Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
Θα μας περαιώσουν?
Λάβαμε από συνάδελφο και αναδημοσιεύουμε, προσυπογράφοντας την παρακάτω επιστολή. Το έκτακτο χαράτσωμα που αποκαλείται περαίωση, επιβραβεύει τους πραγματικά φοροφυγάδες, οι οποίοι με ένα μικρό υποσύνολο αυτών που έχουν ήδη κλέψει ξεκαθαρίζουν, ενώ χιλιάδες συνάδελφοι οι οποίοι, είτε υπό τον εκβιασμό του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών, είτε με μηδενικά εισοδήματα, είτε απολύτως νόμιμες εισφορές στην εφορία καλούνται να πληρώσουν υπέρογκα ποσά (7000 €), υπό την απειλή του ελέγχου.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ
Έλαβα σήμερα από το Υπουργείο Οικονομικών της πάλαι ποτέ Ελληνικής Δημοκρατίας, ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΕΡΑΙΩΣΗΣ για τα οικονομικά έτη από το 2001 και εντεύθεν. Όπως πληροφορούμαι, αντίστοιχα σημειώματα λαμβάνουν και ελεύθεροι επαγγελματίες με πραγματικά και δηλωμένα εισοδήματα μηδέν (0,00), οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν 3.800 ευρώ μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, φορολογούμενοι με διάφανες δηλώσεις που έχουν εκκαθαριστεί τα αντίστοιχα έτη και έχουν πληρώσει ότι ήταν να πληρώσουν ή τους έχει επιστραφεί ότι ήταν να τους επιστραφεί. Παρά το ότι από το 2005 έχω κλείσει τα βιβλία μου, καλούμαι να πληρώσω 4.000 ευρώ (μετά έκπτωσης – αλήθεια, έκπτωση από τι; Μας κάνουν δηλαδή και χάρη;) για τα έτη μέχρι και το 2006! Δηλαδή τη στιγμή που οι μισθοί μας στο δημόσιο τομέα έχουν αποδεκατιστεί, τη στιγμή που πληρώνουμε τεράστιους έμμεσους φόρους με την αύξηση του ΦΠΑ σε όλα τα βασικά προϊόντα και τις πάγιες ανελαστικές δαπάνες, τη στιγμή που το δημόσιο χρωστά αμοιβές ετών στα μικρά μελετητικά γραφεία, τη στιγμή που οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν δουλειές, μας στέλνουν και πρόσθετο χαράτσι, αυθαίρετα, παράνομα, αντισυνταγματικά. Η δημοκρατία έχει καταλυθεί, ο τόπος κυβερνάται από φασιστοειδή ανδρείκελα που αυθαιρετούν, που σχεδιασμένα μας οδηγούν στην εξαθλίωση, στη μιζέρια, στην εξάρτηση. Το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, με τη νομική υπηρεσία που διαθέτει, οφείλει να προστατεύσει τα μέλη του και να καταφύγει σε όλα τα νόμιμα μέσα, όχι μόνο για την ακύρωση της παράνομης και αντισυνταγματικής διαδικασίας της περαίωσης, αλλά και για διεκδίκηση αποζημιώσεων για πρόκληση ηθικής βλάβης κατά συρροή και προσβολή της τιμής και της υπόληψης των μηχανικών, καθώς τη στιγμή αυτή που πλήττεται ολόκληρη η εργαζόμενη κοινωνία από σκληρά, άδικα οικονομικά μέτρα και πολιτικές εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, εξευτελίζονται όλοι οι μικροί και τίμιοι ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί καλούμενοι να πληρώσουν άλλο ένα ληστρικό χαράτσι, χαρακτηριζόμενοι μάλιστα εκ των προτέρων απατεώνες. Παρόμοια διαδικασία περαίωσης έχει ακολουθηθεί στο παρελθόν, κρίθηκε τελικά εκ των υστέρων αντισυνταγματική, τα χρήματα όμως που δώσαμε δεν μας επεστράφησαν ποτέ. Δηλαδή μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε! Είμαστε τελικά κυρίαρχος λαός, είμαστε ελεύθεροι πολίτες, είμαστε επιστήμονες ή είμαστε δούλοι και ραγιάδες; Πρόκειται για φόρο αισχρό και ατιμωτικό. Οι Χαρατζίδες(1) εκτελούν τις εντολές εξόντωσης μας! Έχει απομείνει καθόλου υπερηφάνεια σε αυτό τον τόπο;
(1) Εισέπρατταν το Χαράτσι, τον αισχρό και ταπεινωτικό φόρο που επέβαλλε η Υψηλή Πύλη στους χριστιανούς επί Τουρκοκρατίας.
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
…και όμως τα πράγματα μπορούν να αλλάζουν!
Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων ΠΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 3ης Νοέμβρη για τα υπηρεσιακά συμβούλια. Αποτελέσματα εδώ : http://www.alfavita.gr/artro.php?id=13576
Αποτελέσματα των εκλογών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (στην οποία απασχολούνται χιλιάδες συνάδελφοι μηχανικοί) στο παρακάτω link:
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες συναδέλφους που στις εκλογές της 3ης Νοέμβρη για τα υπηρεσιακά συμβούλια, στήριξαν τα ψηφοδέλτια των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντίστασης και αγώνα. Η δίδυμη πτώση ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, η ήττα τους και η απώλεια αιρετών σε μια σειρά περιοχές, είναι αποτέλεσμα της καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι έκφραση της συσσωρεμένης οργής και της αγανάκτησης της βάσης των εκπαιδευτικών απέναντι στην κοινωνική λεηλασία και βαρβαρότητα, απέναντι στη νέα επίθεση που ετοιμάζεται από κυβέρνηση – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. ενάντια στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους.
Η εκλογή αιρετών από το ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα, με ψηφοδέλτια των Παρεμβάσεων, στην Α΄ Αθήνας, στη Γ΄ Αθήνας, ή με ευρύτερα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, στο ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης, στη Δ΄ Αθήνας, στη Δυτική Αττική, στη Σάμο, στη Λακωνία, στο Λασίθι, δημιουργεί ένα σημαντικό ρήγμα στο σύστημα της κομματικής διαχείρισης και του ρουσφετιού που υπηρετούν τα υπηρεσιακά συμβούλια. Η παρουσία της μαχητικής ριζοσπαστικής φωνής στα υπηρεσιακά συμβούλια, θα ρίξει φως στους σκοτεινούς διαδρόμους της εξουσίας, θα είναι από την επόμενη ημέρα η άμμος στα γρανάζια του αντιεκπαιδευτικού μηχανισμού πειθάρχησης, χειραγώγησης και εκμαυλισμού συνειδήσεων.
Το αποτέλεσμα των εκλογών, είναι ένα ακόμα επεισόδιο μιας ελπιδοφόρας πανελλαδικής διαδικασίας συσπείρωσης, ενός πολύμορφου, ανεξάρτητου, αγωνιστικού δυναμικού σε όλη την Ελλάδα. Καλούμε, σε μαζική συμμετοχή στις ομάδες, τις συλλογικότητες και τα ψηφοδέλτια του ανεξάρτητου ριζοσπαστικού ρεύματος σε όλους τους συλλόγους. Μαζική συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις, στους αγώνες και τις απεργίες, στη σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.
Προσφυγή κατά του μνημονίου
Αναδημοσιεύουμε από τη σημερινή "Ε" :
Πρόσθετα επιχειρήματα κατά του Μνημονίου κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Τα πρόσθετα επιχειρήματα αφορούν στην προσφυγή που κατέθεσαν ο ΔΣΑ, η ΑΔΕΔΥ και άλλοι φορείς κατά του Μνημονίου και θα εκδικαστεί στις 23 Νοεμβρίου 2010 από την Ολομέλεια του ΣτΕ.
Σύμφωνα με τον ΔΣΑ, οι περικοπές που επιβλήθηκαν στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους είναι αντίθετες με την συνταγματικά προστατευόμενη ανθρώπινη αξία (άρθρα 2 και 5) και την αρχή της ανάλογης συνεισφοράς στα δημόσια βάρη (άρθρο 25 του Συντάγματος). Όπως τονίζει ο ΔΣΑ, οι περικοπές παραβιάζουν την συνταγματικά κατοχυρωμένη οικονομική ελευθερία.
Από την πλευρά του το ΤΕΕ τονίζει ότι οι περικοπές παραβιάζουν και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που "αποκλείει την έκπτωση από το δικαίωμα στις συνταξιοδοτικές παροχές που πραγματοποιήθηκε με αυτόματο τρόπο, δυνάμει μιας διάταξης νόμου".
και με την αφορμή αυτή και ένα προηγούμενο κείμενο της συσπείρωσης :
ΦΥΓΟΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Είναι γνωστό ότι εδώ και τρεις μήνες το ΤΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΕΣΗΕΑ, ο ΔΣΑ και άλλοι φορείς (με πρωτοβουλία του ΔΣΑ κυρίως) έχουν καταθέσει προσφυγή στο ΣτΕ για να κρίνει τη συνταγματικότητα του μνημονίου και των συνοδευτικών δανειακών συμβάσεων (για τα οποία έχουμε πολλές φορές δημοσιεύσει στη σελίδα μας). Η προσφυγή στηρίζει το αίτημα αντισυνταγματικότητας, τόσο στη διαδικασία ψήφισης του μνημονίου (με απλή πλειοψηφία της Βουλής, όπου οι 172 του ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ - Ντόρα υπερψήφισαν ένα αμετάφραστο κείμενο άνω των 1000 σελίδων), όσο και στο ίδιο το περιεχόμενο των μέτρων περικοπής των μισθών και συντάξεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κλπ.
Η εκδίκαση της προσφυγής είχε οριστεί για την Παρασκευή 8 Οκτώβρη, η «ολιγωρία» του Δημοσίου και του Υπουργείου Οικονομικών όμως να αποστείλει τις θέσεις του και τα σχετικά έγγραφα τα υποστηρικτικά της δικογραφίας οδήγησε στην αναβολή της εκδίκασης. Είναι έκδηλο το άγχος της κυβέρνησης να αποφύγει τη συζήτηση περί συνταγματικότητας του μνημονίου, γιατί είναι προφανές ότι κινδυνεύει να βρεθεί πολύ εκτεθειμένη. Δεν είμαστε από αυτούς που συναρτούμε την πολιτική μας θέση από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, θα είχε όμως τεράστιο ενδιαφέρον και θα απογύμνωνε πολιτικά όλους όσους ορκίζονται στο Σύνταγμα και τους Νόμους για να αποδειχτεί ότι τα κουρελιάζουν με περισσή ευκολία.
Το ΤΕΕ και ειδικά η νέα του διοίκηση, αν και ανάμεσα στους προσφεύγοντες, δεν πολυπιστεύουν στη διαδικασία αυτή για αυτό και δεν την προβάλλουν συστηματικά μέσα από το Δελτίο του ΤΕΕ, με συνεντεύξεις τύπου, ενημέρωση των συναδέλφων. Εξάλλου όπως ήδη έχουμε γράψει στη σελίδα αυτή, αποφεύγουν συνειδητά ως πλειοψηφία και Προεδρείο να τοποθετηθούν επί του μνημονίου κρύβοντας με τον τρόπο αυτό τη συμφωνία τους.
Οι συνάδελφοι που θέλουν να πληροφορηθούν επί της προσφυγής μπορούν να διαβάσουν την παρακάτω συνέντευξη του συνταγματολόγου Γ. Κασιμάτη (http://www.epohi.gr/portal/oikonomia/7507-2010-08-01-14-41-36
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010
"Μαζί τα φάγαμε..."
Κι ας λένε όλοι, εμεις τον αγαπάμε...
Προτείνουμε μάλιστα να χαρακτηριστεί ως προστατευόμενο είδος του μοναδικού επιπέδου στο οποίο μπορεί να φτάσει το αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας
Μηχανικοί Επιστήμης Υλικών & ΤΕΕ
Λάβαμε από συναδέλφους το παρακάτω κείμενο του Συλλόγου Φοιτητών Μηχανικών Επιστήμης Υλικών σχετικά με τη μη εγγραφή των αποφοίτων της σχολής τους στο ΤΕΕ και το αναδημοσιεύουμε. Εκτιμούμε ότι το ζήτημα επαγγελματικά δικαιώματα και πρόσβαση σε αυτά θα μας απασχολήσει πάρα πολύ το επόμενο διάστημα και πρέπει να αναζητηθούν δρόμοι ενότητας των εργαζομένων μηχανικών.
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει ένας διάλογος στη δημοσιότητα για το ζήτημα απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων της σχολής μας, δηλαδή του τμήματος Μηχανικών Επιστήμης Υλικών, και σαν φοιτητικός σύλλογος του τμήματος πιστεύουμε ότι έχουμε τον κυρίαρχο ρόλο να συμβάλλουμε σε αυτήν την συζήτηση.
Σήμερα, 10 και πλέον χρόνια μετά την ίδρυση του τμήματος, καλούμαστε να αποδείξουμε το αυτονόητο, δηλαδή πως το ΤΕΕ οφείλει να αναγνωρίζει ένα Τμήμα Διπλωματούχων Μηχανικών. Η διαιώνιση της κατάστασης αυτής δυσχεραίνει συνεχώς τη θέση μας. Το ΤΕΕ αρνείται να κατοχυρώσει το ρόλο των αποφοίτων μας ως μηχανικών στο χώρο της εργασίας και παραβλέπει πως οι απόφοιτοι μας δουλεύουν δίπλα-δίπλα με συναδέλφους μηχανικούς (χημικούς, μεταλλειολόγους, μηχανολόγους, κτλ) στους χώρους παραγωγής αναλαμβάνοντας ισότιμο ρόλο εκεί. Φυσικά, δεν αμοίβονται, ούτε ασφαλίζονται σύμφωνα με τα προσόντα τους, όπως οι υπόλοιποι μηχανικοί. Έτσι το ΤΕΕ όχι μόνο επιτρέπει την υποβάθμιση των δικαιωμάτων των δικών μας αποφοίτων στην παραγωγική διαδικασία, αλλά με τη στάση του αυτή υποβαθμίζει συνολικά τον ρόλο του μηχανικού στην αγορά, δημιουργώντας μηχανικούς δύο ταχυτήτων.
Αυτόνομο Δημόσιο Πανεπιστήμιο
Αναδημοσιεύουμε κείμενο του Δ. Κωτσάκη καθηγητή στο Α.Π.Θ. από το Μάρτη του 2007
ΤΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΧΟΥΜΕ
Η παράδοξη μεταρρύθμιση
Μια ιδιαιτερότητα της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με τις δυτικοευρωπαϊκές είναι ότι ενώ εκεί η κοινωνική μεταρρύθμιση των Πανεπιστημίων έγινε τη δεκαετία του ’60 και η νεοφιλελεύθερη αντιμεταρρύθμιση τη δεκαετία του ’80, εδώ έγιναν και οι δύο μαζί τη δεκαετία του ’80. Τη δεκαετία αυτή ο νόμος δεν μπορούσε πλέον να είναι μεταρρυθμιστικός. Ο χαρακτήρας των αλλαγών, που αντιστοιχούσαν στις συνθήκες της εποχής, ήταν αντιφατικά μεταρρυθμιστικός και αντιμεταρρυθμιστικός. Ο νόμος του 1982 εγκαθιστούσε τον ακόλουθο σχιζοειδή διπλό δεσμό.
— Μεταρρυθμιστική εντολή πλαισίου: κατάργηση του θεσμού της έδρας και εισαγωγή των αρχών της κοινωνικής δημοκρατίας σε ένα Πανεπιστήμιο που αποτελεί αυτόνομη αρχή με δημόσιο χαρακτήρα, δηλαδή, σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 16) σε ένα Πανεπιστήμιο που αποτελεί «νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση» και που, προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή του, «έχει το δικαίωμα να ενισχύεται οικονομικά από το κράτος».
— Αντιμεταρρυθμιστική εντολή περιεχομένου: κρατικοποίηση του δημόσιου Πανεπιστήμιου και λειτουργία του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Συγκεκριμένα: α) Συγκέντρωση της πανεπιστημιακής διοίκησης μέσω της «Εθνικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών» (ΕΑΓΕ), η οποία εισηγείται τους τίτλους σπουδών και τα περιεχόμενα των πανεπιστημιακών προγραμμάτων, ορίζει τα «αντικειμενικά κριτήρια» της διδασκαλίας και της έρευνας και «διασφαλίζει την αξιολόγηση» προγραμμάτων και προσωπικού. β) Υπαγωγή της συγκεντρωμένης πανεπιστημιακής διοίκησης στην εκτελεστική κρατική εξουσία μέσω του Εθνικού Συμβούλιου Ανώτατης Παιδείας (ΕΣΑΠ), το οποίο καθορίζει τις κατευθύνσεις των πανεπιστημιακών προγραμμάτων με βάση το «αναπτυξιακό πρόγραμμα της κυβέρνησης». γ) Ένταξη της κυβερνητικά ρυθμιζόμενης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και έρευνας στην ελεύθερη αγορά των εκπαιδευτικών και ερευνητικών υπηρεσιών.
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
Και τώρα, ποιοι θα αποτρέψουν την οριστική κατεδάφιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου;
| αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα "Δρόμος", 30/10/2010 | |
| του Λάζαρου Απέκη, καθηγητή στο ΕΜΠ Μετά την εργασία, οι κανίβαλοι του «εκσυγχρονισμού» θέλουν να κάνουν «ανταγωνιστική» και την ανώτατη εκπαίδευση. Η κυβέρνηση, ενεργώντας σαν κοινοβουλευτική χούντα επεκτείνει και στην Ανώτατη Εκπαίδευση τον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγει κατά των εργαζομένων, των νέων, του λαού, για λογαριασμό της εγχώριας και παγκόσμιας ληστρικής καπιταλιστικής τάξης. Η κυβέρνηση του Μνημονίου και της τρόικας που καταψήφιζε σαν «άτολμα» τα μέτρα της Ν.Δ., σχεδίασε με «τόλμη» να μεταλλάξει το χαρακτήρα και τον κοινωνικό ρόλο της δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης, «επεμβαίνοντας στο DNA της», όπως δηλώνει η υπουργός. Κάποια σημεία από το σχέδιο για τη μετάλλαξη του δημόσιου πανεπιστημίου: • Διαλύει τις μαζικές πανεπιστημιακές σπουδές και επιβάλλει ένα άκρως ταξικό και «ανταγωνιστικό» σύστημα πολλών ταχυτήτων (μονοετή, διετή, τριετή ή τετραετή «προγράμματα») που θα προσφέρει, αντί των πανεπιστημιακών σπουδών, κατάρτιση αμφίβολης αξίας, σύμφωνα με τις «ανάγκες της αγοράς», όπως τις ορίζουν τα επιτελεία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Ε.Ε.). Επιβάλλει, έτσι, στους μελλοντικούς εργαζόμενους υποβαθμισμένα εφόδια ληξιπρόθεσμα και εξατομικευμένα, με την ανάγκη για «διά βίου εκπαίδευση» και με ορίζοντα την ανεργία! |
Υπόθεση όλων τα δημοκρατικά δικαιώματα
Αναδημοσίευση από το Πριν της 31/10/2010
του Θανάση Σκαμνάκη
Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων δεν μπορεί για μας να είναι κενό γράμμα. Ενεργοί όταν αφορά στους δικούς μας, παθητικοί ή και αδιάφοροι όταν αφορά άλλους.
Τα θεσμοθετημένα δημοκρατικά δικαιώματα, δεν χαρίστηκαν. Έγιναν σκληρές μάχες για να κατακτηθούν και μάλιστα με πρωτοπόρους εκείνους που θεωρούν πως θα είναι πάντα λίγα και ανεπαρκή και επισφαλή, σε μια κοινωνία που απλώς ανέχεται τη δημοκρατία και καιροφυλακτεί κάθε στιγμή να την αλλάξει. Αποδείξεις δεν χρειάζονται…
Συνεπώς δεν μπορούμε να σωπαίνουμε. Θεωρώ πως πρέπει να παραμείνουμε σε ετοιμότητα σχετικά με τους διωκόμενους για πολιτικά αδικήματα. Η κατάσταση με τους κρατουμένους του «Επαναστατικού Αγώνα» ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.
Παραθέτω μέρος της δήλωσης του κρατουμένου Σαράντου Νικητόπουλου προς τον ειδικό εφέτη-ανακριτή:
«Βρίσκομαι προφυλακισμένος σε ένα υπόγειο με βάση τις εντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες κρίσεις και ερμηνείες του μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού Παπαθανασάκη.
Από την πρώτη στιγμή αρνούμαι τις κατηγορίες στο σύνολό τους. Σχεδόν 7 μήνες μετά και ενώ δεν υπάρχουν και δεν έχουν προκύψει (και πώς να γίνει αυτό άλλωστε αφού δεν έχω καμία σχέση με όσα μου αποδίδονται;) στοιχεία –μα ούτε καν ενδείξεις ενοχής- εναντίον μου, με καλείτε για να μου απαγγείλετε συμπληρωματικές κατηγορίες.
Αρνούμαι εκ νέου τις κατηγορίες. Αν και θεωρώ ότι πλέον δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, καθώς όπως αποδείχτηκε περίτρανα στη διαδικασία του εξάμηνου συμβουλίου, απευθύνομαι σε "ώτα μη ακουόντων" και μάλιστα προκατειλημμένων. Έχω πλέον πειστεί ότι στην περίπτωσή μου υπάρχει βιασμός του όποιου "νομικού πολιτισμού", του όποιου "τεκμηρίου αθωότητας", καθώς είμαι εξαρχής στο μυαλό σας «ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Ας είναι:
Η δίωξή μου είναι βαθύτατα πολιτική – φρονηματική και έχει σα στόχο τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, στον οποίο ανήκω, καθώς και όσα κοινωνικά κομμάτια αντιστέκονται. Η δίωξή μου βασίζεται ακριβώς στην ένταξή μου σʼ αυτόν τον πολιτικό χώρο, στη φιλία μου με το Λάμπρο Φούντα, στην άρνησή μου να δώσω δείγμα DNA, στην άρνησή μου να καταδικάσω εγχειρήματα και μορφές πάλης συνδεδεμένες ιστορικά με τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες.
Η δίωξή μου εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρείας επίθεσης του κράτους στην κονωνία. Αυτού του «ψευδοδημοκρατικού» κράτους που χαρακτηρίζει παράνομη και καταχρηστική κάθε απεργία, που αντιμετωπίζει με τη βία των ΜΑΤ κάθε κινητοποίηση εργαζομένων, που περνάει νύχτα στα θερινά τμήματα της βουλής ειδικές φωτογραφικές διατάξεις που χαρακτηρίζουν "τρομοκρατική" τη συνδικαλιστική δράση, ακόμα και τη συμμετοχή σε μία διαδήλωση…».
Είναι προφανές πως δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την πολιτική αντίληψη του διωκόμενου. Το να διεκδικούμε δίκαιη μεταχείρηση και τήρηση των κανόνων λειτουργείας της διαιοσύνης είναι όρος ύπαρξης. Πάντα οι δοκιμές αρχίζουν με τους πιο ευάλωτους. Αλλά ποτέ δεν μένουν δοκιμές!
Τα θεσμοθετημένα δημοκρατικά δικαιώματα, δεν χαρίστηκαν. Έγιναν σκληρές μάχες για να κατακτηθούν και μάλιστα με πρωτοπόρους εκείνους που θεωρούν πως θα είναι πάντα λίγα και ανεπαρκή και επισφαλή, σε μια κοινωνία που απλώς ανέχεται τη δημοκρατία και καιροφυλακτεί κάθε στιγμή να την αλλάξει. Αποδείξεις δεν χρειάζονται…
Συνεπώς δεν μπορούμε να σωπαίνουμε. Θεωρώ πως πρέπει να παραμείνουμε σε ετοιμότητα σχετικά με τους διωκόμενους για πολιτικά αδικήματα. Η κατάσταση με τους κρατουμένους του «Επαναστατικού Αγώνα» ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.
Παραθέτω μέρος της δήλωσης του κρατουμένου Σαράντου Νικητόπουλου προς τον ειδικό εφέτη-ανακριτή:
«Βρίσκομαι προφυλακισμένος σε ένα υπόγειο με βάση τις εντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες κρίσεις και ερμηνείες του μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού Παπαθανασάκη.
Από την πρώτη στιγμή αρνούμαι τις κατηγορίες στο σύνολό τους. Σχεδόν 7 μήνες μετά και ενώ δεν υπάρχουν και δεν έχουν προκύψει (και πώς να γίνει αυτό άλλωστε αφού δεν έχω καμία σχέση με όσα μου αποδίδονται;) στοιχεία –μα ούτε καν ενδείξεις ενοχής- εναντίον μου, με καλείτε για να μου απαγγείλετε συμπληρωματικές κατηγορίες.
Αρνούμαι εκ νέου τις κατηγορίες. Αν και θεωρώ ότι πλέον δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, καθώς όπως αποδείχτηκε περίτρανα στη διαδικασία του εξάμηνου συμβουλίου, απευθύνομαι σε "ώτα μη ακουόντων" και μάλιστα προκατειλημμένων. Έχω πλέον πειστεί ότι στην περίπτωσή μου υπάρχει βιασμός του όποιου "νομικού πολιτισμού", του όποιου "τεκμηρίου αθωότητας", καθώς είμαι εξαρχής στο μυαλό σας «ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Ας είναι:
Η δίωξή μου είναι βαθύτατα πολιτική – φρονηματική και έχει σα στόχο τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, στον οποίο ανήκω, καθώς και όσα κοινωνικά κομμάτια αντιστέκονται. Η δίωξή μου βασίζεται ακριβώς στην ένταξή μου σʼ αυτόν τον πολιτικό χώρο, στη φιλία μου με το Λάμπρο Φούντα, στην άρνησή μου να δώσω δείγμα DNA, στην άρνησή μου να καταδικάσω εγχειρήματα και μορφές πάλης συνδεδεμένες ιστορικά με τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες.
Η δίωξή μου εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρείας επίθεσης του κράτους στην κονωνία. Αυτού του «ψευδοδημοκρατικού» κράτους που χαρακτηρίζει παράνομη και καταχρηστική κάθε απεργία, που αντιμετωπίζει με τη βία των ΜΑΤ κάθε κινητοποίηση εργαζομένων, που περνάει νύχτα στα θερινά τμήματα της βουλής ειδικές φωτογραφικές διατάξεις που χαρακτηρίζουν "τρομοκρατική" τη συνδικαλιστική δράση, ακόμα και τη συμμετοχή σε μία διαδήλωση…».
Είναι προφανές πως δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την πολιτική αντίληψη του διωκόμενου. Το να διεκδικούμε δίκαιη μεταχείρηση και τήρηση των κανόνων λειτουργείας της διαιοσύνης είναι όρος ύπαρξης. Πάντα οι δοκιμές αρχίζουν με τους πιο ευάλωτους. Αλλά ποτέ δεν μένουν δοκιμές!
ΟΧΙ ξανά σε μηδενικές αυξήσεις
Αναδημοσιεύουμε από το blog e-φανοκόρος εργαζομένων στην ΕΠΑ Αττικής
γιατί πρέπει να επιμείνουμε στα αιτήματα της τελευταίας γενικής συνέλευσης
1. Γιατί τον Οκτώβριο του 2010 ο πληθωρισμός τρέχει με 5,6% και τα είδη πρώτης ανάγκης έχουν ανατιμηθεί ως 15%, άρα με μηδενική αύξηση στην ουσία θα έχουμε μείωση μισθού.
2. Γιατί και πέρσι δεν πήραμε αύξηση. Στην ουσία πήραμε 1% για 6 μήνες ενώ η προηγούμενη αύξηση είχε δοθεί 17 μήνες πριν. Αν και φέτος δεχτούμε μηδενικές αυξήσεις, επί της ουσίας αποδεχόμαστε ότι δεν θα πάρουμε ποτέ ξανά αύξηση στην Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
3. Γιατί τα αιτήματα της τελευταίας γενικής συνέλευσης είναι και εφικτά και δίκαια, καθώς κοστολογήθηκαν από τη Διοίκηση σε 700.000 € (περίπου 350.000 € κοστολογήθηκε το αίτημα για επίδομα χρήσης Η/Υ στο 15% της βασικής μισθοδοσίας), ενώ με βάση τις περικοπές σε λειτουργικά έξοδα η Διοίκηση υπολογίζει να έχει εξοικονομήσει το 2010, 4, 5 εκατ. €
4. Γιατί πριν την απόφαση για "πάγωμα" των μισθών, δεν είδαμε καμιά προσπάθεια περικοπών στα υψηλά μισθολογικά κλιμάκια της εταιρείας, πρακτική η οποία ακολουθήθηκε από εκατοντάδες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και παγκοσμίως, τις οποίες όντως «είχε χτυπήσει η κρίση».
5. Γιατί η "κρίση" δεν έχει το ίδιο βάρος παντού. Μπορεί π.χ. να υποχωρεί ο κλάδος των κατασκευών, αλλά δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο με την ενέργεια. Αλλιώς πώς η ΕΠΑ Αττικής είναι τόσο περιζήτητη για διεθνείς και εγχώριους ενεργειακούς ομίλους;
6. Γιατί η Διοίκηση δηλώνει στα ΜΜΕ ότι παρά την κρίση ο στόχος για επιστροφή στην κερδοφορία το 2011 παραμένει, το οποίο προφανώς σημαίνει ότι και εμείς οι εργαζόμενοι προσφέρουμε από πλευράς μας το μέγιστο.
7. Γιατί η αναμενόμενη αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης όπως και το άνοιγμα της αγοράς αεριοκίνησης με φ.α. ενδέχεται να δημιουργήσει κέρδη από τα οποία θα έχουμε εξαιρέσει τους εαυτούς μας υπογράφοντας μηδενικές αυξήσεις.
8. Γιατί σε τελική ανάλυση τα όποια προβλήματα της εταιρίας οφείλονται κατά βάση σε λανθασμένες επιλογές της εκάστοτε διοίκησης και είναι η σειρά της να "βάλει πλάτη". Υποχρέωση που επ' ουδενί δεν εξοφλείται επειδή "θα προσπαθήσουμε να μην απολύσουμε".
9. Γιατί η υπογραφή νέας ΣΣΕ με μηδενικές αυξήσεις με την παρούσα διοίκηση δεν διασφαλίζει τίποτα. Δεν διασφαλίζει θέσεις εργασίας, δεν διασφαλίζει, έστω, αυξήσεις το 2011. Δεν διασφαλίζει συμβολικές έστω αυξήσεις για τους χαμηλόμισθους. Αν πέρσι κάναμε το λάθος να υπογράψουμε ΣΣΕ με μια διοίκηση που μετά από λίγο αποχώρησε, δικαιούμαστε και φέτος να κάνουμε το ίδιο λάθος;
10. Γιατί η άρνηση της διοίκησης σε κάθε προσπάθεια συμβιβασμού (όπως για αύξηση έστω 1%) και σε κάθε προσπάθεια διαπραγμάτευσης (όπως εν πολλοίς έγινε και με τον εσωτερικό κανονισμό), δεν αποτελεί αδιέξοδο. Απεναντίας μας δίνει τη δυνατότητα προφυγής στη νόμιμη οδό της Διαιτησίας.
Ένα είναι σίγουρο ότι και αν αποφασίσουμε στη σημερινή γ.σ.. Με τη λογική της ανάθεσης στα μέλη του Δ.Σ. με την οποία λειτουργούσαμε ως σήμερα, αυξήσεις δεν πρόκειται να ξαναπάρουμε. Στη συνεχή συρρίκνωση του εισοδήματος και της εργασιακής προοπτικής μας είμαστε αναγκασμένοι να αποφασίσουμε έναν άλλο δρόμο, πιο συλλογικό και πιο αποφασιστικό.
Οι εργαζόμενοι δεν είναι μια ακόμα "εκκρεμότητα" που πρέπει να "κλίσει" εν΄όψει της επερχόμενης αλλαγής της μετοχικής σύνθεσης της εταιρείας.
Ας μάθουν ότι είμαστε και εμείς εδώ!
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Ανακοίνωση Εργαζομένων στον Ο.Σ.Ε.
Αναδημοσιεύουμε κοινή ανακοίνωση των :
- ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕ ΟΣΕ
- ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΣΕ
- ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΟΣΕ
- ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΣΕ
- ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΟΣΕ
Σε σχέση με τις πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις και την κατάθεση Σχεδίου νόμου, για την, κατ’ εφημισμόν ″αναδιάρθρωση, εξυγίανση και ανάπτυξη του Ομίλου ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ″, νοιώθουμε την υποχρέωση να τοποθετηθούμε, με αίσθημα ευθύνης, τόσο απέναντι σε κάθε συνάδελφο σιδηροδρομικό όσο και απέναντι στην Ελληνική Κοινωνία.
Νοιώθουμε πλήρως δικαιωμένοι για την παρουσίαση στην Ελληνική Κοινωνία της τεκμηρίωσης ότι, το δήθεν χρέος των 10,5 δις € του ΟΣΕ είναι εντελώς πλασματικό και ανήκει κατά συντριπτικά μεγάλο ποσοστό στο Ελληνικό Δημόσιο, (το οποίο εφαρμόζοντας τη ″δημιουργική λογιστική″ το έκρυβε στον ΟΣΕ), αποδομώντας έτσι την έντεχνη και επίμονη προπαγάνδα σε βάρος του Ομίλου, όλων εκείνων που ορέγονται να οικειοποιηθούν επιλεκτικές δραστηριότητές του.
Δικαιωθήκαμε όταν, ενώπιον των ελέγχων της – απεχθούς – Τρόικας, αναγκάσθηκαν να παραδεχθούν την πραγματικότητα και οι πλέον αρμόδιοι Κρατικοί και Κυβερνητικοί παράγοντες.
Δικαιώθηκε επίσης η προσπάθεια μας να αποτινάξουμε το ″στίγμα″ ότι οι Σιδηροδρομικοί είναι υψηλά αμειβόμενοι σε ″χαλεπούς καιρούς″, όταν τεκμηριώσαμε και δημοσιοποιήσαμε τα επίσημα στοιχεία που θεμελιώνουν ότι ο μέσος μηνιαίος καθαρός τακτικός μισθός των Σιδηρο-δρομικών, με μέση ηλικία τα 49,6 έτη, είναι 1.435 €.
Νοιώθουμε πλήρως δικαιωμένοι για την παρουσίαση στην Ελληνική Κοινωνία της τεκμηρίωσης ότι, το δήθεν χρέος των 10,5 δις € του ΟΣΕ είναι εντελώς πλασματικό και ανήκει κατά συντριπτικά μεγάλο ποσοστό στο Ελληνικό Δημόσιο, (το οποίο εφαρμόζοντας τη ″δημιουργική λογιστική″ το έκρυβε στον ΟΣΕ), αποδομώντας έτσι την έντεχνη και επίμονη προπαγάνδα σε βάρος του Ομίλου, όλων εκείνων που ορέγονται να οικειοποιηθούν επιλεκτικές δραστηριότητές του.
Δικαιωθήκαμε όταν, ενώπιον των ελέγχων της – απεχθούς – Τρόικας, αναγκάσθηκαν να παραδεχθούν την πραγματικότητα και οι πλέον αρμόδιοι Κρατικοί και Κυβερνητικοί παράγοντες.
Δικαιώθηκε επίσης η προσπάθεια μας να αποτινάξουμε το ″στίγμα″ ότι οι Σιδηροδρομικοί είναι υψηλά αμειβόμενοι σε ″χαλεπούς καιρούς″, όταν τεκμηριώσαμε και δημοσιοποιήσαμε τα επίσημα στοιχεία που θεμελιώνουν ότι ο μέσος μηνιαίος καθαρός τακτικός μισθός των Σιδηρο-δρομικών, με μέση ηλικία τα 49,6 έτη, είναι 1.435 €.
Μαραθώνιος
αναδημοσιεύουμε από tvxs.gr
Η κυβέρνηση ξέχασε να κατοχυρώσει την διεύθυνση www.athensclassicmarathon.com για τον μαραθώνιο της 31.10.2010. Την κατοχύρωσε για λόγαριασμό της ένας άγνωστος που ανέρτησε την έκκληση του Πιτσιρίκου προς τους ξένους να μην επισκέπτονται την Ελλάδα όσο υπάρχει το Μνημόνιο!
Περισσότερα εδώ:
http://www.athensclassicmarathon.com/
και εδώ
http://pitsirikos.net/2010/10/%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%BA...
Περισσότερα εδώ:
http://www.athensclassicmarathon.com/
και εδώ
http://pitsirikos.net/2010/10/%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%BA...
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
Για την κρίση του χρέους
«Η κρίση του χρέους στην Ευρώπη είναι πολύ πιο βίαιη από ό,τι εκείνη που
πλήττει σήμερα τις αναδυόμενες χώρες του Νότου»
του Ram Etwareea
(Αναθεωρημένη εκδοχή, με ευθύνη του Ερίκ Τουσέν, άρθρου που δημοσιεύτηκε
στην καθημερινή εφημερίδα της Ελβετίας Le Temps, την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010)
Ο Ερίκ Τουσέν, ειδικός του χρέους του Τρίτου κόσμου, εκτιμά ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να κηρύξει στάση πληρωμών και να πραγματοποιήσει έναν έλεγχο (audit) του χρέους της για να εξακριβώσει την ευθύνη των πιστωτών προκειμένου να μειώσει ριζικά τον όγκο του χρέους της.
Η καταχρέωση της Ευρώπης είναι σοβαρότερη από εκείνη των χωρών της Νότιας Αμερικής. Για τις περισσότερες από αυτές, το ποσοστό του εξωτερικού χρέους σε σχέση με το ακαθάριστο εσωτερικό προϊόν φτάνει το 40% το 2010. Στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στη Πορτογαλία ή στην Ιρλανδία, ξεπερνάει, και κατά πολύ, το 100%. Παρόλο που οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικεντρώνονται στο δημόσιο χρέος, είναι το ιδιωτικό χρέος που είναι το πιο υψηλό. Στην Ισπανία, το δημόσιο χρέος δεν αντιπροσωπεύει παρά το 17% του συνολικού χρέους. Εξάλλου, η αύξηση του δημόσιου χρέους στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα τριών παραγόντων: της φορολογικής αντιμεταρρύθμισης που άρχισε στη δεκαετία του 1990 και που περιόρισε τα έσοδα του Κράτους κάνοντας δώρα στους πλουσίους και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Του κόστους της διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών από τις κυβερνήσεις από το 2007 και τέλος της μείωσης των φορολογικών εσόδων εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης του 2009. Ενώ οι κοινωνικές δαπάνες των ευρωπαϊκών Κρατών δεν αποτελούν στο παραμικρό την αιτία της αύξησης του δημόσιου χρέους, είναι ακριβώς αυτές που βρίσκονται στο στόχαστρο των σχεδίων λιτότητας. Εξάλλου, το τεράστιο χρέος των ιδιωτικών επιχειρήσεων κινδυνεύει, αν δεν λάβουμε τα μέτρα μας, να μετατραπεί αύριο σε δημόσιο χρέος.
Αυτή είναι εκτίμηση που κάνει ο Ερίκ Τουσέν, οικονομολόγος και ιστορικός ειδικευμένος στα δημοσιονομικά των χωρών του Νότου από τη δεκαετία του 1980. Σύμφωνα με αυτό το Βέλγο εμπειρογνώμονα που δραστηριοποιείται στην Επιτροπή για την ακύρωση του χρέους του Τρίτου κόσμου, η Ελλάδα θα έπρεπε να κηρύξει στάση πληρωμών, να πραγματοποιήσει ένα audit του χρέους της προκειμένου να εξακριβώσει την ευθύνη των πιστωτών και να επαναδιαπραγματευτεί την αποπληρωμή επιβάλλοντας μια ριζική μείωση του χρέους της. Περαστικός από τη Γενεύη για να συζητήσει το τελευταίο βιβλίο του*, τόνισε ότι αυτή η λύση θα γλύτωνε τη χώρα από τη λιτότητα που επέβαλαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), και η οποία τιμωρεί έναν ολάκερο πληθυσμό. Καμιά δεκαριά χώρες της Ευρώπης είναι σήμερα με τον ορό του ΔΝΤ στο χέρι.
Ο δωδεκάλογος του εν σταθεροποιήσει μισθωτού
Αναδημοσίευση από το "Δρόμο" της 30/10, του Ν. Κουνενή :
1. Ο μισθωτός μοιράζεται επί ίσοις όροις με τον εργοδότη του (κυβέρνηση ή ιδιώτη) τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα στον χώρο εργασίας του. Στον εργοδότη εκχωρούνται τα δικαιώματα και στον μισθωτό οι υποχρεώσεις.
2. Ο μισθωτός μοχθεί για τα συμφέροντα του εργοδότη του. Ο εργοδότης επίσης.
3. Εκ φύσεως αλτρουϊστής, ο μισθωτός αδιαφορεί για το ύψος των αποδοχών, τις συνθήκες –και πιθανότητες απώλειας- της εργασίας του και τη δυνατότητα αξιοπρεπούς ασφάλισης και συνταξιοδότησής του. Ο εργοδότης επίσης.
4. Ο εργοδότης γνωρίζει, ο μισθωτός μαθητεύει. Ως δια βίου μαθητευόμενος, ο τελευταίος αμοίβεται με ποσά υποπολλαπλάσια της αξίας της εργασίας του, προς όφελος του ιδιωτικώς επιχειρείν και της δια βίου οικονομικής εξυγίανσης του δημόσιου τομέα.
5. Ο μισθωτός διαθέτει δυο ιδιότητες: συνεργάτης στην δημόσια έκφραση της επιχείρησης (ή του κράτους) και υποζύγιο στις εσωτερικές τους δραστηριότητες. Πρόκειται για τη γνωστή διαλεκτική ενότητα των αντιθέτων.
6. Ο εργοδότης έχει πάντα δίκιο και ο μισθωτός επίσης, υπό την προϋπόθεση ότι ο δεύτερος εκφράζει- φραστικώς και δια της ψήφου του- την ίδια γνώμη με τον πρώτο. Πρόκειται για τη γνωστή διαλεκτική ταυτότητα των αντιθέτων.
7. Ο μισθωτός δεν διαμαρτύρεται, δεν δυστροπεί και δεν κακολογεί, ιδιωτικώς ή δημοσίως, τον εργοδότη του. Δικαιούται ωστόσο να κακολογεί τους συναδέλφους του και να αναφέρει αρμοδίως τα πεπραγμένα τους. Πρόκειται για τη γνωστή ρουφιανιά.
8. Ο μισθωτός γυμνάζεται καθημερινώς βελτιώνοντας τη φυσική του κατάσταση και ιδίως την ευελιξία της μέσης του. Χωρίς επαναλαμβανόμενες επικύψεις, κωλύεσαι να υποκύψεις.
9. Ο ιδιώτης ή κρατικός εργοδότης στενάζει κάτω από το βάρος των αναγκών της επιχείρησής του ή της εθνικής οικονομίας. Ο μισθωτός ευημερεί κάτω από την ελαφρότητα των δικών του αποδοχών.
10. Ο εργοδότης ασκεί κοινωνικό έργο, ο μισθωτός ασκεί εργοδοτούμενο έργο. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο αποδίδουν κέρδος στον εργοδότη και χαρτζιλίκι στον μισθωτό. Πρόκειται για τη γνωστή δίκαιη κατανομή του εισοδήματος.
11. Ο εργοδότης διευθύνει, ο μισθωτός εκτελεί, ο εργοδότης σταθεροποιείται, ο μισθωτός εκτελείται. Πρόκειται για τον γνωστό δίκαιο καταμερισμό της εργασίας.
12. Ο μισθωτός τιμά τον εργοδότη, ο εργοδότης ταπεινώνει τον μισθωτό. Πρόκειται για τη γνωστή και διαχρονικώς δίκαιη ιεραρχική τιμολόγηση της αξίας της ανθρώπινης ζωή
Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010
Δύο ψηφίσματα από την αντιπροσωπεία του ΤΕΕ
Από τη σελίδα της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ δύο ψηφίσματα που εγκρίθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ
Το πρώτο αφορά στην καταγγελία της ανάθεσης, με πέντε Υπουργικές Αποφάσεις, στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ της μελέτης & κατασκευής έργων υποδομών αρμοδιότητας των Περιφερειών, όπως η "Αποκατάσταση μονοπατιών κοινότητας Δονούσας" κα.
Το δεύτερο εκφράζει την αγανάκτηση της αντιπροσωπείας για τις απαράδεκτες δηλώσεις του ΓΓ Συγχρηματοδοτούμενων έργων του ΥΠΟΜΕΔΙ κ. Λαμπρόπουλου στις οποίες έχουμε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση :
υγ1. το αίτημα για παραίτηση του ΓΓ παραλείφθηκε για να μη θίξουμε και πολύ την πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΜΕΔΙ
υγ2. το ψήφισμα για τους εργαζόμενους στο ΤΕΕ που παρουσιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση δε συζητήθηκε
Παιχνίδια κερδοσκόπων στα γκέτο της Αθήνας
Διαβάστε στη σημερινή "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" άρθρο της Γεωργίας Λυνάρδου για μια πολύ σημαντική διαδικασία που λαμβάνει χώρα εδώ και χρόνια στο κέντρο της Αθήνας και που σε μεγάλο βαθμό βοηθάει στην κατανόηση των φαινομένων "εγκληματικότητας", "ανομίας" και ρατσισμού που αναπτύσονται εκεί:
Δείτε επίσης στη Wikipedia στο λήμα για τον εξευγενισμό (gentrification) πως λειτούργησαν αντίστοιχες διαδικασίες σε άλλες πόλεις του κόσμου:
Για πληρέστερη εικόνα συνιστούμε επίσης άρθρα της Ελ. Πορτάλιου από το περιοδικό "Διάπλους" :
της Ελένης Τζιρτζιλάκη από το Futura :
και ένα σχετικό δημοσίευμα στο indymedia :