικαίωμα στους πιστωτές της, πιστεύοντας ακράδαντα πως ότι είναι καλό γι’ αυτούς είναι και για την ίδια…

 

ΠΗΓΗ