Ψηφιακός πολιτισμός και Βιωσιμότητα

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δράση του Michel Bauwens* 

Ένας νέος πολιτισμός του μοιράσματος και της συνεργασίας γεννιέται

Η εντολή της διάσκεψης Ρίο+20 αναγνωρίζει τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης – οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό. Ωστόσο, η διαδικασία δεν αμφισβητεί τη θεμελιώδη τοξικότητα του σημερινού λειτουργικού συστήματος, και αγνοεί το γεγονός ότι ένα τέτοιο “ελαττωματικό” DNA έχει ισχυρές πολιτισμικές ρίζες.

Τι εννοούμε; Τα ακόλουθα δεν βασίζονται στα δηλωμένα ιδανικά του Ρίο+20 αλλά στην πραγματική πρακτική του υπαρκτού οικονομικού συστήματος.

Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα βασίζεται σε τρεις λανθασμένες παραδοχές:

1. Η πρώτη παραδοχή είναι ότι η φύση είναι μία ανεξάντλητη πηγή ενέργειας που μπορεί να αξιοποιηθεί χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αναγεννητική ικανότητά της.

Τα αποτελέσματα αυτού του πολιτισμού εκμετάλλευσης της φύσης είναι καταστροφικά. Το 2009, ο Johan Rockström και μια ομάδα κορυφαίων επιστημόνων πρότειναν εννέα θεμελιώδεις διαδικασίες που επηρεάζουν τη συνολική υγεία του πλανήτη (όπως η χρήση του γλυκού νερού, η ρύθμιση του κλίματος, και ο κύκλος του αζώτου), και αφού υπολόγισαν την ασφαλή ζώνη λειτουργίας για καθεμία από αυτές, συμπέραναν ότι η ανθρωπότητα έχει υπερβεί τα όριά της σε τουλάχιστον τρεις από αυτές. Η υπερβολική πίεση σε αυτές τις κρίσιμες διαδικασίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημεία απότομων και μη αναστρέψιμων περιβαλλοντικών αλλαγών, επιπλέον των καλά μελετημένων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Το 2010, η έκθεση Living Planet διαπίστωνε ότι ήδη χρησιμοποιούμε 1,5 πλανήτη και προβλέπεται να χρησιμοποιούμε 2 πλανήτες σαν τη Γη μέχρι το 2030, σε συνθήκες “business as usual”. Συνδυάζοντας αυτά τα στοιχεία, και υπολογίζοντας την αλληλεπίδρασή τους (για παράδειγμα: λιγότερο πετρέλαιο σημαίνει λιγότερα λιπάσματα, που σημαίνει λιγότερη γεωργική παραγωγή), ο Graham Turner και μια ομάδα επιστημόνων του MIT παρήγαγαν σειρά από υπολογιστικά μοντέλα που οδηγούν σε ανησυχητικά συμπεράσματα και σε σαφές χρονοδιάγραμμα: Το business-as-usual σενάριο εκτιμά ότι εάν τα ανθρώπινα όντα συνέχιζαν να καταναλώνουν περισσότερο από ό,τι η φύση είναι σε θέση να παρέχει, μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση και μια απότομη μείωση του πληθυσμού θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το 2030.

2. Τεχνητή σπάνις

Μία γιορτή από τους Πειραιώτες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των παραλιών

Μουσική εκδήλωση, συζήτηση και συλλογική κουζίνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των παραλιών του Πειραιά, Φρεαττύδα και Βοτσαλάκια, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στις 23 Ιουνίου, στις 19.30, στην πλαζ Φρεαττύδα. Υπενθυμίζεται πως η δημοτική αρχή παραχώρησε σε ιδιώτη τις δύο παραλίες, αν και υπήρξε ακυρωτική απόφαση της  Περιφέρειας λόγω νομιμότητας.

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πειραιά για τις παραλίες Φρεαττύδα και Βοτσαλάκια, που διοργανώνει και την εκδήλωση, αναφέρει στην ανακοίνωσή της πως «οι παραλίες είναι ελεύθερος  - δημόσιος - κοινόχρηστος χώρος και η εκλεγμένη δημοτική αρχή οφείλει να διαφυλάξει αυτόν τον χαρακτήρα τους, σεβόμενη το Σύνταγμα και την βούληση των Πειραιωτών».

«Οι κάτοικοι του Πειραιά αντιστεκόμαστε στην ιδιωτικοποίηση των παραλιών μας, Φρεαττύδας και Βοτσαλάκια. Λέμε ΟΧΙ στην εμπορική εκμετάλλευση, στην τσιμεντοποίηση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση των ακτών μας. Όλοι μαζί καλούμε τον Δήμαρχο Κο Β. Μιχαλολιάκο να ανακαλέσει την απόφασή του και να μην παραχωρήσει τις παραλίες μας σε ιδιώτες», σημειώνει η Πρωτοβουλία.

Η Πρωτοβουλία καλεί τον κόσμο να συμμετέχει στην «γιορτή των κατοίκων» το Σάββατο, στη Φρεαττύδα. «Συζητάμε και ενημερωνόμαστε. Μαγειρεύουμε και φέρνουμε το φαγητό μας στην παραλία στήνοντας ένα μεγάλο, συλλογικό, υπαίθριο φαγοπότι. Με τη συνοδεία μουσικής, αναβιώνουμε το έθιμο του 'Αη Γιάννη του Κλήδονα ανάβοντας και πηδώντας τις φωτιές».

«Οι παραλίες ανήκουν σε όλους. Δεν είναι εμπορεύματα να δίνονται προς εμπορική εκμετάλλευση σε ιδιώτες», καταλήγει το κάλεσμα.

Κοινή ανακοίνωση ενάντια στις εξαρτήσεις

Προβολή ταινίας ντοκιμαντέρ "Εγώ είμαι ένας άλλος"
Προβολή της ταινίας-ντοκιμαντέρ "Εγώ είμαι ένας άλλος - από τη θεραπεία (18 Άνω) στην κοινωνική ένταξη", το Σάββατο 23 Ιούνη, στις 20:30, στο κτήμα Δρακόπουλου.
Το ντοκιμαντέρ ασχολείται με τη θεραπεία και την απεξάρτηση από την ομάδα 18 Άνω. Δείτε το τρέιλερ του και διαβάστε πληροφορίες εδώ.
Η προβολή θα είναι η πρώτη από σειρά εκδηλώσεων που προγραμματίζει η Λαϊκή Συνέλευση Πατησίων.

Τρίτη, 19 Ιουνίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι φετινές εκδηλώσεις εν όψει της «Παγκόσμιας Ημέρας Κατά των Ναρκωτικών» (26^η Ιουνίου), βρίσκουν την χώρα και τον λαό βαριά χτυπημένους. Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, εκφραζόμενες και υλοποιούμενες στην χώρα μας με το καθεστώς της Τρόικας και των Μνημονίων, έχουν ήδη αποδώσει τους επιδιωκόμενους -από τους εμπνευστές τους- καρπούς: Μαζί με την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την αύξηση του ποσοστού ανασφάλιστων ανθρώπων και της ύφεσης, της ανεργίας, της κατάθλιψης, της χρήσης και κατάχρησης ψυχοδραστικών ουσιών, έχουν καταφέρει εμπρόθετα πλήγματα στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και τον καθολικό χαρακτήρα της παροχής υπηρεσιών τους.

Από την άλλη πλευρά, στους «άνωθεν» αγώνες των ισχυρών του κόσμου για μεγαλύτερη κερδοφορία και έλεγχο, που εκφράζονται στην χώρα μας με τα «Μνημόνια», ο ελληνικός λαός απάντησε με μια διετία δικών του, αυθεντικών αγώνων, που περνούν και από την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Τα αιτήματα για δημοκρατία, για αξιοπρέπεια, για ανεξαρτησία από τα δεσμά των ευρωτραπεζιτών, για κάλυψη των πραγματικών αναγκών των κατοίκων της χώρας, για τιμωρία των υπαίτιων της καταστροφής, κινούν τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα.

Ωστόσο, μέχρι να θρυμματιστεί οριστικά το φαύλο παρελθόν, παραμένουν ζοφεροί οι όροι ζωής του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Η εξίσωση, που στο ένα σκέλος της έχει τις πολιτικές λιτότητας για τον λαό και στο άλλο την ευημερία των δανειστών και των μεσιτών τους, συμπεριλαμβάνει την απόσυρση της Πολιτείας από την προστασία του κοινωνικού αγαθού της δημόσιας υγείας.

Στο πλαίσιο αυτό ο χώρος της Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων χτυπήθηκε πολύ κατά την τελευταία διετία των Μνημονίων. Οι περικοπές των προϋπολογισμών του Υπουργείου Υγείας για τους φορείς που ασχολούνται με την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων τόσο το 2011 όσο και το 2012, όχι απλά εμποδίζουν την παραγωγή ποιοτικού έργου ή έστω επαρκούς, αλλά και εμπρόθετα προκαλούν την διάλυσή τους. Οι περικοπές αυτές συνδέονται με μια αποφασιστική στροφή των κυβερνητικών πολιτικών αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, τα τελευταία χρόνια: Συγκεκριμένα, με την προσήλωση στην επέκταση της χορήγησης υποκαταστάτων ουσιών -μάλιστα χωρίς καμιά μέριμνα για την διασφάλιση των προδιαγραφών ποιότητας και ασφάλειας των αντίστοιχων προγραμμάτων- και με παράλληλη συρρίκνωση των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων και, ακόμη περισσότερο, της πρόληψης.

Ως εργαζόμενοι σε φορείς αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, θεωρούμε ότι η δουλειά μας, με πληθυσμούς με ιδιαίτερες και άμεσες ανάγκες και με όλες τις δυσκολίες που αυτή έχει, μας θέτει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.

Εμείς, οι εργαζόμενοι του 18 ΑΝΩ, των Κέντρων Πρόληψης, του ΚΕΘΕΑ, και του ΟΚΑΝΑ για την εκπλήρωση της κοινωνικής αυτής επιταγής διεκδικούμε την δυνατότητα να επιτελέσουμε το έργο που έχουμε αναλάβει, κι αυτό προϋποθέτει:

Πάμε παρακάτω…

Αναδημοσίευση άρθρου από το Αυθόρμητες Μεταβολές

 

Είναι σαφές ότι κανένα από τα σημεία που προεκλογικά έθεσα σαν παραμέτρους νίκης δεν μπορώ να πω ότι προωθήθηκε μέσα από τις εκλογές τις 17/6. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω πόσο στενοχωρημένος είμαι για το αποτέλεσμα. Περί στενοχώριας και η πρώτη μου παρατήρηση: Είναι περίεργο -και ενδεικτικό για τον τρόπο που γίνεται η όποια συζήτηση στην Αριστερά- να βλέπω ανθρώπους που λίγες μέρες πριν έσκιζαν δημόσια τα ρούχα τους ότι “Σαμαράς και Τσίπρας είναι όψεις του ίδιου νομίσματος”, να είναι σήμερα στενοχωρημένοι. Αυτό για μένα σημαίνει ότι κάποιοι νιώθουν πράγματα που, πιεσμένοι από μια ανόητη ανάγκη ομοφωνίας, δεν μπορούν να εκφράσουν ανοιχτά. Το ίδιο με παραξενεύει η στάση των ανθρώπων που ψήφισαν το απέναντι μπλοκ. Δεν το χωράει ο νους μου ότι κάθονται σαν βρεγμένες γάτες παρά το γεγονός ότι “νίκησαν”. Δεν πανηγυρίζουν, δεν χαίρονται, μόνο κρύβονται από τα μάτια μας και την κουβέντα μας. Ένοχοι, και πολλοί από δαύτους ξέρουν ότι την έκαναν τη μαλακία, ξέρουν ότι λύγισαν κάτω από την τρομοκρατία της δημοκρατίας τους και ξέρουν ότι δεν θα μπορούσαν να προσφέρουν χειρότερες υπηρεσίες στα παιδιά τους. Αυτή λοιπόν η “σιωπηρή πλειοψηφία” θα ήθελα μια έστω φορά να αναλάβει τις ευθύνες της. Θέλω να βγουν θαρρετά, με το ίδιο θάρρος που ο κόσμος μας της Αριστεράς υπερασπίζεται τις απόψεις και τη δράση του, και να υπερασπιστούν την επιλογή τους. Να μας εξηγήσουν και να αναλάβουν την ευθύνη για τη φτώχεια, την ανεργία, το τσάκισμα των δικαιωμάτων, τους ναζί. Στο λέω σοβαρά ότι αν μετά απ’όλα αυτά, ξαναρχίσουν οι ίδιοι άνθρωποι να κατηγορούν το “δημόσιο”, τους συνδικαλιστές, την Αριστερά κλπ, θα πέσει πολύ βρισίδι!

Πριν από τις εκλογές ανέπτυξα εδώ ένα δίπολο. Από τη μια μεριά, είχαμε την πιθανότητα νίκης του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, μιας νίκης που μπορεί -μέσα από την εκτόξευση της αυτοπεποίθησης των εργαζομένων- να άνοιγε εξαιρετικά ελπιδοφόρες καταστάσεις. Από την άλλη, την εκλογική συγκράτηση του ρεύματος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς (εννοώ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ φυσικά, δεν υπάρχει κάτι άλλο προς το παρόν) με την προοπτική μιας αριστερής σφήνας ενάντια στις κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είτε αυτός κυβερνήσει είτε όχι. Μετά από μεγάλη εσωτερική αγωνία επέλεξα να ψηφίσω δίνοντας βαρύτητα στο πρώτο σκέλος του διλήμματος, να δανείσω δηλαδή την ψήφο μου στο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Το ίδιο έπραξαν και περισσότεροι των μισών ψηφοφόρων της Αριστεράς πέραν του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Θεωρώ υγιή τη συμπεριφορά των ανθρώπων της Αριστεράς έτσι όπως εκφράστηκαν εκλογικά και στις 6/5 και τις 17/6 όσο κι αν αυτό μοιάζει αντιφατικό. Η μεγάλη πτώση του ΚΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 17/6 δεν αποτελεί προσχώρηση στο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ή άνευ όρων στήριξη. Οι ψήφοι αυτές είναι δανεικές και το αν θα είναι και αγύριστες εξαρτάται αποκλειστικά από την συμπεριφορά του ΚΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η μαύρη χεβιμεταλάδικη εκλογή

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυγή στις 17 Ιουνίου 2012. Του Δημήτρη Σεβαστάκη

Η Χρυσή Αυγή συναντάει, αναμορφώνει και διπλασιάζει μέρος της διαχεόμενης κοινωνικής βίας. Δεν είναι ο πόλος συγκρότησης του φαινομένου, αλλά ο σφετεριστής του. Η Χρυσή Αυγή είναι η Ποπ κουλτούρα όπως ανασυγκροτείται από την κρισιακή Ελλάδα. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι εξαφανίζοντας τη Χ.Α. απαλείφει το φαινόμενο. Η βία προκύπτει από το μαζικό αίσθημα αποκλεισμού και ματαίωσης. Η οργάνωση της πραγματικότητας με βάση τα δίκτυα κομματικών ή οικογενειακών διαμεσολαβήσεων παράγει ένα διπλό δίδαγμα. Να βρεις την «άκρη» ή να θρηνήσεις για την απόρριψη. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές αλλά και συμβολικές συνδηλώσεις του κρισιακού φαινομένου που αποκρυσταλλώνονται βίαια. Η Χ.Α. είναι ο συμπτωματικός θηρευτής, το υποκατάστατο αφήγημα που υφαρπάζει και εικονοποιεί την κοινωνική βία. Παλαιότερα υπήρχαν τα συμμοριτικά μορφώματα, κυρίως στους συνδέσμους φιλάθλων ή στις τοπικές μαφίες της συνοικιακής καφετέριας.

ΣΗΜΕΡΑ ολοκληρώνεται η εξεικόνιση με το χεβυμεταλλάδικο μαύρο μπαρόκ. Όμως το κινδυνώδες είναι η διαπίδυση του μέχρι πρόσφατα σημειακού φαινομένου στον χώρο της μικροαστικής επικράτειας. Το ότι δηλαδή αυτές οι υποκατηγορίες βίας από τα περιθώρια του ποδοσφαίρου και της ψυχαγωγίας γίνονται μέρος ενός ευρύτερου πολιτιστικού και ηθικοκανονιστικού σώματος, κοντά στις αισθητικές και θεωρησιακές παραδοχές των μικροαστικών και μεσαίων στοιχείων. Το σεξιστικό υπόστρωμα, το θυμικό λυντσαρίσματος και η μέριμνα συμβολικής ισχύος σχεδόν δικαιώνουν την τηλεοπτική βιαιοπραγία, αλλά και δικαιώνονται μέσα στην τηλεοπτική συνθήκη. Η σημαντική αποδοχή της δειλής τηλεοπτικής αλητείας του εκπροσώπου της Χ.Α. στην μπλογκόσφαιρα δείχνει τη διασταύρωση του φαινομένου με άλλες γλωσσικές και εκφραστικές ζώνες.

Σε ένα βαθμό οι επιστημονικά μετρημένες από τους αναλυτές και καταγεγραμμένες ροές ψηφοφόρων ανάμεσα στους κομματικούς σχηματισμούς αποκαλύπτουν τη σύμμειξη πολιτικών αφηγήσεων. Από το ΠΑΣΟΚ στη Χ.Α. και ενδεχομένως μετά στην Αριστερά. Από το ΠΑΣΟΚ στον ΛΑΟΣ και εν συνεχεία στην Νέα Δημοκρατία δια μέσου της Χ.Α. Κινήσεις και ροές κοινού που δεν έχουν βρει την ερμηνευτική τους ή μάλλον εκφράζουν τη διάρρηξη κάθε συμπεριφορικού πρωτοκόλλου και νόρμας.

ΕΙΧΑ δημοσιεύσει πριν από ένα χρόνο ένα κείμενο με τίτλο «Το αμείλικτο μένος για το πανεπιστήμιο» (“Ελευθεροτυπία”, 24.8.2011), στο οποίο ισχυριζόμουν ότι οι αντιπανεπιστημιακές επιθέσεις δεν είναι μόνο απότοκο του μίσους της πολιτικής ηγεσίας για τα ιδρύματα, αλλά είναι απόρροια ενός διευρυμένου κοινωνικού μίσους για τη μόρφωση. Η διασπορά και νομιμοποίηση της επιθετικής αμάθειας από το παρα-εξουσιαστικό lifestyle έπλασε μια διεστραμμένα ποσοτική και πολιτιστικά ετεροκαθοριζόμενη μεσαία τάξη-μίμο. Νομίζω, η ξέφρενη αποδοχή της περίπτωσης Κασιδιάρη ακουμπά στα νέα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της μεσαίας τάξης, τα αντίδικα και ανταγωνιστικά στο μορφωτικό ιδανικό. Εξάλλου, αν θέλουμε ερμηνείες, ας μην εγκλωβιζόμαστε στη δική μας απέχθεια για την περίπτωση. Η Χ.Α. δεν είναι θνησιγενές φαινόμενο γιατί η βία είναι δομική. Όσο αυξάνεται ο αποκλεισμός και η αποσταθεροποίηση των συλλογικών παραδοχών τόσο η Χ.Α. θα υπάρχει ως το τέλειο συστημικό υποκατάστατο τάξης και κανονιστικής ρύθμισης.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ μοιάζει μη εκλογικά επίκαιρο. Σήμερα, μέρα αριστερού πάθους, αβεβαιότητας και σκέψης, η βία και οι τελεστές δεν φαίνονται κατάλληλο θέμα. Κι όμως το σημαντικό δεν είναι μόνο να βρει δουλειά ο άνεργος, αλλά να ανασυσταθεί ένα συμβολικό κέντρο.Ένα κέντρο νοηματοδότησης και αυτοδικαίωσης. Δουλειά της Αριστεράς δεν είναι μόνο να πάρει τις εκλογές, αλλά να δώσει αυτό το διαφεύγον νοηματικό κέντρο. Που προϋποθέτει εκ μέρους της θεωρητική δουλειά, εργαλεία και διανοητική ηθική. Ειδάλλως η Χ Α. θα αναπαράγεται στην πράξη.Κι όπως ξέρουμε αναπαραγωγή είναι διαδικασία όχι αθροιστική αλλά πολλαπλασιαστική. Κι όπως επίσης ξέρουμε από τον ευρωπαϊκό Μεσοπόλεμο, η τρωθείσα μεσαία τάξη είναι η δεύτερη πλευρά του λούμπεν. Τα νέα στρώματα που προέκυψαν την τελευταία εικοσαετία, εκπτωτικά, έχουν υποστεί στον τόπο μας μια βαθιά προεργασία από τον ρατσισμό και τις καθηλώσεις του κακόψυχου lifestyle. Η Χρυσή Aυγή ήρθε από τις ακρώρειες του facecontrol και εκεί καταλήγει. Η ελληνική κοινωνία επινοεί τη X.A. για να αποτελέσει το όχημα επανεισδοχής της στην εύτακτη κανονικότητα, αλλά η μαύρη χήρα γίνεται το ατυχηματικό γεγονός που αποκλίνει και αποκλείει. Εκλογικά ισχυρίζομαι ότι είναι κεντρικό ερώτημα. Αν η επικράτεια της μεσαίας αφήγησης προσχωρήσει (υπόρρητα ή φωναχτά) στη θυελλώδη τύφλα, τότε εκλογές θα κάνουμε πολλά χρόνια να δούμε.

Ο Δημήτρης Σεβαστάκης είναι ζωγράφος, επ. καθηγητής ΕΜΠ

Ελλάδα-Γερμανία 1-0

Αφήστε την προϊστορία να λέει ό,τι θέλει. Άκου εκεί δεν έχουμε κερδίσει τους Γερμανούς. Τους έχουμε κερδίσει και μάλιστα με γκολ του Σωκράτη με εκπληκτική κεφαλιά στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Το σενάριο φυσικά είναι φανταστικό και αποτελεί μέρος σκετς των Monty Pythons που προβλήθηκε το 1972. Είναι αγώνας των φιλοσόφων και ανάμεσα σε άλλους για την ομάδας αγωνίζονται ο ο Αρχιμίδης και ο Πλάτωνας.

20-27 Ιουνίου: Εβδομάδα Ντέιβιντ Χάρβεϊ

Το Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και ο Τομέας Πολεοδομίας, Χωροταξίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, σας προσκαλούν στην εβδομάδα Ντέιβιντ Χάρβεϊ, που θα διεξαχθεί στην Αθήνα, στο διάστημα 20-27 Ιουνίου 2012

Ο Διακεκριμένος Καθηγητής Γεωγραφίας, CUNY, Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, θα δώσει τις παρακάτω ομιλίες:

Τετάρτη 20 Ιουνίου, 2012, 6:30 μμ

ΕΜΠ, Αίθριο Κτιρίου Αβέρωφ με θέμα:

«Οι Πόλεις ως τόποι αντίστασης και ελπίδας»

Παρασκευή, 22 Ιουνίου, 2012, 6:30 μμ

Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αίθουσα Τελετών 

(νέο κτίριο, 1ο επίπεδο) με θέμα:

«Οι γεωγραφικές παράμετροι της σημερινής κρίσης» 

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012, ώρα 20.00, στο παρκάκι της Τσαμαδού 10, Εξάρχεια. 

«Οι πολιτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης: Ο νεοφιλελευθερισμός ενάντια στη δημοκρατία» (Θα υπάρχει διαδοχική μετάφραση.)

Η τελευταία εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή την επίσκεψη του Ντέιβιντ Χάρβεϊ στην Αθήνα και αποτελεί συνεργασία του Ινστιτούτου ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ, με το Red Notebook και τα Eνθέματα της εφημερίδας Η ΑΥΓΗ

Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, ένας από τους σημαντικότερους γεωγράφους διεθνώς, και καθηγητής στο μεταπτυχιακό Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, βρίσκεται στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

Στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε από την ΕΟΣ, τη χθεσινή ομιλία του στο ΕΜΠ:

Μικρός Οδηγός Δικαιωμάτων Ανέργων

Μικρός Οδηγός Δικαιωμάτων Ανέργων που μοιράζεται στους ΟΑΕΔ από τη συνέλευση Άνεργοι-Άνεργες από τις γειτονιές της αθήνας. Κάντε κλικ εδώ για να τον κατεβάσετε σε pdf ή κάντε τον αντιγραφή από την σελίδα πάνω για να τον χρησιμοποιήσετε όπως νομίζετε.

Μικρός Οδηγός Δικαιωμάτων Ανέργων

Σωματείο Εργαζομένων στην Κτηματολόγιο Α.Ε. Ο Εμπαιγμός Συνεχίζεται !

Ανακοινώθηκε εχθές δεύτερη αναβολή της καταληκτικής ημερομηνίας κατάθεσης των προσφορών για την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την «επιλογή χρηματοοικονομικού συμβούλου του Δημοσίου σχετικά με την Κτηματολόγιο Α.Ε."

Η κατάθεση παρατείνεται μέχρι τις 21/6/2012

....ιστοσελίδα

Κηρύσσουμε νέα στάση εργασίας για την Πέμπτη 21/6/2012 από τις 14:00 έως το τέλος του ωραρίου.

· Συνάντηση στις 14:00 στο ΜΕΤΡΟ Νομισματοκοπείο

· Μετάβαση στο Υπουργείο Οικονομικών (Καραγιώργη Σερβίας 8) , χώρο κατάθεσης των προσφορών και παραμονή μέχρι τις 17:00.

(επισυνάπτουμε το δελτίο τύπου)

Χολαργός, 13/06/2012 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ Ο εμπαιγμός συνεχίζεται Νέα παράταση στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για σύμβουλο ιδιωτικοποίησης της Κτηματολόγιο ΑΕ Η υπηρεσιακή κυβέρνηση παραμένει πιστή στην πολιτική των προκατόχων της για παραχώρηση στους ιδιώτες, κάθε τομέα του δημοσίου που θα μπορούσε να αυξήσει τα κέρδη του κεφαλαίου, στερώντας έσοδα από το δημόσιο και προσθέτοντας νέα βάρη στις πλάτες των πολιτών. Σ΄αυτό το πλαίσιο, προχωράει σε δεύτερη παράταση (αυτή τη φορά για τις 21 Ιουνίου) της προθεσμίας για την εξεύρεση του «οικονομικού συμβούλου» που θα αναλάβει την πώληση της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. σε ιδιώτες. Κάνει, όπως φαίνεται, μια αγωνιώδη προσπάθεια να στερήσει από μελλοντικά έσοδα το δημόσιο (πρόκειται για τα έσοδα και τα οφέλη που προκύπτουν από το Εθνικό Κτηματολόγιο) για να εξασφαλίσει έτσι ότι δεν θα πάρουν «λάθος δρόμο» και δεν θα δοθούν για νοσοκομεία, σχολεία ή άλλες «αντιπαραγωγικές» ανάγκες. Ανησυχεί προφανώς, μήπως δεν περάσουν και αυτά τα έσοδα στις τσέπες ιδιωτών και μήπως δεν επιβληθούν στον ελληνικό λαό και άλλα χαράτσια, αυτή τη φορά με πρόσχημα τη δημιουργία και τη διαχείριση του Εθνικού Κτηματολογίου. Αν δεν είναι έτσι, δεν εξηγείται γιατί δεν προχώρησε στην ακύρωση του συγκεκριμένου διαγωνισμού, μιας απλής ενέργειας, που θα άφηνε την επόμενη κυβέρνηση να αποφασίσει για την ιδιωτικοποίηση ή όχι του Εθνικού Κτηματολογίου. Τη στιγμή μάλιστα που η Κτηματολόγιο ΑΕ έχει ήδη καταρτίσει και δημοσιοποιήσει ολοκληρωμένο business plan, το οποίο περιλαμβάνει κοστολογημένο και χρονοπρογραμματισμένο αναλυτικό σχεδιασμό κτηματογράφησης του υπολοίπου της χώρας (Επιχειρησιακό σχέδιο ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου στο http://www.ktimatologio.gr/ktima), διαλύοντας ουσιαστικά κάθε δήθεν «τεχνοκρατικό» επιχείρημα υπέρ της ιδιωτικοποίησης. Εξάλλου, γιατί  η 21η Ιουνίου 2012 είναι περισσότερο δόκιμη ημερομηνία από την 14η Ιουνίου! Τι εξυπηρετεί, αλήθεια, μια παράταση μόλις πέντε ημερών, αν όχι μια μικρή εκτόνωση των προγραμματισμένων κινητοποιήσεών μας τρεις μέρες πριν τις εκλογές; Καλούμε την κυβέρνηση, έστω και τώρα, να αποκαταστήσει το κύρος και την πολιτική ηθική, που οφείλει να έχει μια υπηρεσιακή κυβέρνηση, ακυρώνοντας το επαίσχυντο και ζημιογόνο για την κοινωνία σχέδιο ξεπουλήματος του Εθνικού Κτηματολογίου, παίρνοντας υπόψη τις αιτιάσεις του Σωματείου Εργαζομένων της Κτηματολόγιο ΑΕ, της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, επιστημονικών και άλλων φορέων, για την ανορθόδοξη απόφαση της Διυπουργικής επιτροπής να προχωρήσει προεκλογικά το σχέδιο ξεπουλήματος του Εθνικού Κτηματολογίου. Την Πέμπτη 21/6/2012 από τις 14:30 έως τις 17:00,  καταληκτική ημερομηνία και ώρα κατάθεσης των προσφορών, το σωματείο μας πραγματοποιεί αγωνιστική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Οικονομικών (Καρ. Σερβίας 8).

Οι αστυνομικοί ψήφισαν και πάλι μαζικά «Χρυσή Αυγή»

Αναδημοσίευση από το Βήμα. Ο ένας στους δύο ένστολους, παρά τα κρούσματα βίας, την υποστήριξαν - Τα νέα στοιχεία από τα ειδικά εκλογικά τμήματα

 

Επέμειναν οι αστυνομικοί να ψηφίζουν μαζικά «Χρυσή Αυγή» παρά τα δεκάδες κρούσματα βίας των τελευταίων εβδομάδων.

Οπως συνέβη και στις εκλογές της 6ης Μαΐου, περίπου ο ένας στους δύο αστυνομικούς ψήφισε και πάλι, την Κυριακή, «Χρυσή Αυγή», δημιουργώντας πλήθος ερωτηματικών για τις πολιτικές αντιλήψεις και τις υπηρεσιακές επιλογές των ένστολων.

Στα εκλογικά τμήματα που ψήφισαν αστυνομικοί διατηρήθηκαν σχεδόν αμετάβλητα τα ποσοστά της «Χρυσής Αυγής» και σε ύψος ρεκόρ για όλη σχεδόν την επικράτεια. Το νέο αυτό αποτέλεσμα δημιουργεί προβληματισμό στην ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ αφού όπως χαρακτηριστικά λένε « φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό των αστυνομικών που αντιμετωπίζει το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, των λαϊκών κινητοποιήσεων και άλλα κρίσιμα θέματα για την κοινωνική γαλήνη, με την ματιά της «Χρυσής Αυγής». Σχεδόν η μισή ΕΛ.ΑΣ φαίνεται ακόμη να έχει την ίδια αφοριστική αντίληψη για το πολιτικό σύστημα, με την «Χρυσή Αυγή». Κι αυτό είναι ένα κρίσιμο πρόβλημα...».

Τα νέα αυτά συμπεράσματα για τις κρυφές πολιτικές προτιμήσεις των ένστολων προκύπτουν από την ανάλυση των ψήφων σε 11 εκλογικά τμήματα της Αθήνας στα οποία ψήφισαν, στις 17 Ιουνίου- με βάση ειδικούς εκλογικούς καταλόγους - χιλιάδες αστυνομικοί που υπηρετούν στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής και σε υπηρεσίες όπως η Άμεση Δράση, η ΔΙΑΣ, η Ασφάλεια Αττικής και άλλες. Τα τμήματα αυτά -από το 806 ως και το 816 εκλογικό τμήμα- , βρίσκονται στα σχολικά συγκροτήματα στην οδό Αμπελακίων 24 και στην οδό Πανόρμου, κοντά στο κτίριο της ΓΑΔΑ, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Σε όλα αυτά τα τμήματα η «Χρυσή Αυγή» έλαβε ποσοστό από 17,2% έως 23,04% που είναι σχεδόν ίδια με αυτά που είχε λάβει, το ίδιο κόμμα, στα ίδια τμήματα και στις εκλογές του περασμένου Μαΐου. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα εξ αυτών -στο 809- η «Χρυσή Αυγή» έλαβε ποσοστό 21,7% ενώ στις εκλογές της 6ης Μαΐου το ποσοστό αυτό ήταν 21,06%. Στα υπόλοιπα τμήματα οι «απώλειες» της «Χρυσής Αυγής» είναι εξαιρετικά μικρές. Στο 811 τμήμα, στις εκλογές της Κυριακής η «Χρυσή Αυγή» έλαβε ποσοστό 23,04% έναντι 23,08% τον Μάιο, στο 814 πήρε 21,58 έναντι 21,88% και στο 806 21,99% έναντι 22,2%.

Για τη "νέα" κυβέρνηση

Αφιερωμένο στη "νέα" "μας" κυβέρνηση. Ουστ...

'Η αυτοί...ή εμείς, αφίσα της συσπείρωσης

Αναρτούμε την αφίσα μας για τις εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, την Τρίτη 26/6 

Η εκλογική διακύρηξη της συσπείρωσης για την ΕΜΔΥΔΑΣ

Οι υποψήφιοι της συσπείρωσης για τις εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

Δεν υπογράψαμε την εξαθλίωσή μας

Αναδημοσίευση άρθρου του Σταύρου Χριστακόπουλου από το Το Ποντίκι

Κυβέρνηση, προφανώς, θα έχουμε το ταχύτερο. Και η ανάληψη του έργου της θα είναι επίσης άμεση. Ωστόσο δεν θα βρει δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα – πόσω μάλλον που οι διαθέσεις των «έξω» δεν μοιάζουν πολύ ευνοϊκές. Κάποια «δωράκια» μάλλον θα δοθούν, ώστε να στηριχθεί ημόνη κυβερνητική εκδοχή με την οποία οι δανειστές και η τρόικα μπορούν να «συνεννοηθούν» προς όφελος της «σταθερότητας». Όχι όμως χωρίς επώδυνα ανταλλάγματα.

Ένα πρώτο βήμα φαίνεται να είναι το «ξεπάγωμα» της καθυστερούμενης δόσης του 1 δισ. ευρώ που παρακρατήθηκε από την δόση των 5,2 δισ. ευρώ του EFSF τον Ιούνιο.

Πέραν αυτού – το έχουμε σημειώσει και προεκλογικά – κάποιες αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες σε επίπεδο ευρωζώνης και συνδέονται με έναν βασικό όρο: «επιμήκυνση».

Αυτή η επιμήκυνση θα συνδέεται με τη μετάθεση της προθεσμίας επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο περίπου χρόνια, ίσως και τρία, αν και αυτή η εξέλιξη δεν σημαίνει κατ' ανάγκην χαλάρωση των «μνημονιακών» όρων σε επίπεδο φορολογικών και άλλων εισπρακτικών μέτρων. Οι στόχοι παραμένουν οιίδιοι.

Αντιθέτως η επιμήκυνση σχετίζεται με τις νέες αποτυχίες της Ελλάδας να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους, με την κάκιστη πορεία ελλείμματος και χρέους, άρα με τις αυξημένες απαιτήσεις συλλογής εσόδων από μια οικονομία ήδη εξαντλημένη. Κι αυτό όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει.

Δεν είναι τυχαία η χθεσινή δήλωση της Άνγκελα Μέρκελ ότι δεν μπορεί να δεχτεί οποιαδήποτε χαλάρωση των όρων του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Η δήλωση αυτή μεταθέτει ουσιαστικά την όποια διαπραγμάτευση σε επίπεδο τρόικας επιχειρώντας να απαλείψει τη δυνατότητα μιαςπολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης.

Ήδη δηλαδή η Γερμανία προδιαθέτει για τη σκληρή στάση της σε κάθε βήμα της ελληνικής κυβέρνησης, παρότι χώρες του γερμανικού άξονα (Αυστρία, Φινλανδία) αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης του «μνημονίου» με την παράλληλη υιοθέτηση κάποιων «βελτιώσεων».

Επιπλέον η Μέρκελ αποκλείει δανεισμό πέραν των 130 δισ. του δεύτερου πακέτου, παρότι είναι καταγεγραμμένο ότι αυτή η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, ενώ η «ανεπάρκεια» του τελευταίου δανειακού προγράμματος έχει ήδη διαπιστωθεί αμέσως μετά το τραγικό για τον εσωτερικό πλούτο PSI και τη σύναψη της δανειακής σύμβασης.

Από την άλλη πλευρά είναι απολύτως βέβαιο ότι προβάδισμα σε τυχόν συμπληρωματικά μέτρα «ενίσχυσης» της ελληνικής οικονομίας θα έχουν η στήριξη των τραπεζών και το «ξεπάγωμα» κάποιων καθυστερούμενων κεφαλαίων από διαρθρωτικά ταμεία, τα οποία όμως δεν αποτελούν άξια λόγου τονωτική «ένεση» για την οικονομία.

Η επιχειρηματική “ηθική” στην Eλλάδα του μνημονίου

Αναδημοσίευση από εδώ

H ηθικοποίηση του καπιταλισμού αποδεικνύεται, με απόλυτη ακρίβεια, ανέφικτη, αφού αυτός είναι εξ ορισμού ανήθικος, καθώς τίθεται στην υπηρεσία μιας πλούσιας μειοψηφίας η οποία εκμεταλλεύεται σαν εργαλείο τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, αρνούμενη την ανεξαρτησία τους

Yvon Quiniou, Γαλλος Φιλόσοφος

Την βδομάδα που μας πέρασε το Ελληνικό Ινστιτούτο Επιχειρηματικής Ηθικής πραγματοποίσε εκδήλωση απονομής των βραβείων BUSINESS ETHICS EXCELLENCE AWARDS  που αλλού, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ινστιτούτου, o θεσμός “συμβάλει στη δημιουργία των συνθηκών, που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να αναπτύξουν τις πρακτικές εκείνες, βάσει των οποίων θα μπορέσουν να καλλιεργήσουν κλίμα κατανόησης, εμπιστοσύνης και υποστήριξης με τους κοινωνικούς τους εταίρους στην «ενστάλαξη» της υπευθυνότητας, της ακεραιότητας και της ευθύνης στην ομάδα των κοινωνικών εταίρων.”  Μεταξύ άλλων χαιρέτησαν την εκδήλωση  η κα Νάνσυ Παπαλεξανδρή, καθηγήτρια του Οικ. Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε η ομιλία του κου Χαρίδημου Τσούκα, καθ. Πανεπιστημίων Κύπρου & Warwick με θέμα γιατί μια επιχείρηση πρέπει να είναι ηθική. [Csrnews.gr]. Δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο της ομιλίας των δύο καθηγητών, υποθέτω όμως ότι είπαν κάτι διαφορετικό από το “Οχι «επανεκκίνηση» λοιπόν, επιτήρηση! Τρόικα, περισσότερη τρόικα!” που έγραφε στο άρθρο του στην Καθημερινή ο κ. Τσούκας αφού πρώτα κατακεραύνωνε “Τα οργανωμένα συμφέροντα”, “τους διανοούμενους του «συστήματος»” και τις συντεχίες. Ή από επιθέσεις “στους κήρυκες του παρασιτικού κρατικισμού”, “τους απολογητές του μπάχαλου” “στις ομάδες και συμφέροντα που τρέφονται από τον κρατισμό και ταυτόχρονα δρουν διαλυτικά εναντίον του ιδίου του κράτους” όπως αναφέρει η Παρέμβαση πενήντα πανεπιστημιακών ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, την οποία συνυπογράφει η κ. Παπαλεξανδρή.

Aποφεύγω τον πειρασμό να σχολιάσω το κατά πόσο θεωρείται ηθικό στον κόσμο των επιχειρήσεων μια βραβευμένη εταιρία να είναι ταυτόχρονα και χορηγός των βραβείων (TSAKOS SHIPPING AND TRADING SA, ALERT SHIPPING AGENCIES LTD, ALLSEAS MARINE SA), υποθέτω όμως η λαϊκή έκφραση “Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει” έχει εφαρμογή και στο χώρο του Marketing, βέβαια με διαφορετική, πιο τεχνοκρατική ονομασία.

Στον κατάλογο των βραβευμένων εταιριών, βλέπουμε φημισμένες για την ηθική τους εταιρίες:

Tην Ιντραλότ, συμφερόντων Σ. Κόκκαλη εις βάρος του οποίου και άλλων 4 προσώπων ασκήθηκε ποινική δίωξη για κακουργηματική απιστία από κοινού και κατ’ εξακολούθηση και ηθική αυτουργία σε αυτή, για  συμβάσεις της περιόδου 2005-2007 για την προμήθεια πληροφοριακού συστήματος της Intralot στον ΟΠΑΠ. [tvxs.gr/node/61624]

Την VODAFONΕ των υποκλοπών και της “αυτοκτονίας” Τσαλικίδη, το πρόστιμο των 76 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο της είχε επιβληθεί για τις υποκλοπές αυτές, επιστράφηκε και μάλιστα εντόκως. [http://www.newsbomb.gr/koinwnia]

Kαι βέβαια ναυτιλιακές εταιρίες συμφερόντων Μ. Κυριακού, Π. Τσάκου και Β. Ρέστη με τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, οι δραστηριότητα των οποίων αποδίδoυν σήμερα στον κρατικό προϋπολογισμό λιγότερο από όσα αποδίδουν τα παράβολα που πληρώνουν οι αλλοδαποί εργαζόμενοι. [iospress]

Κατά την παραλαβή του βραβείου του ο κ. Ρέστης υπογράμμισε “Υπάρχει μια αντίφαση στην εικόνα της Ελληνικής ναυτιλίας σε ότι αφορά στην επιχειρηματική ηθική, η οποία (εικόνα) υποθηκεύει τη θέση που της αξίζει. Για το λόγο αυτό η διάκριση αυτή είναι ακόμη πιο σημαντική, διότι μπορεί να γίνει το εφαλτήριο ώστε να αντιστραφεί η «άδικη» εικόνα της ναυτιλίας στην Ελλάδα και τον κόσμο. Η διάκριση αυτή μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα, να βρει μιμητές όλους εμάς τους εφοπλιστές που οφείλουμε να εξυψώσουμε την Ελληνική ναυτιλία στο παγκόσμιο οικονομικό στίβο” [www.tovima.gr]

Το πως εννοούν βέβαια την εξύψωση αυτή δεν θα το πουν  στα γκαλά βράβευσης τους, το ομολογούν όμως κυνικά και εκβιαστικά αλλού. “Βρες με πρώτα για να με φορολογήσεις” δηλώνει ο κ. Ρέστης στο Bloomberg. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, oι Έλληνες πλοιοκτήτες έβγαλαν 175 δισ. αφορολόγητα σε 10 χρόνια. [http://topontiki.gr].

Περιμένουμε εναγωνίως τις επόμενες βραβεύσεις να μάθουμε ποιες εταιρίες “Μπόρεσαν να καλλιεργήσουν κλίμα κατανόησης, εμπιστοσύνης και υποστήριξης με τους κοινωνικούς τους εταίρους στην «ενστάλαξη» της υπευθυνότητας, της ακεραιότητας και της ευθύνης στην ομάδα των κοινωνικών εταίρων”. Ή αλλιώς, για να παραφράσουμε τον ποιητή, “Όταν ακούς επιχειρηματική ηθική, ανθρωπινό κρέας μυρίζει.”

Back Door Man

Η συσπείρωση στην ΕΜΔΥΔΑΣ

Αναρτούμε το επικαιροποιημένο - και διαμορφωμένο - 4σέλιδο κείμενο της συσπείρωσης για τις εκλογές στην ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής την επόμενη Τρίτη 26/6

ΣΑΜ εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ 26/6/2012

Π. Κοροβέσης: Τώρα θα δουν τα βουτηγμένα στο αίμα χέρια τους

 

Θα δει, σύντομα και ξεκάθαρα, ο καθένας από αυτούς που τους ψήφισε, ότι δεν είναι μόνο αυτές οι γυαλισμένες φάτσες τους που βγαίνουν στην τηλεόραση, αλλά είναι και τα χέρια τους που είναι βουτηγμένα στο αίμα, αφού έχουν σκοτώσει, τουλάχιστον 2μιση χιλιάδες ανθρώπους, σαν παραγωγή αυτοκτονιών, για να μην αναφέρουμε τους άστεγους, τους εξαθλιωμένους, κλπ." ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Περικλής Κοροβέσης, σχολιάζει τα αποτελέσματα των ελληνικών εθνικών εκλογών στην Κρυσταλία Πατούλη, συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο του tvxs.

Κατ’ αρχήν, νομίζω ότι τα εκλογικά αποτελέσματα είναι πάρα πολύ καλά, από την άποψη, ότι:

Οι δυνάμεις του δικομματισμού και του μνημονίου δεν θα άφηναν τα πράγματα έτσι, θα το πάλευαν μέχρι τελικής πτώσεως. Και τώρα, τα καταφέρανε! Μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, σε λίγο καιρό, εκτός του ότι θα χειροτερεύσουν ραγδαία τα πράγματα, θα αποσαφηνιστεί αναγκαστικά και το τι κακό έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, και θα δημιουργηθεί αναπόφευκτα μία λαϊκή οργή.

Και αυτή η λαϊκή οργή, θα πρέπει να εκφραστεί πολιτικά, με έναν Σύριζα που θα πρέπει να ωριμάσει αναλόγως των εξελίξεων, για να μπορέσει να διοχετεύσει αυτή τη λαϊκή οργή, σε μία πολιτική πρόταση άμεσης εξόδου από την κρίση. Kι αυτό θα συντελεστεί, σε 3 με 8 μήνες.

Γιατί, αυτοί οι άνθρωποι που έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους στο αίμα, δεν μπορούν να κάνουν κάτι για τη σωτηρία της χώρας.

Θα δει, σύντομα και ξεκάθαρα, ο καθένας που τους ψήφισε, ότι δεν είναι μόνο αυτές οι γυαλισμένες φάτσες τους που βγαίνουν στην τηλεόραση, αλλά είναι και τα χέρια τους που είναι βουτηγμένα στο αίμα, αφού έχουν σκοτώσει, τουλάχιστον 2μιση χιλιάδες ανθρώπους, σαν παραγωγή αυτοκτονιών, για να μην αναφέρουμε τους άστεγους, τους εξαθλιωμένους, κλπ.

Οπότε, αυτή την καταστροφή, ο ελληνικός λαός θα αναγκαστεί να την δει ολοκάθαρα, και έτσι θα δώσει μια ευκαιρία στις επόμενες εκλογές, στην Αριστερά, να παρέμβει όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά.

Yπο Κατάρρευση η Αγορά Ηλεκτρισμού στην Ελλάδα

Αναδημοσίευση από την Ημερησία

To ενεργειακό θρίλερ των τελευταίων εβδομάδων, που απειλεί με κατάρρευση και γενικευμένες διακοπές ρεύματος αποκάλυψε το φιάσκο της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. 

 
Ιδιωτικές εταιρείες εμπορίας ηλεκτρικού ρεύματος κλείνουν ή μία μετά την άλλη, η ΔΕΠΑ ψάχνει έκτακτη χρηματοδότηση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να πληρώσει τους προμηθευτές της, αφού δεν την πληρώνουν οι πελάτες της και κυρίως οι ιδιωτικές εταιρείες ηλεκτροπαραγωγής που με τη σειρά τους δεν έχουν πληρωθεί από το Λειτουργό της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ) και η ΔΕΗ καταρρέει κάτω από το βάρος των απλήρωτων λογαριασμών, που στο τέλος του πρώτου τριμήνου είχαν σωρευτικά ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ.
 
Για τη «μαύρη τρύπα», των 400 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ στην αγορά ενέργειας, δεν φταίει μόνον η κρίση. Μεγαλύτερες ίσως ευθύνες έχει το μοντέλο της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού που εφήρμοσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, το οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην κατάρρευση.
 
Η απελευθέρωση
 Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, που εφαρμόστηκε η απελευθέρωση βάσει σχετικής οδηγίας της Ε.Ε., το ελληνικό μοντέλο στηρίχθηκε σε λάθος παραδοχές. Το πρώτο και το σημαντικότερο ήταν ότι στην «ελληνική περίπτωση» η απελευθέρωση οδηγούσε σε αύξηση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, αφού, κάτω από την πίεση της συνθήκης του Κιότο και των «καθαρών» καυσίμων, οι κυβερνήσεις αποφάσισαν να υποκαταστήσουν τον εγχώριο, φθηνό, λιγνίτη που χρησιμοποιεί η ΔΕΗ ως καύσιμο, με εισαγόμενο φυσικό αέριο, το οποίο υπόκειται στο ρίσκο των διεθνών τιμών του πετρελαίου. Όλες οι ιδιωτικές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που δημιουργήθηκαν την τελευταία δεκαετία χρησιμοποιούν φυσικό αέριο και εκ των πραγμάτων έχουν υψηλότερο λειτουργικό κόστος από τη ΔΕΗ, που διαθέτει μείγμα καυσίμων με άφθονο λιγνίτη και νερό στους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς της.
 
Το αποτέλεσμα είναι καμία ιδιωτική εταιρεία να μην μπορεί να ανταγωνιστεί τη ΔΕΗ στο κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού τελικές και εφόσον, οι κυβερνήσεις αρνούνταν να αυξήσουν τα τιμολόγια ρεύματος σε επίπεδα ικανά να καλύψουν και το κόστος των ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου, η μόνη λύση ήταν να εφευρίσκονται διάφορα τεχνάσματα για να στηριχθεί η «απελευθερωμένη αγορά». Ανάμεσα σε αυτά και το εγγυημένο έσοδο στους ηλεκτροπαραγωγούς, ένα ποσό που πληρώνεται σε όλες τις μονάδες, ανεξαρτήτως αν αυτές παράγουν ενέργεια ή όχι. Πρόκειται για ένα σημαντικό τμήμα του χρέους που έχει σωρευτεί προς τους ιδιώτες παραγωγούς και το οποίο σήμερα καλείται να καλύψει ο ΛΑΓΗΕ, προκειμένου να μην καταρρεύσει η αγορά.

Έτοιμοι για πόλεμο Ισπανοί ανθρακωρύχοι

Εκτεταμένα επεισόδια και χιλιάδες δακρυγόνα και χημικά στο Οβιδέο

Με αυτοσχέδιες ρουκέτες και ασπίδες αποφάσισαν να «υποδεχθούν» οι Ισπανοί ανθρακωρύχοι τα νέα μέτρα λιτότητας και τις αστυνομικές δυνάμεις, που κατέφτασαν στην πόλη Οβιδέο, για να αντιμετωπίσουν την εκτροχιασμένη κατάσταση.

Η ισπανική αστυνομία έχει πνίξει περισσότερους από 8.000 διαδηλωτές με χημικά. Οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια ξεκίνησαν με αφορμή την ανακοίνωση των νέων περικοπών στους εργαζόμενους σε περισσότερα από 40 ορυχεία και την διακοπή της επιδότησης του άνθρακα. Οι ανθρακωρύχοι διατείνονται ότι σε περίπτωση που εφαρμοστούν, οδηγούνται αυτομάτως στην απόλυτη φτώχεια και την ανεργία.

Δείτε φωτογραφίες που μετέδωσε λίγες μέρες πριν το msnbc.msn.com από τις κυριολεκτικά... ένοπλες συγκρούσεις. Να δούμε πως θα υποδεχθεί ο λαός μας τη διαφαινόμενη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και τα εξοντωτικά μέτρα που μας ετοιμάζουν.

Οι υποψήφιοι της συσπείρωσης για τις εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

Οι υποψήφιοι της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών για το ΔΣ της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής και το Συνέδριο της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

1. ΒΑΪΔΑΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΤ. ΜΗΧ. & ΜΕΤ. ΥΠ. ΠΕ.Ε.Κ.Α.
2. ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΝΟΣ. ΑΓ. ΣΑΒΒΑΣ
3. ΓΙΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΗΜ. ΜΗΧ ΕΛΚΕΘΑ
4. ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
5. ΓΙΟΛΔΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ
6. ΓΚΟΥΜΑ ΒΑΓΙΑ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
7. ΔΙΚΑΡΟΣ ΝΙΚΟΣ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΕΣ.
8. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
9. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΚΗΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
10. ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΥΠ. ΠΕ.Ε.Κ.Α.
11. ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. Υ.Π.Α.
12. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΟΝΗΣ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
13. ΚΑΤΣΑΜΠΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΧ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ, Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.
14. ΚΛΕΦΤΟΔΗΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
15. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑΝΝΑ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
16. ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. (ΠΡΩΗΝ) ΟΕΚ
17. ΛΑΓΟΠΑΤΗΣ ΝΩΝΤΑΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
18. ΜΕΘΥΜΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ ΑΡΧ. ΜΗΧ., ΔΗΜΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
19. ΜΙΚΡΩΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
20. ΠΑΣΒΑΛΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΤ. ΜΗΧ. & ΜΕΤ., ΕΟΤ
21. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΤΑ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. Ο.Κ.Χ.Ε.
22. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ
23. ΠΙΤΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΧ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΟΙ.Α.Ν.
24. ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΣ ΝΙΚΟΣ ΗΛ. ΜΗΧ. ΨΥΧ. ΝΟΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ
25. ΣΑΡΓΕΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΟΙΒΟΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΕΜΠ
26. ΤΟΥΡΤΑ ΒΑΣΩ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
27. ΤΣΟΠΕΛΑΣ ΗΛΙΑΣ ΗΛ. ΜΗΧ. & Η/Υ, ΥΠ.ΠΟ.Τ
28. ΧΑΡΙΣΙΑΔΗΣ ΧΑΡΙΣΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. ΒΟΥΛΗ

Στις εκλογές της 26ης Ιουνίου (στο ΕΜΠ - Πατησίων) κατεβαίνουν 6 συνολικά παρατάξεις:

1. Ε.Δ.Α.Κ. (πρώην ΠΑΣΚ) (με 44 υποψηφίους)
2. Δ.Α.Κ.Μ. (πρώην Δ.Κ.Μ.) (με 31 υποψηφίους)
3. Αγωνστική Συνεργασία (με 61 υποψηφίους)
4. Δ.Ε.Μ. (με 38 υποψηφίους)
5. συσπείρωση αριστερών μηχανικών (με 28 υποψηφίους)
6. Αριστερή Παρέμβαση (με 10 υποψηφίους)

Σ. Κουβελάκης: Αριστερή Κυβέρνηση - Η πρόκληση της Επόμενης Μέρας

Αναρτούμε άρθρο του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ από την ΑΥΓΗ της Παρασκευής 15 Iουνίου 2012. Η νύχτα θα είναι μεγάλη απόψε. Αισιοδοξία σύντροφοι. update 11μμ δυστυχώς χάσαμε μια μάχη, ο πόλεμος είναι ακόμα μπροστά.

Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη, ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ενδέχεται να αποτελέσει την κύρια δύναμη ενός κυβερνητικού σχήματος. Τα βασικά δεδομένα που θα έχει να αντιμετωπίσει αυτή η αριστερή κυβέρνηση είναι κατά βάση γνωστά: μια καταρρέουσα οικονομία, μια τραυματισμένη κοινωνία και ένα κράτος σε κατάσταση διάλυσης κάτω από το διπλό βάρος των συνεπειών του Μνημονίου και της πολιτικής «καμμένης γης» που με ένα όλο και πιο συνειδητό τρόπο ακουλουθούν τμήματα του κρατικού μηχανισμού και, γενικότερα, του κυρίαρχου μπλοκ, ειδικότερα μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί ένας ίσως ακόμη πιο καθοριστικός παράγοντας, δηλαδή ένα εχθρικό διεθνές περιβάλλον, που παίζει άμεσο και πρωταγωνιστικό ρόλο έχοντας, με το γνωστό καθεστώς της τροϊκανής κηδεμονίας, επιβάλλει το συνολικό, και άκρως περιοριστικό, πλαίσιο διαχείρισης της κρίσης.

