Εκδήλωση της "Παρέμβασης για την υπεράσπιση των παραλιών": Θα αφήσουμε να γίνουν τα ίδια και στις παραλίες μας;;

http://epagomarko.blogspot.gr/2014/06/blog-post_4.html?spref=fb

Η "Παρέμβαση για την υπεράσπιση των παραλιών", μια κίνηση των πολιτών του Δήμου Μαρκοπούλου που υποστηρίζεται από συλλογικότητες και φορείς του τόπου μας, ... σηκώνει το ζήτημα της "Οριοθέτησης, διαχείρισης και προστασίας αιγιαλού και παραλίας" όπως αυτό καθορίζεται στο νέο ... "βελτιωμένο" νομοσχέδιο!

• Θα έχουμε δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες μας; 
• Που αρχίζει η "επένδυση" και που τελειώνει η "εκμετάλευση" των παραλιών από τα επιχειρηματικά συμφέροντα;
• Υπάρχουν "όρια" των επιχειρηματικών επενδύσεων;
• Συνυπολογίζεται, μέσα στο νομοσχέδιο, το Διεθνές και Εθνικό νομικό και Συνταγματικό πλαίσιο;

  Διαμορφώνοντας συλλογικά τα κείμενα και τις αφίσες της εκδήλωσης κατέληξε στην ... εκδήλωση-συζήτηση του ερχόμενου Σαββάτου, 7 Ιούνη στις 19:00, στην ελεύθερη παραλία της Αγ. Μαρίνας όπου θα προσπαθήσει να ενημερώσει και να απαντήσει σε αυτά και πολλά άλλα βασανιστικά ερωτήματα, όπως: Θα αφήσουμε να γίνουν τα ίδια και στις παραλίες μας;;;

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που θα κάνουμε το Σάββατο 7 Ιουνίου για ενημέρωση και συζήτηση, σχετικά με το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για τις παραλίες.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο ελεύθερο κομμάτι της παραλίας της Αγ. Μαρίνας στο Πόρτο Ράφτη, μπροστά στον πύργο του ναυαγοσώστη.

Στην ενημερωτική επιστολή της η "Παρέμβαση για την Υπεράσπιση των Παραλιών" αναφέρει:

Τι ακριβώς συμβαίνει; Ενημερώσου
Το νέο νομοσχέδιο, το οποίο έθεσε σε διαβούλευση η κυβέρνηση και ειδικότερα το Υπουργείο Οικονομικών, με τον τίτλο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», έρχεται σε συνέχεια του έτερου νομοσχεδίου, το οποίο είχε προηγηθεί λίγο πριν, με τον τίτλο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Βιώσιμη ανάπτυξη, εγκαταλελειμμένοι οικισμοί και Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί – Χρήσεις Γης». Εάν αυτά τα δύο νομοσχέδια εφαρμοσθούν, τότε, σε συνδυασμό και με τον ήδη ψηφισθέντα μνημονιακό, δήθεν «αναπτυξιακό» νόμο, η χώρα μας θα αντιμετωπίσει μία πρωτοφανή καταστροφή του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντός της, με συνακόλουθες δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.

Ειδικότερα στο νομοσχέδιο για την «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», το οποίο παραβιάζει απροκάλυπτα το άρθρο 24 του Συντάγματος και απειλεί να καταστρέψει ριζικά τον μοναδικής αξίας παράκτιο και παρόχθιο πλούτο της χώρας μας, που αποτελεί πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών κάθε έτος, αλλά και να περιορίσει σημαντικά την ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των Ελλήνων πολιτών σε πλείστες όσες παραλίες, τα βασικά σημεία είναι τα ακόλουθα:

1. Δίνει τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαιρέτων κτισμάτων επί του αιγιαλού και της παραλίας (άρθρο 15) ανοίγοντας το δρόμο να χτιστούν και άλλα κτίσματα αγνοώντας τις επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.

2. Δίνει τη δυνατότητα σε τουριστικές επιχειρήσεις να επιχωματώνουν θαλάσσιους χώρους για την εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής δραστηριότητάς τους (άρθρο 13 παρ. 5)! Επιτρέπει στην τουριστική – ξενοδοχειακή επιχείρηση να επιχωματώνει πέντε τετραγωνικά μέτρα θαλασσίου χώρου για κάθε μία κλίνη, που διαθέτει αυτή η επιχείρηση!.

3. Το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, με μία σειρά ρυθμίσεων περιορίζει, εμμέσως πλην σαφώς, την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών, προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων.

4. Μέχρι σήμερα η παραχώρηση αιγιαλού και παραλιών σε όμορες τουριστικές – ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις καταστημάτων ίσχυε για ένα χρόνο και για περισσότερο χρόνο προέβλεπε σημαντικές ασφαλιστικές δικλείδες και εγκρίσεις. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο η παραχώρηση γίνεται εφάπαξ και ισχύει για όσο χρόνο διαρκούν οι τουριστικές επιχειρήσεις και οι εν γένει εμπορικές δραστηριότητες των καταστημάτων (άρθρο 11 παρ. 2).

5. Προβλέπει τη δυνατότητα παραχωρήσεως παραλιακών και παρόχθιων εκτάσεων, οι οποίες δύνανται, ανά περίπτωση, να ξεπερνούν τα 5.000 τ.μ., χωρίς να προβλέπει ανώτατο όριο τ.μ. προς παραχώρηση (άρθρο 16).

6. Παρέχει ανεπίτρεπτα μεγάλη ρυθμιστική εξουσία στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει σχεδόν τα πάντα με την έκδοση απλών υπουργικών αποφάσεων. Είναι χαρακτηριστικό, ότι πουθενά μέσα στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται περιβαλλοντική επίπτωση απαγορευτική για την επαγγελματική χρήση (όλα τακτοποιούνται με το κατάλληλο χρηματικό αντάλλαγμα) ενώ για τον συντελεστή βαρύτητας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, επιστημονικοί φορείς, ΥΠΕΚΑ, ανεξάρτητες αρχές κλπ δεν φαίνεται να λαμβάνουν μέρος.

7. Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, οι οποίες χαρακτηρίζονται στο νομοσχέδιο, ως «μικρές», ενώ αποτελούν πολύτιμα οικοσυστήματα και πολύτιμο οικολογικό πόρο για τη χώρα μας και τους πολίτες της.

8. Επιβάλλεται εντός 6 μηνών η οριοθέτηση αιγιαλού, χωρίς να είναι απαραίτητη η οριοθέτηση της παραλίας, δίνοντας έτσι δυνατότητα πολεοδομικών παραβάσεων και καταπατήσεων.

9. Αγνοεί το διεθνές και εθνικό νομικό πλαίσιο για την προστασία της παράκτιας ζώνης.

Τελικά το υπό ψήφιση νομοσχέδιο επιχειρεί να αλλάξει πλήρως και επί τα χείρω τον δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης και της παρόχθιας ζώνης και ταυτόχρονα έννοιες όπως προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αειφορία και χωροταξικός σχεδιασμός βγαίνουν στο περιθώριο προς χάρη της επίτευξης. Γυρίζει την πλάτη στην προστασία του παράκτιου, παραλίμνιου και παραποτάμιου περιβάλλοντος ως κοινόχρηστων αγαθών και απέχει πολύ από το να μία διαχείριση με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον.

Η περίπτωση του Πόρτο Ράφτη

Τα τελευταία χρόνια και με το πρόσχημα της «ανάπτυξης» (για ποιον άραγε;) «και των επιπλέον θέσεων εργασίας», παρατηρούμε το φαινόμενο της κατάληψης, διαμόρφωσης, και αλλοίωσης κατά το δοκούν, του χαρακτήρα της παραλίας και του αιγιαλού. Διάφοροι επιχειρηματίες, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του θαλάσσιου μετώπου στο Πόρτο Ράφτη και το Αυλάκι, «αξιοποιούν» κομμάτια της παραλίας, τοποθετώντας ομπρέλες και ξαπλώστρες, προς όφελος των ιδίων και όχι του δημοσίου συμφέροντος. Έτσι μονιμοποίησαν και νομιμοποίησαν την παρουσία τους σε ένα χώρο που έχει δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα. Και όλα αυτά με την άδεια του δημοτικού φορέα που παραχωρεί τον χώρο και πρόεδρος του είναι ο Δήμαρχος, αλλά και την ανοχή της τοπικής λιμενικής αρχής που εκ του νόμου αστυνομεύει τον χώρο, και η οποία δεχόταν και εξακολουθεί να δέχεται, χωρίς να κάνει τίποτα, αυτή την κατάσταση, δηλαδή την προκλητική καταστρατήγηση της κοινοχρηστότητας και της αυθαίρετης αύξησης του παραχωρηθέντος χώρου, αλλά και την ύπαρξη αυθαιρέτων μόνιμων κατασκευών, παρά την έκδοση της απόφασης 2274/2011 του ΣτΕ, που απαγορεύει την ύπαρξη κατασκευών με κατακόρυφα στηρίγματα.

Σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, οι παρεμβάσεις πλέον στην παραλία περιελάμβαναν ξύλινους διαδρόμους, εξέδρες δίπλα στο κύμα και πάγκους για την «καλύτερη» εξυπηρέτηση των λουόμενων πελατών. Το θράσος δε των επιχειρηματιών έφτασε φέτος σε τέτοιο σημείο, ώστε να απειλούν και να χειροδικούν ενάντια σε όποιον ήθελε να διαμαρτυρηθεί για την παράνομη κατάσταση. Και όλα αυτά, επαναλαμβάνουμε, με την ανοχή της τοπικής λιμενικής αρχής, η οποία είναι υπεύθυνη για την τήρηση της νομιμότητας στο παραλιακό μέτωπο. Αλλά έχουμε δει πόσο έχει φροντίσει γι αυτήν τη νομιμότητα, η λιμενική αρχή, τα προηγούμενα χρόνια στον χώρο του λιμανιού.

Θα αφήσουμε να γίνουν τα ίδια και στις παραλίες μας;;;;