Σπινόζα - Πραγμάτεια για τη διόρθωση του νου

Spinoza_pragmateia_diorthosi_nou.pdf

O Εργατικός Δεκέμβρης που [Δεν] Ερχεται και η ανάγκη για ενα νέο πολιτικό ρεύμα

Αναρτούμε άρθρο του Κ. Παπουλή μέλους της συσπείρωσης, από το Μέτωπο

Όλα δείχνουν, ότι είμαστε στο ηλιοβασίλεμα μιας εποχής, χωρίς να έρχεται η αυγή μιας άλλης. Κύρια το υπάρχον πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση), αλλά και το κοινωνικό κίνημα –αυτό  προς το παρόν τουλάχιστον-,  δεν σηματοδοτούν, ότι η νύχτα που μπαίνουμε μπορεί να είναι μικρή. Το «πολιτικό» βέβαια, φαίνεται να καθορίζει πια, αρνητικά το «κοινωνικό».     Τα στοιχεία της ανεργίας είναι πρωτοφανή, 25%, με έντονη τάση ανόδου, ενώ περίπου έξι στους δέκα νέους  είναι άνεργοι. Αντιγράφοντας από βιβλίο του Olivier Blanchard (καθηγητή οικονομίας στο ΜΙΤ, με κορυφαία θέση και στο Δ.Ν.Τ.), διαβάζουμε τα εξής: «Το 1994,  το επίσημο ποσοστό  ανεργίας στην Ισπανία έφτασε το 24%. Αυτό ήταν το ίδιο χοντρικά ποσοστό ανεργίας που είχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1933, την χειρότερη χρονιά της Μεγάλης Κρίσης. Η Ισπανία όμως δεν έμοιαζε καθόλου  με τις Ηνωμένες Πολιτείες του 1933. Υπήρχαν κάποιοι άστεγοι και οι περισσότερες πόλεις έδειχναν να ευημερούν…..Η ανεργία σήμερα (2002) στην Ισπανία είναι 10% …..Πως επιβίωσαν οι άνεργοι στην Ισπανία; …αφού δεν  υπήρχαν πλουσιοπάροχα και μακροχρόνια επιδόματα ανεργίας….Το κλειδί βρίσκεται στην δομή της ισπανικής οικογένειας. Το ποσοστό ανεργίας ήταν πολύ υψηλό μεταξύ των νέων ανθρώπων. Ο νέος παρέμενε στο σπίτι του…Κοιτάζοντας καλύτερα τις οικογένειες και όχι τα μεμονωμένα άτομα, η αναλογία των νοικοκυριών που δεν είχαν κανένα άνεργο ήταν λιγότερο από 10% το 1994. Η αναλογία των νοικοκυριών που δεν είχαν κανένα εισόδημα (ούτε μισθό, ούτε επιδόμα ανεργίας)  ήταν κάτω από 3%. Με λίγα λόγια, οι περισσότεροι από τους ανέργους  έβρισκαν οικονομική στήριξη από τα μέλη της οικογένειας.» Μια έρευνα τις τελευταίες μέρες, έλεγε ότι το 50% των ελληνικών οικογενειών έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο στο σπίτι. Αν αφαιρέσουμε τα νοικοκυριά μόνο με  συνταξιούχους, τότε το ποσοστό αυτό αυξάνεται και εύκολα διαπιστώνεται  μεγάλη διασπορά της ανεργίας και μια κατάσταση που μοιάζει με την παραπάνω περιγραφή για την Ισπανία. Είναι πιθανόν λοιπόν, η διευρυμένη ελληνική οικογένεια, με τις πολλαπλές σχέσεις αλληλοβοήθειας να απορροφάει «σχετικά», τον μεγάλο κραδασμό. Υπάρχει όμως μια κρίσιμη διαφορά με την Ισπανία εκείνης της εποχής. Τα ποσοστά της τάξης του 25% ήταν η οροφή της ανεργίας, ενώ εδώ η κατάσταση επιδεινώνεται. Ως πότε μπορεί αυτή η οδύνη και ο πόνος να απορροφιέται; Ακόμη, η Ελλάδα (εντός ευρώ) δεν έχει την δυνατότητα ανάκαμψης.  Αντίθετα,  η Ελλάδα (στο βαθμό που παραμείνει στο ευρώ), μετά από  μια παρατεταμένη και βαθιά ύφεση θα οδηγηθεί στη στασιμότητα. Για να συμβεί όμως αυτό και να μην οδηγηθούμε σε μια άτακτη κατάρρευση και έξοδο, ή σε έναν εργατικό Δεκέμβρη ωθούμενο από την διογκούμενη κοινωνική απελπισία, πρέπει  το «πρόγραμμα» της τρόικας να διακοπεί ή να «χαλαρώσει» σημαντικά.

Εισήγηση στην Παναττική Συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων

ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Η τρικομματική κυβέρνηση με το τρίτο στη σειρά Μνημόνιο και τον προϋπολογισμό που ψήφισε στη Βουλή επιχειρεί να εφαρμόσει ένα εφιαλτικό καθεστώς για τους εργαζόμενους και όλη την κοινωνία. Με απολύσεις, διαθεσιμότητες, αργίες, μετακινήσεις, μετατάξεις με διακηρυγμένο στόχο την «ελάφρυνση» του δημοσίου από 150.000 εργαζόμενους. Με την πλήρη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και την αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίου κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Την διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με την τρομοκρατία των απολύσεων, των εργασιακών σχέσεων – λάστιχο, τις συμβάσεις μαύρης εργασίας, την ποινικοποίηση κάθε αγώνα. Με την πλήρη κατάργηση των ΣΣΕ και την «απελευθέρωση» των απολύσεων και τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Τα μέτρα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι κοινά και στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός εργαζόμενου υποταγμένου και εξαθλιωμένου που δεν θα έχει το κουράγιο να ορθώσει ανάστημα απέναντι στον εργοδότη, είτε είναι το κράτος είτε ιδιώτης.

Γι αυτό θέλουν να προσθέσουν στη στρατιά των 1.300.000 ανέργων και των 500.000 απλήρωτων εργαζόμενων άλλα 150.000 θύματα από το δημόσιο τομέα, θυσία στο σφαγείο της χρεομηχανής, των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων. Γι αυτό ο λαός είναι υπό συνεχή εκβιασμό και πίεση να αποδεχθεί την εξαθλίωση για το καλό της «εθνικής» οικονομίας, τη «διάσωση» της χώρας, το δημοσιονομικό πλεόνασμα, την παραμονή στο ευρώ και στην Ε.Ε. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η Ε.Ε. ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση και τους ανταγωνισμούς τους.

Ταυτόχρονα η νέα συμφωνία ενεργοποιεί μηχανισμούς αυτόματων μικρών μνημονίων και μέτρων στην περίπτωση μη επίτευξης των στόχων (ικανοποίησης των δανειστών) και δεσμεύει χειροπόδαρα τις κυβερνήσεις στο άρμα τους, χωρίς ούτε καν απόφαση από τη βουλή.

Όλα τα παραπάνω υπογραμμίζουν πως κανένα μέλλον δεν υπάρχει για το λαό μέσα στη φυλακή της τρόικα και των μνημονίων και είναι ενδεικτικά για το πόσο κρίσιμη είναι η μάχη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί μια εξαίρεση, αντίθετα η διεθνής καπιταλιστική κρίση δηλώνει παρούσα και κτυπά ιδιαίτερα εντός της ευρωζώνης. Όχι μόνο στην περιφέρειά της, αλλά και στο κέντρο της, όπως στη Γαλλία ακόμα και στην Γερμανία. Ταυτόχρονα, ο Νότος της Ευρώπης μετατρέπεται σε οικονομικά αλλά και σε κοινωνικό-πολιτικά διακεκαυμένη ζώνη, με τους λαούς να κινητοποιούνται μαζικά. Το αμερικανικό δημόσιο χρέος βρίσκεται στο αστρονομικό ύψος των 16 τρις. δολαρίων, ενώ τα διεθνή προβλήματα υπερχρέωσης δεν ξεπερνιούνται. Όλα αυτά οδηγούν σε όξυνση των ανταγωνισμών, με αντιπαραθέσεις-όπως την πρόσφατη μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ- γύρω από την μοιρασιά της λείας αλλά και την πληρωμή των «σπασμένων», με αντανάκλαση και στην χώρα.

Το Μνημόνιο 3 και κάθε παραπέρα δανειοδότηση της Ελλάδας από ΕΕ και ΔΝΤ γίνεται με όρους ασφυκτικής εποπτείας, και κατάργησης δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, διαμορφώνοντας μία σύγχρονη χούντα κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

Πρόκειται για τομή βάθους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην οποία θα κινηθεί συνολικά η ΕΕ, με βάση το Σύμφωνο για το Ευρώ και το Σύμφωνο για την ανταγωνιστικότητα. Μια τομή που διαμορφώνει ένα νέο μοντέλο εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας στην ΕΕ, στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες και στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Στο πλαίσιο αυτό το ελληνικό κεφάλαιο, συμπράττει απόλυτα με το διεθνές και ευρωπαϊκό κεφάλαιο για να εξασφαλίσει την κυριαρχία του και παραμένει ενωμένο απέναντι στην εργατική τάξη για να περάσουν τα αιματηρά πακέτα σωτηρίας του συστήματος.

2 αστικοί μύθοι του πολιτικού μιντιακού κατεστημένου, ενάντια στις αφηγήσεις της Αριστεράς για παραγωγική ανασυγκρότηση

Αναρτούμε κείμενο των Κώστα Δρίβα - Χρόνη Ολυμπίου από το http://protovoulia-metopo.gr

Μύθος 1^ος:

Η Ελλάδα οφείλει να γίνει ενεργειακό κόμβος της ευρύτερης περιοχής της Ν.Α. Μεσογείου. Για να εξυπηρετηθεί αυτή η κατεύθυνση θα γίνουν έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και στο βαθμό που κριθούν ικανοποιητικά θα ανατεθεί σε ξένο όμιλο η αξιοποίηση τους με στόχο: -να δημιουργηθούν μελλοντικά θέσεις εργασίας -να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα και -να απολαμβάνουμε την αγορά φθηνού πετρελαίου.

Μύθος 2ος:

Απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων είναι η συνεχιζόμενη εσωτερική υποτίμηση για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, δηλαδή οι οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, η περιστολή κάθε κοινωνικής δαπάνης, η κατεδάφιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η διάλυση της δημόσιας διοίκησης και του ασφαλιστικού συστήματος, οι αυξήσεις φόρων και φυσικά η πλήρης διάβρωση και απαξίωση του εργατικού δικαίου.

----

Ο 2^ος μύθος μάλιστα συνδέεται με τον 1^ο αλλά ταυτόχρονα διατηρεί και τη σχετική του αυτοτέλεια. Συνδέεται, διότι τίθεται ως προϋπόθεση για την υλοποίηση του πρώτου μύθου. Διατηρεί όμως παράλληλα και την αυτοτέλεια του διότι και να μην γίνει η χώρα μας τελικά σύμφωνα με τα πρότυπα του 1^ου μύθου, οφείλει τουλάχιστον, να γίνει σύμφωνα με τα πρότυπα του 2^ου.

Δε θέλουμε φυσικά να χαλάσουμε το παραδεισένιο μελλοντικό κόσμο που φτιάξανε τα κυρίαρχα ιδεολογικά μέσα. Ούτε θέλουμε να απογοητεύσουμε και να γκρεμίσουμε τις όποιες ελπίδες και προσδοκίες γεννούν αυτές οι αφηγήσεις. Οφείλουμε όμως, με σεβασμό και ευαισθησία απέναντι στους συνανθρώπους μας να πούμε καθαρά ότι, το όφελος αυτών των αφηγήσεων για τους πολίτες αυτής της χώρας θα είναι μηδαμινό.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Η χώρα μας δεν πρόκειται να γίνει η Σαουδική Αραβία της Ευρώπης στον ενεργειακό τομέα. Πρώτα από όλα διότι δεν έχουν εκτιμηθεί ακόμη οι πηγές υδρογονανθράκων στη λεκάνη της Ν.Α. Μεσογείου. Ακόμη όμως και να εκτιμηθούν μετά τις σχετικές έρευνες, καθόλου βέβαιο δεν είναι ότι έχουν αξιοποιήσιμους υδρογονάνθρακες. Αυτό καθορίζεται από μια σειρά τεχνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς παραμέτρους, όπως: Βάθος Γεώτρησης, Υποθαλάσσιες συνθήκες, Σεισμικότητα περιοχής, Βιωσιμότητα Επένδυσης, Γεωστρατηγική θέση κ.α. Δεν αρκούν όμως ούτε αυτά. Πρέπει να γίνουν επιπρόσθετα δοκιμαστικές γεωτρήσεις με ότι κινδύνους εγκυμονεί για το περιβάλλον, τις υποθαλάσσιες συνθήκες, τον τουρισμό, την αλιεία. Ιδιαιτέρως, σε μία τέτοια προοπτική θα πληγεί η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, ως ένας τόπος ποιοτικού τουρισμού.

Ας υποθέσουμε όμως ότι οι έρευνες καρποφορούν και διαπιστώνετε η ύπαρξη αξιοποιήσιμων υδρογονανθράκων. Ποιοι λοιπόν θα κληθούν να συμβάλλουν στην εξόρυξη τους; Είναι ευρέως γνωστό ότι, με τις γεωτρήσεις (drilling) και την εξόρυξη (up stream) υδρογονανθράκων, ασχολούνται παγκοσμίως ελάχιστοι κολοσσοί ξένων ομίλων. Οι ξένοι όμιλοι φυσικά έχουν ένα απόλυτο κριτήριο με το οποίο αξιολογούν τις επενδύσεις τους. Τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Πως αυτή επιτυγχάνεται, προσδιορίζεται σε πολλές διαστάσεις.

Η 1^η διάσταση είναι αυτή της τιμής πώλησης του προϊόντος. Δηλαδή είναι ξεκάθαρο ότι, εφόσον οι ξένοι όμιλοι είναι αντικειμενικά εκτεθειμένοι στο διεθνή ανταγωνισμό, θα κρατήσουν τις τιμές πώλησης του προϊόντος υψηλά. Ιδιαίτερα εάν λάβουμε υπόψη ότι οι τιμές των αποθεματικών υδρογονανθράκων διαμορφώνονται κυρίως στα χρηματιστήρια διεθνώς.

Ξεχάστε λοιπόν τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο 1^ος μύθος, περί αγοράς φθηνού πετρελαίου.

Εφτά σημεία για την υγειονομική γενοκτονία

1. Ο προγενέστερος βίος μας δεν ήταν ανθόσπαρτος!
Πριν ακόμη την επιβολή στη χώρα της νεοσυντηρητικής βαρβαρότητας, των μνημονίων και των «προγραμμάτων σταθερότητας»,  ήταν γνωστό ότι η Ελλάδα κατείχε την πρωτιά ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ στις λεγόμενες «καταστροφικές δαπάνες υγείας», δείκτη που αντιστοιχεί στον αριθμό των νοικοκυριών που καταστρέφονται οικονομικά και περιθωριοποιούνται όταν ένα μέλος τους αρρωστήσει σοβαρά, διότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα περίθαλψης. Τα προσχήματα κρατιόντουσαν αιδημόνως από ένα «ολίγον δημόσιο» ΕΣΥ, ουδέποτε επαρκές σε υποδομές και προσωπικό, χωρίς..
υπηρεσίες πρόληψης και δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, χωρίς φροντίδα εξωνοσοκομειακής αποκατάστασης, με συνεχή ροή χρημάτων προς τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα, με χρηματοδότηση υποδιπλάσια του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Ήταν ήδη θεσμοθετη μένη η ιδιωτικοοικονομική λειτουργία στο μεγαλύτερο κομμάτι του συστ ήματος και ο αποκλεισμός μερίδας του πληθυσμού, ήταν καλά ανεκτή η διαφθορά και η παραοικονομία.
2. Η καπιταλιστική επέλαση σήμανε την πλήρη απόσυρση του κράτους από τις υποχρεώσεις του απέναντι στον πολίτη.
Την δραματική μείωση της χρηματοδότησης των δημόσιων υποδομών υγείας, ήρθε να συμπληρώσει η καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, και το «κούρεμα» των αποθεματικών των νοσοκομείων. Ο ΕΟΠΥΥ, ο εθνικός φορέας για την εξίσωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων προς τα κάτω, χωρίς καμιά χρηματοδότηση, λειτουργεί ως φασματικό υποκατάστατο των πάλαι ποτέ υποδομών ενώ τρέφεται εξαρχής αποκλειστικά από τις σάρκες των (ακόμα ασφαλισμένων) πολιτών. Η συμμετοχή των τελευταίων στα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων με άμεσες και έμμεσες πληρωμές και στην δαπάνη φαρμάκων και εξετάσεων, προστιθέμενη στην δραματική μείωση των εισοδημάτων τους έχει καταστήσει την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και σε περίθαλψη απαγορευτική για την μεγάλη πλειοψη φία. Ήδη, το 59% του πληθυσμού αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην δαπάνη για εξετάσεις και φάρμακα,  πόσω μάλλον σε δαπάνες νοσηλείας. Τραγική ειρωνεία είναι ότι οι τυπικά «ασφαλισμένοι» - πρακτικά ανασφάλιστοι πολίτες καλούνται να πληρώσουν αδρά για υπηρεσίες που συνεχώς υποβαθμίζονται! Οι ελλείψεις των δημόσιων νοσοκομείων σε καθημερινής χρήσης υλικά και φάρμακα, οι ακατάλληλοι χώροι και, κυρίως, οι δραματικές ελλείψεις σε προσωπικό με μοιραίο επακόλουθο την ακραία εντατικοποίηση της εργασίας όσων υγειονομικών έχουν απομείνει, καθιστούν τη νοσηλεία εμπειρία Νταχάου με συμμετοχή στα έξοδα.
3. Έχει μια μικρή σημασία!
Οι μεγάλες μειώσεις στις αποδοχές των υγειονομικών την τελευταία τριετία (για τους νοσοκομειακούς γιατρούς 40% αρχικά και 20% με τα τελευταία μέτρα) δεν είναι χωρίς ταξικό πρόσημο! Σκοπό έχουν να τσακίσουν τον υγειονομικό που ζει έντιμα από το μισθό του και να ευνοήσουν συμπεριφορές που πάντα ευνοούσαν.
Ταυτόχρονα, χιλιάδες νέοι γιατροί και νοσηλευτές ξενιτεύονται στις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, προκει μένου να καλύψουν τις εκεί μετρημένες ελλείψεις, στερώντας το ΕΣΥ από το νέο επιστημονικό αίμα που έχει τόση ανάγκη.
4. Συγχωνεύσεις νοσοκομείων και «γενόσημα».Όταν ο λαϊκισμός αποσύρεται τι μένει;
Δεκάδες κυβερνητικά και μη παπαγαλάκια προσπαθούν καθημερινά να μας πείσουν ότι θα βελτιώσουν τις υπηρεσίες υγείας με τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων. Χωρίς πολλά λόγια: ο σχεδιασμός περιλαμβάνει 10000  χιλιάδες κλίνες λιγότερες (επί συνόλου 35500) «για το καλό μας»!
Κορωνίδα των επιδιώξεων των τελευταίων κυβερνήσεων, η καθιέρωση των λεγόμενων γενοσήμων φαρμάκων. Μεταφράζεται στα καθ' ημάς σε λυσσώδη προσπάθεια για την είσοδο στην ελληνική αγορά της ισραηλινής εταιρείας Teva (μητρικής της γερμανικής Ratiopharm), διαβόητης για την «ποιότητα» των σκευασμάτων της που παράγονται και διακινούνται κυρίως σε χώρες του τρίτου κόσμου.
5. Στον Καιάδα!
Αν τα προηγούμενα χρόνια είχαμε συνηθίσει, μιθριδατικώ τω τρόπω και της εν πολλοίς εκτεταμένης μόδας της ιδι ωτείας βοηθούσης, να αδιαφορούμε για τους συνανθρώπους μας που δεν είχαν δικαιώματα (άνεργους, άστεγους, μετανάστες χωρίς χαρτιά), πολύ δύσκολα μπορούμε πια να αγνοήσουμε μια πραγματικότητα που χτυπάει την ίδια μας την πόρτα: πλέον, εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Πολλοί απ' αυτούς νεόφτωχοι, όπως πχ οι χιλιάδες πρώην ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ (πρ. ΤΕΒΕ) που βρέθηκαν μέσα σε εφιαλτικά μικρό χρονικό διάστημα να χρωστάνε, να μένουν άνεργοι και να μην έχουν κανένα δικαίωμα περίθαλψης, ότι ασθένεια και να έχουν, όποιας ηλικίας και αν είναι!
Έτσι φτάσαμε στο σημείο καρκινοπαθείς, έγκυες γυναίκες, παιδιά να μην έχουν δικαίωμα περίθαλψης!
Στις «φυλές του Καιάδα» συμπεριλαμβάνονται οι ψυχικά πάσχοντες που υφίστανται τις συνέπειες της κατεδάφισης των δομών αποασυλοποίησης, οι χιλιάδες πλέον εξαρτημένοι από τοξικές ουσίες που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δομές απεξάρτησης ή, έστω, χορήγησης υποκαταστάτων, οι αιμοκαθαιρόμενοι που τους στερούν τα οδοιπορ ικά, ο συνολικός πληθυσμός των ΑμεΑ που, κόβοντάς τους τα επιδόματα, τους στερούν όχι μόνο την αξιοπρέπεια, αλλά αυτή καθαυτήν τη δυνατότητα επιβίωσης.
6. Η ανεργία, η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός βλάπτουν σοβαρά την υγεία.
Είναι κοινή παραδοχή ότι η ανεργία και η φτώχεια συνοδεύονται από υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας και νοσηρότητας. Ήδη στη χώρα έχει παρατηρηθεί και μετρηθεί αύξηση του ρυθμού των αυτοκτονιών, των ψυχικών διαταραχών, των καρδιαγγειακών νοσημάτων, της λοίμωξης από τον ιό HIV, της ουσιοεξάρτησης. Ας αναλογιστούμε ότι διανύουμε την λανθάνουσα περίοδο για την εμφάνιση μιας σειράς συνεπειών της στέρησης περίθαλψης: Πώς θα είναι σε λίγα χρόνια η κατάσταση υγείας όσων στερούνται τα αντιδιαβητικά ή τα αντιυπερτασικά φάρμακα; Όσων στερούνται την οποιαδήποτε προληπτική παρέμβαση (πχ γυναίκες που δεν κάνουν πια PAP TEST ή μαστογραφία); Πως θα είναι η κατάσταση υγείας των παιδιών που στερούνται τους εμβολιασμούς; Που υποσιτίζονται; Πόσοι ακόμη θα πεθάνουν επειδή δεν πήγαν εγκαίρως σε γιατρό με τα πρώτα φαινόμενα στηθάγχης (μ ια κατάσταση που ήδη παρατηρείται); Πόσοι ακόμη θα επιβαρυνθούν για να μην πάρουν αναρρωτική άδεια και χάσουν την εργασία τους (η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ατόμων που παίρνουν αναρρωτική άδεια. 14% έναντι 22% στην Ευρώπη - κύρια αιτία ο φόβος απώλειας της εργασίας!). Πρόσφατη μελέτη της ΕΛΣΤΑΤ έδειξε ότι ο αριθμός των ατόμων στη χώρα που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας είναι 3.403.000. Από τους ψυχιάτρους μαθαίνουμε ότι ένα στα πέντε άτομα που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες αυτήν την περίοδο κάνει σκέψεις αυτοκτονίας. Από τις στατιστικές μαθαίνουμε ότι ένας στους δύο νέους της χώρας είναι καταδικασμένος σε μακροχρόνια ανεργία, με όλα τα συμπαρομαρτούντα.
7. Τι να κάνουμε;
Το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί» που ακούγεται σε όλους τους τόνους, ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο επίκαιρο. Ο κίνδυνος ηθικής και κυριολεκτικής εξόντωσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας είναι υπαρκτός για πρώτη φορά σε τόση έκταση μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η ανάγκη γ ια λαϊκή ανασύνταξη και αντεπίθεση είναι άμεση και μεγάλη. Πίσω δεν μπορούμε να πάμε - αλλά ούτε και θέλει κανείς. Το εμπρός είναι δίκοπο: Ή θα υποστούμε τα πάντα προκειμένου η τάξη των κερδοσκόπων να παραμείνει εντός του πλαισίου της ΕΕ, ή θα αποτινάξουμε τον ζυγό του χρέους και θα αποφασίσουμε να χρησιμοποιηθεί ο πλούτος της χώρας υπέρ των εργαζομένων της.
Αναγκαία είναι η οικοδόμηση νέων κοινωνικών δεσμών. Στην βαρβαρότητα που θέλει να πεθαίνει εκτός νοσοκομείου ο ανασφάλιστος, που διαπομπεύει και φυλακίζει ασθενείς, στη λογική των «ληστών με το τσεκούρι» του δημοσιονομικού ελέγχου, που στ' αλήθεια τσεκουρώνουν ανθρώπινες ζωές, οφείλουμε να αντιπαρατάξουμε ότι καλύτερο έχει δημιουργήσει το ανθρώπινο πνεύμα: Την συμπόνια, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ασθενέστερων και, εντέλει, όλων.
Τα δίκτυα ταξικής αλληλεγγύης που οικοδομούνται δεν θα μπορέσουν ποτέ να υποκαταστήσουν την οργανωμένη παρέμβαση που οφείλει να παρέχει το κράτος. Οφείλουν όμως να αναδείξουν τα προβλήματα, να διασφαλίσουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπινο υ προσώπου, να μην αφήσουν τους πάσχοντες να γίνουν αντικείμενα «φιλανθρωπίας» των θυτών, να οργανώσουν ανένδοτο διεκδικητικό αγώνα για τα (όχι πλέον) αυτονόητα: την πρόσβαση όλων στο νερό, την τροφή, τη στέγη, την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗ!


Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών
             Α.Ρ.Σ.Ι

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του ΕΜΠ για την κατάληψη του Κέντρου Δικτύου & Υπολογιστών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΚΤΥΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

Την Τετάρτη 5/12 αποφασίσαμε να καταλάβουμε για μία μέρα τα κέντρα δικτύων και υπολογιστών, ρίχνοντας παράλληλα τους αντίστοιχους mail server, σύμφωνα με τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων για το μπλοκάρισμα της ψηφοφορίας για την εκλογή Συμβουλίων Ιδρύματος. Η κίνηση αυτή αποτελεί μια συμβολική κίνηση, προσπαθώντας να αναδείξει απ΄ τη μία ότι οι αντιστάσεις των φοιτητών δεν πρόκειται να σταματήσουν με τον ορισμό της ημερομηνίας των εκλογών απ΄ το κρυφό πρυτανικό συμβούλιο της περασμένης εβδομάδας, απ΄ την άλλη τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα αυτής της διαδικασίας. Η εικόνα του ελληνικού πανεπιστημίου να έχει διοικήσεις που έχουν προκύψει όλες ηλεκτρονικά αλλά και η ίδια η διαδικασία που δρομολογήθηκε στα περισσότερα από αυτά (κρυφά πρυτανικά συμβούλια, διαβλητές ψηφοφορίες με ενστάσεις που δε λαμβάνονται ποτέ υπόψιν απ΄ τις εφορευτικές επιτροπές κτλ) δείχνει ότι πρώτο μέλημα του νόμου δεν ήταν μια «αναβάθμιση της δημοκρατίας των ιδρυμάτων» όπως λένε τα ΜΜΕ, αλλά αντίθετα να φιμώσει πάση θυσία τις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, να βρει τεχνικούς τρόπους να επιβάλλει τέτοιες διοικήσεις, εν τέλει να ξεπεράσει το γεγονός ότι οι αντιδράσεις φοιτητών, εργαζομένων και καθηγητών δεν επιτρέπουν σε αυτό το νόμο να υπάρξει σε καμία ζωντανή διαδικασία στο εσωτερικό των ελληνικών πανεπιστημίων. Εφαρμόζεται στα κρυφά, με «ψεύτικες» εκλογές, έξω από αυτά. Με υποψηφίους που δεν έχουν πάρει καμία θέση απέναντι στο πώς θα διοικήσουν το ίδρυμα, τι στάση κρατούν στα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους, τους καθηγητές και τους φοιτητές του Πολυτεχνείου, ακριβώς γιατί ο στόχος δεν είναι η δημοκρατική εκλογή ενός διοικητικού οργάνου, αλλά η επιβολή του και μαζί η επιβολή ενός εντελώς διαφορετικού μοντέλου πανεπιστημίου.

