Ο Φορτσάκης, ο «ακομμάτιστος».
Γνήσιο τέκνο της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ, σύμβουλος του Μητσοτάκη την περίοδο
’90-’91, διαπλεκόμενος με το βαθύ κράτος και τη ΝΔ, πρόσφατα πρόεδρος
και στο εποπτικό συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ.
Ο Φορτσάκης «ενάντια στις μειοψηφίες».
Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση μειοψηφίες είναι οι φοιτητές και οι
εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ. Που κατά τον Φορτσάκη σαφώς «μειοψηφούν» μπροστά
στη Σύγκλητο. Ή στο Συμβούλιο Ιδρύματος. Ή μπροστά στον ίδιο ακόμη
καλύτερα.
Ο Φορτσάκης «που νοιάζεται για το Πανεπιστήμιο». Που η χρηματοδότησή του έχει μειωθεί κατά 80% τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Που υπολειτουργεί διοικητικά. Που δεν έχει καθαριότητα. Που μέρη του έμειναν αφύλαχτα μετά τις απολύσεις των φυλάκων. Που δε δίνει παροχές πια στους φοιτητές του. Ποιος διοικεί το Πανεπιστήμιο είπαμε;
Ο Φορτσάκης της «διαφάνειας». Η εταιρεία του οποίου ανέλαβε νομικός σύμβουλος στο ξεπούλημα του Ελληνικού από το ΤΑΙΠΕΔ. Πάντα νόμιμα και αξιοκρατικά, για το καλό του τόπου.
Ο Φορτσάκης ο «νοικοκύρης». Ήρθε να βάλει μία τάξη στο Πανεπιστήμιο. Εκεί που προ τετραετίας το ΕΚΠΑ είχε κρατική χρηματοδότηση περίπου 40.000.000 ευρώ, ο προϋπολογισμός για το 2015 ορίστηκε σε κάτι λιγότερο από 11.300.000 ευρώ. Γι’ αυτό απολύθηκαν οι φύλακες, κατ’ επιταγή της Τρόικα, και τη φύλαξη ανέλαβε ιδιωτική εταιρεία security που κοστίζει 35% ακριβότερα (μόνο για την ώρα), με σύμβαση 3.400.000 ευρώ. Απλή αριθμητική.
Ο Φορτσάκης ο «δημοκράτης». Κλειδώνει τους εργαζόμενους μέσα στην Πρυτανεία, παρατάσσει τα ΜΑΤ σε χώρους ασύλου, ζητάει ονόματα από φοιτητές που έχουν πάει στο γραφείο του να διαμαρτυρηθούν, καλεί τον εισαγγελέα και απειλεί με επέμβαση της αστυνομίας. Για να αντιληφθεί κανείς τη «δημοκρατικότητα» των πρακτικών του Φορτσάκη παραθέτουμε αυτούσιο κομμάτι από ανακοίνωση της χουντικής Συγκλήτου του ΕΜΠ της 15ης Νοεμβρίου του 1973, όταν ήδη είχε ξεκινήσει η κατάληψη του Πολυτεχνείου από του φοιτητές:
«Από χθες αποκλείσαμε κάθε σκέψη επέμβασης της αστυνομίας διότι:
α)θα ήτο κατάργηση του ασύλου
β) θα ωδήγει ενδεχομένως σε αιματηρά επεισόδια
επί της αρχής αυτής η σύγκλητος επιμένει και σήμερον. Έχουμε επ’ αυτού την ομόφωνη γνώμη του συλλόγου των τακτικών καθηγητών που συνήλθαν στις 11:00. Κλιμάκιο του συλλόγου προσπαθεί να έρθει σε επαφή με τους σπουδαστές».
Ο Φορτσάκης ο «τί να κάνουμε». Τί να κάνουμε, το ΕΚΠΑ κανονικά χρειάζεται 2.000 υπαλλήλους για να λειτουργήσει. Τι να κάνουμε, είχε μόνο 1.350. Τί να κάνουμε, τους απολύσαμε και τώρα έμεινε με 732. Το ίδρυμα δε μπορεί να λειτουργήσει, αλλά… τι να κάνουμε!
Ο Φορτσάκης ο «συζητήσιμος». Στις 16/10 η Πρυτανεία του ΕΚΠΑ ήταν σε καθεστώς lockout, η είσοδος περιφρουρημένη και τα ΜΑΤ χτυπούσαν φοιτητές που προσπάθησαν να εισέλθουν στο χώρο και να καταθέσουν τα αιτήματά τους. Στις 16/10 η Πρυτανεία εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ζητούσε από τους φοιτητές να στείλουν με mail τις θέσεις και τις διαφωνίες τους.
Ο Φορτσάκης ο «ανεξάρτητος», ο «εφαρμοστής του νόμου». Του νόμου των διαγραφών φοιτητών, της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων, των συγχωνεύσεων, της έμμεσης ή άμεσης ιδιωτικοποίησης, των απολύσεων διοικητικών υπαλλήλων , της κατάργησης του ασύλου, της ποινικοποίησης του συνδικαλισμού και της πολιτικοποίησης μέσα στους συλλόγους.
Ο Φορτσάκης, ο αγαπημένος, τις τελευταίες μέρες, των κάθε λογής νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών. Ο πρύτανης που έσπευσαν να αποθεώσουν και να στηρίξουν ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου, ο Πάγκαλος, ο Τζήμερος, τα ΜΜΕ με πρώτη την «Καθημερινή»… Αγαπημένος τους γιατί έρχεται να εφαρμόσει με πυγμή την πολιτική της μνημονιακής «σωτηρίας». Την πολιτική της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, της απόρριψης της νεολαίας από την εκπαίδευση, της μαζικής ανεργίας και της επισφαλούς, ελαστικής, κακοπληρωμένης εργασίας.
Που «πειραματίζεται» σήμερα στο πανεπιστήμιο, προσπαθώντας να επιβάλει τη σιωπή, να μετατρέψει την πολιτική, το συνδικαλισμό, τη συλλογική αντίληψη, οργάνωση και δράση σε άγνωστες έννοιες για τους φοιτητές, με στόχο αύριο να τα επιβάλει σε όλη την κοινωνία. Που θέλει τη νεολαία διαπαιδαγωγημένη στο φόβο, στη λογική του ατομικού δρόμου και στον κανιβαλικό ανταγωνισμό, να «κυνηγά» το μέλλον των 5μηνων προγραμμάτων απασχόλησης και του μισθού των 300€, χωρίς να διανοείται να το αμφισβητήσει και να παλέψει για την ανατροπή του.
Αυτός είναι ο Φορτσάκης, ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ. Όχι ένας συντηρητικός Δον Κιχώτης, όχι μια μεμονωμένη περίπτωση, άλλα γνήσιος εκφραστής ενός ολόκληρου «κόσμου». Που εδώ και δεκαετίες πάλευε για τον «εξευρωπαϊσμό», τον «εκσυγχρονισμό» και την «ανταγωνιστικότητα» της χώρας, δηλαδή για μειωμένους μισθούς, εξαφάνιση των εργασιακών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών. Που βάφτιζε «μειοψηφίες», τη νεολαία και τους εργαζόμενους όταν τολμούσαν να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, που δαιμονοποιούσε την πολιτική και τον συνδικαλισμό και καλούσε τους νέους να τα αποφύγουν με κάθε τρόπο. Και τώρα που η πολιτική τους χρεοκόπησε πάνω στις πλάτες μας, συνεχίζουν ακάθεκτοι το ίδιο ακριβώς «σωτήριο» έργο μαζί με τους δανειστές ( Ε.Ε και ΔΝΤ).
Με αυτόν τον «κόσμο» κανένα κοινό δεν έχουμε. Για τη γενιά μας μοναδικό καθήκον είναι ο ανυποχώρητος αγώνας για να ανατρέψουμε το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κάθε λογής Φορτσάκηδες. Με τη συσπείρωσή μας στις συλλογικές διαδικασίες, με τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, μαζικού, πολιτικού φοιτητικού κινήματος ενάντια στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Με ένα νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στο μέλλον της απόρριψης, της ανεργίας και του εργασιακού μεσαίωνα, που θα παλεύει για μια ζωή με αξιοπρέπεια!
Όσον αφορά τον «κύριο Πρύτανη» το μόνο που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε, είναι να τον βοηθήσουμε να προσφέρει τη μόνη πραγματικά χρήσιμη υπηρεσία του για τη λειτουργία του πανεπιστημίου…ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥΜΕ!
Ο Φορτσάκης «που νοιάζεται για το Πανεπιστήμιο». Που η χρηματοδότησή του έχει μειωθεί κατά 80% τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Που υπολειτουργεί διοικητικά. Που δεν έχει καθαριότητα. Που μέρη του έμειναν αφύλαχτα μετά τις απολύσεις των φυλάκων. Που δε δίνει παροχές πια στους φοιτητές του. Ποιος διοικεί το Πανεπιστήμιο είπαμε;
Ο Φορτσάκης της «διαφάνειας». Η εταιρεία του οποίου ανέλαβε νομικός σύμβουλος στο ξεπούλημα του Ελληνικού από το ΤΑΙΠΕΔ. Πάντα νόμιμα και αξιοκρατικά, για το καλό του τόπου.
Ο Φορτσάκης ο «νοικοκύρης». Ήρθε να βάλει μία τάξη στο Πανεπιστήμιο. Εκεί που προ τετραετίας το ΕΚΠΑ είχε κρατική χρηματοδότηση περίπου 40.000.000 ευρώ, ο προϋπολογισμός για το 2015 ορίστηκε σε κάτι λιγότερο από 11.300.000 ευρώ. Γι’ αυτό απολύθηκαν οι φύλακες, κατ’ επιταγή της Τρόικα, και τη φύλαξη ανέλαβε ιδιωτική εταιρεία security που κοστίζει 35% ακριβότερα (μόνο για την ώρα), με σύμβαση 3.400.000 ευρώ. Απλή αριθμητική.
Ο Φορτσάκης ο «δημοκράτης». Κλειδώνει τους εργαζόμενους μέσα στην Πρυτανεία, παρατάσσει τα ΜΑΤ σε χώρους ασύλου, ζητάει ονόματα από φοιτητές που έχουν πάει στο γραφείο του να διαμαρτυρηθούν, καλεί τον εισαγγελέα και απειλεί με επέμβαση της αστυνομίας. Για να αντιληφθεί κανείς τη «δημοκρατικότητα» των πρακτικών του Φορτσάκη παραθέτουμε αυτούσιο κομμάτι από ανακοίνωση της χουντικής Συγκλήτου του ΕΜΠ της 15ης Νοεμβρίου του 1973, όταν ήδη είχε ξεκινήσει η κατάληψη του Πολυτεχνείου από του φοιτητές:
«Από χθες αποκλείσαμε κάθε σκέψη επέμβασης της αστυνομίας διότι:
α)θα ήτο κατάργηση του ασύλου
β) θα ωδήγει ενδεχομένως σε αιματηρά επεισόδια
επί της αρχής αυτής η σύγκλητος επιμένει και σήμερον. Έχουμε επ’ αυτού την ομόφωνη γνώμη του συλλόγου των τακτικών καθηγητών που συνήλθαν στις 11:00. Κλιμάκιο του συλλόγου προσπαθεί να έρθει σε επαφή με τους σπουδαστές».
Ο Φορτσάκης ο «τί να κάνουμε». Τί να κάνουμε, το ΕΚΠΑ κανονικά χρειάζεται 2.000 υπαλλήλους για να λειτουργήσει. Τι να κάνουμε, είχε μόνο 1.350. Τί να κάνουμε, τους απολύσαμε και τώρα έμεινε με 732. Το ίδρυμα δε μπορεί να λειτουργήσει, αλλά… τι να κάνουμε!
Ο Φορτσάκης ο «συζητήσιμος». Στις 16/10 η Πρυτανεία του ΕΚΠΑ ήταν σε καθεστώς lockout, η είσοδος περιφρουρημένη και τα ΜΑΤ χτυπούσαν φοιτητές που προσπάθησαν να εισέλθουν στο χώρο και να καταθέσουν τα αιτήματά τους. Στις 16/10 η Πρυτανεία εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ζητούσε από τους φοιτητές να στείλουν με mail τις θέσεις και τις διαφωνίες τους.
Ο Φορτσάκης ο «ανεξάρτητος», ο «εφαρμοστής του νόμου». Του νόμου των διαγραφών φοιτητών, της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων, των συγχωνεύσεων, της έμμεσης ή άμεσης ιδιωτικοποίησης, των απολύσεων διοικητικών υπαλλήλων , της κατάργησης του ασύλου, της ποινικοποίησης του συνδικαλισμού και της πολιτικοποίησης μέσα στους συλλόγους.
Ο Φορτσάκης, ο αγαπημένος, τις τελευταίες μέρες, των κάθε λογής νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών. Ο πρύτανης που έσπευσαν να αποθεώσουν και να στηρίξουν ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου, ο Πάγκαλος, ο Τζήμερος, τα ΜΜΕ με πρώτη την «Καθημερινή»… Αγαπημένος τους γιατί έρχεται να εφαρμόσει με πυγμή την πολιτική της μνημονιακής «σωτηρίας». Την πολιτική της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, της απόρριψης της νεολαίας από την εκπαίδευση, της μαζικής ανεργίας και της επισφαλούς, ελαστικής, κακοπληρωμένης εργασίας.
Που «πειραματίζεται» σήμερα στο πανεπιστήμιο, προσπαθώντας να επιβάλει τη σιωπή, να μετατρέψει την πολιτική, το συνδικαλισμό, τη συλλογική αντίληψη, οργάνωση και δράση σε άγνωστες έννοιες για τους φοιτητές, με στόχο αύριο να τα επιβάλει σε όλη την κοινωνία. Που θέλει τη νεολαία διαπαιδαγωγημένη στο φόβο, στη λογική του ατομικού δρόμου και στον κανιβαλικό ανταγωνισμό, να «κυνηγά» το μέλλον των 5μηνων προγραμμάτων απασχόλησης και του μισθού των 300€, χωρίς να διανοείται να το αμφισβητήσει και να παλέψει για την ανατροπή του.
Αυτός είναι ο Φορτσάκης, ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ. Όχι ένας συντηρητικός Δον Κιχώτης, όχι μια μεμονωμένη περίπτωση, άλλα γνήσιος εκφραστής ενός ολόκληρου «κόσμου». Που εδώ και δεκαετίες πάλευε για τον «εξευρωπαϊσμό», τον «εκσυγχρονισμό» και την «ανταγωνιστικότητα» της χώρας, δηλαδή για μειωμένους μισθούς, εξαφάνιση των εργασιακών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών. Που βάφτιζε «μειοψηφίες», τη νεολαία και τους εργαζόμενους όταν τολμούσαν να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, που δαιμονοποιούσε την πολιτική και τον συνδικαλισμό και καλούσε τους νέους να τα αποφύγουν με κάθε τρόπο. Και τώρα που η πολιτική τους χρεοκόπησε πάνω στις πλάτες μας, συνεχίζουν ακάθεκτοι το ίδιο ακριβώς «σωτήριο» έργο μαζί με τους δανειστές ( Ε.Ε και ΔΝΤ).
Με αυτόν τον «κόσμο» κανένα κοινό δεν έχουμε. Για τη γενιά μας μοναδικό καθήκον είναι ο ανυποχώρητος αγώνας για να ανατρέψουμε το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κάθε λογής Φορτσάκηδες. Με τη συσπείρωσή μας στις συλλογικές διαδικασίες, με τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, μαζικού, πολιτικού φοιτητικού κινήματος ενάντια στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Με ένα νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στο μέλλον της απόρριψης, της ανεργίας και του εργασιακού μεσαίωνα, που θα παλεύει για μια ζωή με αξιοπρέπεια!
Όσον αφορά τον «κύριο Πρύτανη» το μόνο που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε, είναι να τον βοηθήσουμε να προσφέρει τη μόνη πραγματικά χρήσιμη υπηρεσία του για τη λειτουργία του πανεπιστημίου…ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥΜΕ!
http://antapocrisis.gr/index.php/articles/item/1200-fortsakis
ΑπάντησηΔιαγραφή