Εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ Δυτικής Ελλάδας - Παρασκευή 3 Απρίλη 2015, στο ΤΕΕ/ΤΔΕ - εναλλακτική άποψη

εναλλακτική άποψη
ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ Δυτικής Ελλάδας
Παρασκευή 3 Απρίλη 2015, στο ΤΕΕ/ΤΔΕ, Τριών Ναυάρχων 40 στην Πάτρα
και στο Διοικητήριο στον Πύργο

δεν ξεχνάμε: ψηφίζουμε με ταυτότητα

Θα περάσουν αποπάνω μας όλοι οι τροχοί

στο τέλος

τα ίδια τα όνειρα μας θα μας σώσουν.

Νίκος Καρούζος

Κερδίζουν οι τράπεζες, χάνουν οι λαοί

Λέγεται κατά κόρον ότι η Ελλάδα έχει πάρει βοήθεια ύψους 240 δισεκατομμυρίων €. Αλλά με τα χρήματα αυτά διασώθηκαν μόνο οι ιδιωτικές τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι επενδυτικοί οίκοι που το 2009 είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους σχεδόν όλα τα ομόλογα του ελληνικού κράτους. Το 2012 – τρία χρόνια μετά - αυτά τα χρέη μεταφέρθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου στην πλάτη των Ευρωπαίων φορολογουμένων! Έτσι η Ελλάδα έχει περισσότερα χρέη, περίπου 300 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα η περιουσία των πλουσιότερων Ελλήνων αυξάνεται, ενώ τα κερδοσκοπικά κεφάλαια υψηλού κινδύνου, οι τράπεζες, οι πλούσιοι ιδιώτες επενδυτές προφυλάσσονται από οποιαδήποτε ζημία. Από τα δισεκατομμύρια των φορολογούμενων δημιουργήθηκαν ιδιωτικές περιουσίες. Ο κατά τα άλλα νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος Hans-Werner Sinn διατείνεται ότι η συνέχιση της πολιτικής διάσωσης εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και του 5% των πλουσιότερων ατόμων στον κόσμο. Αλλά ακόμα και οι πολίτες των οικονομικά ισχυρών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να φοβούνται για τις συντάξεις τους. Το βασικό είναι, "να αναπνεύσουν οι αγορές".

Ακούμε συνέχεια ότι οι αγορές "ανησυχούν", οι αγορές είναι απογοητευμένες. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές, προσωποποιούνται και πρέπει να διατηρούν την καλή τους διάθεση. Τρεις οίκοι αξιολόγησης έχουν υπό έλεγχο τα κοινοβούλια της Ευρώπης. Οι ιδιοκτήτες τους είναι έμποροι με κρατικά ομόλογα, οι μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες και τα πολυεθνικά γκρουπ επιχειρήσεων. Όταν οι δείκτες των χεριών τους δείχνουν προς τα κάτω, τρέμουν κράτη.

Πολλοί καταλαβαίνουν ότι κάτι πάει στραβά. Αισθάνονται αδύναμοι να αντιδράσουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν το παιχνίδι των δισεκατομμυρίων. Όμως η δημοκρατία αντιμέτωπη με τις αγορές έχει μόνο μία ευκαιρία: να αρχίσουν οι λαοί να αναγνωρίζουν τα συμφέροντά τους μέσα σ αυτό τον "χορό των δισεκατομμυρίων". Όταν αρχίσουν οι πολίτες να αναγνωρίζουν τις βασικές δομές και τους μηχανισμούς της αγοράς θα εμποδίσουν με τους αγώνες τους τη διάσωση (της κερδοφορίας) των τραπεζών σε βάρος μας και σε βάρος της δημοκρατίας!

Εμείς οι φορολογούμενοι δίνουμε στις τράπεζες δισεκατομμύρια ευρώ, παρόλο που το μισό της νεολαίας παραμένει άνεργο. Από το 2008 διασώζονται οικονομίες και χώρες ολόκληρες. Οι πολιτικοί παίζουν ταχυδακτυλουργικά παιχνίδια με πακέτα διάσωσης αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, ενώ στην καρδιά της Ευρώπης άνθρωποι αμείβονται και πάλι με μισθούς πείνας. Μιλούν για διάσωση, μόνο που καμία διάσωση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Ποτέ δεν ενδιέφερε η διάσωση των Ελλήνων, των Ισπανών ούτε των Πορτογάλων. Πάντα στη διαχείριση αυτών των κρίσεων ενδιαφέρει το καλό του μεγάλου κεφαλαίου: των τραπεζών που κερδοσκοπούν με ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις. Ενώ σε μας τους φορολογούμενους και τα πληβειακά κοινωνικά στρώματα φορτώνουν όλα τα ρίσκα πολλών δισεκατομμυρίων! Για τις μεγάλες τράπεζες, η οικονομική κρίση είναι πάνω απ όλα ένα κερδοφόρο επιχειρηματικό μοντέλο.

Η κλιμάκωση της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρώπη οδήγησε τους ευρωγραφειοκράτες στην επιβολή νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, από το "διευθυντήριο των Βρυξελλών", ώστε να εμπεδωθεί μία κουλτούρα κρίσης στους λαούς που δημιουργεί έναν επικίνδυνο και χαοτικό κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνδυάζοντας το μεταμοντέρνο κοσμοπολιτισμό των Βρυξελλών, με τον οικονομικό εθνικισμό της Γερμανίας έχει κατεδαφίσει τις εργασιακές σχέσεις, έχει διαβρώσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και έχει υπονομεύσει την κοινωνική πολιτική μέσα από έναν ιστό νεοφιλελεύθερων συνθηκών (αρχής γενομένης από το Μάαστριχτ) δια των οποίων καταργείται επί της ουσίας κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και ανακηρύσσεται ο νεοφιλελευθερισμός επίσημη ιδεολογία της Ε. Ε..

Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε μια σαρωτική επίθεση (με τα μνημόνια, τα φορολογικά χαράτσια, την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος στους χώρους δουλειάς κλπ.) που λεηλάτησε το δικαίωμα μας στη ζωή. Εργαζόμενοι και άνεργοι αντιμετωπίσαμε μια δραματική κατάσταση, μια απότομη βουτιά του βιοτικού μας επιπέδου. Με καθημερινές απολύσεις και πραγματική ανεργία που υπερβαίνει το 30% και με άμεση επιδίωξη να προσθέσουν στη στρατιά των 1.500.000 ανέργων και των 500.000 απλήρωτων εργαζόμενων κι άλλα θύματα από το δημόσιο τομέα. Με πλήρη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Με τη διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με τρομοκρατία και «απελευθέρωση» των απολύσεων, με εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, συμβάσεις μαύρης εργασίας, κατάργηση των ΣΣΕ, πλήρη διάλυση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.

Σήμερα βρισκόμαστε δύο περίπου μήνες μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Ο ελληνικός λαός συνεχίζει να στηρίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως είναι κοινή παραδοχή ότι ο αρχικός ενθουσιασμός αρχίζει να μειώνεται και αντί αυτού ο κόσμος εκδηλώνει ανησυχία και προβληματισμούς. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το οποίο έπεισε χιλιάδες κόσμου φαίνεται να παγώνει κάτω από το βάρος της συμφωνίας για παράταση του προγράμματος μέχρι το καλοκαίρι. Αλλά η κοινωνία έχει ανάγκες τις οποίες δεν μπορούν να καλύψουν τα πιθανά ψίχουλα που θα δώσουν οι « εταίροι».

Τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά. Η σημερινή ασταθής ισορροπία γρήγορα θα τείνει προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Από τη μια οι εκβιασμοί θα εντείνονται (πριν την παρέλευση του 4μηνου) και από την άλλη η λαϊκή απαίτηση για μέτρα ανακούφισης θα αυξάνεται. Σε αυτές τις συνθήκες το εργατικό – λαϊκό κίνημα θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα. Είναι απαραίτητο το μαζικό κίνημα να ανασυγκροτηθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, να στηρίξει όλα τα θετικά μέτρα που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, να απαιτήσει άμεση νομοθέτηση υπέρ των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων και να αντιταχθεί στα αρπακτικά του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Διεκδικούμε από την κυβέρνηση την εκπλήρωση των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Παράλληλα χρειάζεται προετοιμασία και πολιτικός εξοπλισμός του κινήματος. Πώς αντιμετωπίζεται η ΕΕ που απαιτεί νέες ανθρωποθυσίες για το ευρώ και το διεθνές οικονομικό σύστημα που βυθίζεται στην κρίση και υπόσχεται μόνο λιτότητα, ανεργία, φτώχεια και δυστυχία ώστε το χρηματιστικό κεφάλαιο να συνεχίσει να αυξάνει τα κέρδη του; Η εναλλακτική πρόταση στην Ευρώπη του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, επείγει όσο ποτέ.

Η Εναλλακτική Άποψη Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων διαχρονικά συγκροτήθηκε από αγωνιστές των κινημάτων και της Αριστεράς οι οποίοι συμμερίζονται τις πιο πάνω ανησυχίες και διεκδικούν την εκπλήρωση των προεκλογικών δεσμεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αυτολογοκριθούμε, ούτε θα μετατραπούμε σε (φιλο)κυβερνητικούς συνδικαλιστές.

δημόσιοι υπάλληλοι μηχανικοί: αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα των μνημονίων

Και για τους ΔΥ μηχανικούς όπως και για πολλά εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα, η μάχη της επιβίωσης έχει γίνει καθημερινή και πολύ δύσκολη υπόθεση. Με τα αλλεπάλληλα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, μέσα σε 4 μόλις χρόνια ζήσαμε:

• Συνολική μείωση των αποδοχών μας σε επίπεδα της τάξης του 50%, πλήρη κατάργηση επιδομάτων, 13ου και 14ου μισθού.
• Εφεδρείες, διαθεσιμότητες, αργία ή όπως αλλιώς ονομάζουν κάθε φορά τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
• Κλείσιμο - συρρίκνωση - συγχώνευση - υποβάθμιση δημόσιων οργανισμών και φορέων με στόχο να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο «μόνο ό,τι δε θέλουν οι ιδιώτες» ή «ό,τι συμφέρει τους ιδιώτες».
• Στοχοποίηση και λασπολογία σε βάρος του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων προσπαθώντας να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις τη διάλυση του Δημοσίου και την αντικατάστασή του από ιδιώτες. Καλλιέργεια κλίματος υποταγής, φόβου και κανιβαλισμού, ώστε να βρουν «πρόθυμους» στην υλοποίηση των πολιτικών τους.
• Εξαντλητική φορολογία κάθε είδους που αποψιλώνει ότι απομένει από το πενιχρό πλέον εισόδημα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΕΝΦΙΑ.
• Διάλυση του επαγγέλματος και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, μέσω του μηχανισμού των «πιστοποιήσεων», όπου δυστυχώς πρωταγωνιστεί το ΤΕΕ.
• Αυξήσεις στις εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ, τη στιγμή που η ίδρυση του ΕΟΠΥΥ ισοδυναμεί ουσιαστικά με κατάργηση των παροχών υπηρεσιών υγείας των ασφαλισμένων, ενώ παράλληλα οι εισφορές μας εξανεμίζονται με τα «κουρέματα» και τζογάρονται για να συνεχίζουν να κερδίζουν οι τράπεζες.

υπεράσπιση του αντικείμενου της εργασίας μας, των δημόσιων αγαθών, του περιβάλλοντος

Το ενιαίο μισθολόγιο μας έδωσε ένα ισχυρότατο χτύπημα με την κατάργηση των κλαδικών επιδομάτων 6 και 7 ‰ και τη συμπίεση των μισθών. Ο Καλλικράτης, η ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους του αντικειμένου των πολεοδομιών, η συρρίκνωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και το συνακόλουθο σταμάτημα των δημοσίων έργων, αφαίρεσαν μεγάλο μέρος του αντικειμένου εργασίας μας. Οι απολύσεις χτύπησαν την πόρτα μας.

• Ούτε μια απόλυση εργαζομένου στο δημόσιο.
• Επαναφορά των αποδοχών στα επίπεδα αξιοπρέπειας που ίσχυαν πριν απ την επιδρομή με ομογενοποίηση αποδοχών.
• Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες και έργα σε όφελος της κοινωνίας και όχι σε όφελος τραπεζών και επενδυτών.
• Όχι στις ΣΔΙΤ, στις συμβάσεις παραχώρησης, στην κατάργηση των πολεοδομιών. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις παραχώρησης στο κατασκευαστικό κεφάλαιο που ψήφισαν οι πρόσφατες κυβερνήσεις. Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών, με υλοποίησή τους από το δημόσιο.
• Όχι στον Καλλικράτη, στη συγχώνευση – κατάργηση υπηρεσιών και φορέων, στη συρρίκνωση του ΠΔΕ.
• Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και γης και τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών (ρεύμα – νερό – συγκοινωνίες). Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, υγεία, συγκοινωνίες.
• Υπεράσπιση της εργασίας, του αντικειμένου μας, των δημόσιων αγαθών, του περιβάλλοντος.

υπεράσπιση της ασφάλισής μας

• Να επιστραφούν τα κλεμμένα του ΤΣΜΕΔΕ από το «κούρεμα» και τα χρωστούμενα 600 εκατ. € του κράτους.
• Καμία αύξηση εισφορών σε καμία κατηγορία ασφαλισμένων, είναι ήδη υπέρογκες.
• Όχι στις μειώσεις συντάξεων, έχουμε πληρώσει χρόνια υπέρογκων εισφορών και κάθε περικοπή τους είναι ληστεία.
• Να επανέλθουν τα όρια ηλικίας στην 35ετία.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια καθολική και κοινωνική ασφάλιση έξω από τις λογικές της ανταποδοτικότητας.
• Απεμπλοκή του Ταμείου από την Τράπεζα Αττικής και τα τραπεζικά παιχνίδια. Ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση.
• Όχι στον ΕΟΠΥΥ και στη σχεδιαζόμενη κατάργηση του ΤΣΜΕΔΕ, μέσω ενοποίησης.

για ένα δημοκρατικό, μαζικό σωματείο των μελών ή γιατί χρειαζόμαστε την ΕΜΔΥΔΑΣ

Η ύπαρξη της ΕΜΔΥΔΑΣ, είναι απολύτως αναγκαία, τόσο για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων που έχουν σχέση με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου μας (ξεχωριστή ασφάλιση, αυξημένες ποινικές ευθύνες), όσο και -κυρίως- για τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος στον τομέα ευθύνης μας. Συνεχίζει να είναι επίκαιρο περισσότερο από ποτέ το διαχρονικό μας σύνθημα για την αναβάθμιση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών της χώρας με τις προτάσεις που έχουμε επανειλημμένα καταθέσει, σε αντίθεση βέβαια με την υποβάθμιση και τη διάλυσή τους όπως προωθήθηκε μέχρι σήμερα.

Όλοι εξάλλου αναγνωρίζουν ότι η ΕΜΔΥΔΑΣ στάθηκε στο πλάι μας όλα τα προηγούμενα χρόνια (παρά τις τυχόν επιμέρους επιφυλάξεις ή διαφωνίες που μπορεί να έχει κανείς), παλεύοντας όχι μόνο για την θεσμική και οικονομική αξιοπρέπεια των Διπλ. Μηχανικών στο Δημόσιο, αλλά και για την προάσπιση του κοινωνικού κράτους, όχι με συντεχνιακή αντίληψη, αλλά ενωτικά με τους άλλους εργαζόμενους της χώρας μας. Πολύ περισσότερο όταν στην πρόσφατη συγκυρία, κάποια εργασιακά σωματεία μας άφησαν ακάλυπτους απέναντι στην επίθεση, η ΕΜΔΥΔΑΣ υπήρξε το μόνο ανάχωμα (π.χ. στην ‘αξιολόγηση’).

Χρειάζεται βέβαια μια σοβαρή συζήτηση για την απαραίτητη αναδιοργάνωση της ΕΜΔΥΔΑΣ στις σημερινές συνθήκες θεσμικού και οικονομικού στραγγαλισμού των σωματείων, με στόχους όπως:

• Επανεγγραφή μελών και εκκαθάριση του μητρώου μέσα από συζήτηση με τους συναδέλφους.
• Ισχυρές και δραστήριες Πρωτοβάθμιες Ενώσεις. Δημιουργία τμημάτων που να ανταποκρίνονται στις πρόσφατες εξελίξεις. Λειτουργία Ομάδων Εργασίας και επεξεργασίας θεμάτων.
• Συχνές συνελεύσεις τμημάτων και των πρωτοβάθμιων ενώσεων, ώστε η συμμετοχή των μελών να συμβάλλει δημιουργικά στη δράση του σωματείου.
• Καταγγελία και διαχωρισμός από πρακτικές διαφθοράς.

η ΕΜΔΥΔΑΣ μας χρειάζεται

Όπως ο καθένας μας, έτσι και η ΕΜΔΥΔΑΣ, είναι σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η κατάργηση των επιδομάτων -που με πολύχρονους αγώνες είχαμε κατακτήσει- έχει αφήσει το σωματείο χωρίς καθόλου πόρους. Η τύχη του, αν θέλουμε ένα σωματείο χωρίς εξαρτήσεις, είναι στα χέρια όλων μας. Η εγγραφή μας και η καταβολή των σχετικών συνδρομών, είναι ο μοναδικός τρόπος να συνεχίσει να υπάρχει.

Γιατί όπως έχουμε πει και παλιότερα, ή θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας (ο καθένας μόνος του εναντίον όλων των άλλων), ή συλλογικά θα αντισταθούμε για να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα που μας περιβάλλει.

Κυρίως όμως για να ξεκινήσουμε μια διαδικασία συμμετοχής, ευθύνης, αξιοπρέπειας και αντίστασης που αφήνει πίσω την ιδιώτευση, τον ατομισμό και το βόλεμα.

Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση.

Όλοι μαζί με το σωματείο μας.

Και μην ξεχνάς συνάδελφε, το Σωματείο είσαι εσύ.