Απόφαση 15ου Συνεδρίου ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

Αναρτούμε την πολιτική απόφαση του 15ου Συνεδρίου της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ. Την απόφαση αυτή υπερψήφισε - στήριξε και η συσπείρωση αριστερών μηχανικών μια και ενσωματώθηκαν οι περισσότερες από τις παρατηρήσεις - προσθήκες που κατέθεσε. Εκτιμάμε ότι μπορεί να δεσμεύσει το σωματείο σε μια αγωνιστική και ενωτική με τους υπόλοιπους εργαζόμενους κατεύθυνση κόντρα στη συναίνεση, το συντεχνιασμό και την ητοπάθεια που κυριαρχούν.

ΑΠΟΦΑΣΗ 15^ΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ

Η διεθνής κρίση

Οι εκτιμήσεις μας, εδώ και τρία χρόνια, συγκλίνουν στο ότι η οικονομική – και όχι μόνο – κρίση στην Ευρώπη και τον κόσμο, είναι δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που εκδηλώθηκε αρχικά στο τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατέληξε, μέσα από την τεράστια μεταφορά πιστώσεων για την διάσωσή του, σε κρίση δημόσιου χρέους των χωρών. Η βαθύτερη αιτία αυτής της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης βρίσκεται στους μηχανισμούς υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου και στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Οι ασκούμενες άκρως νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιχειρούν τη ριζική αναδιανομή του παραγόμενου οικονομικού πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων και σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας, επιβάλλοντας προγράμματα πρωτοφανούς σκληρής λιτότητας, εξοντωτικά για τους εργαζόμενους και τους λαούς.

Η διεθνής αυτή συστημική καπιταλιστική κρίση κτυπά το σύνολο του κόσμου και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνο στην περιφέρειά της – με αποκορύφωμα το Νότο που μετατρέπεται σε οικονομικά και κοινωνικά διακεκαυμένη ζώνη – αλλά και στον πυρήνα της, όπως στη Γαλλία ακόμα και στη Γερμανία.

Οι άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται, αποκαλύπτουν τους βαθιά ταξικούς όρους με τους οποίους η Ε.Ε. οικοδομήθηκε και λειτουργεί ως μία νομισματική ένωση υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου και διατήρησης της υψηλής κερδοφορίας του, μέσω των διαφόρων Συνθηκών, της Ε.Κ.Τ. και του Συμφώνου Σταθερότητας, με παράκαμψη της δημοκρατικής βούλησης των λαών.

Η κρίση στη χώρα μας και η κυβερνητική πολιτική

Η κρίση στην Ελλάδα, παρά τις προσπάθειες να καταδειχθεί ως Εθνικό ζήτημα, αποδείχθηκε περίτρανα ότι είναι μέρος της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης.

Η προσήλωση των κυβερνώντων στη συνταγή της σκληρής λιτότητας που επιβάλλει το διευθυντήριο της Ε.Ε. με ιδιαίτερη αγριότητα στην Ελλάδα, οδηγεί τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας σε πρωτοφανή οικονομική αφαίμαξη και δραματική φτωχοποίηση. Η σαρωτική επίθεση τρόικας, κυβέρνησης και εργοδοσίας, μέσα από την εφαρμογή τριών μνημονίων, με τη συνεχή μείωση μισθών και συντάξεων, τα απανωτά χαράτσια και τους νέους φόρους, τις απολύσεις και την δραματική αύξηση της ανεργίας (στο επίπεδο – ρεκόρ των 1.500.000), τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, την αρπαγή του δημόσιου πλούτου και την αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίου κερδοφορίας για το κεφάλαιο, έχει οδηγήσει σε πτώχευση τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, πυροδοτώντας παρατεταμένη ύφεση (σε πρωτοφανή επίπεδα) και όξυνση της κρίσης χρέους, το οποίο είναι πλέον ολοφάνερο ότι δεν είναι βιώσιμο. Ταυτόχρονα τα μέτρα βαθαίνουν την κρίση μέσω του φαύλου καθοδικού κύκλου ύφεση – κατάρρευση εσόδων – νέα μέτρα – ύφεση.

Η συγκυβέρνηση και η οικονομική ολιγαρχία, θεωρούν την κρίση ευκαιρία για να εφαρμόσουν πολιτικές που αποδομούν κάθε θεσμική κατάκτηση των εργαζόμενων, που κερδήθηκε με σκληρούς αγώνες τον τελευταίο αιώνα, αποδιαρθρώνοντας πλήρως εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, κοινωνικές παροχές και κράτος πρόνοιας, ατομικές και συλλογικές ελευθερίες καθώς και κάθε θεσμική κατάκτηση που αποτελούσε δίχτυ προστασίας και στήριξης των αδύναμων αυτής της κοινωνίας.

Η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ), η τρόϊκα (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ), η οικονομική ολιγαρχία και το αστικό σύστημα, μη έχοντας πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν την εφαρμογή των σκληρών μνημονιακών μέτρων και τη διατήρηση της κυβερνητικής συνοχής και βιωσιμότητας, μέσα από ένα αυταρχικό, αντιδημοκρατικό κατήφορο που δεν έχει τελειωμό. Είναι πλέον καθημερινότητα η πρακτική διακυβέρνησης μέσω διαταγμάτων, πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και συνταγματικών παραβιάσεων, η δραματική υποβάθμιση του κοινοβουλίου και της δημοκρατίας, ο κλιμακούμενος αυταρχισμός και η καταστολή των λαϊκών αντιστάσεων και κάθε κοινωνικής ομάδας που μπαίνει σε αγωνιστική διαδικασία, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η ποινικοποίηση των απεργιών και οι πολιτικές επιστρατεύσεις κλπ, την ίδια στιγμή που επιχειρείται η συγκάλυψη πολιτικών και ποινικών ευθυνών των κυβερνητικών συμμάχων, αφήνεται στο απυρόβλητο η διαφθορά, η διαπλοκή και η φοροδιαφυγή, μειώνεται η φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα και χαρατσώνονται οι λαϊκές τάξεις με κάθε είδους φορολογία (άμεση, έμμεση, χαράτσια). Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το κατεστημένο στη χώρα μας θα μετέλθει κάθε  μέσο για να συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων και της ακόμη πιο συντηρητικής αναδιάρθρωσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

 Οι μνημονιακές πολιτικές στο χώρο του Δημοσίου

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται τα νεοφιλελεύθερα σχέδια των μνημονιακών πολιτικών για την ολοκλήρωση της κατεδάφισης του δημοσίου, με την παραπέρα συγχώνευση και κατάργηση δεκάδων οργανισμών του δημοσίου, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, τις συνεχόμενες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και στο ΠΔΕ, τη διεύρυνση των ιδιωτικοποιήσεων, τη συγχώνευση ή κατάργηση νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, δομών πρόνοιας κλπ. Οι μνημονιακές πολιτικές έχουν στραγγαλίσει τους Δήμους, σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης από την κεντρική διοίκηση και τα προβλήματα από την εφαρμογή του «Καλλικράτη», που οδηγούνται πλέον σε χρεοκοπία.

Παράλληλα προωθούνται οι διαδικασίες υλοποίησης των μνημονιακών δεσμεύσεων για «απομάκρυνση» 25.000 δημοσίων υπαλλήλων το 2013 και συνολικά 150.000 μέχρι το 2015, συνέχιση δε του περιορισμού των προσλήψεων με διατήρηση της υφιστάμενης αναλογίας 1:5.

Τα παραπάνω έχουν οδηγήσει σε απονέκρωση τη Δημόσια Διοίκηση, που αδυνατεί πλέον να επιτελέσει ακόμα και τις στοιχειώδεις λειτουργίες της, σε μια στιγμή μάλιστα που η ύπαρξη του κοινωνικού κράτους είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία.

Η κυβέρνηση προωθεί πλέον τις απολύσεις στο δημόσιο σε συσχέτιση με μια ψευδεπίγραφη αξιολόγηση των δομών και του προσωπικού, αντιεπιστημονική, πρόχειρη και αυθαίρετη. Οι συρρικνώσεις των οργανικών μονάδων ξεπερνούν το 50-60%, οδηγούν δε σε καταργήσεις οργανικών θέσεων και κατά συνέπεια χιλιάδες εργαζόμενους στη διαθεσιμότητα – απόλυση.

Παράλληλα προωθείται η υλοποίηση των διατάξεων του νέου αυταρχικού πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων, που θεσμοθετήθηκε όχι για να πατάξει φαινόμενα διαφθοράς, αλλά για να εκφοβίσει και να διώξει υπαλλήλους ακόμα και για επουσιώδη παραπτώματα, καταργώντας και αυτό το τεκμήριο της αθωότητας.

Επίσης προωθείται νέος κύκλος συγχώνευσης – κατάργησης φορέων του δημοσίου.

Οι αλλεπάλληλες αυτές διαδικασίες συρρίκνωσης των υπηρεσιακών δομών των δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών «αξιολόγησης» των δομών όλων των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης και «αξιολόγησης» του προσωπικού, καταργήσεις κλάδων, διαθεσιμότητες κλπ δεν έχουν σκοπό να θεραπεύσουν τις παθογένειες του κρατικού μηχανισμού, που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, ούτε συνιστούν βέβαια «διοικητική μεταρρύθμιση» όπως διατυμπανίζουν, αλλά συγκλίνουν σε ένα στόχο. Είναι προσανατολισμένες στη διάλυση υπηρεσιών και ιδιωτικοποίησής τους, σε απολύσεις προσωπικού, κατάργησης του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων αγαθών.

Για το ξεπέρασμα της κρίσης

Είναι κατανοητό ότι όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μια προσωρινή κατάσταση που σύντομα θα περάσει. Ούτε μπορεί να ξεγελάσουν κανένα οι υποσχέσεις για επερχόμενη ανάπτυξη και τελευταίες θυσίες και να εθελοτυφλούμε για το μέλλον που μας επιφυλάσσουν κυβέρνηση, τρόικα κα οι σημερινές κυρίαρχες δυνάμεις. Η ανάπτυξη που οραματίζονται μεταφράζεται στα υπερκέρδη του κεφαλαίου και στους μισθούς πείνας και εξαθλίωσης των εργαζόμενων. Άλλωστε η ίδια η σκληρή πραγματικότητα διαψεύδει τις όποιες «αυταπάτες», αφού το ΙΟΒΕ, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. μιλούν για ύφεση άνω του 4% φέτος και σωρευτικά τα τελευταία 4 έτη άνω του 20% (μέγεθος που μόνο με σκληρές πολεμικές αναμετρήσεις μπορεί να συγκριθεί). Είναι βέβαιη με αυτές τις πολιτικές η παραπέρα αύξηση της ανεργίας (ειδικά στους νέους) σε ύψη ρεκόρ. Σ’ αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να έχει τη βεβαιότητα ότι δεν τον αφορά, ότι αυτός θα ξεφύγει. Όλοι είμαστε υποψήφια θύματα, το σύνολο του κόσμου της εργασίας, γιατί πρόκειται για έναν καθολικό πόλεμο αφενός της ολιγαρχίας του πλούτου και του πολιτικού προσωπικού που την υπηρετεί, με στόχο να προστατεύσουν και να διευρύνουν τα κέρδη τους, και αφετέρου του κόσμου της εργασίας για ουσιαστική δημοκρατία, κοινωνικό κράτος, ελπίδα και προοπτική για αξιοπρεπή ζωή.

Η συγκυρία και η ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου απαιτούν τη διαμόρφωση των καλύτερων προϋποθέσεων συνολικής αγωνιστικής απάντησης και πάλης, καθώς οι αποσπασματικοί αγώνες (κλαδικοί ή ανά χώρο εργασίας) δεν είναι στις κρίσιμες αυτές συνθήκες αποτελεσματικοί. Όλοι οι εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι άνεργοι, οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι πρέπει να οργανώσουμε μαζική – αγωνιστική απάντηση αντίστασης και αλληλεγγύης, έναν πρώτιστα πολιτικό αγώνα διαρκείας -ώστε να μπορεί να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος- για να ανατρέψουμε αυτή την καταστροφική για τη χώρα μας και το λαό πολιτική και αυτούς που την επιβάλλουν. Να ακυρώσουμε τα μέτρα, τα μνημόνια και τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες επιλογές. Να δημιουργήσουμε ελπίδα και προοπτική βάζοντας πάνω από τα κέρδη τους την κοινωνία και τις ανάγκες της. Οι παρακαταθήκες υπάρχουν. Είναι οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες που σημάδεψαν αυτή την τριετία. Οι μεγάλες πανεργατικές απεργίες, το κίνημα «δεν πληρώνω», οι λαϊκές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και τις πλατείες όλης της χώρας, οι αγώνες για τα περιβαλλοντικά και άλλα σοβαρά ζητήματα (Χαλκιδική, Κερατέα κλπ).

Ένα τέτοιο πλατύ, πολύμορφο κοινωνικό μέτωπο και η ανάπτυξη μαζικών αγώνων με άξονες τη στήριξη του εισοδήματος, την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, την προστασία της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος, την αναβάθμιση της εργασίας, την απασχόληση, την ανάδειξη της σημασίας του κοινωνικού ελέγχου, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την αναδιανομή του πλούτου, αποτελεί την προϋπόθεση για τον απεγκλωβισμό από τα μνημονιακά δεσμά και τη χάραξη μιας εναλλακτικής πορείας προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας.

Πιο συγκεκριμένα για τον εναλλακτικό αυτό δρόμο διεξόδου από την κρίση, προβάλλουμε και διεκδικούμε :

ΓΕΝΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

• Άμεσος απεγκλωβισμός από τον μηχανισμό «στήριξης» που συγκρότησε η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ και την πολιτική τους με κατάργηση των μνημονίων, των νόμων και των συμβάσεων που απορρέουν από αυτόν.
• Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
• Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές θυσίες που εξαθλιώνουν τον Ελληνικό λαό στο όνομα του Ευρώ, και απαιτείται ρήξη με τις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ.
• Εθνικοποίηση του Τραπεζικού συστήματος, που ούτως ή άλλως στηρίζεται με Δημόσιο χρήμα και εγγυήσεις πάνω από 200 δισ. €., που φορτώνεται σαν χρέος η Ελληνική κοινωνία.
• Άμεσο πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Να μπει τέλος στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, των πάσης φύσεως συμβάσεων παραχώρησης, των ΑΕ και των ΣΔΙΤ. Ανάκτηση από το δημόσιο των πιο κρίσιμων στρατηγικών κλάδων και επιχειρήσεων της οικονομίας και αύξηση και αναδιάρθρωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, καθώς και αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, ώστε να καταστούν κεντρικός μοχλός για την αναπτυξιακή, παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Εφαρμογή ειδικών κλαδικών πολιτικών με ιδιαίτερη έμφαση στα έργα υποδομής, στην αγροτική οικονομία, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον ήπιο τουρισμό και τις νέες τεχνολογίες, με σεβασμό στο περιβάλλον.
• Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, fast track, eldorado gold κλπ).
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες και κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες κλπ).
• Προώθηση ενός στρατηγικού σχεδίου δημοκρατικής, διοικητικής ανασυγκρότησης του κράτους που θα αποκαθιστά την αξιοπιστία του, θα λειτουργεί με διαφάνεια και αξιοκρατία, θα καταπολεμά την διαφθορά, τη γραφειοκρατία και τη ρουσφετολογία και θα γίνεται έτσι ικανό και αξιόπιστο εργαλείο ανάπτυξης και κοινωνικής συνεισφοράς.
• Μέτωπο απέναντι στις δρομολογημένες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μέσω των ψευδεπίγραφων αξιολογήσεων, της συρρίκνωσης των δομών των δημόσιων υπηρεσιών κλπ.
• Στρατηγική στήριξης, με σειρά άμεσων μέτρων, των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, των μικρών και πολύ μικρών επαγγελματιών και βιοτεχνών και της αγροτικής παραγωγής.
• Ανάκτηση της καταπατημένης δημόσιας γης.
• Δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση σύμφωνα με τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να φορολογηθεί επιτέλους σ΄αυτή τη χώρα και ο πλούτος που βρίσκεται σε μόνιμη ασυλία.
• Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων που εξάλλου έχουν αποδειχθεί πεδίο διαπλοκής και διαφθοράς.
• Υπεράσπιση, στήριξη και αναβάθμιση του δημόσιου, αναδιανεμητικού, κοινωνικού χαρακτήρα του συνταξιοδοτικού συστήματος και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Προστασία και ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων και χτύπημα της ακρίβειας. Θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, καθώς και της εγγυημένης πρόσβασης σε δημόσια αγαθά και βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
• Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγώνων.
• Αντίθεση στο φασισμό και στη νεοναζιστική βία. Οι νεοναζί δεν χωράνε ούτε στα σωματεία, ούτε πουθενά.

ΚΛΑΔΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

1. Οικονομικά

• Κατάργηση του ν. 4024/2011, διεκδίκηση μισθολογίου που θα αποτιμά το εξειδικευμένο έργο και τις ιδιαιτερότητες του Διπλ. Μηχανικού, με ελάχιστο άμεσο στόχο την επαναφορά των αποδοχών μας στην προ μνημονίων περίοδο.
• Αναγνώριση του χρόνου προϋπηρεσίας από την ημερομηνία απόκτησης της άδειας άσκησης του επαγγέλματος, που δίνεται από πιστοποιημένο Φορέα της πολιτείας (ΤΕΕ) μετά από εξετάσεις και αποτελεί προϋπόθεση διορισμού στο Δημόσιο.
• Άμεση ρύθμιση για την αύξηση των πόρων (από 1% σε 2% του ΠΔΕ) που αφορούν δαπάνες για εκτός έδρας μετακινήσεις ώστε να διασφαλίζονται οι απαιτούμενες πιστώσεις και παράλληλα εξασφαλίζεται η προκαταβολή της αναγκαίας δαπάνης, η οποία να ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος της μετακίνησης, ώστε να εκτελείται απρόσκοπτα το έργο των Διπλ. Μηχανικών. Να προβλεφτεί διάταξη για την ιδιαιτερότητα των μετακινήσεων σε περιφέρειες που απαρτίζονται ή περιλαμβάνουν νησιά.
• Διεκδίκηση της απόδοσης του 6‰, που άλλωστε δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

2. Θεσμικά

• Καμία απόλυση Διπλ. Μηχανικού, μέσω ψευδεπίγραφων αξιολογήσεων δομών και προσωπικού, καταργήσεις και συγχωνεύσεις Οργανισμών. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στη διαδικασία αξιολόγησης που έχει μοναδικό στόχο την νομιμοποίηση των απολύσεων.
• Διατήρηση του Δημόσιου χαρακτήρα των Τεχνικών Υπηρεσιών και αναβάθμισή τους, προς όφελος των κοινωνικών αναγκών και του περιβάλλοντος.
• Περιφρούρηση της ύπαρξης και του δεσμευτικού χαρακτήρα του χωροταξικού, πολεοδομικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού σε όλα τα επίπεδα, καθώς και των φορέων που τον υλοποιούν στα δύο μητροπολιτικά κέντρα της χώρας (ΟΡΣΑ και ΟΡΘΕ), σε όφελος των συμφερόντων του λαού μας και του περιβάλλοντος.
• Κατάργηση του «Καλλικράτη» και ανασχεδιασμός όλων των δομών Αυτοδιοίκησης με ενίσχυση αρμοδιοτήτων και πόρων, με γνώμονα την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και τις πραγματικές συνθήκες της χώρας (γεωγραφικές, πολιτιστικές, οικονομικές κλπ).
• Κατάργηση των διατάξεων του ν. 4093/2012, που αδικαιολόγητα και άκριτα διευρύνουν και αυστηροποιούν το πειθαρχικό δίκαιο. Διεκδίκηση της επέκτασης των ρυθμίσεων για την Νομική μας κάλυψη σύμφωνα με τις προτάσεις μας.
• Διεκδίκηση, στον αντίποδα της μνημονιακής πολιτικής και τον περιορισμό στις προσλήψεις, της άμεσης κάλυψης των μεγάλων κενών που υπάρχουν στο σύνολο των Τεχνικών Υπηρεσιών. Επιπρόσθετα αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων με προσδιορισμό συγκεκριμένων δράσεων για την αναβάθμιση των Τεχνικών Υπηρεσιών.
• Κατάργηση του Ν.3389/2005 για τις ΣΔΙΤ, την αναθεώρηση των απαράδεκτων συμβάσεων παραχώρησης που ήδη έχουν συναφθεί, τον αποκλεισμό της σχετικής μεθόδου στο μέλλον καθώς και τον τερματισμό της μεταφοράς αρμοδιοτήτων των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δημοσίου σε ΑΕ. Τη δημιουργία μετώπου μαχητικής αντίδρασης σ’ αυτήν την πολιτική με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, κινήματα πολιτών και συνδικαλιστικές οργανώσεις.
• Άμεση νομοθετική ρύθμιση για τον προσδιορισμό προβαδίσματος για την κατάληψη θέσεων ευθύνης Δ/νσης, Τμήματος ή Γραφείου στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δημοσίου των Ν.Π.Δ.Δ., των νέων Περιφερειών και των Δήμων ως προϊσταμένων κατά προτεραιότητα υπαλλήλων του κλάδου Π.Ε. Μηχανικών, και μόνον ελλείψει αυτών να επιτρέπεται η κατάληψη από υπαλλήλους άλλου Κλάδου.
• Συνέχιση και αναβάθμιση της μέχρι σήμερα προσπάθειας της Ομοσπονδίας σχετικά με την Επιμόρφωση - Κατάρτιση των συναδέλφων Διπλ. Μηχανικών του Δημοσίου ιδιαίτερα σε θέματα τεχνικού αντικειμένου, η οποία τα τρία τελευταία μνημονιακά χρόνια έχει πλήρως παγώσει παρά τις αλλεπάλληλες αλλαγές της τεχνικής νομοθεσίας που έχουν συντελεστεί και μάλιστα με πολύ προχειρότητα αντιφάσεις και ασάφειες.
• Νομοθετική ρύθμιση από το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας έτσι ώστε μετά το πέρας των ενιαίων και αδιαίρετων πενταετών βασικών σπουδών, να χορηγείται master.

3. Ασφαλιστικά

• Αναπλήρωση της απώλειας των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ λόγω του ληστρικού «κουρέματος».
• Άμεση εξόφληση της οφειλής του Κράτους (600 εκατ €) από την τριμερή συμμετοχή του.
• Κατάργηση του νόμου 2469/1997 που μας υποχρεώνει να καταθέτουμε τα αποθεματικά μας (αποκλειστικά χρήματα των Μηχανικών) στην Τράπεζα Ελλάδας.
• Καμία περικοπή ιατροφαρμακευτικής παροχής, απεμπλοκή από τον ΕΟΠΥΥ με αυτούς τους όρους λειτουργίας. Αύξηση των παροχών και των καλύψεων.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Κατάργηση των άδικων, εξοντωτικών και αναποτελεσματικών αυξήσεων στις εισφορές, που επιβλήθηκαν από τις μνημονιακές νομοθεσίες (μεσοπρόθεσμο), καθώς και των δραματικών μειώσεων στις συντάξεις.
• Πλήρης και αξιοπρεπής υγειονομική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ασφαλισμένους του ΤΣΜΕΔΕ.
• Διασφάλιση, με το μικρότερο ρίσκο των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ, χωρίς τραπεζικά και χρηματιστηριακά παιχνίδια, μέσα από μια σοβαρή επενδυτική πολιτική, προσαρμοσμένη στις ανάγκες ενός ασφαλιστικού ταμείου, με ένταξη σε αυτόν τον σχεδιασμό της απεμπλοκής από την Τράπεζα Αττικής.
• Να δοθεί η δυνατότητα στο ΤΣΜΕΔΕ να προσλάβει το απαιτούμενο προσωπικό ώστε να καλύψει με επάρκεια τις ανάγκες των ασφαλισμένων του.
• Να εφαρμοστεί η λειτουργία του θεσμοθετημένου Κλάδου Ειδικών Παροχών και Ταμείου Ανεργίας.
• Να επανέλθει η 35ετία, όχι στην αύξηση των ορίων ηλικίας.

Δράσεις

Συνεχίζουμε την προσπάθεια για τη δημιουργία ευρύτερων μετώπων πάνω στα κοινά προβλήματα με άλλους φορείς, δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά σωματεία και κινήματα πολιτών πρώτιστα, με ΑΔΕΔΥ και ΤΕΕ, με στόχο αγωνιστικές δράσεις ενωτικές, μαζικές και αποτελεσματικές.

Αναζητούμε να βρούμε, συλλογικά και ενωτικά, τους τρόπους που θα συμβάλλουν σε μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στις αγωνιστικές δράσεις.

Στην κατεύθυνση αυτή, εκτιμάμε ότι το σύνολο των εκλεγμένων συνδικαλιστών, Ομοσπονδίας, Α’βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ και αντιπροσώπων, μαζί με τα πιο ενεργά μέλη μας, το επόμενο διάστημα πρέπει να συστηματοποιήσουν πρόγραμμα περιοδειών στους χώρους δουλειάς, με στόχους την ενημέρωση και συζήτηση με τους συναδέλφους και την εξασφάλιση καλύτερων προϋποθέσεων για τη συσπείρωση στα σωματεία και την ενεργή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.

Οι τρόποι κινηματικών δράσεων και αγώνα παραμένουν στοιχείο ανίχνευσης και εμπλουτισμού. Συνεχίζουμε βέβαια με τους γνωστούς και δοκιμασμένους χρόνια τρόπους αγωνιστικών κινητοποιήσεων, δηλ. απεργίες, στάσεις εργασίας, απεργία – αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα, συλλαλητήρια κλπ, ανιχνεύοντας παράλληλα τον εμπλουτισμό τους με νέες μορφές αγώνα, υλοποιήσιμες που θα συσπειρώνει τον Κλάδο και θα οδηγεί σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Σε κάθε περίπτωση όλες οι δράσεις μας προσανατολίζονται στη συνειδητοποίηση από τον καθένα ότι μόνο η ενεργή αντίσταση και οι ενωτικοί μαζικοί αγώνες, σε συμμαχία με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς, μπορούν να οικοδομήσουν ένα μεγάλο κοινωνικό ρεύμα, ικανό να ανατρέψει τη λαίλαπα των μνημονιακών πολιτικών και αυτούς που τις επιβάλλουν.

Στο νέο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, που θα εκλεγεί από το 15^ο Συνέδριο, ανατίθεται η ευθύνη της δημιουργίας αποτελεσματικού πλαισίου συνεργασιών στην κατεύθυνση που περιγράφεται παραπάνω καθώς και της ιεράρχησης των στόχων και επιδιώξεων της Ομοσπονδίας που αφορούν στα γενικά και ειδικά αιτήματα ώστε η επόμενη περίοδο να αποβεί θετική για τους εργαζόμενους, το λαό μας και τον Κλάδο.