Από την πρώτη στιγμή ψήφισης του νόμου Διαμαντοπούλου αλλά και της συμπλήρωσής του με το νόμο Αρβανιτόπουλου βρεθήκαμε στο δρόμο δηλώνοντας ότι θα πάρουμε στις πλάτες μας το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο. Για εμάς οι νέες διοικήσεις είναι απλά η κερκόπορτα για τη εφαρμογή ενός πλαισίου λειτουργίας που θα καταργήσει στην πράξη κάθε έννοια δημόσιας εκπαίδευσης. Θα κληθούμε να σπουδάσουμε με δίδακτρα, χωρίς δωρεάν συγγράμματα, με πτυχία τσακισμένα που δεν θα κατοχυρώνουν τίποτα για την επόμενή μας μέρα, με ανύπαρκτες φοιτητικές παροχές (σίτιση-στέγαση). Θα κληθούμε να σπουδάσουμε σ΄ ένα πανεπιστήμιο που θα μας πετάει απ’ έξω, και θα αντιμετωπίζει όσους αντιδρούμε με συλλήψεις και καταδίκες όπως στο ΑΠΘ. Σ΄ ένα πανεπιστήμιο σκλαβωμένων εργολαβικών εργαζόμενων, καθηγητών που εξαρτώνται από τους διορισμένους manager και φοιτητών που δε θα πρέπει να έχουν λόγο για το χώρο που σπουδάζουν.

Η κοινωνική πραγματικότητα των μνημονίων και των συνεχιζόμενων μέτρων απ΄ την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ μας υπόσχονται ένα μέλλον φτώχειας και ανεργίας. Η κυρίαρχη πολιτική θέλει να μας πείσει είτε να αποδεχτούμε ότι ένας στους δύο θα είναι άνεργος, είτε να μεταναστεύσουμε για να αναζητήσουμε στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Η δική μας γενιά δε μπορεί να χωρέσει σε μια τέτοια ζωή όπως τη διαμόρφωσαν. Γι΄ αυτό το λόγο αγωνιζόμαστε τα 2 τελευταία χρόνια και θα συνεχίσουμε ν΄ αγωνιζόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους και τους καθηγητές για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, τόσο μέσα στο πανεπιστήμιο όσο και εκτός αυτού. Καλούμε όλη την πολυτεχνειακή κοινότητα να κλείσει το ίδρυμα την Δευτέρα 10/11, μέρα διεξαγωγής της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, να δείξει με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι τα συμβούλια και τα πανεπιστήμια όπως τα θέλουν βρίσκονται έξω από το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο για το οποίο εμείς παλεύουμε, ότι αυτές οι εκλογές και αυτός ο νόμος δεν είναι μια δημοκρατική επιλογή της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά μια επιβολή της κυβέρνησης. Αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη για το μπλοκάρισμα των διαδικασιών εφαρμογής του νόμου, απέναντι σε όσους μας παρουσιάζουν ως «μειοψηφίες», «φασίστες», «αλήτες και τεμπέληδες», έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι αυτός ο αγώνας εκπροσωπεί την αγωνία της γενιάς μας που προσπαθούν να τη διαγράψουν απ΄ το χάρτη, και πολύ περισσότερο την ελληνική κοινωνία που εδώ και πολλά χρόνια απαιτούσε, αγωνιζόταν και συνεχίζει να το κάνει για ένα μαζικό, πραγματικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΜΠ

Σε αργία λόγω πειθαρχικών διώξεων που δεν έχουν ακόμα δικαστεί

Αναρτούμε ανακοίνωση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για τη θέση σε αργία λόγω πειθαρχικών διώξεων και ενημερώνουμε ότι η ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής έχει έκτακτη γενική συνέλευση τη Δευτέρα 10/12 στις 11πμ στο Υπ. Μεταφορών

Αθήνα, 5/12/2012

Αρ. Πρωτ.: 6512

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι,

Οι επιπτώσεις του Ν. 4093/2012, οι άμεσες τουλάχιστον, για τους Διπλ. Μηχανικούς σχετίζονται με την αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίου.

Η φύση της δουλειάς μας, οδηγεί πολύ συχνά συναδέλφους σε δικαστικές περιπέτειες, που σε συγκεκριμένες υπηρεσίες όπως π.χ. πολεοδομίες, τεχνικές υπηρεσίες που έχουν αρμοδιότητες συντήρησης οδικού δικτύου κλπ. αυτές οι περιπτώσεις παίρνουν μαζικές διαστάσεις και μεγάλη συχνότητα.

Με τον Ν. 4093/2012, αυτές οι περιπτώσεις έχουν σαν συνέπεια, με την παραπομπή, να τίθενται σε αργία οι εμπλεκόμενοι και στο ενδεχόμενο καταδικαστικής απόφασης να απολύονται.

Η Ομοσπονδία έχει ήδη ξεκινήσει και προετοιμάζει ένα πλαίσιο αντιδράσεων που περιλαμβάνει :

α. Πληροφόρηση των δυνατών νομικών ενεργειών που μπορούν να γίνουν από τους εμπλεκόμενους.

β. Επιδίωξη συναντήσεων και παρεμβάσεων, με τεκμηριωμένο υπόμνημα, για τις ιδιαιτερότητες της φύσης της δουλειάς μας, από κοινού με το ΤΕΕ, στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης αντίστοιχες δε με την Ένωση Δικαστικών και Εισαγγελέων καθώς και με τους αρμόδιους Εισαγγελείς των περιφερειών, προκειμένου να ενημερωθούν για τα πραγματικά δεδομένα.

Συνημμένα επισυνάπτουμε γνωμοδότηση του Δικηγορικούγραφείου του κ. Αναστ. Πετρόπουλου αφενός μεν για την αντισυνταγματικότητα των συγκεκριμένων διατάξεων αφετέρου δε, για τις άμεσες νομικές ενέργειες που μπορεί να κάνει ο εμπλεκόμενος.

Μείωση οργανικών μονάδων 78%

Αναρτούμε ανακοίνωση του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ τ. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΘΗΝΑ, ΤΟΜΕΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ & ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες είναι σε εξέλιξη διαδικασίες αλλαγής των οργανισμών, με στόχο τη μείωση των οργανικών μονάδων κατά τουλάχιστον 30%. Ανάμεσα στα συνήθη θύματα και οι τεχνικές υπηρεσίες που οδεύουν προς διάλυση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Σας παραθέτουμε το νέο οργανόγραμμα της Γ.Γ.Ε.Κ.Α. που ετοιμάζουν νοσηρά μυαλά για μας χωρίς εμάς. Φαίνεται ότι ισχύει, αφού έχουν περάσει ήδη 24 ώρες και κανείς, μετά από τα ερωτήματά μας, δεν το έχει διαψεύσει.

Γενική Διεύθυνση Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων

Διεύθυνση Υδρογονανθράκων

Τμήμα Πετρελαιοειδών

Τμήμα Φυσικού Αερίου

Τμήμα Μελετών & Τεκμηρίωσης

Τμήμα Εγκαταστάσεων

Τμήμα Προτύπων Ελέγχου Διακίνησης & Αποθήκευσης Καυσίμων

Διεύθυνση Ηλεκτρικής Ενέργειας & Ενεργειακής Πολιτικής

Τμήμα Σχεδιασμού, Διαχείρισης & Εποπτείας Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας

Τμήμα Μεταφοράς & Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας

Τμήμα Ενεργειακού Σχεδιασμού

Τμήμα Ενεργειακής Αποδοτικότητας

Διεύθυνση Ορυκτών Πόρων

Τμήμα Μεταλλευτικών Ορυκτών

Τμήμα Βιομηχανικών & Ενεργειακών Ορυκτών

Τμήμα Μαρμάρων & Αδρανών Υλικών

Τμήμα Αδειών, Ασφάλειας, Κανονισμών

Δηλαδή

Οργαν. Μονάδες	Υφιστάμενη κατάσταση	Διαστροφική πρόταση
Γενικές Δ/νσεις	2	1
Διευθύνσεις	12	3
Τμήματα	40	13
Ειδικές υπηρεσίες	1	0
ΣΥΝΟΛΟ	55	17

Μείωση οργανικών μονάδων 69% !!!

Επίσης οι Επιθεωρήσεις μεταλλείων Β. και Ν. Ελλάδος γίνονται δύο Τμήματα στη Β. και Ν. Ελλάδα μαζί με τους επιθεωρητές περιβάλλοντος.

Μείωση οργανικών μονάδων 78% !!!

Οι δρόμοι της διαφθοράς και της διαπλοκής (μέρος β')

Αναρτούμε από τη Σαββατιάτικη Εφημερίδα "Δρόμος" της 01/12/2012 το 2ο μέρος του αφιερώματος του συναδέλφου και μέλους της συσπείρωσης Χρ. Καραμάνου. Το πρώτο μέρος υπάρχει εδώ.

Πληθώρα παρανομιών έχουν βεβαιώσει οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος. Αντί το Δημόσιο να επιβάλει ποινικές ρήτρες 80 εκατ. ευρώ, πληρώνει παράτυπα στους εργολάβους 132 εκατ. και τους επιτρέπει να εισπράξουν από τα διόδια άλλα 172 εκατ. 

Στο προηγούμενο φύλλο παρουσιάσαμε την παγκόσμια… πρωτοτυπία μια μόλις μέρα μετά την έναρξη των εργασιών να εκδίδεται Βεβαίωση Περάτωσης ενός τμήματος του έργου. Πρόκειται για το τμήμα του αυτοκινητόδρομου Μεταμόρφωση Αττικής – Σκάρφεια Φθιώτιδας, που εντάσσεται στη Σύμβαση Παραχώρησης της «Ιονίας Οδού», όπου Παραχωρησιούχος είναι η κοινοπραξία «Νέα Οδός», που αποτελείται κατά 66,7% από ισπανικές εταιρίες και κατά 33,3% από τον ελληνικό όμιλο ΓΕΚ –ΤΕΡΝΑ.

Η Βεβαίωση Περάτωσης που αποκαλύψαμε στο προηγούμενο φύλλο αφορούσε την 1η Τμηματική Προθεσμία και εκδόθηκε από τον ονομαζόμενο «Ανεξάρτητο Μηχανικό» του έργου, ο οποίος, όπως προβλέπει η Σύμβαση Παραχώρησης, πληρώνεται από τον Παραχωρησιούχο –άλλη μια πρωτοτυπία «ανεξαρτησίας». Με βάση αυτήν τη Βεβαίωση Περάτωσης της 1ης Τμηματικής Προθεσμίας το Δημόσιο κατέβαλε 49,5 εκατ. ευρώ, την ώρα που πολλές Μελέτες, οι οποίες όφειλαν να έχουν ολοκληρωθεί εντός αυτής της Τμηματικής Προθεσμίας, δεν είχαν υποβληθεί προς έγκριση και μάλιστα δεν είχαν καν υποβληθεί 2,5 χρόνια μετά.

Στο σημερινό φύλλο αποκαλύπτουμε τη συνέχεια αυτής της κραυγαλέας υπόθεσης. Τα στοιχεία που παρουσιάσαμε και παρουσιάζουμε σήμερα προέρχονται από καταγγελία πολιτών και εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Βορειοανατολικής Αττικής. Τις καταγγελίες αυτές έρχεται να επιβεβαιώσει Έκθεση της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, η οποία φέρει ημερομηνία 3/2/2012 και συντάχθηκε μετά από επιτόπιο έλεγχο στις 2/12/2010 παρουσία εκπροσώπων της «Νέας Οδού».

Ο Παραχωρησιούχος δεν τήρησε πολλές υποχρεώσεις…

Στη συνέχεια παραθέτουμε αυτούσια ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την Έκθεση της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, η οποία είχε αρμοδιότητα να ελέγξει μέρος των καταγγελλομένων:

«Το ΚΕΣ Καπανδριτίου δεν έχει κατασκευασθεί». (Σελ. 18). Από τα ανωτέρω προκύπτει το συμπέρασμα, ότι μέχρι σήμερα, παρά την πάροδο ενάμιση έτους από τη Δεύτερη Αποκλειστική Τμηματική Προθεσμία, που έληξε την 19/8/2009, δεν τηρήθηκαν οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις των εδαφίων (ε) και (κ) της παρ. 2.3.2. του άρθρου 2.3 της Ειδικής Σύμβασης Υποχρεώσεων, που αφορούν στην ολοκλήρωση των παράπλευρων δρόμων, την αντικατάσταση των στηθαίων ασφαλείας με Nee Jersey στην κεντρική νησίδα και την αντικατάσταση των στηθαίων ασφαλείας στις πλευρές της Εθνικής Οδού, που είναι σε επαφή με τους παράπλευρους δρόμου». (σελ 19 -20)
«Σταθμός διοδίων Οινοφύτων. Λειτουργεί χωρίς νόμιμη οικοδομική άδεια, διότι δεν διαθέτει περιβαλλοντική αδειοδότηση. Μετά τα ως άνω, σύμφωνα με το άρθρο 1, παρ. α της ΚΥΑ 9732/27-02-2004 (ΦΕΚ 468/Β/05-03-2004) ο σταθμός διοδίων Οινοφύτων θεωρείται πολεοδομικά αυθαίρετο» (σελ 24).

«Σε σχέση με την αξιολόγηση των διαφοροποιήσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, για την επέκταση προς ανατολάς του Σταθμού Διοδίων Αφιδνών και την κατασκευή των πλευρικών διοδίων Μαλακάσας, τα αιτήματα περιβαλλοντικής αξιολόγησης υπεβλήθησαν στην αρμόδια υπηρεσία, αφού είχαν ξεκινήσει οι κατασκευές και ως εκ τούτου δεν ήταν εφικτή η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση σύμφωνα με την ισχύουσα τότε νομοθεσία» (Σελ. 25).

Κάλεσμα για ανοικτή συνέλευση μηχανικών

Αύριο Παρασκευή 7/12 στις 6μμ στο ΤΕΕ, Νίκης 4 Σύνταγμα

Αυτόματη απόλυση: Το ανώτατο στάδιο του Μανιτακισμού!

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ δημοσίου ενάντια στις απολύσεις και τα νέα μέτρα

www.syntonismos.gr

contact@syntonismos.gr

Αυτόματη απόλυση: Το ανώτατο στάδιο του Μανιτακισμού!

Με νέα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 237/Α/5-12-12), την τρίτη κατά σειρά που (ξανα)αλλάζει τις διατάξεις του κατάπτυστου Ν. 4093/2012, η τρικομματική κυβέρνηση αποφασίζει και διατάζει ότι: ΟΤΑΝ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΣΟΥ ΣΧΕΣΗ, ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ ΤΟΥ delete ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ (apografi.gov.gr) ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ και ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!

Τι σημαίνει αυτό;

Παρακάμπτεται οποιαδήποτε άλλη δικαιοδοσία, και παύει η βασική διοικητική αρχή ότι ο υπογράφων την πρόσληψη (π.χ. αρμόδιος Υπουργός, Δήμαρχος, Πρύτανης κ.λπ.) είναι και αυτός που έχει την αρμοδιότητα της όποιας απόλυσης. Με τον τρόπο αυτό, βέβαια, παρακάμπτεται ακόμη και το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και των ΟΤΑ, όπως περιγράφεται στο Σύνταγμα –αλλά δεν είναι και η μόνη σελίδα του Συντάγματος που έχει κουρελιαστεί ως τώρα από τους «έγκριτους» νομικούς και Συνταγματολόγους της κυβέρνησης!

Μιας και δεν έλαβε τις διαπιστωτικές πράξεις που ήθελε, ο κος Μανιτάκης εξαφανίζει και αυτόν το σκόπελο των «διαπιστωτικών», θεσμοθετώντας ότι, εφόσον οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν απολύσει τους υπαλλήλους τους, όπως τους ζήτησαν, μπορεί να τους απολύσει το ΥΔΜΗΔ μέσω του ηλεκτρονικού μητρώου της απογραφής, χωρίς να είναι «αναγκαία η έκδοση σχετικής πράξης». Με ένα delete, καθάρισαν!

Ποιους αφορά;

Σε πρώτη φάση τους ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικού, όπως περιγράφονται από τη διαβόητη παράγραφο Ζ4 του Ν. 4093, τους οποίους η κυβέρνηση βιάζεται να εξαφανίσει από τις λίστες μισθοδοσίας! Όμως, το άρθρο δεν είναι γραμμένο μόνο για τους συγκεκριμένους υπαλλήλους, είναι γραμμένο για όλους: θέλει να μας πείσει ότι από δω και πέρα, όποτε θα βγαίνει ένας νέος νόμος (ή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τώρα που πήραν το κολάι) που θα θεσμοθετεί ότι σε διαθεσιμότητα μπαίνουν αυτόματα όσοι είναι κοντοί, ψηλοί, φαλακροί ή σκέτο μη αρεστοί, δεν έχει  νόημα να κινητοποιούμαστε, να κάνουμε κατάληψη στα Διοικητικά και να εμποδίζουμε τις πράξεις απόλυσης, αφού μπορεί ο ίδιος ο Υπουργός ΔΜΗΔ και το επιτελείο του, ακόμη κι από τη ζεστασιά του σπιτιού τους  (μιας και αυτοί έχουν λεφτά για πετρέλαιο…) να μας διαγράφουν μέσω ίντερνετ. Έτσι λοιπόν σχεδιάζουν να απολύουν 6.000 υπαλλήλους κάθε τρίμηνο του 2013…

Κύριοι της κυβέρνησης, υπάρχουν και πιο πρωτότυπες λύσεις: η απόλυση με αυτόματο τηλεφωνητή, η απόλυση μέσω sms, ή ίσως ένα τετραψήφιο νούμερο σαν αυτά του ΕΟΠΥΥ (με χρέωση του εργαζόμενου πάντα) το οποίο να μας ανακοινώνει κάθε μήνα τις λίστες των απολυμένων. Έτσι θα σας ζήλευαν και οι πιο ευφάνταστοι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα!

Θα ήταν πραγματικά γελοία η κατάσταση την οποία έχουν δημιουργήσει και την ονομάζουν ακόμη «δημοκρατία», αν δεν αφορούσε χιλιάδες ζωές, χιλιάδες εργαζόμενους!

Κύριοι της κυβέρνησης, δεν μας σταματάτε! Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτή τη φασιστικής έμπνευσης και πρωτόγνωρη (για τα δικά τους νομικά ήθη) πρακτική, κρύβεται η μεγάλη αδυναμία τους: ουσιαστικά παραδέχονται ότι τα χουν βρει σκούρα με τις κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη, με τις απεργίες, με τις διαπιστωτικές που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ. Στην αρχή προσπάθησαν με το καλό («δεν είναι απολύσεις, είναι μετακινήσεις»), μετά επιστράτευσαν τους εισαγγελείς (όπως στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηρακλείου) και τις απειλές («αν δεν δώσετε στοιχεία, θα βγείτε όλοι στην ανεργία»). Πόνταραν ότι θα κουραστούμε ή ότι θα ακούσουμε τις «ψύχραιμες» φωνές πολλών συνδικαλιστικών ηγεσιών που προσπαθούν να «κατευνάσουν» τα πνεύματα.

