ΥΠΕΚΑ: Επιθεωρήσεις Μεταλλείων "για τα μάτια του κόσμου";

Ψήφισμα Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων

Μηχανικών Μεταλλείων - Μεταλλουργών Μηχανικών

ΥΠΕΚΑ: Επιθεωρήσεις Μεταλλείων "για τα μάτια του κόσμου";

Στα πλαίσια της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στο Δημόσιο Τομέα στην Ελλάδα, είναι ξεκάθαρος και κομβικός ο στόχος της δραματικής συρρίκνωσης του Κοινωνικού Κράτους, της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών και της εκχώρησης των δημόσιων αγαθών στη διαχείριση του κεφαλαίου.

Σε αυτό το φόντο εντάσσεται και η εντεινόμενη προσπάθεια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και των εκάστοτε δεκανικιών τους, για το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας (λιμάνια, αεροδρόμια, συγκοινωνίες, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ), την περαιτέρω χαλάρωση της νομοθεσίας που ρύθμιζε ή περιόριζε τη δράση των ιδιωτών σε εργασιακά θέματα, θέματα περιβάλλοντος, χωροταξίας, πολεοδομίας, τουρισμού κλπ. Τέλος, στο ίδιο φόντο εντάσσεται και η διάλυση δημόσιων υπηρεσιών, όπως το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων, του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, των Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων.

Με τη χυδαία λογική αλά Μανιτάκη, ότι "το κράτος θα διατηρήσει μόνο τις υπηρεσίες που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αναλάβουν ιδιώτες", επιχειρείται και η κατάργηση ή ο ευνουχισμός των τεχνικών κι ελεγκτικών δομών του Δημοσίου. Τέτοια είναι και η περίπτωση των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων του ΥΠΕΚΑ, που μέσω της αναμενόμενης αλλαγής του οργανογράμματος του υπουργείου, σχεδιάζεται η υποβάθμισή τους σε υπηρεσίες "σφραγίδα" ή υπηρεσίες "για τα μάτια του κόσμου".

Οι δύο Επιθεωρήσεις Μεταλλείων (Βόρειας και Νότιας Ελλάδας) αποτελούν αυτή τη στιγμή τον μοναδικό ελεγκτικό μηχανισμό τόσο σε θέματα ορθολογικής και παράνομης εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας, όσο και σε θέματα ασφάλειας και υγείας των εργαζόμενων στα υπόγεια και υπαίθρια μεταλλεία, τα λιγνιτωρυχεία, τις γεωτρήσεις των γεωθερμικών πεδίων, τα λατομεία αδρανών υλικών, μαρμάρων, βιομηχανικών ορυκτών, ορισμένες μεταλλουργικές εγκαταστάσεις κλπ-έχοντας αρμοδιότητες Επιθεώρησης Εργασίας-. Ταυτόχρονα, έχουν συναρμοδιότητα σε θέματα τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας από τις μεταλλευτικές-λατομικές επιχειρήσεις.

Παρά τις τεχνικές ιδιαιτερότητες του εξορυκτικού κλάδου, τη μεγάλη χωρική διασπορά και το μεγάλο πλήθος μεταλλείων-λατομείων (~1.500 ενεργά, διάσπαρτα σε όλους τους νομούς), καθώς και τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους σε αυτά (η συχνότητα θανατηφόρων ατυχημάτων είναι σχεδόν δεκαπλάσια από το συνολικό μέσο όρο των υπόλοιπων οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας), οι Επιθεωρήσεις Μεταλλείων εδώ και δεκαετίες υπολειτουργούν. Σήμερα εργάζονται σε αυτές ελάχιστοι υπάλληλοι (13-14 σε καθεμία, εκ των οποίων 5-6 ελεγκτές μηχανικοί μεταλλείων για σχεδόν 20.000 εργαζόμενους), δε διαθέτουν καμία από τις προβλεπόμενες κι απαραίτητες άλλες ειδικότητες (πχ ηλεκτρολόγοι-μηχανολόγοι, τοπογράφοι, περιβαλλοντολόγοι, τεχνικοί), δε διαθέτουν στοιχειώδεις υποδομές (πχ όργανα, εργαστήρια, οχήματα για τους ελέγχους), ενώ δεν πραγματοποιείται καμία επιμόρφωση κι εξειδίκευση του προσωπικού σε τεχνικά θέματα ή θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία. Εντούτοις, με αυταπάρνηση κι ευσυνειδησία επιτελούν το έργο τους, δηλαδή την προστασία του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος.

Σε πλήρη αντίθεση με την κοινωνική ανάγκη για στελέχωση κι ενίσχυσή τους, ώστε να φροντίζουν για το δημόσιο αγαθό του ορυκτού πλούτου, το περιβάλλον και τις ζωές των εργαζόμενων, σχεδιάζεται ο άμεσος περαιτέρω υποβιβασμός των Επιθεωρήσεων από διευθύνσεις σε τμήματα με ακόμα λιγότερο προσωπικό. Μια τέτοια συνθήκη οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανεξέλεγκτη υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας στα μεταλλευτικά-λατομικά έργα, τη διόγκωση των παράνομων εξορύξεων και την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου. Φυσικά, ο καιρός που θα δημιουργηθεί μητρώο ιδιωτών επιθεωρητών μεταλλείων δε φαντάζει μακριά, καθώς αποτελεί ήδη γεγονός σε άλλες ελεγκτικές κρατικές υπηρεσίες, όπως συμβαίνει π.χ. με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και τους επιθεωρητές δόμησης. Σε αυτή την περίπτωση, τόσο η ελληνική όσο και η διεθνής εμπειρία έχουν δείξει με απόλυτο τρόπο, ότι η λογική του outsourcing στο Δημόσιο οδηγεί μόνο στην παροχή χειρότερων κι ακριβότερων υπηρεσιών για την κοινωνία, αλλά και στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που οι ανάδοχες εταιρείες και η αγορά επιβάλλουν.

Είναι σαφές ότι ο στόχος της κυβέρνησης Σαμαρά για "αξιοποίηση"-ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου (λαμπρά παραδείγματα τα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής, οι λιγνίτες της Βεύης, τα σχέδια για τη ΛΑΡΚΟ, αλλά ιδιαίτερα σε ότι αφορά το άμεσο μέλλον, τους υδρογονάνθρακες), αλλά και οι δεσμεύσεις του υπουργού ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη επί του θέματος, συμβαδίζουν με την υποβάθμιση-κατ' επίφαση λειτουργία ή και διάλυση των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων, που έστω και υποτυπωδώς, αυτή τη στιγμή επιβάλλουν ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας κι ελέγχουν τη νόμιμη και παράνομη εξορυκτική δραστηριότητα.

Όχι στη διάλυση-ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών

Όχι στο ξεπούλημα και την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου

Όχι στην υποβάθμιση-κλείσιμο των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων