Η κατάσταση την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι λίγο – πολύ
γνωστή σε όλους μας, καθώς η επίθεση κράτους και αγοράς αφορά πια την
πλειοψηφία της κοινωνίας: Οι κοινωνικές παροχές σταδιακά καταστρέφονται,
κι αυτό που έχουμε συνηθίσει γενικά ν’ αποκαλούμε "κράτος πρόνοιας"
συνολικά αποδομείται. Ο δημόσιος τομέας μπαίνει για τα καλά στο
στόχαστρο, η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, η ασφάλιση κι η σύνταξη,
οι μεταφορές, η τηλεόραση κλπ σύντομα θ’ αποτελούν παρελθόν, αν δεν
αντιδράσουμε άμεσα και μαζικά. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής
σε γενικές γραμμές τα βιώνουμε ήδη: Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας
αδυνατεί ν’ ανταπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις των
ιδιωτικοποιημένων πια κοινωνικών παροχών, κι έτσι αποκόπτεται σχεδόν
ολοκληρωτικά η πρόσβασή του σ’ αυτές. Μ’ άλλα λόγια οι άνεργοι, οι
απολυμένοι, οι νεόπτωχοι, σχεδόν ολόκληρη η κοινωνία και σίγουρα η
μεγάλη πλειονότητα της νεολαίας αποκλείεται από κάθε προϋπόθεση μιας
αξιοπρεπούς ζωής. Παράλληλα οι εργασιακές σχέσεις καταλύονται, οι
συλλογικές συμβάσεις καταργούνται, κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος
καταπατείται, καθώς η ανεργία κι η ανασφάλεια οδηγούν σε μια γενικευμένη
απομόνωση κι έναν άγριο κοινωνικό ανταγωνισμό, στα όρια του
κανιβαλισμού. Όσο γι’ αυτούς που επιλέγουν ν’ αντισταθούν, η απάντηση
που τους περιμένει είναι και πάλι γνωστή και "δοκιμασμένη". Ξεκινά από
τη συκοφάντηση και τη λασπολογία των αγώνων τους και καταλήγει στην
εκτεταμένη και σφοδρή καταστολή. Αυτό ακριβώς το καταστροφικό πλάνο
επιχειρείται να εφαρμοστεί σήμερα και στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου
προβλέπεται 1.500 περίπου εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλειά τους μέσα στο
Σεπτέμβρη, με την πρόταση του Υπ. Παιδείας να λειτουργούν οι σχολές το
πολύ με 25 διοικητικούς υπαλλήλους ανά τμήμα (για όσες έχουν και
εργαστήρια!), ενώ στο ΕΜΠ συγκεκριμένα αναμένεται μέσα σε λιγότερο από
10 μέρες (μέχρι τις 16 Σεπτέμβρη) 550 εργαζόμενοι με συμβάσεις ΙΔΑΧ να
απολυθούν. Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι δεν έμειναν με
σταυρωμένα τα χέρια. Συγκεκριμένα στο ΕΜΠ, από την πρώτη, μαζικότατη
Γενική τους Συνέλευση (Τρίτη 3/9) αποφάσισαν με μεγάλη πλειοψηφία την
αναστολή όλων των λειτουργιών στο Ίδρυμα (εκπαιδευτικών, διοικητικών,
ερευνητικών), ενώ στην τελευταία συνέλευση (της περασμένης Πέμπτης)
πάρθηκε απόφαση για επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες μέχρι και τις
16/9. Παράλληλα αποφάσισαν την καθημερινή τους παρουσία στις πύλες του
ιδρύματος για τις ανάγκες της περιφρούρησης του αγώνα, έτσι ώστε να
μπορέσει το Πολυτεχνείο να μετατραπεί σε κέντρο αγώνα, με τη στήριξη
βέβαια φοιτητών και καθηγητών. Φυσικά θιγόμενοι από τα προτεινόμενα
μέτρα δεν είναι μονάχα οι εργαζόμενοι, αλλά ολόκληρη η ακαδημαϊκή
κοινότητα, της οποίας απειλούνται άμεσα τόσο οι στοιχειώδεις υποδομές,
όσο και η ίδια η ύπαρξή της. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε τις ήδη
υλοποιημένες, αλλά και τις σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις
τμημάτων, καθώς και τη διαρκή μείωση των κονδυλίων που προβλέπονται για
τη λειτουργία τους. Παράλληλα χτυπιέται αντίστοιχα ολόκληρη η
εκπαιδευτική κοινότητα, από την κατώτερη ως την ανώτερη βαθμίδα της, σε
μια πρωτοφανή προσπάθεια ολοκληρωτικής απαξίωσής της. Φοιτητές, μέλη
ΔΕΠ, καθηγητές, δάσκαλοι και μαθητές ήδη προχωρούν σε σειρά
κινητοποιήσεων, καθώς και στη δημιουργία πανεκπαιδευτικού μετώπου.
Ως κομμάτι λοιπόν της ακαδημαϊκής και της ευρύτερης εκπαιδευτικής
κοινότητας, ως μεταπτυχιακοί φοιτητές, δεν μπορούμε παρά να
συστρατευτούμε με τον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων και ολόκληρης της
εκπαίδευσης. Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την
υποκατάσταση της απαραίτητης σε όλους μας εργασίας τους με δική μας
απλήρωτη εργασία, όπως αφήνει το υπουργείο να εννοηθεί ότι προτείνει.
Εργασία που όχι απλά δε θέλουμε, αλλά και δεν είμαστε σε θέση να
πραγματοποιήσουμε. Τη εικόνα της κυβερνητικής επίθεσης στην
εκπαίδευση έρχονται να ολοκληρώσουν οι συνήθεις πρακτικές καταστολής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το επεισόδιο της 21ης Αυγούστου, όπου
χωρίς καν τη χρήση κάποιας πρόφασης δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. εισέβαλαν στο
χώρο του κάτω Πολυτεχνείου, ανοίγοντας στέκια συλλογικοτήτων,
κατειλημμένους – αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, ακόμα και τα καμαράκια
εκπόνησης των διπλωματικών εργασιών των φοιτητών συλλέγοντας δακτυλικά
αποτυπώματα και πληθώρα αντικειμένων – υποτιθέμενων όπλων, και εν τέλει
προσάγοντας 6 άτομα, μεταξύ των οποίων έναν άστεγο και τρεις μετανάστες
που διεκδικούσαν πολιτικό άσυλο. Οι διαρκείς το τελευταίο διάστημα
καταπατήσεις του ασύλου μετατρέπουν τον πανεπιστημιακό χώρο σε
αποστειρωμένο ελεγχόμενο εταιρικό περιβάλλον, ανίκανο να παράγει
ουσιαστική γνώση και να αποτελέσει τόπο ελεύθερης διακίνησης ιδεών,
ανθρώπων και αγώνων. Απέναντι σε όλο αυτό το θέατρο βιαιότητας, και
αφού δεν είμαστε απλά μεταπτυχιακοί φοιτητές, αλλά ταυτόχρονα άνεργοι,
εργαζόμενοι, νέοι με υποθηκευμένο μέλλον και επισφαλές παρόν, δεν
μπορούμε να αρκεστούμε σε έναν αγώνα απλής αλληλεγγύης. Αποφασίζουμε την
έμπρακτη συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς και την
απόλυτη και ομόφωνη αποχή μας από κάθε διαδικασία εξετάσεων και
εγγραφών. Ακόμα ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ
Κατάληψη της σχολής από Τρίτη 10/9 μέχρι Τρίτη 17/9, σε συντονισμό με τους προπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος Αρχ/κής.
Νέα συνέλευση του Συλλόγου, καταστατικού χαρακτήρα, την Δευτέρα 16/9, στην αιθ. 108, στις 18:00
Συμμετοχή του Συλλόγου στις καθημερινές περιφρουρήσεις μαζί με τους
εργαζόμενους και τους καθηγητές της Σχολής, καθώς και στις συνελεύσεις
και τις δράσεις που θα καλούνται από κοινού στο χώρο του κάτω
Πολυτεχνείου.
Συντονισμό με σωματεία, συλλόγους εργαζομένων, φοιτητών, μεταπτυχιακών και διδακτόρων.
Συμμετοχή του Συλλόγου στην κινητοποίηση της Τρίτης 10/9 στις 11:00 στα
Προπύλαια, καθώς και στην απογευματινή πορεία, με προσυγκέντρωση 18:00
στο κάτω Πολυτεχνείο
Συμμετοχή στην πανελλαδική πανεκπαιδευτική κινητοποίηση που καλεί η ΟΛΜΕ στις 16/9
Συμμετοχή του Συλλόγου στην επόμενη Παμπολυτεχνική Συνέλευση, όποτε αυτή καλεστεί.
Δημιουργία επιτροπής αγώνα που θα αναλάβει την υλοποίηση της απόφασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου