Πεδίο ανταγωνισμών οι υδρογονάνθρακες

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 27 Φλεβάρη 2013.

Το έδαφος για συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της χώρας, με γνώμονα τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και στο φόντο των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στρώνει η τρικομματική κυβέρνηση. Η διαφαινόμενη ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, σε συνδυασμό με τα σχέδια μετατροπής της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο Ενέργειας, έχει ανοίξει την όρεξη σε εγχώριους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Η στρατηγική της κυβέρνησης, με στόχο την ενίσχυση της θέσης της ντόπιας αστικής τάξης, κύρια των ομίλων της Ενέργειας και των εφοπλιστών, κινείται σε δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά στις ανοιχτές προσκλήσεις προς τα μονοπώλια να επιλέξουν την Ελλάδα ως χώρα «επενδύσεων» στον τομέα της Ενέργειας, με στόχο να προσελκύσει συσσωρευμένα κεφάλαια.

Ο δεύτερος αφορά στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης να ανοίξει την πόρτα για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών του Αιγαίου, που επιθυμεί διακαώς η αστική τάξη σε Ελλάδα και Τουρκία και προκρίνουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στα πλαίσια των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων. Στο πεδίο της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων ήδη δρομολογούνται εξελίξεις που οξύνουν τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς. Από την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου, Φρ. Ολάντ, στην Ελλάδα, προέκυψε το «ενδιαφέρον» του γαλλικού μονοπωλίου ΤΟΤΑL για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ελλάδας σε Αιγαίο, Ιόνιο και Κρήτη. Η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στην Κεντρική Ευρώπη, ανέδειξε την πρόθεση του μονοπωλιακού ομίλου ΒP, που ελέγχει το κοίτασμα φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν, να χρησιμοποιήσει το ελληνικό έδαφος ως κόμβο μεταφοράς.

Ακόμα πιο πέρα: Η ιδιωτικοποίηση των υποδομών των ΔΕΣΦΑ και ΔΕΠΑ έχει προσελκύσει ρωσικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια. Ταυτόχρονα, Έλληνες εφοπλιστές αγοράζουν και κατασκευάζουν δεξαμενόπλοια για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου και εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι επιδιώκουν συμπράξεις με ξένα μονοπώλια Ενέργειας για τη μεταφορά και τη διάθεση φυσικού αερίου. Την ίδια ώρα, έχει επανέλθει στο προσκήνιο το θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ στο Αιγαίο, με την κυβέρνηση να αναζητά συμβιβασμούς στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προκειμένου να βρεθεί «χρυσή τομή» για τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Μόνο τυχαίες δεν είναι χρονικά οι δηλώσεις των Σαμαρά - Ολάντ για καθορισμό υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ προκειμένου να προχωρήσει η εκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών αποθεμάτων, τα οποία έσπευσαν να αναγάγουν σε «πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ευρώπης».

Καθόλου τυχαία δεν είναι και η κίνηση της Τουρκίας να ορίσει «οικόπεδα» προς έρευνα για την αναζήτηση υδρογονανθράκων επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νότια της Ρόδου, αμφισβητώντας ανοιχτά τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ειδικότερα όταν τα παραπάνω πραγματοποιούνται ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Άγκυρα, για τη συνεδρίαση του «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας». Η επιδίωξη της κυβέρνησης να δώσει προς εκμετάλλευση στα μονοπώλια τα κοιτάσματα στο Αιγαίο οδηγεί σε λύσεις συνεκμετάλλευσης και στη διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ. Είναι φανερό ότι η στρατηγική της ντόπιας αστικής τάξης, όπως εκφράζεται από την κυβέρνηση, είναι παράγοντας όξυνσης των αντιθέσεων στην περιοχή μας και εστία κινδύνων για το λαό, ο οποίος δεν έχει κανένα λόγο να συρθεί πίσω από το ένα ή το άλλο μονοπώλιο, πίσω από τη μια ή την άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη.