Γράφει η συνάδελφος Βάννα Σφακιανάκη από τους ΑΜΑΚ, υποψήφια για την Περιφέρεια Κρήτης με τη Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης του Μιχάλη Κριτσωτάκη,
Τι κοινό έχουν ο νόμος για τον τουρισμό που ψηφίστηκε πέρυσι το
καλοκαίρι, το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό που προωθήθηκε ήδη για συζήτηση
στη Βουλή και το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Χωροταξικού
Σχεδιασμού που βρίσκεται τώρα σε προσχηματική διαβούλευση;
Σε καθένα απ' αυτούς τους νόμους, όπως και σε πολλούς άλλους που αφορούν σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, η κυβέρνηση συγκεντρώνει -με σκοπό να ισχυροποιήσει εκ των υστέρω- όλες τις επί μέρους ρυθμίσεις που πέρασε μέσα σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους. Αυτούς που βουλευτές και υπουργοί μπορεί να μην προλάβαιναν να διαβάσουν, αλλά ψήφιζαν για να να μην καθυστερήσει να εισπράξει η κυβέρνηση τη δόση και να την προωθήσουν στους δανειστές!
Όλοι οι νέοι νόμοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις της εφιαλτικής «επόμενης μέρας» και σκιαγραφούν το τοπίο μιας ασύδοτης εκμετάλλευσης της χώρας και των φυσικών της πόρων από τους νικητές του οικονομικού πολέμου, ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και του κόσμου της εργασίας.
Η κυβέρνηση ξέρει πόσο ανίσχυρες - από νομική άποψη- είναι αυτές οι ρυθμίσεις. Κάθε βασικός τομέας πολιτικής μέχρι σήμερα, διέπεται από ένα διαφορετικό νόμο – πλαίσιο. Αυτούς τους νόμους παραβιάζουν κατάφωρα οι αποσπασματικές αλλά στοχευμένες ρυθμίσεις που υπαγόρευσαν, είτε η τρόικα, είτε τα όργανα των μεγάλων εργοδοτών (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ) και βέβαια οι Τράπεζες!
Συγκεντρώνει λοιπόν η κυβέρνηση όλες αυτές τις ρυθμίσεις σε νέους νόμους και ανανεώνει το νόμο – πλαίσιο που αφορά στον κάθε τομέα, χωρίς να λογαριάζει καν τις ενστάσεις για αντισυνταγματικότητα που προβάλλονται ακόμα κι από την Επιστημονική Επιτροπής της Βουλής.
Είναι θέμα χρόνου. Πρέπει να προλάβει να δημιουργήσει τετελεσμένα!
Ελπίζει να μην νοιαστεί κανείς γι αυτά και να μην προλάβει να τα συνειδητοποιήσει, μέσα στην προσωπική του αγωνία και αβεβαιότητα.
Ελπίζει ότι κανείς δε θα διαβάσει, ακόμα κι αν κάποιος προλάβει να γράψει!
Έτσι, ο νόμος για τον τουρισμό που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, με τη συνδρομή και του Ειδικού Χωροταξικού του Τουρισμού -που τροποποιήθηκε προς το χειρότερο- συνθέτει θεωρήσεις, ρυθμίσεις και προνόμια, που πρωτοεμφανίστηκαν σε νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ προηγενέστερες του 2004 και που προσπάθησαν να επιβάλλουν όλες οι μεταγενέστερες κυβερνήσεις. Τα νομοθετήματα αυτά συνάντησαν πολύ μεγάλες αντιδράσεις, συχνά και από εκπροσώπους των κομμάτων που ακόμα και σήμερα συγκυβερνούν. Ο κ. Μανιάτης που είχε βγει στα κάγκελα για το Ειδικό Χωροταξικό του Τουρισμού –του κ. Σουφλιά- και υποσχόταν την μελλοντική κατάργησή του, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά σήμερα μοιράζει γη και θάλασσα για ενεργειακούς αγωγούς και κόμβους, έρευνες και εξορύξεις του ορυκτού μας πλούτου, με διαδικασία κατεπείγοντος!
Παρ' όλα αυτά, είναι πολύ αισιόδοξο το γεγονός, ότι το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό κατορθώνει -ακόμα και σε συνθήκες όπως αυτές σήμερα- να συγκεντρώνει τις οργισμένες αντιδράσεις ενός πολύ μεγάλου αριθμού φορέων και πολιτών. Σε συλλογή υπογραφών που είναι σε εξέλιξη, έχουν υπογράψει ήδη 127.000 πολίτες. Ο στόχος που έχει τεθεί είναι να φτάσουν τις 200.000 και η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να μεταθέσει τη συζήτηση στη Βουλή για μετά τις εκλογές!
Πρέπει να γίνει κατανοητή -αν και ελάχιστοι σήμερα τη γνωρίζουν- η διάκριση ανάμεσα στην κρατική περιουσία και αυτά που αποτελούν τα «εκτός συναλλαγής κοινά» που ανήκουν σε όλους τους πολίτες και όλες τις γενεές. Οι ακτές ανήκουν σ' αυτή τη δεύτερη κατηγορία και καμιά κυβέρνηση δεν δικαιούται να τις διαχειριστεί σε όφελος λίγων, αποστερώντας τις απ' όλους εμάς.
Η μεταρρύθμιση του Χωροταξικού Σχεδιασμού, ισοδυναμεί με απόλυτη αναίρεσή του.
Όμως, Χωροταξικός Σχεδιασμός χωρίς ρυθμίσεις, απλά δεν υπάρχει!
Έρχεται λοιπόν η πολιτική της απορρύθμισης, από τη μια μεριά να κάνει το Σχεδιασμό ακόμα πιο ελαστικό και από την άλλη να δημιουργήσει τη δυνότητα να αναιρεθεί κάθε στιγμή που κάθε μεγαλο-επενδυτής το επιλέξει, εγκαταθιστώντας μια νέα χρήση, εκεί όπου το Χωροταξικό προβλέπει άλλη χρήση, ή απλά προστασία από εμπορευματοποίηση.
Μπροστά σ' αυτές τις μεθοδεύσεις, που υφαίνουν μια στέρεη βάση συνολικής απορρύθμισης, όπου η οικονομική δύναμη υπερισχύει των κανόνων ισονομίας και δικαίου, καμιά περιφερειακή παράταξη δεν δικαιούται να υπόσχεται -αφού δεν μπορεί να τηρήσει- καμιά εφαρμογή πολιτικής για κανένα παραγωγικό τομέα με όρους κοινωνικής ανταποδοτικότητας και προστασίας του περιβάλλοντος, αν δεν δηλώσει παράλληλα ότι θα αγωνιστεί για την κατάργηση των μνημονιακών νόμων που συνθέτουν τη νομική βάση της απορρύθμισης.
Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να είμαι παρούσα στη μάχη για την Περιφέρεια με τη Ριζοσπατική Συνεργασία Κρήτης. Θεωρώ ότι σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τον τόπο και τις παραγωγικές του δυνάμεις, είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ο συσχετισμός δυναμέων που θα δώσει την ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει τη χώρα, καταργώντας όλους τους μνημονιακούς νόμους, όπως έχει δεσμευτεί να κάνει!
Τι κοινό έχουν ο νόμος για τον τουρισμό που ψηφίστηκε πέρυσι το
καλοκαίρι, το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό που προωθήθηκε ήδη για συζήτηση
στη Βουλή και το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Χωροταξικού
Σχεδιασμού που βρίσκεται τώρα σε προσχηματική διαβούλευση;Σε καθένα απ' αυτούς τους νόμους, όπως και σε πολλούς άλλους που αφορούν σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, η κυβέρνηση συγκεντρώνει -με σκοπό να ισχυροποιήσει εκ των υστέρω- όλες τις επί μέρους ρυθμίσεις που πέρασε μέσα σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους. Αυτούς που βουλευτές και υπουργοί μπορεί να μην προλάβαιναν να διαβάσουν, αλλά ψήφιζαν για να να μην καθυστερήσει να εισπράξει η κυβέρνηση τη δόση και να την προωθήσουν στους δανειστές!
Όλοι οι νέοι νόμοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις της εφιαλτικής «επόμενης μέρας» και σκιαγραφούν το τοπίο μιας ασύδοτης εκμετάλλευσης της χώρας και των φυσικών της πόρων από τους νικητές του οικονομικού πολέμου, ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και του κόσμου της εργασίας.
Η κυβέρνηση ξέρει πόσο ανίσχυρες - από νομική άποψη- είναι αυτές οι ρυθμίσεις. Κάθε βασικός τομέας πολιτικής μέχρι σήμερα, διέπεται από ένα διαφορετικό νόμο – πλαίσιο. Αυτούς τους νόμους παραβιάζουν κατάφωρα οι αποσπασματικές αλλά στοχευμένες ρυθμίσεις που υπαγόρευσαν, είτε η τρόικα, είτε τα όργανα των μεγάλων εργοδοτών (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ) και βέβαια οι Τράπεζες!
Συγκεντρώνει λοιπόν η κυβέρνηση όλες αυτές τις ρυθμίσεις σε νέους νόμους και ανανεώνει το νόμο – πλαίσιο που αφορά στον κάθε τομέα, χωρίς να λογαριάζει καν τις ενστάσεις για αντισυνταγματικότητα που προβάλλονται ακόμα κι από την Επιστημονική Επιτροπής της Βουλής.
Είναι θέμα χρόνου. Πρέπει να προλάβει να δημιουργήσει τετελεσμένα!
Ελπίζει να μην νοιαστεί κανείς γι αυτά και να μην προλάβει να τα συνειδητοποιήσει, μέσα στην προσωπική του αγωνία και αβεβαιότητα.
Ελπίζει ότι κανείς δε θα διαβάσει, ακόμα κι αν κάποιος προλάβει να γράψει!
Έτσι, ο νόμος για τον τουρισμό που ψηφίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι, με τη συνδρομή και του Ειδικού Χωροταξικού του Τουρισμού -που τροποποιήθηκε προς το χειρότερο- συνθέτει θεωρήσεις, ρυθμίσεις και προνόμια, που πρωτοεμφανίστηκαν σε νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ προηγενέστερες του 2004 και που προσπάθησαν να επιβάλλουν όλες οι μεταγενέστερες κυβερνήσεις. Τα νομοθετήματα αυτά συνάντησαν πολύ μεγάλες αντιδράσεις, συχνά και από εκπροσώπους των κομμάτων που ακόμα και σήμερα συγκυβερνούν. Ο κ. Μανιάτης που είχε βγει στα κάγκελα για το Ειδικό Χωροταξικό του Τουρισμού –του κ. Σουφλιά- και υποσχόταν την μελλοντική κατάργησή του, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά σήμερα μοιράζει γη και θάλασσα για ενεργειακούς αγωγούς και κόμβους, έρευνες και εξορύξεις του ορυκτού μας πλούτου, με διαδικασία κατεπείγοντος!
Παρ' όλα αυτά, είναι πολύ αισιόδοξο το γεγονός, ότι το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό κατορθώνει -ακόμα και σε συνθήκες όπως αυτές σήμερα- να συγκεντρώνει τις οργισμένες αντιδράσεις ενός πολύ μεγάλου αριθμού φορέων και πολιτών. Σε συλλογή υπογραφών που είναι σε εξέλιξη, έχουν υπογράψει ήδη 127.000 πολίτες. Ο στόχος που έχει τεθεί είναι να φτάσουν τις 200.000 και η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να μεταθέσει τη συζήτηση στη Βουλή για μετά τις εκλογές!
Πρέπει να γίνει κατανοητή -αν και ελάχιστοι σήμερα τη γνωρίζουν- η διάκριση ανάμεσα στην κρατική περιουσία και αυτά που αποτελούν τα «εκτός συναλλαγής κοινά» που ανήκουν σε όλους τους πολίτες και όλες τις γενεές. Οι ακτές ανήκουν σ' αυτή τη δεύτερη κατηγορία και καμιά κυβέρνηση δεν δικαιούται να τις διαχειριστεί σε όφελος λίγων, αποστερώντας τις απ' όλους εμάς.
Η μεταρρύθμιση του Χωροταξικού Σχεδιασμού, ισοδυναμεί με απόλυτη αναίρεσή του.
Όμως, Χωροταξικός Σχεδιασμός χωρίς ρυθμίσεις, απλά δεν υπάρχει!
Έρχεται λοιπόν η πολιτική της απορρύθμισης, από τη μια μεριά να κάνει το Σχεδιασμό ακόμα πιο ελαστικό και από την άλλη να δημιουργήσει τη δυνότητα να αναιρεθεί κάθε στιγμή που κάθε μεγαλο-επενδυτής το επιλέξει, εγκαταθιστώντας μια νέα χρήση, εκεί όπου το Χωροταξικό προβλέπει άλλη χρήση, ή απλά προστασία από εμπορευματοποίηση.
Μπροστά σ' αυτές τις μεθοδεύσεις, που υφαίνουν μια στέρεη βάση συνολικής απορρύθμισης, όπου η οικονομική δύναμη υπερισχύει των κανόνων ισονομίας και δικαίου, καμιά περιφερειακή παράταξη δεν δικαιούται να υπόσχεται -αφού δεν μπορεί να τηρήσει- καμιά εφαρμογή πολιτικής για κανένα παραγωγικό τομέα με όρους κοινωνικής ανταποδοτικότητας και προστασίας του περιβάλλοντος, αν δεν δηλώσει παράλληλα ότι θα αγωνιστεί για την κατάργηση των μνημονιακών νόμων που συνθέτουν τη νομική βάση της απορρύθμισης.
Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να είμαι παρούσα στη μάχη για την Περιφέρεια με τη Ριζοσπατική Συνεργασία Κρήτης. Θεωρώ ότι σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τον τόπο και τις παραγωγικές του δυνάμεις, είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ο συσχετισμός δυναμέων που θα δώσει την ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει τη χώρα, καταργώντας όλους τους μνημονιακούς νόμους, όπως έχει δεσμευτεί να κάνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου