Ραντεβού λοιπόν στις πλατείες σε όλη τη χώρα

 του Χρ. Καραγιαννίδη, πηγή: Εποχή

Φτάσαμε αισίως στο τέταρτο μνημόνιο, γιατί περί μνημονίου πρόκειται, που επιεικώς και για να συνεννοούμαστε το ονομάζουμε πολυνομοσχέδιο. Πριν αναλύσω στο τι περιλαμβάνεται σε αυτό το έκτρωμα θα κάνω μια μικρή αναφορά στο πώς αντιλαμβάνονται την αστική δημοκρατία οι Μπαλτάκοι και οι Μουρούτηδες που αποτελούν τη σημερινή ΝΔ σε ηγετικό τουλάχιστον επίπεδο.

Το νομοσχέδιο αυτό υποτίθεται ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της δόσης και είναι αποτέλεσμα συμφωνιών με την Τρόικα. ΨΕΜΑ με κεφάλαια γράμματα. Θα αναφέρω το πιο τρανταχτό επιχείρημα που έχει ομολογηθεί κι από την ίδια την κυβέρνηση.
Η περιβόητη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.

Αυτή η εργαλειοθήκη λοιπόν είναι γραμμένη κατόπιν παραγγελίας του υπουργού Ανάπτυξης κυρίου Χατζηδάκη. Ο υπουργός σε στενή συνεννόηση με τον ΣΕΒ παρήγγειλε  από τον ΟΟΣΑ μια έκθεση με μέτρα που θα σταματούσε τη «νόθευση» του ανταγωνισμού στην Ελλάδα. Η παραγγελία αυτή κόστισε, μετά από παζάρια με τον ΟΟΣΑ, 936 χιλιάδες ευρώ χωρίς να περιλαμβάνεται ο ΦΠΑ και πληρώθηκε από πρόγραμμα του ΕΣΠΑ. Επειδή όμως στον ΟΟΣΑ είναι ελαφρώς τεμπέληδες έδωσαν την παραγγελία αυτή υπεργολαβία στον… γνωστό ΙΟΒΕ δηλαδή στον ΣΕΒ πληρώνοντας τους περίπου 600 χιλιάδες ευρώ και κράτησαν τα ρέστα για καφέδες. Στην ουσία αυτό που έγινε ήταν η επικάλυψη των επιθυμιών του ΣΕΒ με την υποτιθέμενη έγκυρη σφραγίδα ενός διεθνούς οργανισμού. Κι όλο αυτό βαφτίστηκε προαπαιτούμενο. Ζώστηκαν  τα φυσεκλίκια ο ήρωες υπουργοί για να παλέψουν με τις παράλογες απαιτήσεις του ΟΟΣΑ γνωρίζοντας ότι στην ουσία η ίδια η κυβέρνηση αγκαλιά με τον ΣΕΒ είχε γράψει τα εργαλεία του φονικού. Αν δεν ήταν τραγικό για τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών το πολυνομοσχέδιο θα μιλούσαμε για την παπάντζα της δεκαετίας.

Το δεύτερο δημοκρατικό επίτευγμα είναι η διαδικασία που προσπαθούν να το περάσουν από τη βουλή. Μέχρι και σήμερα αργά το απόγευμα Παρασκευής το νομοσχέδιο δεν έχει παραδοθεί επισήμως στους βουλευτές. Όμως η παρέα του Σαμαρά διέρρευσε από χτες ήδη το νομοσχέδιο σε κάποια ειδησεογραφικά σάιτ (enikos, Πρώτο Θέμα, Ναυτεμπορική) τα οποία επί λέξει έγραψαν «Το πολυσέλιδο κείμενο του πολυνομοσχεδίου που περιλαμβάνει τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και της Τρόικας, δόθηκε το απόγευμα της Πέμπτης στα κόμματα.».

 Κι επειδή η φράση αυτή είναι πανομοιότυπη στα συγκεκριμένα σάιτ καταλαβαίνουμε εύκολα πως τα αντίδωρα μεταξύ κυβερνώντων και δημοσιογράφων είναι απαράβατος κανόνας. Αφήνοντας το κραυγαλέο ψέμα για λίγο στην άκρη να πούμε πως μέχρι τώρα δεν έχει γίνει γνωστό σε ποιες επιτροπές θα συζητηθεί το πολυνομοσχέδιο και πότε θα μπει στην ολομέλεια. Έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων μνημονίων όμως μπορώ να πω με βεβαιότητα πως η διαδικασία θα είναι εξπρές όσον αφορά τις επιτροπές, πως κανένας κοινωνικός ή επαγγελματικός φορέας που επηρεάζεται από το πολυνομοσχέδιο δε θα πει τη γνώμη του στις αρμόδιες επιτροπές και τελικά  η διαδικασία συζήτησης στην ολομέλεια δε θα ξεπεράσει τις 10 ώρες συνεδρίασης πράγμα που σημαίνει ότι ελάχιστοι βουλευτές θα πάρουν τον λόγο. Βολικότατο το τελευταίο βέβαια για τους κυβερνητικούς βουλευτές που το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι να εκτεθούν περισσότερο στην κοινωνική οργή.

Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται σήμερα να κλείσει τον πρώτο κύκλο του σφοδρού κοινωνικού πολέμου που διεξάγεται με συστηματικό τρόπο από την πλευρά των  κυρίαρχων εναντίον των κυριαρχούμενων τα τελευταία χρόνια. Πέραν της ισοπέδωσης συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων όπως οι φαρμακοποιοί, οι κτηνοτρόφοι, οι κάτοχοι φωτοβολταϊκών πάρκων, οι περιπτεριούχοι, οι αρτοποιοί, ο χώρος του βιβλίου εκεί που θέλω να εστιάσω είναι ο κόσμος της εργασίας.

Με το παρόν νομοσχέδιο απαλείφεται οριστικά πλέον η έννοια της εργασίας όπως την γνωρίζαμε στο παρελθόν. Με πολιορκητικό κριό τις ΕΠΑ (εταιρίες προσωρινής απασχόλησης) οι δανειζόμενοι και δανειζόμενες εργαζόμενοι και εργαζόμενες δεν θα έχουν κανένα εργασιακό δικαίωμα και κανένα πάτωμα στο μισθό. Οι εταιρίες αυτές θα είναι πλέον ο μόνος τρόπος για να βρει δουλειά κάποιος-α στην Ελλάδα. Στη λογική της εργασιακής ισοπέδωσης η κυβέρνηση του ΣΕΒ προχώρα στην σταδιακή κατάργηση των μισθολογικών ωριμάνσεων μέχρι το 2017, μειώνει από την 1/7/2014 40% τις επικουρικές συντάξεις, καταργεί τους κοινωνικούς πόρους των ασφαλιστικών ταμείων οδηγώντας τα με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική καταστροφή, μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές, οι οποίες για τους μικρομεσαίους δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρισμα αλλά για τις εταιρίες που απασχολούν δεκάδες εργαζόμενους είναι ένα δώρο εκατομμυρίων, δίνει ένα φιλοδώρημα στους απολυμένους-ες του δημοσίου για να έχουν για τα έξοδα κηδείας τους και ουσιαστικά βάζει τον εθελοντισμό στην αγορά της εργασίας μιας και τα δικαιώματα των εργαζόμενων θεωρούνται πλέον πολυτέλεια και φρένο για τον υγιή ανταγωνισμό.

Μετά κι από αυτήν την κυβερνητική επιλογή όποιος και όποια δε κατανοεί ότι η κοινωνική αντιπαράθεση έχει παροξυνθεί από πλευράς της αστικής τάξης μάλλον είναι οπαδός βουκολικών κομμάτων.

Θα κλείσω την μακρηγορία μου με μια αναφορά στη βία. Αγαπημένο πολίτικο αξίωμα των κυβερνητικών στελεχών είναι ότι το κράτος πρέπει να έχει το μονοπώλιο της βίας. Όχι μόνο της φανερής που ασκείται από τις δυνάμεις καταστολής αλλά και αυτής που ασκείται από μια ισχνότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία η όποια ψηφίζει νομοσχέδια όπως το προαναφερόμενο. Και είναι ακόμα πλειοψηφία στη βουλή γιατί η συγκροτητική της ουσία αποτελείται από την πιο φτηνή ιδιοτέλεια της αυτή της πολιτικής, και όχι μόνο, επιβίωσης.
Όσοι βουλευτές υπερψηφίσουν την Κυριακή αυτό το αίσχος θα το κάνουν μόνο και μόνο γιατί γνωρίζουν πως δεν έχουν κανένα μέλλον στη πολιτική πέραν της συγκεκριμένης κοινοβουλευτικής τους θητείας.

Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική και κοινωνική ύβρη εμείς έχουμε να αντιπαρατάξουμε τα σώματα μας, τις ιδέες μας, την κοινωνική μας αλληλεγγύη.

Ραντεβού λοιπόν την Κυριακή στις πλατείες σε όλη τη χώρα.