Παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CIA στην Ελλάδα

Από εδώ
 

Με τη συμφωνία του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, του ισχυρού άντρα της Ελλάδας εκείνη την εποχή, η οποία «επισφραγίσθηκε» με τη μεσολάβηση του Πρόδρομου Ανδρεάδη-Μποδοσάκη, παλιού γνώριμου των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας και των ΗΠΑ, άνοιξε ο δρόμος για την εμπλοκή της χώρας μας στις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CIA.

Οι ΗΠΑ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε επιχειρησιακό κέντρο «μαύρων επιχειρήσεων» και σε χώρο δοκιμής στην πράξη των σχεδίων ψυχολογικού πολέμου σε βάρος των σοσιαλιστικών χωρών. Γι΄ αυτό το λόγο στήθηκε ένα πολυδαίδαλο δίκτυο πρακτόρων, βάσεων, στρατοπέδων εκπαίδευσης, πλαστογράφησης εγγράφων,  κέντρο παραπληροφόρησης και σταθμών επικοινωνιών, που απλωνόταν σ΄ όλες σχεδόν τις χώρες της Δύσης ( Δυτική Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα) αλλά και στην Τουρκία και την Αίγυπτο.

Η απόφαση για την οργάνωση των παραστρατιωτικών επιχειρήσεων αποφασίσθηκε τον Μάρτιο 1949, όταν ο ανώτατος αξιωματικός William Hayter , ο οποίος προήδρευε της Μικτής Επιτροπής Πληροφοριών μεταξύ των ΗΠΑ και της Βρετανίας, μετέβη στην Ουάσιγκτον, επικεφαλής μιας ομάδας από μέλη της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και του υπουργείου Εξωτερικών. Μεταξύ αυτών οι Gladwyn Τζεμπ , Earl Jellicoe , και Peter Dwyer του SIS και ένας ειδικός στις βαλκανικές υποθέσεις. Εκεί, με την παρουσία του συνδέσμου της ΜΙ6 στην Ουάσιγκτον Harold Adrian «Kim» Φίλμπι , συναντήθηκαν με τους Robert Joyce από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ , ο οποίος ήταν επικεφαλής του Τμήματος Πολιτικού Σχεδιασμού και τον Φρανκ Γουίσνερ , ο οποίος ήταν ο επικεφαλής του Γραφείου Συντονισμού Πολιτικής (OPC), καθώς και με μία σειρά άλλους αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών, όπως τον James McCargar και Frank Lindsay.

Σ΄ αυτή τη σύσκεψη αποφασίσθηκε να τεθεί άμεσα σε ισχύ το «κλινικό πείραμα», όπως το αποκαλούσε ο Φράνκ Γουϊσνερ, με το οποίο θα διαπιστωνόταν η ικανότητα των Δυτικών να περιορίσουν τη ζώνη επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Το «πείραμα» είχε ξεκινήσει ήδη από τη Λιθουανία και την Ουκρανία, δύο περιοχές στις οποίες, σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, υπήρχε αυξημένη παρουσία αντάρτικων αντισοβιετικών κινημάτων.

Ως πράκτορες στρατολογήθηκαν κυρίως λιθουανοί και ουκρανοί πολιτικοί εξόριστοι που είχαν καταφύγει στη δυτική ζώνη της Γερμανίας, σε αυτήν που σε λίγους μήνες θα γινόταν η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Εκπαιδευμένοι από την οργάνωση του Γκέλεν, αυτοί οι πράκτορες έπεσαν με αλεξίπτωτο στην Ουκρανία και τη Λιθουανία. Φθάνοντας στον προορισμό τους θα έπρεπε να έρθουν σε επαφή με την τοπική αντίσταση. Αλλά σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τους ανακάλυψε η σοβιετική αντικατασκοπία, που μπορούσε να υπολογίζει στις πληροφορίες των δικών της κατασκόπων, οι οποίοι είχαν διεισδύσει στο εσωτερικό των δυτικών υπηρεσιών.

Η «μαγιά» ωστόσο είχε  γίνει, γεγονός που δεν είναι άσχετο με τις εξελίξεις, 40 χρόνια μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και 65 χρόνια μετά τη πολεμική σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία. Αλλά, και η συνεργασία του Γκέλεν με τη Μ16 και τη CIA, συμμετέχοντας στις επιχειρήσεις Λιθουανίας και της Ουκρανίας, απέδωσε… καρπούς.

Μία από τις πρωτοβουλίες της οργάνωσης του Γκελεν, σε συνεργασία με την Μ16 και τη CIA , που έκαναν περισσότερο θόρυβο ήταν η «επιχείρηση χρυσός» (operation gold) μεταξύ 1955 και 1956: η κατασκευή μιας σήραγγας που συνέδεε το ανατολικό με το δυτικό Βερολίνο και επέτρεπε την υποκλοπή των τηλεφωνικών επικοινωνιών της ανατολικής ζώνης της πόλης. Ωστόσο, η επιχείρηση ήταν γνωστή εξαρχής στην KGB.

Για μερικούς μήνες, οι σοβιετικές υπηρεσίες χρησιμοποιούσαν αυτόν το δίαυλο για να περνούν στις δυτικές υπηρεσίες ψευδείς ειδήσεις, αλλά και πληροφορίες χρήσιμες για τη βελτίωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Μετά από ένα χρόνο περίπου, η Μόσχα αποφάσισε να αποκαλύψεις τον Τύπο την ύπαρξη της σήραγγα, αποσπώντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικά προπαγανδιστικά οφέλη.

Στη συνέχεια με την είσοδο της ΟΔ Γερμανίας στο ΝΑΤΟ το 1955, η οργάνωση του Γκέλεν μετατράπηκε σε επίσημη μυστική υπηρεσία της Δυτικής Γερμανίας (Bundesnachrichtendienst, BND) με επικεφαλής τον Γκέλεν έως το 1968. Έδρα, όμως,  της υπηρεσίας εξακολουθεί να παραμένει και σήμερα το Πούλαχ, κοντά στο Μόναχο, όπου την εποχή εκείνη λειτουργούσε το ημιεπίσημο γραφείο πληροφοριών του Γκέλεν.

Στη σύσκεψη της Ουάσιγκτον, λοιπόν, αποφασίσθηκε ότι η επιχείρηση διείσδυσης  στις σοσιαλιστικές χώρες έπρεπε να επεκταθεί κατά κύριο λόγο στην Αλβανία και, δευτερευόντος, στην Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η επιλογή της Αλβανίας γι΄ αυτό το πείραμα υπαγορεύθηκε κυρίως από τη γεωγραφική της θέση: Η Μεγάλη Βρετανία διέθεσε βάσεις τη Μεσόγειο και η Αλβανία δεν γειτόνευε εδαφικά με χώρες του κομμουνιστικού μπλόκ, αφού συνόρευε με δύο κράτη εχθρικά απέναντι στη Μόσχα (την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία).

Τους στόχους της επιχείρησης θα τους περιγράψει σ΄ ένα υπόμνημα του προς το διευθυντή της CIA ο επικεφαλής του OPC Φράνκ Γουϊσνερ, που φέρει ημερομηνία την 17 Νοεμβρίου 1949. Μεταξύ των άλλων αναφέρει:

«’Εχει εγκριθεί αρχικά ως ελάχιστα objeetive η ανάπτυξη των εσωτερικών συγκρούσεων στην Αλβανία, γεγονός που αρκεί να μειώσει σημαντικά την ικανότητα της Αλβανίας να στηρίξει τις Ελληνικές αντάρτικες ομάδες. Ο μέγιστος στόχος που είναι η ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης α. θα εξαλείψει την Αλβανία ως βάση για τις Ελληνικές αντάρτικες ομάδες, β. Θα αποτρέψει την ενίσχυση των σοβιετικών, στρατιωτικών, αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο· γ . Θα χρησιμεύσει ως μια σημαντική ψυχολογική ώθηση στους άλλους Ανατολικοευρωπαίους και θα ενισχύσει τη δυνατότητά τους να αφαιρέσουν τη γερά ριζωμένη κομμουνιστική δικτατορία .

 »Η ήττα των Ελλήνων ανταρτών (τουλάχιστον για την ώρα ) α.) δεν αποτελεί πλέον μία εφήμερη διαδικασία και β) εξακολουθεί να είναι τόσο σημαντική όπως ήταν όταν τα σχέδια ( σ.σ. της επιχείρησης) είχαν εγκριθεί στην αρχική τους μορφή. Επιπλέον, ένα νέο στοιχείο έχει εγγραφεί τώρα σ ΄ αυτή την εικόνα: Η Γιουγκοσλαβία απειλείται όλο και περισσότερο από τους (σ.σ. Έλληνες) αντάρτες και/ή από τη στρατιωτική παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης ή των δορυφόρων της.

 »Το σημερινό καθεστώς στην Αλβανία είναι πολύ ευάλωτο, και είναι πολύ πιθανό ότι παραπαίει, ανεξαρτήτως του αν αναλάβουμε ή δεν αναλάβουμε οικονομικές, προπαγανδιστικές ή αντάρτικες ενέργειες εναντίον του. Σ΄ αυτό το πλαίσιο, ανεξάρτητα από τους λόγους ή το βαθμό στον οποίο θα συμβάλουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το ίδιο πολιτικό κενό που επηρεάζει τα ενδιαφέροντά τους στην Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία και την Ιταλία. Εάν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μέσα στην Αλβανία μία ισχυρή πολιτική και στρατιωτική παρουσία, είναι πολύ πιθανόν ότι η επαπειλούμενη σύγκρουση μεταξύ της Αλβανίας και των τριών γειτονικών χωρών θα μειωθεί και δεν θα αυξηθεί»

Ο συντονισμός της επιχείρησης ανατέθηκε από τη CIA στον Robert Low, ο οποίος, γι΄ αυτό το λόγο, θα ταξιδέψει εκ νέου στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή. Η πρώτη φορά που ταξίδεψε στην Ευρώπη ο Λόου, ήταν όταν επισκέφθηκε μαζί με τον Neil “Billy’ McLean και εκπρόσωπο των Αμερικανών Robert Miner τον βασιλιά Ζώγου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, προκειμένου να τον πείσουν να ενισχύσει την επέμβασης την Αλβανία, χωρίς όμως να τεθεί ο ίδιος επικεφαλής της εξόριστης κυβέρνησης την οποία σκόπευαν να δημιουργήσουν ως «πολιτικό κάλυμμα» για τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα.

 Σε ένα υπόμνημα που απεστάλη στη CIΑ-παραδόθηκε μέσω ανεπίσημων καναλιών, όπως επισημαίνεται-, δίνονται διάφορες πληροφορίες για τον βασιλιά Ζώγου, ο οποίος είχε τεθεί υπό «στενή παρακολούθηση» των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Μεγάλης  Βρετανίας.

Στο υπόμνημα αναφέρονται, μεταξύ των άλλων τα εξής:

«1. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου 1948, μία πηγή που προέρχεται από μία εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών της Ελβετίας, με συμφέροντα στην Αίγυπτο ενημερώνει ότι συνεργάτης της είναι ο Wehwi Frashëri, μέλος της προσωπικής Ασφάλειας του Ζώγου και ο γιος του Mehdi, πρώην πρωθυπουργού της Αλβανίας, τώρα στην εξορία με τον βασιλιά Ζώγου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

 »2.Πηγή και Frashëri κάνουν περιοδικές ταξίδια στην Αίγυπτο λόγω της επιχείρησής του. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου 1948, η εν λόγω πηγή είχε αρκετές συνομιλίες με τον βασιλιά Ζώγου, στις οποίες συζητήθηκε η ακόλουθη πρόταση. Ο Ζώγου πρότεινε στενή συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανάπτυξη ενός δικτύου των μυστικών υπηρεσιών στην Αλβανία, με τον όρο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν δύο ή τρεις προσωπικότητες της επιλογής του, ένας από τους οποίους θα ήταν Frashëri. Ο Zog υποστήριξε ότι έχει στενή επαφή με τα μέλη των διαφόρων Υπουργείων σην Αλβανία, καθώς επίσης και με το Στρατό, το Ναυτικό, κλπ. Μέσα από αυτές τις επαφές με πιστούς οπαδούς του, ισχυρίστηκε ότι θα είναι σε θέση να ανατρέψει το σημερινό καθεστώς και να επαναγκαθισδύσει την βασιλεία μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων. Αλλά πριν προχωρήσουμε σε αυτή τη λειτουργία, γνωστοποίησε την επιθυμία του  να έχει ηθική ή υλική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία, με άλλα λόγια, μια υπόσχεση για τη αναγνώριση της κυβέρνησής του.

 »4. Όσον αφορά τις ανωτέρω προτάσεις, ο βασιλιάς Ζώγου κατέστησε σαφές στην πηγή ότι δεν θα διαπραγματευτεί με οποιοδήποτε μέλος της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Κάιρο, αλλά προτιμά ένα ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ. Προκειμένου να αποδείξει την σοβαρότητα του, έδωσε μια λίστα στην Πηγή από κομμουνιστές πράκτορες στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή που καλύπτονται από του Αλβανούς εξόριστους σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη.

 »5. Κατόπιν όλων αυτών, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον βασιλιά Ζώγου στην Αλεξάνδρεια , στις 5 Μαΐου 1949 . Του εξηγήθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν με καλό μάτι τη διαμόρφωση ενός ενιαίου μετώπου όλων των αντι –κομμουνιστικών αλβανικών οργανώσεων στο εξωτερικό. Επισημάνθηκε ότι οι πρόσφυγες από ορισμένες άλλες χώρες που τελούν υπό την κυριαρχία της ΕΣΣΔ, όπως η Βουλγαρία και η Ουγγαρία , πέτυχαν ένα σημαντικό βαθμό ενότητας. Ο βασιλιάς Ζώγου ενημερώθηκε , ότι Midhat Frasheri είχε δηλώσει πως επιθυμεί το σχηματισμό ενός παρόμοιου ενιαίου μέτωπο και θα εργαστεί δραστήρια προς αυτή την κατεύθυνση. Τυχόν υιοθέτηση από τον Ζώγου μίας παρόμοιας στάσης θα βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό αυτό το έργο, αρκεί να ενθάρρυνε τους οπαδούς του να συμμετάσχουν.

 »Επιπλέον ,θεωρήθηκε ότι ο βασιλιάς Ζώγου θα μπορούσε να συμβάλει ακόμη πιο πολύ στην ενότητα των Αλβανών του εξωτερικού με μια δημόσια δήλωση με την οποία θα εξέφρασε την ικανοποίησή με τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου υπό την προεδρία του Frasheri και πως το ζήτημα του μελλοντικού καθεστώς της Αλβανίας θα παραμείνει σε εκκρεμότητα εν αναμονή ενός ελεύθερου δημοψηφίσματος από τον αλβανικό λαό, και εν τω μεταξύ το βασιλικό προνόμιο s θα πρέπει να είναι θεωρείται susnended.

 »6. Ο βασιλιάς Ζώγου ενημερώθηκε ότι η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί ο Midhat Fraeheri να είναι ο ηγέτης του ενιαίου μετώπου και πως η ομάδα του θα πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα του κινήματος. Παράλληλα, εκφράζει την ελπίδα ότι ο Ζώγου θα στηρίξει ολόψυχα την πρόταση αυτή που έχει ως μοναδικό στόχο  την δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου από τους Αλβανούς στο εξωτερικό .

»7. Ο βασιλιάς Ζώγου εκφράσθηκε έντονα υπέρ του σχηματισμού ενός ενωμένου μετώπου όλων των αντικομμουνιστικών αλβανών εξόριστων. Συμφώνησε ότι το ζήτημα του μελλοντικού καθεστώτος θα πρέπει να επαφίεται στην ελεύθερη επιλογή του αλβανικού λαού .

 

»Ο βασιλιάς Zog δέχθηκε ότι Frasheri θα πρέπει να είναι ο ηγέτης του ενιαίου μετώπου και δήλωσε ότι θα στηρίξει το κίνημα. Πρότεινε μάλιστα ο Frasheri να εξασφαλίσει ως συνεργάτη ένα πρόσωπο του μοναρχικού κόμματος, καθώς και ένα άτομο από ανεξάρτητο κόμμα, έτσι ώστε η επιτροπή να έχει δύο μουσουλμάνους, έναν ορθόδοξο και ένα ρωμαϊκό καθολικό .

 » Ο βασιλιάς Zog δήλωσε ότι δεν μπορούσε να κηρύξει τη βασιλική του g – lorerogatives σε suepense , καθώς αυτό θα συνεπάγετο την αθέτηση εκ μέρους του της δέσμευσης στον αλβανικό λαό. Η δράση αυτή , όπως είπε, θα υπονόμευε την αναγνώριση των αλβανικών αντι κομμουνιστικών /βασιλοφρόνων / διπλωματικών αποστολώνστην Αίγυπτο , την Τουρκία και αλλού . Πιο ουσιαστικά, ένιωθε ότι μια τέτοια ενέργεια θα ισοδυναμούσε να παραμερίσει την υποχρέωση την οποία είχε αναλάβει από την Εθνική Συνέλευση της Αλβανίας πριν από την ιταλική κατοχή. Δήλωσε ότι η Συνέλευση του επέβαλε να αντιπροσωπεύει το έθνος στο εξωτερικό μέχρι την απελευθέρωση της χώρας. Επίσης, συνέστησε για το καλό του κινήματος να επισκεφθεί την Αίγυπτο , τη Συρία , την Τουρκία , την Ιταλία, την Ελλάδα και όπου υπήρχαν σημαντικές ομάδες Αλβανών εξόριστων , και να τους μιλήσει, εκτός βέβαια από τη γραπτή δήλωση.

 »Εξέφρασε ακόμη την επιθυμία ο Midhat Frasheri να έρθει στην Αίγυπτο και να παραλάβει αυτοπροσώπως τη διαβεβαίωση για τη βοήθειά του»

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1949 ο σταθμάρχης της CIA στο Λονδίνο ενημερώνει την υπηρεσία ότι έπεσε στα χέρια του ένα γράμμα που απέστειλε η σύζυγος του Ζώγου Γεραλδίνη στη γιαγιά της. Σ΄ αυτό λέει ότι « ο σύζυγός μου είναι πάρα πολύ απασχολημένος με τις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Τα πράγματα, όπως θα έχετε φανταστεί, είναι κάθε άλλο παρά ρόδινα». Εκφράζει την άποψη ότι «ο βασιλιάς δεν θα εισακουστεί ή θα τον χρησιμοποιήσουν» και πως «στην επιτροπή που σχηματίσθηκε άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους». Φοβάται πάντως ότι «μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος, καθώς οι Ρώσοι εμφανίζονται ισχυροί και δεν θα διστάσουν να ανοίξουν ένα νέο μέτωπο».«Οικονομικά», καταλήγει, «δεν έχουμε επιτύχει τίποτα».

 H CIA, πάντως, δεν ικανοποιείται από τις δηλώσεις του Ζώγου. Γι΄ αυτό το λόγο ζήτησε από τον συνεργάτη της  E.M. Church να προσδιορίσει τα ακριβή περιουσιακά στοιχεία του Ζώγου. Ιδού, τι αναφέρει το σχετικό έγγραφο:

«Ερ.: Ποιά περιουσιακά στοιχεία διαθέτει ο Ζώγου στην Αίγυπτο ή αλλού και σε οποιαδήποτε μορφή

 Απ. 108.000 δολάρια μετρητά στη National City Bank, Νέα Υόρκη. Περίπου 5.000 δολάρια στην Guaranty Trust Company. Το παλάτι στην Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος, αποτιμάται σε 40.000 αιγυπτιακές λίρες. Τα κοσμήματα που έφερε από την Αλβανία αξίζουν πάνω

από 100.000 δολάρια, ενώ ο χρυσός που πήρε μαζί τους από την Αλβανία αποτιμάται σε 3 εκατ. δολάρια.

 Ερ.: Τι υποχρεώσεις έχει ο Ζώγου στην Αίγυπτο και αλλού;

 Απ. Ο Ζώγου έχει την ηθική υποχρέωση να στηρίζει τη γιαγιά της συζύγου στην οποία καταβάλει 115 δολάρια το μήνα. Είναι 82 ετών. Και διαμένει στις ΗΠΑ, όπου είναι γνωστή ως Madame de Strahl D’Ekna. Ο ίδιος δεν έχει άλλες υποχρεώσεις στις ΗΠΑ απ ό,τι γνωρίζω. Ο ίδιος έχει αναλάβει την ευθύνη για τις τέσσερις αδελφές της γυναίκας του (μάλλον εννοεί τις τέσσερις αδελφές του ) και τον αδελφό της Jοhn Apponyi ο οποίος είναι σε ένα σανατόριο φυματίωσης στη Σικελία. Πέρα από αυτά δεν νομίζω ότι χρωστάει χρήματα. Ο στενός του φίλος βασιλιάς Φαρούκ, δεν θα διεκδικήσει το χρέος του προς την Αίγυπτο.

 Ερ. «Τι πηγές εισοδήματος έχει ο βασιλιάς Ζώγου στις Ηνωμένες Πολιτείες; Τι χρηματοδοτική στήριξη του παρέχουν οι Αλβανοί σε αυτή τη χώρα; Ποια είναι τα ονόματα των εν λόγω υποστηρικτών του;

 Απ. Δεν εξέφρασε κανένα ενδιαφέρον για τις καταθέσεις του. Δεν νομίζω ότι παίρνει τίποτα από τους Αλβανούς στις ΗΠΑ η οπουδήποτε αλλού

 Ερ. Πότε κάνει τις πληρωμές σε αυτή τη χώρα ή στο εξωτερικό; Τι ποσά καταβάλει; Σε ποια χρονικά διαστήματα;

 Απ. Πληρώνει γιαγιά της συζύγου του 115 δολάρια το μήνα, οι πληρωμές που γίνονται κάθε δύο ή τρεις μήνες.

 Ερ.: Έχει κάνει ανάληψη ή κατάθεση κάποιου μεγάλου ποσού πρόσφατα; Σε ποιον το κατέβαλε ή από ποιόν το έλαβε; Σε ποιες ημερομηνίες;

 Απ. Δεν υπάρχει δραστηριότητα στο λογαριασμό του από τον Απρίλιο.

 Ερ. Ποιος από το προσωπικό του χειρίζεται τα οικονομικά του θέματα;

Απ. Ο «πρωθυπουργός» του και η φρουρά του Ο (Diu) Martini εποπτεύει τα πάντα. Τις μαύρες επιχειρήσεις του τις χειρίζεται ο κόμης Alexander de Villa, ένας διεφθαρμένος τύπος και απατεώνας. Ο Ζώγου έχει το μάνατζμεντ και η γυναίκα του Γεραλντίνη μεταφράζει.

 Ερ. Πως η φίρμα του κ. Church επικοινωνεί με τον Ζώγου. Αν, αυτό γίνεται με courier, ποιος είναι η εταιρεία;

 Απ. Ο ίδιος ο κ. Church, και κανένας άλλος από την εταιρεία, χειρίζεται τις επιχειρήσεις του Ζώγου. Η επικοινωνία τους γίνεται με επιστολές προς τη Γεραλδίνη – ποτέ με τον ίδιο τον Ζώγου. Τα επείγοντα θέματα αντιμετωπίζονται άμεσα μέσω τηλεφώνου. Couriers δεν χρησιμοποιούνται ποτέ , αν και ο κ. Church έχει συμφωνήσει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις έκτακτης.

 

Ερ.: Ποιές επαφές έχει ο Ζώγου στις ΗΠΑ;

 Απ. Εκτός από την γιαγιά της Γεραλδίνης, ο Joseph Blackburn που είναι παντρεμένος με την αδελφή της Γεραλδίνης Virginia και είναι ακριτόμυθος, ο Church και η γυναίκα του που είναι ξαδέλφια της Γερλδίνης. Η γυναίκα του Church είναι η κόρη του κόμη Seher-Thoss, γερμανός στρατιωτικός επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανάις στο Α΄παγκόσμιο πόλεμο. Η μητέρα της ήταν μια αμερικανίδα που την ανάγκσε η Γκεστάπο να αυτοκτονήσει στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ζώγου δεν έχει άλλες ενεργές επαφές τις ΗΠΑ απ όσο ξερω.

 Ερ. Ποιοί είναι οι νομικοί του εκπρόσωποι στο εξωτερικό

 Απ. Έχει έναν δικηγόρο στην  Αλεξάνδρεια αλλά το Church δεν ξέρει το όνομα. Ο Church πρέπει να φτιάξει τα νόμιμα χαρτιά του Ζώγου, ξέροντας ότι θα τα εξετάσει ο Αιγύπτιος δικηγόρος.

 Ερ. Η εταιρεία του Church γνωρίζει για τυχόν επαφές του Ζώγου στην Αλβανία; Η ίδια η εταιρεία διατηρεί επαφές;

 Απ. Ο Church και η εταιρεία του δεν έχουν επαφές στην Αλβανία. Ο Ζώγου έχει διαρκείς επαφές με τον Αλβανικό υπόκοσμο. Ο Georges Gog, επικεφαλής της ασφάλειας του Παλατιού, πηγαινοέρχεται στην Αλβανία και μέλη του υποκόσμου έρχονται συχνά στην Αίγυπτο.

 Ερ. Το τωρινό καθεστώς της Αλβανίας έχει εγείρει νομικές διεκδικήσεις σε βάρος του Ζώγου και σε τι ποσά; Υπάρχει πιθανότητα μέρος η όλη η περιουσία του Ζώγου να περιέλθει στην Αλβανική κυβέρνηση στη περίπτωση που κερδίσουν την διεκδίκηση;

 Απ. Αναμφίβολα το τωρινό καθεστώς της Αλβανίας διεκδικεί τα 3 εκτ. σε χρυσό που θεωρεί ότι είναι περιουσία του κράτους. Ο Ζώγου θεωρεί ότι διατηρεί το έρισμα να τα ξοδεύει για να συντηρεί το βασίλειό του στην εξορία. Έχουν μείνει μόνο 750.000 δολάρια. Κανένας δεν φαίνεται να ξέρει τι γίνεται πραγματικά με αυτό το θέμα.

 Ερ. Ποιά είναι τα σχέδια του Ζώγου για το μέλλον;

 Απ. Ο Ζώγου σχεδιάζει να πάρει ένα σπίτι στη Γαλλία το επόμενο καλοκαίρι και να γυρίσει στην Αλεξάνδρεια για το χειμώνα. Μια ιδέα του είναι να γυρίσει πίσω στην Αλβανία και να πετάξει έξω τους σοβιετικούς. Επιδιώκει τη βοήθεια και τις συμβουλή από τις ΗΠΑ, αλλά πιστεύει ότι μπορεί να στρατολογήσει πολλούς άραβες και να δημιουργήσει έναν στρατό. Είναι πολύ κοντά στο Φαρούκ και στον Ιμπραήμ Σαούντ. Ο Church λέει ότι μπορεί να χειριστεί τον Ζώγου, αλλά θα ήθελε να συνοδεύεται από έναν στρατιωτικό με τον οποίο θα συζητά τα στρατιωτικά θέματα γιατί ο Ζώγου επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι αυτά».

Παράλληλα, οι  μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας αναζητούν ένα χώρο για τη δημιουργία στρατοπέδου για την εκπαίδευση των πρακτόρων που θα έπαιρναν μέρος στις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, επεξεργάζονται σχέδια για την δημιουργία κέντρων εκπομπής ραδιοφωνικών εκπομπών προπαγάνδας σε βάρος των σοσιαλιστικών χωρών.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1949 το πολιτικό τμήμα της Αγγλικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, στέλνει έναν έγγραφο στην αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών με το οποίο του ζητεί απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:

 «(1) Θεωρεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι θα προκύψουν σοβαρά μειονεκτήματα για την Ελλάδα και την Ιταλία από την ανάληψη της επιχείρησης.

 »(2) Έχει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πολιτικές αντιρρήσεις για η χρησιμοποίηση της Μάλτας στην όλη επιχείρηση;

 »(3) Στην περίπτωση που δεν επιλεγεί τελικά η Μάλτα για την οποία θα υπάρξουν αντιρρήσεις, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκτιμά ότι θα πρέπει να επανεξεταστεί η Κυρηναική; Κι αν ναι, μπορούν να προτείνουν ότι ο κ. Acheson να συζητήσει αυτό το θέμα προσωπικά με τον κ. Μπέβιν, όταν ο τελευταίος επισκεφθεί την Ουάσιγκτον;»

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απάντησε αποφασιστικά:

 (1) ότι αντιτάσσεται σθεναρά στη χρήση της Ελλάδα ή της Ιταλίας

(2) Θα δέχονταν την Μάλτα.

 (3) Πρότειναν την εξέταση εκ νέου της Κυρηναικής με την προϋπόθεση πως στην περίπτωση που ο κ. Μπέβιν αρνηθεί να αλλάξει την απόφασή του, τότε ο κ. Acheson θα μπορούσε να ζητήσει να του μιλήσει».

 Εν τω μεταξύ, οι Robert Low, Neil “Billy” McLean  και Julian Amery πετούν για την Ιταλία. Εκεί, σε συνεργασία με το σταθμό της CIA στη Ρώμη, πείθουν την κυβέρνηση της Ρώμης, να τους επιστρέψει να επισκεφθούν τις φυλακές και ένα στρατόπεδο προσφύγων στη Νάπολη, απ΄ όπου σκοπεύουν να στρατολογήσουν Αλβανούς, Βούλγαρους και Ρουμάνους, για την επιχείρηση.

Πολλοί από αυτούς που είχαν περάσει στην Ιταλία μετά την επικράτηση του των σοσιαλιστικών καθεστώτων στις (πρώην) ανατολικές χώρες, υπήρξαν κατά τη διάρκεια του Πολέμου συνεργάτες των Γερμανών, βαρύνονταν με μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις στις χώρες του και, κατά την παραμονή τους στην χώρα υποδοχής, είχαν καταδικαστεί για κλοπές, διαρρήξεις, βιασμούς και για πρόκληση σωματικών βλαβών.

Γι΄ αυτό το λόγο πλησίασαν και τις διάφορες «φράξιες» των εξόριστων Αλβανών, στους εκπροσώπους των οποίων, όπως θα εκμυστηρευθεί πολλά χρόνια αργότερα ο Robert Low, ο οποίος μετά την αποχώρησή του από τη CIA διορίσθηκε σύμβουλος στις επιχειρήσεις του Σταύρου Νιάρχου, παρέθεταν λουκούλλεια « γεύματα εργασίας» σ΄ ένα εστιατόριο στους κήπους του Μποργκέζε, που έβλεπαν στο Βατικανό.

Στις φυλακές της Ρώμης με βάση τους φακέλλους της ιταλικών υπηρεσιών ασφαλείας, οι Robert Low και Neil “Billy” McLean, υπόσχονταν στους εγκλείστους ότι θα τους ελευθέρωναν χωρίς να εκτίσουν το υπόλοιπο της ποινής τους, αρκεί να αποδέχονταν να «στρατευθούν στην υπόθεση».  Σε κάθε έναν που αποδεχόταν την πρόσκληση, του εξασφάλιζαν κατάλυμα σε κατάλληλο κρησφύγετο στη Ρώμη που είχε επιλεγεί γι΄ αυτό το σκοπό. Η επιχείρηση καλυπτόταν από άκρα μυστικότητα και γι΄ αυτό οι συναντήσεις για τον καθορισμό των λεπτομερειών πραγματοποιούνταν κάπου στην ύπαιθρο, «όπου τα έλεγαν καθισμένοι σταυροπόδι επάνω στα χόρτα».

«Τότε δεν υπήρχαν ακόμη θα ραδιογωνιομετρικά μικρόφωνα», όπως διατεινόταν χρόνια αργότερα ο Robert Low, «και έτσι μπορούσαν να μιλάνε ελεύθερα, χωρίς να κινδυνεύουν να τους παρακολουθήσουν. Άλλοτε, πάλι, οι συναντήσεις γίνονταν σε δύο ασφαλή σπίτια, τα οποία προηγουμένως είχαν ερευνηθεί από πάνω μέχρι κάτω από φόβο μήπως και έκρυβαν τίποτα συσκευές παρακολούθησης».

Το πρώτο στρατόπεδο εκπαίδευσης δημιουργήθηκε τελικά στη Μάλτα, σ΄ ένα απομονωμένο μέρους του κάστρου της Βαλέτας, μέσα σε μία τάφρο, που επέτρεπε να εκπαιδεύονται οι πράκτορες στη σκοποβολή, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των κατοίκων της πόλης. Η επιλογή ήταν της ΜΙ6, η οποία απέρριψε την επιλογή της Λιβύης, με το σκεπτικό ότι ήταν μακριά και δεν εξυπηρετούσε τις ανάγκες της επιχείρησης.

Το βρετανικό σχέδιο για την επιχείρηση υποβλήθηκε στη CIA, στις 13 Σεπτεμβρίου 1949 και προέβλεπε ότι «θα γίνουν τρεις έξοδοι για τη ρίψη πρακτόρων στο «εχθρικό έδαφος (κάθε έξοδος θα αποτελείται από δύο ομάδες των πέντε ανδρών η καθεμία)». Εκτός τούτου, προεξοφλούσε ότι αν παραστεί ανάγκη θα στέλνονταν στο εσωτερικό της Αλβανίας και «χερσαίες δυνάμεις από την Ελλάδα».

 Η ΜΙ6, όπως τονίζει, εκτιμά ότι το στρατόπεδο της Μάλτας θα είχε προσωρινό χαρακτήρα και  «θα πρέπει να κλείσει πριν από το χειμώνα, προκειμένου να διασφαλιστεί η κάλυψη της επιχείρησης».

Στο εν λόγω έγγραφο οι Βρετανοί διατυπώνουν την άποψη ότι είναι πολύ πιθανό οι πράκτορες που θα περάσουν στο έδαφος της Αλβανίας ή και αργότερα σε κάποια άλλη σοσιαλιστική χώρα, υπάρχει περίπτωση να συλληφθούν και, κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, να αποκαλύψουν το στρατόπεδο εκπαίδευσης. «Υπάρχει η πιθανότητα σοβιετικοί παρατηρητές στον ΟΗΕ να ζητήσουν να εξακριβωθεί αν υπάρχει στρατόπεδο εκπαίδευσης στην Μάλτα», τονίζεται. Η CIA, από την πλευρά της, ζήτησε να μάθει λεπτομέρειες για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων στη Μάλτα. Οι Βρετανοί απάντησαν ότι  έχουν διασφαλίσει καταλύματα για 40 άτομα. Επιπλέον, διαβεβαίωναν ότι θα πρέπει να εκκενώσουν το στρατόπεδο της Μάλτας «στην περίπτωση που αποκαλυφθεί η επιχείρηση»

«Το εμπόδιο αυτό καθίσταται ανυπέρβλητο με δεδομένο ότι το υπουργείο Εξωτερικών δεν επιτρέπει χρήση της Ελλάδας και της Ιταλίας», τονίζεται στο σχετικό έγγραφο της CIA. «Δεν ξέρουμε πως θα ξεπεραστεί το πρόβλημα, εκτός κι αν μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουν κάποιο νησί σε συνδυασμό με τη δημιουργία κάποιας βάσης κατάρτισης μακριά από την περιοχή-στόχο. Οι Βρετανοί είναι σίγουροι ότι θα χρησιμοποιήσουν την Κέρκυρα». Σε υπόμνημα της 19 Σεπτεμβρίου αναφέρεται ότι στη Μάλτα «φθάνουν 70 καραμπίνες ΜΙ από τη Λιβύη και έχουν ρυθμιστεί για βολές από σταθερή απόσταση».

 Οι Βρετανοί διόρισαν διοικητή του στρατοπέδου στη Μάλτα, τον Maj. David Smiley, ο υποδιοικητή του Συντάγματος Ιππικού που στάθμευσε στη Γερμανία. Ο Maj. David Smiley, ο οποίος είναι ένας από τους ελάχιστους εμπλεκόμενος στην επιχείρηση ο οποίος μετά την κατάρρευση της  θέλησε να παραμείνει στο στρατό, νοίκιασε μία βίλα, λίγο έξω από την Βαλέτα και τ΄ απογεύματα, μετά την ταχύρυθμη εκπαίδευση των πρακτόρων, έπαιζε γκολφ με τη βασίλισσα Ελισάβετ, η οποία την εποχή αυτή περνούσε το μήνα του μέλιτος στη Μάλτα.

Στις 26 Σεπτέμβρη του 1949, εννέα πράκτορες επιβιβάστηκαν σε μία ελληνικό μηχανότρατα, που είχε διασκευαστεί κατάλληλα, το «Stormie Seas», που απέπλευσε από την Μάλτα για τους Οθωνούς, βόρεια της Κέρκυρας. Εν τω μεταξύ, οι Βρετανοί είχαν στήσει μία βάση επικοινωνιών στην Κέρκυρα. Ο σταθμός, όπως αποκαλύφθηκε σε μία σύσκεψη, που έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου 1949, στο Statler Hotel, στην οποία μετείχαν πράκτορες της CIA και της ΜΙ6, «έγινε σε αποκλειστική συνεννόηση με τον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο και το κυβερνήτη (…) του νησιού».

Ο σταθμός επικοινωνιών εγκαταστάθηκε, βορειοανατολικά της Κέρκυρας, σε μία αρχοντική κατοικία, τη Βίλα Μιμπέλλι, το γνωστό «Καστέλλο», το οποίο, κάποια στιγμή, πολλά χρόνια αργότερα, περιήλθε στην κατοχή του Δήμου, ο οποίος στέγασε στο χώρο την εθνική πινακοθήκη της Κέρκυρας που περιλάμβανε (όπως διαπίστωσα σε μία επίσκεψη πριν από μερικά χρόνια) σπάνια έργα Ελλήνων ζωγράφων. Δυστυχώς, όμως, το ανακάλυψε το ΤΑΙΠΕΔ και το έβγαλε στο σφυρί…

Εκεί, λοιπόν, η ΜΙ6 εγκατέστησε μία ομάδα ραδιοτηλεγραφητών και αποκρυπτογράφων, διοικητής της οποίας ήταν ο Άλαν Χήαρ. Κάθε ημέρα, μία προκαθορισμένη ώρα, η ομάδα συγκεντρώνοταν γύρω από τα μηχανήματά τους, μήπως πάρουν κάποια είδηση, αλλά ποτέ δεν άκουσαν τίποτα.

Στην ίδια συνάντηση, που έγινε γνωστή στη CIA η βάση ασυρμάτου στην Κέρκυρα, οι Βρετανοί παραδέχθηκαν ότι «πρόδωσαν» τα στοιχεία της πρώτης  αποστολής στις ελληνικές μυστικές, ζητώντας να τους ενημερώσουν για το αν έχουν φακέλλους για τους 40 Αλβανούς οι οποίοι εκπαιδεύονταν στη Μάλτα. «Ήταν μία συμβιβαστική πρόταση για την εξέλιξη της επιχείρησης», αναφέρεται.

Η επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα  να ξεκινήσει ένας πραγματικός «χορός κατασκόπων» σ΄όλες τις χώρες της Ευρώπης , με τις μυστικές υπηρεσίες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ποια θα έχει το προβάδισμα, διασφαλίζοντας τα ανάλογα προνόμια.   Στις 8 Νοεμβρίου 1949, στη CIA φθάνει ένα τηλεγράφημα σύμφωνα με το οποίο ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλίας (SDECE), ένας από του πρωτεργάτες της Gadio, ο Henri Ribieri, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του γιατί δεν ενημερώθηκε επίσημα για την επιχείρηση, όταν είχε επισκεφτεί την Ουάσιγκτον, όπου συναντήθηκε με τον Γουίσνερ.

[Παρένθεση1: Για την εμπλοκή του Ribieri στην Gladio ο σοσιαλιστής υπουργός Εσωτερικών, Edouard Depreux, εξήγησε τον Ιούνιο του 1947: «Προς το τέλος του 1946, φτάσαμε να γνωρίζουμε την ύπαρξη ενός μαύρου δικτύου αντίστασης  (ένα μυστικό στρατό), που αποτελείται από μαχητές  της άκρας δεξιάς, Vichy συνεργάτες και μοναρχικοί. Είχαν ένα μυστικό σχέδιο επίθεσης που ονομάζεται «Plan Bleu», η οποία θα πρέπει να έχουν έρθει σε δράση, είτε προς το τέλος Ιουλίου ή στις 6 Αυγούστου, (1947)»]. [Παρένθεση2: Θα επανέλθουμε στο ρόλο του Ribieri κατά την εξιστόρηση της υπόθεσης Μπελογιάννη]

O Ribieri σύμφωνα με το εν λόγω έγγραφο της CIA, που επικαλείται μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του με τον επικεφαλής του κλιμακίου της υπηρεσίας στο Παρίσι, καθώς επίσης και με αξιωματούχους της βρετανικής πρεσβείας, είχε ενημερωθεί γενικά για την επιχείρηση, όταν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον τον Ιούνιο 1949. Σ΄ αυτήν τη επίσκεψη οι εκπρόσωποι της OPC του ζήτησαν να συμβάλει στην έκδοση πλαστών ταξιδιωτικών εγγράφων για την επιχείρηση της CIA.

Ο Ribieri, λοιπόν, στην εν λόγω συνομιλία, έκανε γνωστό ότι είχε επισκεφτεί πρόσφατα το Λονδίνο και την Αθήνα, ενώ διατηρούσε επαφές και με τις μυστικές υπηρεσίες της Ιταλίας.

«Ήξερε ακόμη και για τις ημερομηνίες που οι ομάδες της CIA και της ΜΙ6 θα μπουν στην Αλβανία», αναφέρει το έγγραφο. «Εννοείς τις ελληνικές και τις ιταλικές ομάδες που, έτσι κι αλλιώς, είναι στην Αλβανία», τον ρώτησε  ο επικεφαλής της CIA στο Παρίσι. «Όχι εννοώ τις ομάδες της Αγγλίας και των ΗΠΑ», ήταν η απάντηση.

Ο Ribieri έκανε γνωστό στο συνομιλητή του ότι οι Έλληνες τον ενημέρωσαν για την επικείμενη αγγλο-αμερικανική επέμβαση και μάλιστα του παραπονέθηκαν ότι δεν έχει γίνει επαρκής οργάνωση και προετοιμασία. Του μίλησαν ακόμη για το λεπτό ζήτημα, που είναι η στάση της Γιουγκοσλαβίας, κάτι το οποίο λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους και οι Βρετανοί. Ο συνομιλητής του τον διαβεβαίωσε ότι «ήρθε η στιγμή να πάρουμε εμείς τη υπόθεση στα χέρια μας». Και του εξήγησε ότι η επιχείρηση στην Αλβανία αποτελεί την πρώτη φάση, ενώ θα επακολουθήσουν ανάλογες επιχειρήσεις για όλες τις χώρες του σιδηρούν παραπετάσματος. Του ζήτησε ακόμη τη βοήθειά του την οποία χαρακτήρισε πολύτιμη, καθώς η Γαλλία διατηρεί διπλωματική αντιπροσωπεία στα Τίρανα.

Ο Ribieri του είπε ότι ο Χότζα είναι ανήσυχος και επιζητεί τη διπλωματική εκπροσώπηση της Αλβανίας και του ζήτησε να τον ενημερώσουν όταν θα χρειαστεί να τον επισκεφθούν για τα πρακτικά ζητήματα που σχετίζονται με την παροχή βοήθειας της Γαλλίας στην επιχείρηση.

Την ίδια περίοδο ζητήθηκε από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα στο υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Π. Πιπινέλη να συμπράξει σε πολιτικό επίπεδο με το σχέδιο των ΗΠΑ για τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος της Αλβανίας. Γι΄ αυτό το λόγο η Ελλάδα θα έπρεπε να αναγνωρίσει την Επιτροπή για την Απελευθέρωση της Αλβανίας, που είχε, εν τω μεταξύ συσταθεί, προκειμένου να προσφέρει «πολιτικό κάλυμμα» στο σχέδιο αποσταθεροποίησης του Εμβέρ Χότζα.

Σύμφωνα με μία αναφορά της CIA «o υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Πιπινέλης εξέφρασε την επιθυμία να φτιάξει μία δήλωση για τη σύσταση της Επιτροπής. Μας έδωσε ένα αντίγραφο και δεν μας άρεσε και ο πράκτοράς μας έφτιαξε ‘ενα σχέδιο το οποίο πιστεύουμε ότι θα είναι πιο χρήσιμο. Στείλαμε το σχέδιο στον κ. Πιπινέλι, ο οποίος αφού το διάβασε, είπε ότι είναι καλύτερο από εκείνο που είχε κάνει ο ίδιος. Το πήγε στον Πρωθυπουργό ο οποίος το ενέκρινε χωρίς να αλλάξει ούτε μία λέξη».

Οι ΗΠΑ για τις ανάγκες της επιχείρησης δημιούργησαν στο Πεντάγωνο ένα ειδικό Γραφείο στο οποίο «θα συνεδριάζουν από κοινού οι επιτελείς της CIAμε τους Βρετανούς για τις ανάγκες των κοινών επιχειρήσεων». «Ο αριθμός του δωματίου», όπως επισημαίνεται στο σχετικό έγγραφο, «είναι 2 C 869, κοντά στο JCS. Ο αριθμός τηλεφώνου έχει κωδικό 131, και εσωτερικό 4432. Το γραφείο, όταν δεν υπάρχουν επαφές, θα είναι κλειδωμένο και τα κλειδιά θα είναι στην υπηρεσία ασφαλείας. Ένα αντίγραφο του κωδικού ασφαλείας θα τοποθετηθεί σε έναν φάκελο και θα κατατεθεί στην υπηρεσία Ασφαλείας της CIA και του FBI.  Αν το προσωπικό που χρησιμοποιεί το δωμάτιο, στο οποίο φυλάσσονται και τα έγγραφα, ρωτηθεί για ποιο σκοπό χρησιμοποιείται, η απάντηση θα είναι: Για τη Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αν οι ερωτώντες επιμένουν, τότε θα πρέπει να ενημερωθεί ο κ. Robert-Joyce».

 Τις ίδιες ημέρες δημιουργείται ένα ανάλογο γραφείο στην Αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα. Ο Τόμ Καραμεσίνης, πάντως, ο «μπάτσος της Νέας Υόρκης», τον οποίο όλοι επικαλούνται ως τον «αρχιτέκτονα» της πολιτικής διείσδυσης των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ στην Ελλάδα, την περίοδο αυτή είχε επιστρέψει στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να περάσει σεμινάρια ταχύρυθμης εκπαίδευσης.

Την Κυριακή: Οι πλωτοί ραδιοσταθμοί, το «ράντζο» στο Μενίδι, η «βίλα» στη Βούλα,  τα στρατόπεδα στο Λαύριο και τη Σύρο, οι «γιάφκες» στην Κηφισιά…