Αυτοί έχουν το όπλο των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, εμείς έχουμε την πραγματική δύναμη: τη συλλογικότητα και τον αγώνα.  Κανένας μόνος του, να συνεχίσουμε πιο δυναμικά, ειδικά τώρα. Προσπαθούν να μας βάλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας: όσοι «εξαιρούνται» και όσοι «εμπίπτουν». Όμως, η ενότητά μας είναι αυτή που κατάφερε να στριμώξει την κυβέρνηση.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙ! Μπορούμε να μπλοκάρουμε το νόμο και θα το κάνουμε

Να συντονίσουμε τα βήματά μας όλοι οι χώροι που βρίσκονται σε κινητοποίηση.

Καλούμε όλους τους χώρους του δημοσίου να μπουν στον αγώνα, πριν τους χτυπήσει την πόρτα η «διαθεσιμότητα» μέσω της «αξιολόγησης», των νέων Οργανογραμμάτων των Υπουργείων, των συγχωνεύσεων δομών και των πειθαρχικών.

Όλοι-ες αύριο στην πορεία μαζί με τους εργαζόμενους των Δήμων στις 13:00 στην Πλατεία Καραϊσκάκη και πορεία στο ΥΔΜΗΔ

Τα «μπλοκάκια» θα την ξαναπληρώσουν

Αναδημοσίευση από το Έθνος. Νέα φορολογική βαρβαρότητα για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ. Δε φτάνει η φορολόγηση από το πρώτο € με 26%, ούτε οι ληστρικές εισφορές, ετοιμάζουν και αύξηση στα 1000 € από τα 500 του απαράδεκτου χαρατσιού, το οποίο πληρώνεις ακόμα και με μηδενικά έσοδα.
 
Προς αύξηση του τέλους επιτηδεύματος (το λεγόμενο «μπλοκόσημο») που καταβάλλουν ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις προσανατολίζεται το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να εξοικονομήσει πόρους για την φορολογική ανακούφιση τρίτεκνων και πολύτεκνων.

Ετσι και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο μελετά την αύξηση του τέλους επιτηδεύματος, το οποίο σήμερα είναι 500 ευρώ ετησίως, πρόταση που έχει ήδη υποβληθεί προς την τρόικα,η απάντηση της οποίας αναμένεται.

Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών μελετά αύξηση των επιδομάτων για τρίτεκνους και πολύτεκνους εφόσον βρεθούν ισοδύναμα μέτρα αύξησης των εσόδων.

Οσον αφορά την κλίμακα φορολόγησης, οι τελευταίες πληροφορίες από το ΥΠΟΙΚ αναφέρουν ότι το κερδίζει έδαφος ο συντελεστής του 45% να επιβάλλεται τελικά σε εισοδήματα άνω των 48.000 ευρώ ενώ εξετάζονται βελτιώσεις και στο θέμα της έκπτωσης φόρου ύψους 1.950 ευρώ.

Κατά τις ίδιες πηγές, την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου θα κατατεθεί στη Βουλή μίνι φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνει τις άμεσου δημοσιονομικού χαρακτήρα παρεμβάσεις που αφορούν τον τρόπο φορολόγησης του εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων καθώς η κατάθεσή του αποτελεί προαπαιτούμενη δράση για την εκταμίευση της δόσης, ενώ κατά τα φαινόμενα η μείζων φορολογική μεταρρύθμιση για το 2013.

Fuck December ’08 – Fight Now!

Αναρτούμε από τη Λέσχη άρθρο της Ειρήνης Γαϊτάνου. Αύριο το απόγευμα σε πολλές πόλεις υπάρχουν συγκεντρώσεις - πορείες. Ας είμαστε εκεί

 

           Στις 6 Δεκέμβρη 2008 μια σφαίρα ήρθε να διαταράξει την φαινομενική ηρεμία της ελληνικής κοινωνίας. Ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από το όπλο του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια, μια περιοχή εξαιρετικά ιδιαίτερη στο κέντρο της Αθήνας. Την ίδια περίοδο, έχουν ήδη ξεκινήσει να φαίνονται γλαφυρά τα ίχνη μια βαθιάς πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα · μια κρίση κοινωνική, οικονομική, ιδεολογική, κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και νομιμοποίησης του κράτους και των μηχανισμών του. Ωστόσο, κανείς δε φανταζόταν ότι ένα τέτοιο περιστατικό θα οδηγούσε σε μια εξέγερση με τα χαρακτηριστικά αυτής του Δεκέμβρη του ’08.

           Πριν δούμε το γενικό πλαίσιο της περιόδου, φαίνεται ενδιαφέρον να εξετάσουμε γιατί το συγκεκριμένο περιστατικό να προκαλέσει μια τέτοια εξέγερση. Αναμφισβήτητα, η δολοφονία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αλλά γιατί η συγκεκριμένη περίπτωση υπήρξε τόσο μοναδική; Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά ΗΠΑ, όπου τέτοια περιστατικά μπορούν απλά να συμβαίνουν, ωστόσο την προηγούμενη περίοδο υπήρξαν περιπτώσεις αστυνομικών δολοφονιών, κυρίως μεταναστών. Γιατί ο Αλέξης προκάλεσε τα “νέα Δεκεμβριανά”; Η ταυτότητα του θύματος υπήρξε σίγουρα καθοριστική. Ο Αλέξης ήταν “ο Αλέξης μας”, δικό μας παιδί, “ένας από εμάς”. Δεν ήταν ένας Άλλος, ένας ξένος. Ήταν 15 χρονών, μαθητής λυκείου, Έλληνας, παιδί μιας μεσοαστικής οικογένειας, ένα “πνεύμα ανήσυχο και ευαίσθητο”. Ήταν στα Εξάρχεια ένα Σάββατο βράδυ, για να βγει με τους φίλους του. Ταυτίζονται μαζί του όλοι εκείνοι οι μαθητές που νιώθουν την καταπίεση μιας ασφυκτικής καθημερινότητας · όλοι οι νέοι που ξέρουν ότι θα μπορούσαν να είναι στη θέση του. Οι γονείς, που ξέρουν ότι θα μπορούσε να είναι το δικό τους παιδί, οι καθηγητές, που αναγνωρίζουν σε αυτόν τους μαθητές τους. Η κοινωνία νιώθει πως, μέσα σε μια πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και πιο αβάσταχτη, με τις προσδοκίες ενός καλύτερου μέλλοντος να καταβαραθρώνονται, δεν μπορεί να ανεχτεί την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Η σφαίρα στόχευσε ενάντια στην κοινωνία και ξύπνησε το συλλογικό φαντασιακό.

           Έτσι, το ανθρώπινο σώμα δεν θεωρείται αναλώσιμο. Η ζωή του Αλέξη άξιζε να βιωθεί. Εκείνος[1], δεν θα γίνει homo sacer[2]. Η στέρηση της ζωής θεωρείται εδώ δολοφονία · οι νέοι θεωρούν ότι η ζωή τους είναι σημαντική, ότι ο θάνατος δεν έχει σχέση με αυτούς, δεν τους αφορά. Το ίδιο το ξέσπασμα της εξέγερσης υπό αυτό το πρίσμα είναι η πρώτη πράξη αμφισβήτησης του μονοπωλίου της βίας από το κράτος · πολλές τέτοιες πράξεις θα ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Εκτός από την ταυτότητα του παιδιού, οι συνθήκες θα παίξουν επίσης σημαντικό ρόλο. Καταρχήν, ο δολοφόνος είναι αστυνομικός · σύμβολο της κρατικής βίας, μιας βίας που στρέφεται εντεινόμενη ενάντια σε όλο και πιο ευρεία στρώματα του πληθυσμού. Έπειτα, η δολοφονία έρχεται μετά από μια ασήμαντη διένεξη, και όχι μετά από συγκρούσεις ή έστω κινητοποιήσεις. Στη συνέχεια, ο χώρος στον οποίο συμβαίνει παίζει σημαντικό ρόλο. Τα Εξάρχεια συγκροτούν ως περιοχή το χώρο συνάντησης της ριζοσπαστικής νεολαίας, καθώς κι ένα εργαστήρι πολιτικών ιδεών και εναλλακτικών κοινωνικών πρακτικών. Βρίσκεται εξάλλου στο κέντρο της Αθήνας · η πληροφορία μεταδίδεται γρήγορα και οι διαδηλωτές μαζεύονται εύκολα και άμεσα, η αντίσταση κεντρικοποιείται. Τέλος, σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της εξέγερσης θα παίξουν τα μέσα ανεξάρτητης ενημέρωσης, που συμβάλλουν καθοριστικά στη διάδοση της πληροφορίας, τη διάψευση της γραμμής που θα ακολουθήσει το κράτος και οι μηχανισμοί του και τον συντονισμό των δράσεων.

           Η εξέγερση του Δεκέμβρη, που πολλές συζητήσεις προκάλεσε ακόμα και γύρω από τον χαρακτήρα της ως εξέγερση, και ακόμα περισσότερες συζητήσεις προσπάθησαν να προσπεράσουν τα ερωτήματα που έθεσε, οφείλει να εξεταστεί ως αυτό που είναι : μια μορφή πάλης που “αμφισβητεί-παρεμποδίζει-διαρρηγνύει την πολιτική ενότητα, την ενοποίηση δηλαδή των κοινωνικών διαφορών όπως αυτή οργανώνεται στο πεδίο του νόμου”[3]. Κυρίως, αποκαλύπτει τον τεχνητό χαρακτήρα της. Συγκροτεί λοιπόν την εκδήλωση μιας κρίσης ηγεμονίας, της αδυναμίας συντονισμού των συμφερόντων στα πλαίσια του κράτους. Υπό αυτή την έννοια, η εξέγερση αμφισβητεί τη “νόμιμη” άσκηση της κρατικής βίας, όπως και την ίδια τη νομιμότητα. Τέλος, αμφισβητεί την ίδια την κανονικότητα, την αντίληψη ότι υφίσταται ένα status quo ειρηνικό, από το οποίο η εξέγερση θα συνιστούσε μια απόκλιση. Το ίδιο το ξέσπασμα της εξέγερσης υποδηλώνει πάνω απ’ όλα ότι είναι ακριβώς δυνατή, ότι εγγράφεται μέσα στην “κανονική λειτουργία” των σύγχρονων κοινωνιών · ότι, όπως σημειώνει ο Άκης Γαβριηλίδης, “όταν λέμε λοιπόν «λειτουργία» της κοινωνίας, σε αυτό φυσικά πάντοτε περιλαμβάνεται ως εγγεγραμμένη δυνατότητα και η δυσλειτουργία, το μπλοκάρισμα, η αποδιάρθρωση”[4].

Και τι δεν ήταν…

Ιδιωτικοποιήσεις και ΕΥΔΑΠ

Εισήγηση του Γιάννη Φασουλά στην εκδήλωση του συλλόγου διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης ”Γ.Κορδάτος”με θέμα :«Το σκάνδαλο των ιδιωτικοποιήσεων και η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση»

Πηγή: http://syllogosgk.blogspot.gr/

Οι τοποθετήσεις των προηγουμένων ομιλητών μας έβαλαν στο πρόβλημα αλλά και στη λύση του σύμφωνα με την πολιτική σκέψη που ο σύλλογός μας Γιάννης Κορδάτος προτείνει, και φιλοδοξεί να την διαδώσει σε όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους. (…) Από τη μεριά μου θα προσπαθήσω να δώσω ορισμένα στοιχεία αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της ΕΥΔΑΠ στην πορεία προς την ιδιωτικοποίηση, όντας εργαζόμενος σε αυτήν για 31 χρόνια , τα 28 από αυτά εκλεγμένος στο συνδικάτο της ΕΥΔΑΠ με τα ψηφοδέλτια του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.(…)

Στην Ελλάδα δύο επιχειρήσεις λειτουργούν ως κρατικές εταιρίες Ύδρευσης – Αποχέτευσης. Είναι η ΕΥΔΑΠ για Αθήνα και Αττική  και η ΕΥΑΘ για την Θεσσαλονίκη. Οι υπόλοιπες λειτουργούν ως δημοτικές επιχειρήσεις.

Η ΕΥΔΑΠ έχει σήμερα πάνω από 2 εκατομμύρια μετρητές-πελάτες ύδρευσης εξυπηρετώντας περίπου 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε ύδρευση και το 90% περίπου  αυτών και σε αποχέτευση. Η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει είναι φανερό ότι επηρεάζει καθοριστικά την ζωή του μισού πληθυσμού της χώρας. Είναι αλήθεια ότι και σήμερα το νερό της ΕΥΔΑΠ είναι πολύ καλό σε ποιότητα, ένα από τα καλύτερα σε όλη την Ευρώπη. Σε αυτό συμβάλουν και οι ποιότητα των πηγών ( κυρίως Μόρνος – Υλίκη ) και η ποιότητα του καθαρισμού και του ελέγχου.Το ερώτημα είναι αν αυτό θα ισχύει σε μια πλήρη ιδιωτικοποίηση. Το ερώτημα είναι που θα φτάσουν τα – ήδη – ακριβά τιμολόγια.

Η πορεία για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ άρχισε – να γίνονται εμφανής – από τα μέσα της δεκαετίας του 80.Σιγά στην αρχή , πιο γρήγορα στη συνέχεια, με καλπασμό αντιλόπης σήμερα οι εργολάβοι έπαιρναν και παίρνουν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια. Ολόκληρες υπηρεσίες ( πχ υπηρεσία κατασκευών ) με ιστορία με γνώση και πολύτιμη εμπειρία διαλύθηκαν για να δοθεί το αντικείμενο σε εργολάβους. Δεκάδες νευραλγικά τμήματα τεχνικά κυρίως ,το ίδιο. Η τεχνογνωσία περνάει στα χέρια των ιδιωτών με ότι αυτό σημαίνει ( εκβιασμοί , ακριβά έργα , αμφίβολης ποιότητας κατασκευές και επισκευές στα δίκτυα κλπ ).

Νομοθετικά οι βάσεις για το ξεπούλημα μπήκαν με μια σειρά από νόμους, ( όπως και για όλες τις ΔΕΚΟ ) από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1991 – 1992.Την υλοποίηση για την ΕΥΔΑΠ ανέλαβε η κυβέρνηση Σημίτη το 1999 με το νόμο 2744/99. Η ΕΥΔΑΠ με βάση αυτό το νόμο ,χωρίζεται σε δύο εταιρίες. Η μία η ιδιωτική ΕΥΔΑΠ Α.Ε που πήρε το φιλέτο δηλαδή την εκμετάλλευση των δικτύων ύδρευσης – αποχέτευσης, τους βιολογικούς καθαρισμούς, την είσπραξη των λογαριασμών. Μπήκε στο χρηματιστήριο με το κράτος να κατέχει το 71% περίπου ( 61% σήμερα αφού το 10% το είχε αγοράσει η δημόσια τότε Αγροτική Τράπεζα και το πήρε προίκα η τράπεζα Πειραιώς ) και σήμερα να ετοιμάζεται να το πουλήσει.

Η άλλη αμιγώς δημόσια ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ που έχει στην κυριότητα της, τις λίμνες, τα φράγματα, τα εξωτερικά υδραγωγεία, και όλα τα έργα εξεύρεσης νέων πηγών.

Είχαμε δηλαδή μια σοφή από μεριάς του κεφαλαίου, κίνηση :

Δυνατότητα εγγραφής των άνεργων μηχανικών στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ

...αλλά χωρίς επίδομα ανεργίας θα συμπληρώναμε εμείς, αναδημοσίευση από http://www.imerisia.gr/ 

Η «Η» ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Με «επιταγές κοινωνικής πολιτικής» που θα εκδίδει ο ΟΑΕΔ -κατά τα πρότυπα των voucher με τα οποία έχουν πρόσβαση οι άνεργοι σε προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης- θα δίνονται στο εξής όλες οι παροχές (επιδόματα, συμμετοχή σε προγράμματα στεγαστικής συνδρομής, κοινωνικού τουρισμού κ.α.) σε άνεργους, εργαζόμενους και συνταξιούχους μετά την κατάργηση του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας.

Την καθιέρωση των «επιταγών κοινωνικής πολιτικής», οι οποίες θα ενσωματώνουν συγκεκριμένη οικονομική αξία, κατά περίπτωση, και θα παρέχουν στους δικαιούχους το δικαίωμα πρόσβασης σε παροχές, προγράμματα απασχόλησης και γενικά δράσεις κοινωνικής πολιτικής, προβλέπει σχέδιο νόμου για τον νέο ΟΑΕΔ, που παρέδωσε ο διοικητής του Οργανισμού Ηλ. Κικίλιας στους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων και στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

ΕΝΙΑΙΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ

Σύμφωνα με το σχέδιο, παράλληλα με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει για την καταπολέμηση της ανεργίας και την προώθηση της απασχόλησης, ο ΟΑΕΔ αναλαμβάνει και όλες τις δράσεις κοινωνικής πολιτικής συνεργαζόμενος «με φορείς του δημόσιου, του κοινωνικού και του ιδιωτικού τομέα της ημεδαπής αλλά και της αλλοδαπής». Για τον σκοπό αυτό δημιουργείται στον ΟΑΕΔ κλάδος με την επωνυμία «Ενιαίος Λογαριασμός για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών» (ΕΛΕΚΠ) με διαχειριστική και οικονομική αυτοτέλεια. Στον ΕΛΕΚΠ ενοποιούνται ο «Λογαριασμός για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση» (ΛΑΕΚ) και ο Ειδικός Λογαριασμός με την επωνυμία «Ειδικός Λογαριασμός Κοινωνικής Πολιτικής» με διατήρηση των σχετικών εισφορών και πρόβλεψη επιπλέον εσόδων από την καθιέρωση ειδικού λαχείου, των προσόδων από την εκμετάλλευση της περιουσίας των ΟΕΚ και Εργατικής Εστίας, προστίμων κ.α. Οι πόροι του Ενιαίου Λογαριασμού, όπως και οι παροχές-επιταγές των δικαιούχων, θα είναι ακατάσχετοι και θα απαλλάσσονται από κάθε φορολογική επιβάρυνση. Από τον ίδιο Λογαριασμό θα καλύπτονται και οι λειτουργικές δαπάνες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

ΠΑΡΟΧΕΣ ΑΝΕΡΓΩΝ

Με το σχέδιο νόμου «κάτοχοι άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, ασφαλισμένοι ή μη σε οικεία ασφαλιστικά ταμεία που δεν ασκούν ελευθέριο ή άλλο επάγγελμα, μπορούν να εγγράφονται ως άνεργοι στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ» (αφορά νέους γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους). Δεν προβλέπεται, ωστόσο, η οικονομική στήριξη μέσω του ΟΑΕΔ των αυτοαπασχολουμένων επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών που χάνουν την απασχόλησή τους, αν και έχει προβλεφθεί διά νόμου η παρακράτηση και απόδοση εισφοράς 10 ευρώ τον μήνα. Την ενεργοποίηση του νόμου θα ζητήσουν σήμερα από τον υπουργό Εργασίας Ι. Βρούτση η ΓΣΕΒΕΕ και η ΕΣΕΕ, στο πλαίσιο της πρώτης συνάντησης που γίνεται με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ για την απασχόληση και τις κοινωνικές παροχές μετά το νέο Μνημόνιο. Αλλες διατάξεις του σχεδίου προβλέπουν:

Ο Νοέµβρης UBUNTU*

Σύμφωνα με δικαστική απόφαση η ΔΕΗ δε μπορεί να εισπράττει το χαράτσι

Αναδημοσιεύουμε από Κουτί της Πανδόρας. Την ίδια στιγμή βέβαια με αυτή τη θετική απόφαση, διαβάζουμε ότι στέλνονται ειδοποιητήρια από τις ΔΟΥ σε όσους δεν πληρώσαμε το περσινό χαράτσι και παράλληλα προετοιμάζουν λόγω "απελευθέρωσης" της αγοράς, τεράστιες αυξήσεις (η εισήγηση λέει για 37% σε 3 δόσεις μέσα στο 2013) στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Η ΔΕΗ πλέον δε μπορεί να εισπράττει το ειδικό τέλος ακίνητης περιουσίας, το περιβόητο χαράτσι, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση 1101/2012 που εκδόθηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Η απόφαση, η οποία είναι αποτέλεσμα συλλογικής αγωγής από οργανώσεις και ομοσπονδίες καταναλωτών και έχει καθαρογραφεί, είναι προσωρινά εκτελεστή και πλέον υποχρεώνει τη ΔΕΗ να μην εισπράττει το χαράτσι.
Ο δικηγόρος Γιάννης Μυταλούλης, εκπρόσωπος των ομοσπονδιών και ενώσεων καταναλωτών που κατέθεσαν τη συλλογική αγωγή, δήλωσε στο www.koutipandoras.gr ότι «η απόφαση είναι προσωρινά εκτελεστή και δεν χρειάζεται να περιμένουμε την τελεσιδικία της. Ουσιαστικά η απόφαση αυτή απαγορεύει την είσπραξη ενός αντισυνταγματικού φόρου και λειτουργεί προς όφελος όλων των πολιτών της Ελλάδας. Εφόσον συνεχίζεται η είσπραξη, ο καταναλωτής μπορεί να ζητήσει αποζημίωση αφού η ΔΕΗ πλέον δρα παράνομα. Η απόφαση του ΣτΕ μιλούσε για αντισυνταγματικότητα του τέλους ακινήτων αλλά δεν διασφάλιζε την νομική υπεράσπιση του καταναλωτή, εν αντιθέσει με την απόφαση που καθαρογράφηκε».
Σύμφωνα με τον κ. Μυταλούλη, η απόφαση αυτή είναι προάγγελος και για άλλες τέτοιες αποφάσεις που θα προκύψουν και σε φορολογικά θέματα που στηρίζονται στα νέα μέτρα που επιβάλλει η ελληνική κυβέρνηση.

«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε, τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου μπροστά στην πρόσληψή του»

Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη

Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ

Δριμύ «κατηγορώ» στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα

«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε,

τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας

μπροστά στην ίδρυσή της

και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου

μπροστά στην πρόσληψή του» (Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Μια από τις πιο δυνατές κινηματογραφικές δημιουργίες, «Η όπερα της πεντάρας», το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ, με την αξεπέραστη μουσική του Κουρτ Βάιλ, προβάλλεται, επίσης, στο πλαίσιο του αφιερώματος.

Η ταινία αποτελεί ορόσημο των πρώιμων χρόνων του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο Παμπστ καταφέρνει να δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οπτική αίσθηση του χώρου και του χρόνου στο βικτοριανό Σόχο του Λονδίνου. Ο σκιερός φωτισμός αναδεικνύει το στοιχείο της διεφθαρμένης κοινωνίας και τα τραγούδια μάς διασκεδάζουν με τον κυνισμό τους («Μακ ο Μαχαιροβγάλτης»), τον κυνισμό για την αφελή αγάπη («Το γαμήλιο τραγούδι των φτωχών»), το κυνισμό της ρεαλιστικής αγάπης («Το τραγούδι της Πόλυ»), τον κυνισμό του στρατού («Τραγούδι των κανονιών») και τέλος τον κυνισμό της απέχθειας («Η Τζένη των πειρατών»).

Η ταινία είναι μια επίκαιρη επιλογή και κριτικό σχόλιο για τις εποχές που διανύουμε. Μια σάτιρα για όσα σήμερα απλώς επαναλαμβάνονται στο γύρισμα του χρόνου, εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης... Ογδόντα χρόνια μετά το γύρισμά της, το έργο παραμένει επίκαιρο, σαρκαστικό και ένα δριμύ «κατηγορώ» στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, που είναι σύμφυτο με την ανεργία και την εμπορευματοποίηση των πάντων.

Καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία

 «Οπερα της πεντάρας» γράφτηκε από τον Μπρεχτ στα 1928, την παραμονή δηλαδή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με το οικονομικό κραχ του 1929. Αποτελεί διασκευή του έργου του Τζον Γκέι «H Οπερα του ζητιάνου» (1728), από το οποίο διατήρησε το σατιρικό ύφος, όχι όμως διακωμωδώντας την ιταλική όπερα, αλλά καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία. Λίγο αργότερα, το 1931, σκηνοθετήθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ.

Πρωταγωνιστές, ένας στυγνός «επιχειρηματίας» με εταιρεία - βιτρίνα που εκμεταλλεύεται τους επαίτες του Λονδίνου, αλλά δηλώνει φτωχός, ένας επίορκος αστυνομικός, ένας ληστής που λιγουρεύεται τα μεγάλα «πορτοφόλια», μια διάσημη πόρνη. Πρόκειται για μορφές βγαλμένες από τη φαντασία του Μπρεχτ, με φόντο την αστική τάξη του βικτοριανού Λονδίνου, όπου εμπόριο μπορούν να γίνουν τα πάντα, ακόμη και η ελεημοσύνη.

Το 1930, ο Γκέοργκ Βίλχεμ Παμπστ άρχισε τα γυρίσματα της «Οπερας της πεντάρας», σε δύο εκδοχές, τη γερμανική και τη γαλλική με διαφορετικούς ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά με τους ίδιους ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους και τα ίδια σκηνικά. Ο λόγος ήταν πως ήθελε, όπως και πολλοί άλλοι σκηνοθέτες της ίδιας εποχής, να χαρίσει στην ταινία το διεθνές κύρος που είχαν οι ταινίες του βωβού κινηματογράφου μερικά χρόνια πιο πριν. Η πρακτική όμως αυτή διόγκωνε τον προϋπολογισμό και παρέτεινε το χρόνο των γυρισμάτων κι έτσι εγκαταλείφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '30. Οσες ταινίες επέζησαν εκείνης της περιόδου σε δύο εκδοχές, προσφέρουν συναρπαστικό υλικό για σύγκριση. Η εταιρεία παραγωγής Warner Bros, σε συνεργασία με την Nero Film, σκόπευε να γυρίσει την ταινία και σε αγγλική εκδοχή, αλλά η ιδέα αυτή σκιάστηκε από τη δικαστική διαμάχη του Μπρεχτ και του Βάιλ με τη Nero Film. Λόγος ήταν πως οι δύο δημιουργοί θεωρούσαν πως η εταιρεία παραγωγής είχε διαστρεβλώσει το έργο τους. Αργότερα, αποδείχτηκε πως ο ίδιος ο Μπρεχτ είχε κάνει μόνος του πολλές αλλαγές στο σενάριο της ταινίας του Παμπστ και έτσι έχασε το δικαστήριο, αλλά ο Βάιλ κέρδισε παίρνοντας και αποζημίωση.

Αντικαπιταλιστικό μήνυμα

Συνταγματογνωσία

Αναδημοσίευση από Φερώνυμος

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ:

Με πλειοψηφία 151 βουλευτών αλλάζουν τα σύνορα της χώρας.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών ξένα στρατεύματα εγκαθίσταται στη χώρα.
Άρθρο: 27 Παράγραφος 2 .
Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες σε διεθνή όργανα.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 2
Με πλειοψηφία 151 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.
Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.

Απαγορεύεται πρόταση νόμων από τους πολίτες που δεν είναι Βουλευτές ή μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο: 73 Παράγραφος 1.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν δημοσιονομικά θέματα.
Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα.
Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.

Η αστυνομία μπορεί να απαγορεύσει τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις.
Άρθρο 11. Παράγραφος 2.
Η Βουλή με πλειοψηφία 180 βουλευτών κηρύσσει κατάσταση πολιορκίας και αναστέλλει άρθρα του Συντάγματος που αφορούν ατομικά δικαιώματα.
Άρθρο 48. Παράγραφοι 1,6.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Άρθρο 22. Παράγραφος 5.

Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει τον εκλογικό νόμο.
Άρθρο 54 Παράγραφος 1.
Η κάθε κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όπως θέλει το νόμισμα της χώρας.
Άρθρο 80. Παράγραφος 2.

Η κυβέρνηση επιλέγει τους προέδρους και αντιπροέδρους του Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 5.
Η κυβέρνηση μπορεί να προσβάλλει τις προαγωγές, τοποθετήσεις, μεταθέσεις, αποσπάσεις και μετατάξεις των δικαστικών λειτουργών.
Άρθρο: 90 Παράγραφος 3.

Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη των Βουλευτών.
Άρθρο 61 Παράγραφος 2.
Άρθρο 62 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης.
Άρθρο 86 Παράγραφος 1.
Μόνο η Βουλή αποφασίζει για το ύψος των αποδοχών των Βουλευτών.
Άρθρο 63 Παράγραφοι 1,2.
Παρέχει ειδική προστασία στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και στα κεφάλαια εξωτερικού που εισάγονται στη χώρα μας.
Άρθρο 107 Παράγραφος 1.

Δεν προβλέπεται καμία κύρωση σε Βουλευτές που ψήφισαν αντισυνταγματικούς νόμους.

Δείτε το Σύνταγμα της Ελλάδος στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων:
http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/