Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

“free” as in “free software”: μικρό αφιέρωμα στο ελεύθερο λογισμικό

“free” as in “free software” [1]:μικρό αφιέρωμα στο ελεύθερο λογισμικό

Σε θέματα σχετικά με την κατανάλωση και χρήση των ηλεκτρονικών προϊόντων/εμπορευμάτων, συχνά μπορεί κανείς να διαπιστώσει φαινόμενα οπαδισμού μεταξύ των χρηστών / καταναλωτών τους. Η μάχη για το ποιο είναι το καλύτερο κινητό απέναντι στον ανταγωνισμό, ποιο είναι το καλύτερο λειτουργικό σύστημα για PC ή το καλύτερο πρόγραμμα για μια συγκεκριμένη χρήση (π.χ. σχεδιαστική) συγκεντρώνει γύρω από τα αντίστοιχα προϊόντα έναν μεγάλο αριθμό πληρωμένων ή μη δημοσιευμάτων σε ηλεκτρονικά portals, σχολίων, links, και λοιπού ηλεκτρονικού θορύβου, που άλλοτε δηλώνουν απλώς την πίστη σε μια εταιρία, άλλοτε συνοδεύονται από εκτενή τεχνικά κείμενα που δικαιολογούν την προτίμηση του/της αρθρογράφου.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, των δημοφιλών αναζητήσεων του τύπου “X vs Y”, είναι πιθανό να βρεθεί κανείς μπροστά στο ερώτημα “Windows vs Linux”. Και κάπως έτσι μπορεί να έρθει σε μια πρώτη επαφή με τους όρους free software ή open source software, που δεν αφορούν μόνο το λειτουργικό σύστημα Linux, αλλά και ένα πλήθος άλλων προγραμμάτων που προορίζονται για χρήση σε υπολογιστές. Με μια δεύτερη (προσαρμοσμένη) αναζήτηση των προηγούμενων όρων ο/η κυβερνοναύτης του παραδείγματος μας μπορεί να διαπιστώσει ότι βρίσκεται μπροστά σε μια θάλασσα πληροφοριών και απόψεων που πλέον ξεφεύγουν από τεχνικά ζητήματα και επεκτείνονται σε θέματα φιλοσοφικά, ακόμα και πολιτικά. Μπορεί, για παράδειγμα, να δει ότι οι παραπάνω κατηγορίες λογισμικού αμφισβητούν τα μονοπώλια στην αγορά του λογισμικού και, λιγότερο ή περισσότερο, περιορίζουν ή καταργούν την επιβολή πνευματικών δικαιωμάτων στον “πηγαίο κώδικα” του εκάστοτε προγράμματος, χρησιμοποιώντας μια ανεστραμμένη εκδοχή του copyright (copyleft).
Προχωρώντας ακόμα περισσότερο, και ξεφεύγοντας ίσως πια εντελώς από τον οπαδισμό της κατανάλωσης που περιγράφουμε στην αρχή, θα ανακαλύψει ένα ευρύ φάσμα ακαδημαϊκών ερευνών και θεωρητικών αναλύσεων σχετικά με την ομότιμη παραγωγή (peer-to-peer production - p2p) που βασίζεται στα “κοινά”, απόψεις περί cyber-communism, προσδοκίες για την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος από-τα-μέσα, πολιτισμικές αναλύσεις για την κοινότητα των hackers και την ηθική τους, φιλελεύθερες απόψεις για τη σημασία του “ανοιχτού” στο σύγχρονο καπιταλισμό... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πάνω στο θέμα “νέες τεχνολογίες και πολιτική”, τα ζητήματα γύρω από το λογισμικό ανοιχτού κώδικα είναι από τα πιο πολυσυζητημένα. Σε τέτοιο βαθμό, που είναι αδύνατο να επιχειρήσουμε εδώ μια επαρκή χαρτογράφηση των απόψεων που κυκλοφορούν. Ακόμα περισσότερο, αν λάβουμε υπόψη ότι ο χαρακτηρισμός “ανοιχτό” - περισσότερο από ότι το “ελεύθερο”, και θα δούμε παρακάτω γιατί - έχει επεκταθεί και συνοδεύει μια πληθώρα πρωτοβουλιών, κινημάτων και θεσμών, που ξεκινούν από το φιλελεύθερο αίτημα για ανοιχτή πρόσβαση, διαφάνεια και συνεργασία και φτάνουν στα ανοιχτά δεδομένα, την ανοιχτή εκπαίδευση ακόμα και την ανοιχτή διακυβέρνηση. [2]
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θα πρέπει να αναγνωριστεί είναι ότι η ιστορία του ελεύθερου λογισμικού και στη συνέχεια και του λογισμικού ανοιχτού κώδικα αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς για όσους προσπαθούν να κάνουν πολιτική πάνω στην έννοια του “ανοιχτού” - και δεν είναι λίγοι. Καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η έννοια αποκτά ολοένα και πιο περίοπτη θέση στη ρητορική της τεχνολογικής αναδιάρθρωσης, αρχικά θα προσεγγίσουμε την ιστορία του free software. Είναι δύσκολο ψάχνοντας για την ιστορία αυτή να αποφύγει κανείς τη “μυθολογία” που την περιβάλλει, κυρίως λόγω της ύπαρξης και του ρόλου προσωπικοτήτων του χώρου μέσα στον οποίο εκτυλίχθηκε.
Το επόμενο κείμενο αποτελείται από επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Cristopher Kelty με τίτλο “Two Bits: The Cultural Significance of Free Software” [3] , το οποίο σε αρκετά σημεία του καταφέρνει, κατά τη γνώμη μας, να ξεγλιστρήσει από αυτή την μυθολογία των προσωπικοτήτων και μπαίνει περισσότερο στο ζουμί της υπόθεσης. Στα αποσπάσματα αυτά - άθελα του ή όχι - ο συγγραφέας σκιαγραφεί, μέσα από συγκεκριμένα στιγμιότυπα της ιστορίας του free software, ένα σύνολο κοινωνικών, οικονομικών, νομικών, τεχνικών - εν τέλει πολιτικών - διαδικασιών και διεργασιών, σχετικών με την σφαίρα παραγωγής των ηλεκτρονικών εμπορευμάτων, στην κατηγορία του λογισμικού. Στα επόμενα κείμενα, μέσα από δικές μας σημειώσεις, θα επιχειρήσουμε να επαναφέρουμε κάποια ζητήματα, που προκύπτουν γύρω από την παραγωγή του λογισμικού, από το σύννεφο του καταναλωτισμού και της ακαδημαϊκής (αριστερής ή/και φιλελεύθερης) φλυαρίας στην σύγχρονη πραγματικότητα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.
Rorre Margorp
cyborg

Σημειώσεις

1 - Παράφραση του σλόγκαν του ελεύθερου λογισμικού: “free” as in “free speech,” not as in “free beer”.
επιστροφή ]
2 - Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έννοια του “ανοιχτού”, τις καταβολές κα τις παραλλαγές της: Tkacz, Nathaniel. (2012) From open source to open government : a critique of open politics. Ephemera: Theory and Politics in Organization, Vol.12 (No.4). pp. 386-405.
Διαθέσιμο στο:
http://www.ephemerajournal.org/contribution/open-source-open-government-critique-open-politics-0.
επιστροφή ]
3 - Two Bits: The Cultural Significance of Free Software  (Duke University Press, 2008) by Christopher M. Kelty.  Διαθέσιμο στο: http://twobits.net/pub/Kelty-TwoBits.pdf
επιστροφή ]

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

«Κάτω τα χέρια από το Πάρκο Ρουφ»

Μπουλντόζες στο Πάρκο Ρουφ


Οι μπουλντόζες στο Πάρκο Ρουφ, επί το έργον

Τον αγώνα τους για τη διάσωση του «Πάρκου Ρουφ» συνεχίζουν κάτοικοι της περιοχής, που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να ματαιώσουν τα σχέδια τσιμεντοποίησης.
Ο δήμος πάλι επιμένει ότι δεν πρόκειται για πάρκο, αλλά για οικόπεδο και μελλοντικό πάρκινγκ.
Οι κάτοικοι αμφισβητούν τη χρησιμότητα και τη νομιμότητα της κατασκευής υπέργειου πάρκινγκ 97 θέσεων που περιλαμβάνεται στα σχέδια για την ανάπλαση του Σεράφειου Κολυμβητηρίου, που έχει ήδη ξεκινήσει ο Δήμος Αθηναίων.
Εκτός από αθλητικούς χώρους, το συγκρότημα θα περιλαμβάνει και τριώροφο εκθεσιακό κέντρο, εστιατόριο και καφετέρια.
Ζητάνε να μη χαθεί ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου που έχει απομείνει στην επιβαρυμένη περιοχή, αντίθετα να αναβαθμιστεί, να μην κοπούν τα τελευταία δέντρα αλλά να φυτευθούν και άλλα, αρνούμενοι να θεωρήσουν ως «πρασίνισμα» της περιοχής τη φύτευση θάμνων ανάμεσα στις θέσεις πάρκινγκ.
Οι προσφεύγοντες κάτοικοι επικαλούνται τη διαθήκη του Ελληνο-αμερικανού ευεργέτη Αλκιβιάδη Σεράφη, που κληροδότησε, το 1939, τον χώρο που αποτελεί σήμερα το Σεράφειο στον Δήμο Αθηναίων.
Στους όρους της διαθήκης αναφέρεται ρητά ότι παραχωρεί το κληροδότημα για «λουτρά και χώρο πρασίνου» και όχι για άλλες, εμπορικές για παράδειγμα, χρήσεις.
Επιπλέον υποστηρίζουν ότι παραβιάζεται το ρυμοτομικό σχέδιο, καθώς ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως προοριζόμενος αποκλειστικά για ανέγερση αθλητικών εγκαταστάσεων και τέλος ότι υπολογίζονται εσφαλμένα οι θέσεις στάθμευσης, καθώς για εγκαταστάσεις άθλησης απαιτούνται πολύ λιγότερες θέσεις.

ΠΟΜΙΔΑ: Τα δύο νέα χαράτσια στα ακίνητα

Μηχανικοί στις μνημονιακές εποχές: τακτοποιητές αυθαιρεσιών και φοροεισπράκτορες για το κράτος ή άνεργοι και ξενιτεμένοι...



Δύο νέα χαράτσια στην ακίνητη ιδιοκτησία, καταγγέλλει η ΠΟΜΙΔΑ ότι ετοιμάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με το υπό σύνταξη νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των αυθαίρετων κτισμάτων.

Όπως τονίζει πρόκειται για:

1. Αποδοχές κληρονομιάς. 

Συγκεκριμένα, τη στιγμή που κύμα αποποίησης κληρονομιών με ακίνητα περιουσιακά στοιχεία σαρώνει τη χώρα, λόγω του ΕΝΦΙΑ και των λοιπών φόρων, το ΥΠΕΝ ετοιμάζεται να προωθήσει σε υπό κατάρτιση νομοσχέδιο, απίστευτη διάταξη με την οποία για να αποδεχθεί κάποιος συμβολαιογραφικά μια κληρονομιά, θα πρέπει να προσκομίσει στο συμβολαιογράφο πιστοποιητικό μηχανικού ότι ο θανών δεν είχε κατασκευάσει αυθαίρετα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν τέτοια! 

Εάν βεβαίως υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσης, θα πρέπει πρώτα να πληρώσει τα προβλεπόμενα πρόστιμα καθώς και την αμοιβή μηχανικού για τη δήλωσή τους. Αποτέλεσμα της διάταξης αυτής θα είναι στην καλύτερη περίπτωση να οδηγηθούν οι ιδιοκτήτες στην σιωπηρή αποδοχή των κληρονομιαίων ακινήτων (μέσω της παρέλευσης άπρακτης της τετράμηνης προθεσμίας αποποιήσης της κληρονομιάς), χωρίς να συντάσουν συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής κληρονομιάς, κάτι που θα οδήγήσει σε απόλυτη ανασφάλεια δικαίου και συναλλαγών, στη χειρότερη δε περίπτωση να «ρημάξει» κυριολεκτικά η χώρα από δεκάδες χιλιάδες εγκαταλελειμμένα ακίνητα, που ουδείς θα ενδιαφέρεται να τα κληρονομήσει, με άμεση συνέπεια να δημιουργηθεί ένα ακόμη πρόσκομμα στη δημιουργία του Εθνικού Κτηματολογίου, αλλά και μια ακόμη απώλεια σε δημόσια έσοδα από το φόρο κληρονομιάς.

2. Μισθώσεις ακινήτων.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Δημοσιονομική κρίση χρέους και νεοφιλελεύθερες μυθοπλασίες



Στην Ελλάδα έχει εμπεδωθεί ο μύθος της νεοφιλελεύθερης αφήγησης, παρουσιάζοντας την αποκρουστική εικόνα ενός Γολιάθ "υπερτροφικού"-"αδηφάγου" κράτους, με υπερπληθώρα άχρηστων δημοσίων υπαλλήλων. Τα σχετικά πρόσφατα όμως στατιστικά στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2013, κατατάσσουν τη χώρα μας στην 31η θέση μεταξύ των 33 χωρών-μελών του με τον μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, ως ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, ανερχόμενο σε 8,5%, ενώ ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 15,5%.

Πίνακας 1: Αριθμός δημοσίων υπαλλήλων ως ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού
Χώρες ΟΟΣΑ 15,5%

Χώρες ευρωζώνης 17%
Χώρες σκληρού «πυρήνα» – βορρά 
Βέλγιο 17,5%
Ολλανδία 13%
Γερμανία 10,5%
Χώρες περιφέρειας – νότου 
Ιταλία 14%
Ισπανία 13%
Πορτογαλία 12,5%
Ελλάδα 8,5%

Χώρες Ε.Ε. 
Δανία 30%
Σουηδία 26%
Βρετανία 17,5%

ΗΠΑ 14,9%


Πηγή: ΟΟΣΑ (2013)

Το κόστος της δημόσιας διοίκησης της χώρας μας είναι 12,4% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της ευρωζώνης ανέρχεται σε 21,4%.

Πίνακας 2: Κόστος δημόσιας διοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ
Χώρες ευρωζώνης 21,4%
Χώρες σκληρού «πυρήνα» – βορρά 
Ολλανδία 28,5%
Φινλανδία 25,2%
Γαλλία 24,8%
Βέλγιο 24,8%
Γερμανία 20%
Αυστρία 18,7%
Χώρες περιφέρειας – νότου 
Ισπανία 19,7%
Ιταλία 19,2%
Πορτογαλία 18,2%
Ιρλανδία 16,3%
Ελλάδα 12,4%


Πηγή: ΟΟΣΑ (2013)

Καρτέλ στα Δημόσια Έργα

Στις 26/09/2016 η ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού έχει συνεδρίαση με θέμα: 


"Αυτεπάγγελτη έρευνα σε διαγωνισμούς δημοπράτησης δημόσιων έργων υποδομής, ιδίως οδοποιίας, εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης οδικών αξόνων, κατασκευής νέων αυτοκινητοδρόμων, συγκοινωνιακών έργων (μετρό / ΟΣΕ / λιμάνια / αεροδρόμια), όπως ενδεικτικά στα έργα: α) Σταθμοί Σιδηροδρομικής Γραμμής στο Τμήμα Κιάτου-Ροδοδάφνη, β) Τμήμα Ροδοδάφνη – Ψαθόπυργος (Σήραγγα Παναγοπούλας), γ) Σήραγγα Καλλιδρόμου, δ) Τιθορέα – Δομοκός (Υπολειπόμενες εργασίες Υποδομής-Επιδομή- Ηλεκτροκίνηση), ε) Εγνατία Οδός : Δερβένι-Σέρρες-Προμαχώνας, στ) Εγνατία Οδός: Τμήμα Κορομηλιά – Κρυσταλλοπηγή, ζ) Εγνατία Οδός : Κάθετος Άξονας Φλώρινα – Νίκη, η) Αττικό Μετρό/Μετρό Θεσσαλονίκης, θ) Νέος Λιμένας Πατρών-3ο Τμήμα-Α´ φάση, ι) Εγνατία Οδός: Εργασίες Ολοκλήρωσης Τμήματος Παναγία-Γρεβενά, ια) Εγνατία Οδός: Εργασίες Ολοκλήρωσης από Κόμβο Σελλών-Σήραγγα Μετσόβου, ιβ) Εγνατία Οδός: Εργασίες Ολοκλήρωσης από Σήραγγα Μετσόβου – Ανισόπεδος Κόμβος Παναγιάς, για πιθανή παράβαση των διατάξεων του άρθρου 1 του Ν. 3959/2011 (ή / και του άρθρου 1 του Ν. 703/1977), περί «Προστασίας του Ελεύθερου Ανταγωνισμού», όπως ισχύει, και του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) "

Στις 17/05/16 στο δελτίο τύπου σχετικά με την εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού αναφέρονται τα εξής:

Εκτός ελέγχου οι οφειλές προς τα Ταμεία





Νέο σύστημα δόσεων και εξυπηρέτησης ληξιπρόθεσμων οφειλών προτίθεται να διαπραγματευτεί κατά τον νέο γύρο των συζητήσεων του Σεπτεμβρίου η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας με τους εκπροσώπους των θεσμών, καθώς διαπιστώνει καθημερινά ότι τα χρέη προς τα Ταμεία αυξάνονται ανεξέλεγκτα, αγγίζοντας πλέον τα 25 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μια ακόμη δύσκολη πτυχή της επικείμενης διαπραγμάτευσης του φθινοπώρου, που έρχεται να προστεθεί στα ανοικτά ζητήματα των εργασιακών αλλά και τα... υπόλοιπα του ασφαλιστικού. Οι εκπρόσωποι των θεσμών έχουν άλλωστε ξεκαθαρίσει στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι μετά και τη θεσμοθέτηση της ρύθμισης των 100 δόσεων, στόχος είναι η αυστηροποίηση των διαδικασιών. Είναι ενδεικτικό ότι από την 1η Ιανουαρίου 2017 και μετά, θα θεωρείται ληξιπρόθεσμη η μη καταβολή των τρεχουσών εισφορών και φόρων, μετά την πάροδο μιας και μόνο μέρας από την προβλεπόμενη ημερομηνία.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση, και δη η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, θέτει ως στόχο την άντληση εσόδων σε ένα σύστημα που παρά τις περικοπές συντάξεων και την αύξηση εισφορών παραμένει ελλειμματικό, αλλά και την επανένταξη στο σύστημα ασφαλισμένων και εργοδοτών που αντιμετωπίζουν πραγματική αδυναμία και δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στην υφιστάμενη ρύθμιση.

Οπως έχει αποκαλύψει η «Κ», η αδυναμία ή και η αποφυγή πληρωμής εισφορών στα υπό κατάρρευση ασφαλιστικά ταμεία λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις, με αποτέλεσμα τα ληξιπρόθεσμα χρέη που έχουν ενταχθεί στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ), το β΄ τρίμηνο του έτους να ανέρχονται πλέον σε 16,6 δισ. ευρώ. Οφειλέτες που εντάχθηκαν σε κάποια από τις ρυθμίσεις χρεών που «τρέχουν», αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στην πληρωμή των δόσεων, με αποτέλεσμα από τις συνολικά 147.308 ρυθμίσεις, να παραμένουν ενεργές μόλις οι 50.249. Οι 88.217 έχουν ήδη «χαθεί», ενώ υπάρχουν και 8.842 που έχουν ολοκληρωθεί. Ειδικά για τη ρύθμιση των 100 δόσεων, το διάστημα Απριλίου - Ιουνίου 2016, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΑΟ, 36.053 οφειλέτες από τους 75.451 –σχεδόν το 50%– βρέθηκε εκτός.

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Φως στην έρευνα για τις κατασκευαστικές

πέφτουμε από τα σύννεφα...  "Η «Ν» αποκαλύπτει τα έργα για τα οποία διερευνάται το ενδεχόμενο καρτέλ

Από την έντυπη έκδοση Της Τέτης Ηγουμενίδη

Σε δεκάδες μικρά και μεγάλα έργα και για μακρά χρονική περίοδο, που ξεκινά από το 1981 και φθάνει έως τις μέρες μας, αναφέρεται η εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού με την οποία κατηγορούνται 45 τεχνικές εταιρείες (σχεδόν το σύνολο του ελληνικού κατασκευαστικού κλάδου, συν ορισμένες ξένες εταιρείες) για τη δημιουργία καρτέλ. 

Πρόκειται για μια υπόθεση εξαιρετικά σοβαρή και κρίσιμη και όχι μόνον για το μέλλον του κατασκευαστικού κλάδου της χώρας. Η κυβέρνηση ήδη έχει έρθει αντιμέτωπη με το χειρότερο δυνατό σενάριο, αυτό της επιστροφής πολλών δισ. ευρώ στα κοινοτικά διαρθρωτικά ταμεία, έπειτα από την απόφαση της Κομισιόν να «παγώσει» προσωρινά κοινοτικά κονδύλια προς την Ελλάδα, ύψους 13,5 εκατ. ευρώ, λόγω της υπόθεσης που διερευνάται. Όπως εκτιμάται από νομικούς που ασχολούνται με την υπόθεση, αν το τελικό πόρισμα κάνει λόγο για ζημιά του Δημοσίου η χώρα θα κληθεί να επιστρέψει στην Ε.Ε. τα κονδύλια από τα έργα που εμπλέκονται ένα ποσό που θα είναι ασύλληπτα μεγάλο. 

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αναμένει τις απαντήσεις των κατασκευαστικών εταιρειών στις κατηγορίες που τους προσάπτει μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου (πιθανή θεωρείται νέα μετάθεση της ημερομηνίας), ώστε να καταλήξει στο τελικό της πόρισμα. 

Γεγονός είναι ότι ανάλογες υποθέσεις έχουν εξεταστεί σε Δανία και Ολλανδία και οι οποίες έκλεισαν με τις τεχνικές εταιρείες να καταβάλουν σημαντικά, αλλά όχι εξοντωτικά πρόστιμα και χωρίς να εκτίθενται οι ίδιες οι χώρες, αφού μέρος της ευθύνης καταλογίστηκε στο ατελές θεσμικό πλαίσιο. 

Οι ίδιες οι τεχνικές εταιρείες αρνούνται τις κατηγορίες λέγοντας ότι έπρεπε να συνομιλούν μεταξύ τους γιατί ήταν υποχρεωμένες να δημιουργήσουν κοινοπραξίες και παράλληλα ζητούν να τους αποδοθούν τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλείται η Επιτροπή, μεταξύ άλλων το περιβόητο ημερολόγιο του βασικού μετόχου της Τεχνικής Ολυμπιακής ΟΛΥΜΠ Κ. Στέγγου (η εταιρεία του έχει υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στο πρόγραμμα επιείκειας και η πρόταση της Επιτροπής είναι να μην του επιβληθεί πρόστιμο) προκειμένου να οργανώσουν την υπεράσπισή τους. 

Κατηγορίες έργων στο μικροσκόπιο 
Σιδηροδρομικά - Προαστιακού 
Οδικά - λιμενικά 
Έργα μετρό 
ΣΔΙΤ 
Έργα παραχώρησης 

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Η φιλοξενία Ολυμπιακών Αγώνων ως μια «τρομερά κακή ιδέα»

Όταν το 2009 ανακοινώθηκε η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016 στο Ρίο οι Βραζιλιάνοι ξεχύθηκαν στις παραλίες και έστησαν ένα απίθανο γλέντι. Ανάλογα συναισθήματα είχαν πλημμυρίσει και τους Έλληνες όταν ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ είχε ανακοινώσει ότι «η πόλη που θα έχει την τιμή και την ευθύνη να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 είναι η... Αθήνα». Ας αφήσουμε όμως για λίγο την «τιμή» και ας συζητήσουμε για την «ευθύνη».

του Κώστα Εφήμερου από εδώ

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αποδεδειγμένα μια από τις πλέον αποτυχημένες επενδύσεις. Μια έρευνα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης που μελέτησε τα έξοδα προετοιμασίας των αθλητικών εγκαταστάσεων από το 1968 μέχρι το 2014 ανακάλυψε ότι σε όλες ανεξαιρέτως τις ολυμπιάδες υπήρξε υπέρβαση προϋπολογισμού. Ο μέσος όρος μάλιστα αυτής της υπέρβασης ξεπερνάει το 167%.

Το κόστος των ολυμπιακών αγώνων δεν περιορίζεται, φυσικά, σε αυτό των αθλητικών εγκαταστάσεων αλλά επεκτείνεται στα έργα υποδομής, διαχείρισης και ασφάλειας και εκεί τα πράγματα φαίνεται να είναι χειρότερα όσον αφορά την οικονομοτεχνική πρόβλεψη. Γράφουμε «φαίνεται» γιατί ακόμα και από τους κοινοβουλευτικούς ελέγχους που έχουν γίνει σε σειρά κρατών (Ιαπωνία, Καναδάς, Ελλάδα, Αγγλία) ουδέποτε καταγράφηκε (ή τουλάχιστον δημοσιεύτηκε) ένας ολοκληρωμένος απολογισμός του πραγματικού κόστους των αγώνων.

Ο Αντόνιο Αμπέτε εργάζεται για την εταιρία Filmmaster Events η οποία ανέλαβε την οργάνωση της τελετής έναρξης των αγώνων του Ρίο. Όταν ο δημοσιογράφος του BBC Alex Ritson τον ρωτάει πόσο κόστισε η τελετή ο Αμπέτε απαντάει «Δεν μπορώ να σας πω νούμερα, αφενός δεν μας επιτρέπεται αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να ξέρουμε και εμείς το πραγματικό κόστος». Σε αυτή την απάντηση συμπυκνώνεται η προβληματική οικονομική διαχείριση των ολυμπιακών αγώνων: αδιαφάνεια και αδυναμία πραγματικού οικονομοτεχνικού ελέγχου. Αλλά ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε πόσο κόστισαν πραγματικά οι αγώνες στις χώρες που τους φιλοξένησαν, γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος κλήθηκε σε όλες τις περιπτώσεις να «πληρώσει το μάρμαρο»: οι φορολογούμενοι.


Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης

Οι πρώτοι δικηγόροι με σφραγίδα κολεγίου

Πηγή. Έφτασαν δικηγόροι από κολέγια, καταφθάνουν και οι αντίστοιχοι μηχανικοί?

Αποφοίτους ιδιωτικού κολεγίου που συνεργάζεται με πανεπιστήμιο του εξωτερικού ενέγραψε στα μητρώα των ασκουμένων του ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας


Φοιτητές στο γαλλικό πανεπιστήμιο Paris 13 που συνεργάζεται με το ιδιωτικό ελληνικό κολέγιο IdEF, το οποίο παρείχε τα πτυχία με τα οποία απόφοιτοί του γράφτηκαν στα μητρώα του ΔΣΑ


Εκτός ουσιαστικού περιεχομένου καθίσταται η συζήτηση για το αν θα πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος που δεν επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, καθώς η πραγματικότητα την έχει ξεπεράσει.
Πριν από λίγες ημέρες (17 Ιουνίου) ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας ενέγραψε στα μητρώα ασκούμενων δικηγόρων του, κατόπιν επιτυχίας τους στις ειδικές εξετάσεις επάρκειας, αποφοίτους ελληνικού κολεγίου που συνεργάζεται με πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Οι απόφοιτοι αυτοί είχαν κάνει τις σπουδές τους στην Ελλάδα και είναι πλέον, ιστορικά, οι πρώτοι απόφοιτοι κολεγίου που εγγράφονται στον ΔΣΑ.
Με άλλα λόγια, τουλάχιστον για το επάγγελμα του δικηγόρου - και όπως εξελίσσονται τα πράγματα, σύντομα και για όλα τα επαγγέλματα η άσκηση των οποίων περνάει μέσα από εγγραφή σε επαγγελματικά σωματεία και επιμελητήρια - «οιονεί» ιδιωτικά πανεπιστήμια βρίσκονται ήδη στη χώρα και παράγουν αποφοίτους! Κάτι που συμβαίνει εξάλλου εδώ και χρόνια για πλήθος επαγγελμάτων που δεν απαιτούν εγγραφές σε συλλόγους και σωματεία. Συνεπώς, η συζήτηση για το άρθρο 16 περιορίζεται στα καθαρά ακαδημαϊκά δικαιώματα, εφόσον πλέον τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων που συνεργάζονται με ελληνικά κολέγια έχουν ρυθμιστεί βάσει ευρωπαϊκών οδηγιών.

Ανακοίνωση ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για τη συμφωνία δημιουργίας πόρου 6 ο/οο


Π.Ο.   Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΝΩΣΕΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΔΗΜΟΣΙΩΝ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ  ΑΝΩΤΑΤΩΝ  ΣΧΟΛΩΝ
Μαυρομματαίων 17,  104 34  ΑΘΗΝΑ
τηλ: 210-88.16.583  fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr
                                                                                           Αθήνα, 8/8/2016
Αρ. Πρωτ.: 6989
                                                                                                                            
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι

          μετά από τουλάχιστον μια πενταετία ανακοινώσεων της Ομοσπονδίας, με καταγραφή αρνητικών επιπτώσεων για τον Κλάδο, σαν αποτέλεσμα των ασκούμενων μνημονιακών πολιτικών συνολικά σε βάρος του κόσμου της εργασίας, αυτή η ανακοίνωση στοχεύει να σας ενημερώσει για μια θετική εξέλιξη.
          Στις 27-7-2016, το προεδρείο της Ομοσπονδίας συναντήθηκε με τον Υπουργό ΥΠΜΕΔΙ και τα προεδρεία των πέντε (5) Εργοληπτικών Ενώσεων δηλ. ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΠΕΔΜΕΔΕ, ΠΕΣΕΔΕ, ΠΕΔΜΗΕΔΕ και κατέληξε σε κοινή Συμφωνία, δημιουργίας πόρου υπέρ των Διπλ. Μηχανικών του Δημοσίου.
          Η Συμφωνία αυτή που επισυνάπτεται, κυρώθηκε στον πρόσφατο νόμο για τις Δημόσιες Συμβάσεις που ψηφίστηκε στην Βουλή την Τρίτη 2-8-2016.
Λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικές με την εφαρμογή της, θα προσδιοριστούν στο αμέσως επόμενο διάστημα και θα ενημερωθείτε με επόμενη ανακοίνωση.                                                                                                
          Είναι προφανές ότι πέρα από τις επίμονες προσπάθειες του ΔΣ της Ομοσπονδίας και τη συμμετοχή στήριξη των συναδέλφων που επέμειναν στην ανάγκη ύπαρξης της ΕΜΔΥΔΑΣ, οφείλουμε να καταγράψουμε τη θετική συμβολή του Υπουργού ΥΠΜΕΔΙ, καθώς και των συναδέλφων των προεδρείων των Εργοληπτικών Ενώσεων, στη θετική αυτή εξέλιξη.

          Με αφετηρία αυτό το θετικό βήμα, δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες, παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τα πολλαπλά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί από την εξάχρονη μνημονιακή εξάρτηση της χώρας, στην κατεύθυνση της οικονομικής και θεσμικής αναβάθμισης των Διπλ. Μηχανικών του Δημοσίου, καθώς και της αναβάθμισης των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του Δημόσιου Συμφέροντος και των κοινωνικών αναγκών. 

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Ψήφισμα κατα της τοποθέτησης ΔΙΟΔΙΩΝ σε Βαρυμπόμπη και Αγ. Στεφανο




ΨΗΦΙΣΜΑ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Εμείς οι κατοίκοι του Δήμου Διονύσου είμαστε αντίθετοι με την πρωτοφανή πρόσφατη απόφαση σας για τοποθέτηση σταθμών ΔΙΟΔΙΩΝ στους κόμβους της Βαρυμπόμπης και Αγ. Στεφάνου, που θα δημιουργήσουν αρνητικές επιπτώσεις σε εμάς τους ιδίους, αλλά και στους εργαζομένους και τους επισκέπτες της περιοχής μας.

ΕΠΕΙΔΗ

Α. Η τοποθέτηση σταθμών διοδίων στον αστικό ιστό του Δήμου Διονύσου είναι άδικη και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής (Ρ.Σ.Α..2021) και όλων όσων προβλέπονται για την συγκεκριμένη χωρική υποενότητα Βόρειας Αττικής.

Β. Δεν υπάρχουν σύγχρονες και ασφαλείς εναλλακτικές οδοί διοχέτευσης της κυκλοφορίας (ΔΜΕΟ\3092\0898\Φ252\14.05.2008),όπως ορίζει και η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, θα δημιουργηθεί καθημερινή κυκλοφοριακή συμφόρηση, με πολύ δυσμενείς οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις για τους κατοίκους του Δήμου Διονύσου, τους εργαζομένους και τους επισκέπτες της περιοχής μας, από την υπερβολική κατανάλωση καυσίμων και την υπέρμετρη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Γ. Η τοποθέτηση σταθμών διοδίων δεν είναι σύννομη, αφού δεν έχουν εγκριθεί οι περιβαλλοντικές μελέτες, στο παρελθόν από τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων Διονύσου και Κηφισιάς, αλλά και το Περιφερειακό Συμβούλιο και στερείται επίσης πρόσφατης ανάλογης έγκρισης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως απαιτεί ο Νόμος.

Δ. Η εξαγγελία σας για δήθεν απαλλαγή των μονίμων κατοίκων του Δήμου Διονύσου από την πληρωμή του τέλους διοδίων είναι επισφαλής,αφού κανείς δεν διασφαλίζεται από την απαλλαγή αυτή , η οποία θα μπορούσε να ανατραπεί σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή στο μέλλον, με απλή Υπουργική απόφαση.

ΖΗΤΟΥΜΕ

Την άμεση τροποποίηση του Νόμου 3555\2007 (ΦΕΚ Α81\16.04.2007) και την απαλλαγή του Δήμου μας από την τοποθέτηση σταθμών διοδίων στους ανωτέρω κόμβους.

Για τη δημιουργία επαγγελματικών ταμείων αποφασίζουν οι ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ;




Θα το επιτρέψουμε και αυτό? Θυμίζουμε παλαιότερη ανάρτηση μας

Έως το τέλος του μήνα θα πρέπει να αποφασίσουν οι εκπρόσωποι των ανεξάρτητα απασχολούμενων (γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί) για την μετατροπή των ταμείων τους που χορηγούν εφάπαξ και επικουρικές συντάξεις σε επαγγελματικά ή αλληλοβοηθητικά ταμεία. 

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο υπουργός Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργος Κατρούγκαλος είχε συναντήσεις με τους εκπροσώπους των ανεξάρτητα απασχολούμενων, από τους οποίους ζήτησε να τον εξουσιοδοτήσουν, προκειμένου να διαπραγματευτεί με το κουαρτέτο το Σεπτέμβριο για την εξαίρεση των ταμείων τους από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).

Σημειώνεται ότι μηχανικοί και γιατροί δεν καταβάλουν εισφορές και δεν λαμβάνουν επικουρική σύνταξη.

Μάλιστα ο κ. Κατρούγκαλος κατέθεσε κατά τη διάρκεια των συσκέψεων σχέδιο –κειμένου που περιλαμβάνει τη μετατροπή των ταμείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Το σχέδιο περιλαμβάνει και τι μέλλει γενέσθαι με την περιουσία των φορέων που θα εξαιρεθούν από το ΕΤΕΑΕΠ. 

Αναλυτικότερα αναφέρει: «Οι επαγγελματικοί κλάδοι, τα μέλη των οποίων ασφαλίζονταν λόγω ιδιότητας στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.), μπορεί να εξαιρούνται από την ασφάλιση στο ΕΤΕΑΕΠ, εφόσον τούτο ζητηθεί από τα ΝΠΔΔ που τους εκπροσωπούν, προκειμένου να ασφαλίζονται στο εξής ως προς την επικουρική ασφάλιση ή την εφάπαξ παροχή σε επαγγελματικά ή αλληλοβοηθητικά ταμεία που θα οργανωθούν ανά κλάδο. Οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις των εν λόγω κλάδων θα καταβάλλονται στους δικαιούχους τους μετά την ίδρυση των ως άνω επαγγελματικών ή αλληλοβοηθητικών ταμείων από τα τελευταία, σύμφωνα με τους καταστατικούς τους όρους.

Θέματα σχετικά με την μεταφορά περιουσιακών στοιχείων που αντιστοιχούν σε εισφορές για επικουρική σύνταξη ή εφάπαξ από το ΕΤΕΑΕΠ στα συνιστώμενα ταμεία ορίζονται, μετά σχετική οικονομική μελέτη και γνώμη του ΕΤΕΑΕΠ, με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Με απόφαση του ίδιου Υπουργού ρυθμίζεται και κάθε άλλη λεπτομέρεια εφαρμογής της παρούσας ρύθμισης».

Σύμφωνα με το νέο νόμο, οι αυτοαπασχολούμενοι θα κληθούν να καταβάλουν σωρευτικά το 37,95% του εισοδήματος τους για σύνταξη, επικούρηση, υγεία και εφάπαξ. Ωστόσο δίνεται μικρή μεταβατική περίοδος με σημαντικές εκπτώσεις, αφού το σύνολο των εισφορών τους θα απομειώνεται από 5% (εισοδήματα 57.000-58.000 ευρώ) μέχρι 50% (εισοδήματα 7.033-13.000 ευρώ) με ελάχιστη καταβολή τα 586 ευρώ το μήνα. Οι εκπτώσεις ισχύουν και για τους νέους- κάτω της 5ετίας-, αρκεί να έχουν εισόδημα άνω των 4.922 ευρώ. Όμως οι εκπτώσεις θα λογίζονται ως οφειλή, η οποία θα εξοφλείται σταδιακά κατά 1/5 κατ’ έτος, όταν τα καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα του επαγγελματία υπερβαίνει τα 18.000 ευρώ.

Σημειώνεται ότι από την 1.6.2016 και μέχρι τις 31.5.2019, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς όλων των αυτοαπασχολούμενων πριν και μετά το 1993 στο ΕΤΕΑ και στα εντασσόμενα σε αυτό ταμεία, τομείς, κλάδους και λογαριασμούς, υπολογίζεται σε ποσοστό 7% επί του εισοδήματος. Από 1.6.2019 και μέχρι τις 31.5.2022, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς υπολογίζεται σε 6,5%. Μετά το πέρας της εξαετίας το ποσοστό της εισφοράς διαμορφώνεται στο ύψος που ίσχυε κατά τις 31.12.2015. Η μηνιαία εισφορά για τα ταμεία των εφάπαξ υπολογίζεται σε ποσοστό 4% επί του εισοδήματος.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Μεξικό: Τα οργισμένα καλοκαίρια της Οαχάκα



Δέκα χρόνια μετά την συγκλονιστική εξέγερση, το Μεξικό φλέγεται και πάλι


οαχακα5
ToPeriodiko
Τα καλοκαίρια στο Μεξικό είναι καυτά. Συχνά, βάφονται με αίμα. Με το αίμα του ανυπότακτου λαού του. Δέκα χρόνια μετά την μεγαλειώδη Εξέγερση της Οαχάκα, ο κόσμος είναι πάλι στον δρόμο. Οι δάσκαλοι, η δυναμική απεργία των οποίων, τον Μάη του 2006, ήταν η αφορμή για να ανθήσουν καταχωνιασμένες, στο εξεγερσιακό «DNA» των καταπιεσμένων, αγωνιστικές, συλλογικές «μνήμες», έδωσαν πάλι το «σύνθημα» της μάχης με τον ταξικό εχθρό, το κράτος του και τους μηχανισμούς του καταστολής.
Αυτή τη φορά η εκπαιδευτική κοινότητα αντιδρά στις αντιδραστικές μεταρρρυθμίσεις της κυβέρνησης του προέδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο στην εκπαίδευση, οι οποίες, με το πρόσχημα των «προϋποθέσεων» στις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, ανοίγουν την πόρτα για μαζικές απολύσεις. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για «αξιολόγηση των δασκάλων με ένα τυποποιημένο σύστημα που σχεδίασαν ομάδες τεχνοκρατών διεθνών οργανισμών, το οποίο αγνοεί τοπικές ιδιαιτερότητες ή τις ανάγκες των μειονοτήτων και προωθεί κριτήρια ανταγωνισμού που ευνοούν τις πολυεθνικές εταιρείες του τομέα της εκπαίδευσης»*.
«Απορρίπτουμε αυτή την αξιολόγηση που σχεδιάστηκε από διεθνείς οργανισμούς για άλλες κοινωνικές πραγματικότητες. Θέλουν να τελειώσουν με τον ιθαγενή πολιτισμό μας, να ιδιωτικοποιήσουν την παιδεία και να ανατρέψουν ύπουλα τις εργασιακές σχέσεις. Εμείς μιλάμε με τα παιδιά στα ισπανικά και μπορούμε να επικοινωνούμε με τους γονείς που μιλούν μόνο σαποτέκα», επιχειρηματολογεί, έξω από ένα από τα σχολεία που έχτισαν μόνοι τους οι κάτοικοι μέσω κοινοτικής δουλειάς, ο Μαξιμιλιάνο, ένας από τους χιλιάδες δασκάλους των ιθαγενών κοινοτήτων που απειλούνται με απόλυση αν δεν δεχτούν τη νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση.
»Ιθαγενής και δίγλωσσος, ο Μαξιμιλιάνο παραδίδει τα μαθήματα στα ισπανικά και στη γλώσσα των ιθαγενών, διδάσκει στα παιδιά το επίσημο πρόγραμμα αλλά και τις παραδόσεις της φυλής τους, τους μιλά για αλληλεγγύη και άμιλλα αντί για ανταγωνισμό.