Αυτά τα δεδομένα δεν έχουν τίποτε το πρωτοφανές. Με έναν τρόπο αποτελούν και την εξήγηση της εκρηκτικής εκλογικής ανόδου του Σύριζα την τελευταία περίοδο: οι κοινωνίες στρέφονται προς δυνάμεις έξω από το σύστημα ακριβώς όταν αυτό βρίσκεται σε κατάσταση ανεξέλεγκτης κρίσης, όταν έχει διαταραχθεί και η πιο απλή καθημερινότητα και έχουν διαρραγεί οι παγιωμένες σχέσεις εκπροσώπησης. Από την άλλη πλευρά είναι αυτονόητο ότι, για τους ίδιους λόγους, μια αριστερή κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει τερράστιες δυσκολίες και εξαιρετικά επιθετικούς αντιπάλους, εντός και εκτός της χώρας, που καταλαβαίνουν απόλυτα το διακύβευμα και την απειλή που έχουν απέναντι.Γιατί είναι βέβαια σαφές ότι η ακύρωση του Μνημονιακού πλαισίου από κυρίαρχη πράξη του ελληνικού κοινοβουλίου, που αποτελεί τον πυρήνα της πρότασης του Συριζα και το κλειδί της δυναμικής του, με μια έννοια και της ίδιας του της ταυτότητας, θέτει αυτόματα την αριστερή κυβέρνηση σε τροχιά σύγκρουσης με τις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρώπης και της χώρας.

Αυτά τα γενικώς αποδεκτά δεδομένα ορίζουν και την ιδιαιτερότητα της ελληνικής συγκυρίας, αυτό που την διαφοροποιεί από συνθήκες του πρόσφατου σχετικά παρελθόντος, όπου σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, ενίοτε και με συμμετοχή, από συμπληρωματικές θέσεις, αριστερών και κομμουνιστικών δυνάμεων ανέλαβαν να διαχειριστούν ένα εκ των προτέρων δεδομένο πλαίσιο νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Για να τα πούμε διαφορετικά, παρ'όλο που το άμεσο και κεντρικό αίτημα της αριστερής πρότασης που εκφράζει ο Συριζα φαντάζει περιορισμένο και «μετριοπαθές» (ακύρωση του Μημονίου), στην ουσία, η εμμονή και η συνέπεια στην υλοποίησή του ενέχει μια πλούσια και πολύμορφη ανατρεπτική δυναμική.

Ο Κ.Π Καβάφης για τους αναμορφωτές μας (ΔΝΤ)

Απαγγέλλει ο Χρίστος Τσάγκας

Μουσική Φίλιππος Περιστέρης

Το ξαναείδαμε εδώ το είχαμε πρωτοδημοσιεύσει εδώ

Ποια Ανάπτυξη θα ψηφίσετε λοιπόν;

Αναδημοσίευση από το Jungle Report
Ανάπτυξη: η [anáptiksi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αναπτύσσω. 1. το να δίνουμε σε κτ. μεγαλύτερη έκταση: (στρατ.) ~ του μετώπου / της παράταξης. ~ των δυνάμεων. (μαθημ.) ~ κύβου / πυραμίδας / κώνου. ~αλγεβρικής παράστασης, δημιουργία άλλης ισοδύναμης αλλά εκτενέστερης. 2α. σταδιακή δημιουργία: ~δραστηριότητας. (φυσ.) ~ μαγνητικού πεδίου. (γλωσσ.) ~ συμφώνου / φωνήεντος, δημιουργία του ανάμεσα σε δύο φωνήεντα ή σύμφωνα αντιστοίχως. β. σταδιακή αύξηση ή βελτίωση: ~ ταχύτητας. ~ του πολιτισμού / μιας θρησκείας. Πνευματική / ηθική ~. H ~ της γεωργίας / της βιομηχανίας / του εμπορίου / των μεταφορών. || (οικον.) η οικονομική ανάπτυξη: Θεωρίες για την ~. Παράγοντες / κεφάλαια / τράπεζα / ρυθμοί αναπτύξεως. Tοπική / περιφερειακή ~. Προγραμματισμένη ~. Xώρα υπό ~. || ~ των μικροοργανισμών / φυτών / ζώων. ~του σώματος / των μελών του σώματος. Σωματική / πνευματική ~. Είναι / βρίσκεται κάποιος στην ~, για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο κυρίως αυτή συμβαίνει. Φτάνει κάποιος σε τέλεια ~. || (βιολ.): Στάδια / διαταραχές της ανάπτυξης. Φυσιολογική / πρόωρη / υπερβολική ~. 3. λεπτομερής περιγραφή ή ανάλυση ενός θέματος: ~ των ιδεών / σκέψεων / επιχειρημάτων κάποιου. ~ ενός συστήματος ιδεών.

Αν ο παραπάνω είναι ο ορισμός της ανάπτυξης, από το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, είναι βέβαιο πως δεν μιλάμε, οι Έληνες, όλοι την ίδια γλώσσα. Ποια ανάπτυξη λοιπόν, εννοεί ο καθένας, όταν προφέρει, με στόμφο ή πιο ήπια, τη λέξη "ανάπτυξη";

Όταν ακούμε τη λέξη ανάπτυξη, συνειρμικά συνδέουμε το άκουσμα της, με την διόγκωση του ΑΕΠ, της παραγωγής της χώρας και μαζί με ακόμα με μερικά «μετρήσιμα» στοιχεία, όπως το Ετήσιο (ή αλλιώς προσδιορισμένο) Εθνικό συνολικό ή κατά κεφαλή, Εισόδημα. Το στερεότυπο θέλει, χώρες με «ανάπτυξη» να έχουν ευημερία, να ζουν με επάρκεια αγαθών, υπηρεσιών υγείας, παιδείας και άλλα όσα βάζει ο καθένας στο μυαλό του ως παράγοντες ευημερίας μίας χώρας.

Με αυτή την προκαθορισμένη αλλά κρυμμένη, έννοια (καλύτερα θα ταίριαζε το επίθετο «ετεροκαθορισμένη»), οι υπηρέτες του λαού (στα λόγια) και των τραπεζών (στην πραγματικότητα) προτείνουν και οργανώνουν ένα στρατηγικό σχέδιο «ανάπτυξης». Ακολούθως το κάνουν σημαία, bandiera, του στρατού της σωτηρίας (τους) και της επερχόμενης καταστροφής (μας). Βλέπετε, έτσι που έχουν οργανώσει τον κόσμο σήμερα, αλλά και όπως ήταν πάντα μέσα στους ιστορικούς χρόνους και γεωγραφικούς χώρους, που ο καπιταλισμός δέσποζε και δεσπόζει ακόμα, ξεκινώντας από οικονομική θεωρία και καταλήγοντας σήμερα να είναι πια δόγμα των ισχυρών και θρησκεία των ηλιθίων, δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία για τον Ένα δίχως αυτό να σημαίνει καταστροφή για τον Άλλο. Και αυτό δε χρειάζεται να είναι κανείς νομπελίστας οικονομολόγος ή εξέχων πολιτικός επιστήμονας για να το καταλάβει. Ξεκινώντας από την κατάκτηση των Δυτικών Ινδιών και φτάνοντας στο σημερινό Ιράκ (ή και τις χώρες που «σώθηκαν» από το ευγενές ΔΝΤ) παντού, όπου καταστράφηκαν λαοί και πολιτισμοί, η καταστροφή αυτή άφησε τεράστια οφέλη για κάποιους, ολοένα και πιο λίγους, ολοένα και πιο ψηλά, στην οικονομική ιεραρχία του πλανήτη, τοποθετημένους.