Το ιστορικό τεύχους του Charlie Hebdo της 14ης Ιανουαρίου 2015

 

Ολόκληρο το ιστορικό τεύχους του Charlie Hebdo της 14ης Ιανουαρίου 2015 

Η τεχνητή κρίση, οι στοχεύσεις της και η Ελλάδα

Του συναδέλφου ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΥ από εδώ

Η τωρινή κρίση του δυτικού καπιταλισμού μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κρίση της δεκαετίας του 1930.Και στις δυο περιπτώσεις η έναρξη τους καθοριζόταν από τους εγγενείς νόμους και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος, η διάρκεια τους όμως προβληματίζει. Και εννοούμε κρίση ,όχι μόνο τις περιόδους ύφεσης της οικονομίας ,αλλά και στασιμότητας ή ανεπαίσθητης ανάπτυξης. Στη μια περίπτωση κράτησε δέκα χρόνια και ξέσπασε στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, τώρα κρατάει ήδη έξη χρόνια,¨ προβλέπονται ¨ τουλάχιστον άλλα δυο, και υπάρχει διάχυτη ανησυχία, έως αγωνία, για το πώς, πότε και πού θα ξεσπάσει. Ήδη τα πρώτα, προπαρασκευαστικά βήματα, έγιναν στην Ουκρανία.  

Η διάρκεια αυτών των κρίσεων ,που ξεφεύγουν από τις κλασικές καπιταλιστικές κρίσεις που ξεπερνιούνταν σχετικά γρήγορα για να επανέλθουν αργότερα, φέρνει αναπόφευκτα στην προφάνεια τον εσκεμμένο χαρακτήρα τους, τον σχεδιασμό τους από την κεφαλαιοκρατικής τάξη των ισχυρών κρατών, με διαδοχικές προσεγγίσεις, συμβιβασμούς μεταξύ τους ,αποχωρήσεις από το club, και διαδοχικές δοκιμές ως προς τις αντιστάσεις των υποτελών τάξεων και χωρών. Αν αυτά αληθεύουν , πρέπει να δούμε πού αποσκοπεί ο σχεδιασμός τους. Ο οποίος, ας προσθέσουμε, είναι συμβατός με την μονοπωλιακή φάση του καπιταλισμού. Όσο πιο λίγοι, τόσο καλύτερα μπορούν να συνεννοηθούν, παράλληλα πάντα με τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς τους, οι οποίοι μπορεί τελικά να τους χαλάσουν την συνεννόηση.

Όπως πάντα σχεδιάζουν ταξικά. Στην δεκαετία του 1930 απέβλεπαν στην ταξική νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης από τη μια, και επί της εργατικής τάξης από την άλλη, επί όλων των εργαζομένων, καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ,

επί όλων των αποικιοκρατούμενων λαών. Αποδείχτηκε πως η ανασφάλεια της κρίσης, μετά μια αρχική κινητοποίηση των εργαζομένων, τελικά μειώνει τις αντιστάσεις τους. ´Η τους οδηγεί, με τον κατάλληλο χειρισμό αλλά και με τη βία, στις αγκάλες του φασισμού. Ο τελικός σκοπός ήταν να στραφούν οι λαοί κατά της Σοβιετικής Ένωσης, και πρώτιστα ο γερμανικός λαός. Γι αυτό ενισχύθηκε ο Χίτλερ από το διεθνές κεφάλαιο, γι ´αυτό και έφτασαν στην επαίσχυντη συμφωνία του Μονάχου, δείχνοντας του τον δρόμο προς ανατολάς.

Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν ακριβώς όπως τα σχεδίαζαν, γιατί και στα ανατολικά υπήρχαν άνθρωποι που έβλεπαν και έκριναν. Δεδομένου δε ότι ο Χίτλερ ήθελε να εξασφαλιστεί πρώτα από τα δυτικά, κατέληξαν στο γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης. Επιπλέον ο γερμανικός ρεβανσισμός ήταν ασυγκράτητος, ο Χίτλερ πιο παράφρων από ό,τι νόμιζαν. Παράφρων; Όχι ακριβώς για την ώρα. Αφήνοντας τον ουσιαστικά να κατακτήσει ,με ελάχιστη αντίσταση, όλη την δυτική Ευρώπη-η Ισπανία είχε ήδη παραχωρηθεί στον φασισμό-του έδιναν χώρο, ανθρώπινο και παραγωγικό δυναμικό, για να στραφεί προς ανατολάς υπό καλύτερους όρους.

Ο Χίτλερ όμως έπρεπε να ξεκαθαρίσει και τα βόρεια Βαλκάνια γι ´αυτό το σκοπό.

Τα νότια τα ήθελε ο Μουσολίνι. Η ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού και στρατού ήταν εντελώς απροσδόκητη, από όλους. Το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα έφτασε πολύ αργά για την ιταλική επίθεση(και ήττα),και ήταν πολύ μικρό για την γερμανική.

Το ΤΑΙΠΕΔ ιδρύθηκε με νόμο και με νόμο μπορεί να καταργηθεί

Συνέντευξη Τύπου για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ   ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ   ΚΑΙ   ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ   ΔΙΚΤΥΟ   ΦΙΛΟΙ   ΤΗΣ   ΦΥΣΗΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ   ΠΟΛΙΤΩΝ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ  ΤΟΥ  ΤΑΙΠΕΔ

Οι  παραπάνω φορείς καλούμε σε Συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 19/1/2015 και ώρα 12.00 στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Ακαδημίας 60, 3^ος όροφος) με θέμα την επιθυμητή και δυνατή νομικά κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.).

Ομιλητές :  Κασιμάτης Γεώργιος,         

                   συνταγματολόγος, ομ. καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

                 Χριστοφορίδης Γιώργος,    

                 νομικός, σύμβουλος στο Επιμελητήριο Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας

                 Πορτάλιου Ελένη,             

                 Πρωτοβουλία Πολιτών για την Κατάργηση  του ΤΑΙΠΕΔ                            

                 Φωτεινάκης Κώστας,        

                 Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης

Θα παρευρεθούν και θα πάρουν τον λόγο εκπρόσωποι κινημάτων που έλαβαν μέρος στον αγώνα κατά της υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας και νομικοί που στήριξαν τις προσφυγές των πολιτών στο ΣτΕ

Στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν μέχρι στιγμής περιέλθει πάσης φύσεως περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, ακόμα δηλ. και εκείνα τα οποία δεν αποτελούν ιδιωτική του περιουσία, αλλά εξυπηρετούν θεμελιώδεις και πάγιους δημόσιους σκοπούς. Αναφέρονται ενδεικτικά:

·               Παραλίες-αιγιαλοί :  χιλιάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα

·               Υγρότοποι-υγροβιότοποι :  εκατοντάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα

·               Εκτάσεις γης:  Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, ιδίως σε νησιά και παραλιακές περιοχές

·               Νερό:  ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ

·               Ηλεκτρικό Ρεύμα : ΔΕΗ

·               Φυσικό αέριο:  ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, κ.λπ.

·               Λιμάνια: Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηρακλείου και πλήθος άλλων

·               Εθνικές Οδοί:  Εγνατία, τμήματα Εθνικής οδού κ.λπ.

·               Αεροδρόμια :  Ελευθέριος Βενιζέλος και πλήθος περιφερειακών αεροδρομίων

·               Στρατιωτικές εγκαταστάσεις

·               Αμυντική βιομηχανία:  ΕΑΣ, ΕΛΒΟ

·               Πετρέλαια:  ΕΛΠΕ

·               Ταχυδρομεία:  ΕΛΤΑ

·               Σιδηρόδρομοι:  ΤΡΑΙΝΟΣΕ  κ.λπ.

·               Ακίνητα:  χιλιάδες ακίνητα εσωτερικού και δεκάδες ακίνητα εξωτερικού (πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά, Αστέρας Βουλιαγμένης, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, πλήθος ιαματικών πηγών, Ξενία, ακίνητα στην Πλάκα κ.λπ.).

·               Κερδοφόρες επιχειρήσεις: ΟΠΑΠ κ.λπ.

Η κοκκορομαχία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για τον ELA ή αλλιώς αλήθειες και ψέματα για σκληρές και ημίσκληρες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ

Η κοκκορομαχία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για τον ELA
ή αλλιώς
αλήθειες και ψέματα για σκληρές και ημίσκληρες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ

Σταύρος Μαυρουδέας από εδώ

 

Μία νέα κοκορομαχία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πυροδότησαν οι δηλώσεις της Ραχήλ Μακρή (όψιμης μεταγραφής του ΣΥΡΙΖΑ από τους δεξιούς ΑΝΕΛΛ) ότι σε περίπτωση κοψίματος της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μπορεί η Ελλάδα (πάντα παραμένοντας εντός ΟΝΕ) να χρηματοδοτηθεί με «κόψιμο» χρήματος από την Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) μέσω του μηχανισμού της παροχής έκτακτης ρευστότητας (Emegency Liquidity Assistance - ELA) ύψους έως 100 δις (http://www.huffingtonpost.gr/2015/01/15/politiki-makrh-kopsoume-eyro_n_6478986.html?utm_hp_ref=greece). Η ΝΔ ειρωνεύθηκε την εν λόγω υποψήφια και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αν αυτό ήταν εφικτό τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να «κόψει» χρήμα και να πληρώσει το εξωτερικό χρέος της και προχώρησε στην γνωστή καταστροφολογία της. Τέλος, ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ «άδειασε» ευγενικά την υποψήφια του (http://www.huffingtonpost.gr/2015/01/16/politiki-raxil-makri-tupoma-euro_n_6484714.html?1421402174) και έδωσε για άλλη μία φορά διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να προβεί σε μονομερείς ενέργειες αν και διατήρησε την δυνατότητα χρήσης του ELA σε περίπτωση ανάγκης.
Όλη αυτή η αντιπαράθεση είναι μία σκιαμαχία που και οι δύο συμμετέχοντες κοροϊδεύουν συνειδητά.
Η ΝΔ συγχέει συνειδητά τον ELA με το τύπωμα χρήματος όταν γνωρίζει ότι δεν είναι ακριβώς το ίδιο και επίσης ενώ οι κυβερνήσεις της ίδιας τον έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον. Η πρόσφατη σχετική αίτηση των AlphaBank και EuroBank προς την ΕΚΤ και οι σχετικές προληπτικές συστάσεις Στουρνάρα προς όλες τις τράπεζες (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=667760) είναι χαρακτηριστικά δείγματα.
Ο ELA προβλέπεται από την συνθήκη της ΕΚΤ (παρ. 14.4) που επιτρέπει στις εθνικές Κεντρικές Τράπεζες, υπό ειδικές συνθήκες, να εκτελέσουν και «ανορθόδοξες» λειτουργίες (πέραν του καταστατικού του Ευρωσυστήματος). Όμως το ΔΣ της ΕΚΤ μπορεί, με πλειοψηφία δύο τρίτων, να μην τις επιτρέψει εφόσον αποφανθεί ότι αντίκεινται στις λειτουργίες του Ευρωσυστήματος. Η χρηματοδότηση μέσω ELA αξιοποιείται σε έκτακτες περιπτώσεις (όταν φερέγγυα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ρευστότητα με τις συνήθεις διαδικασίες) και έχει προσωρινό χαρακτήρα (μέχρι 6 μήνες). Γίνεται από τις εθνικές Κεντρικές Τράπεζες (εν προκειμένω την ΤτΕ) αλλά με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΚΤ (η ΤτΕ ενημερώνει την ΕΚΤ για τα ιδρύματα που αφορά και την πιστοληπτική ικανότητα τους, τα ποσά, τον χρόνο επιστροφής τους, τους λόγους παροχής, ευρύτερες συστημικές επιδράσεις κλπ.). Στην περίπτωση που η παροχή ELA ξεπερνά τα 500 εκ. ευρώ τότε απαιτείται η εκ των προτέρων ενημέρωση της ΕΚΤ. Επίσης η χρηματοδότηση μέσω ELA επιφέρει επιτόκιο ψηλότερο από αυτό της χρηματοδότησης από την ΕΚΤ (επί του παρόντος 1,55% έναντι 0,05%). Τέλος, οι πράξεις ELA δεν συμπεριλαμβάνονται στο ενεργητικό της ΕΚΤ (καθώς είναι κινήσεις υψηλού κινδύνου) και βαραίνουν τους ισολογισμούς μόνο των εθνικών Κεντρικών Τραπεζών. Σχετικά με όλα τα παραπάνω οι σχετικές οδηγίες της ΕΚΤ είναι σαφέστατες (https://www.ecb.europa.eu/pub/pdf/other/201402_elaprocedures.el.pdf?aff1e040170c6a576639e18181e228a5).

Οι φονταμενταλιστές του ευρώ

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ* από εδώ

«Πάση θυσία στο ευρώ» επιμένει το μνημονιακό μπλοκ και αυτό θα μπορούσε να αποτελεί κάλλιστα το βασικό προεκλογικό σύνθημά του, το οποίο όχι μόνο το υποστηρίζει με φανατισμό ζηλωτή, αλλά απαιτεί και από την αντιπολίτευση να κάνει το ίδιο.

Οι μνημονιακοί δεν ανέχονται καμία παρέκκλιση. Προτιμούν να υποστεί βασανιστήρια ένας ολόκληρος λαός,  παρά  να  αποφασίσουμε ότι πρώτα έρχεται ο άνθρωπος και μετά το ευρώ – που αντιμετωπίζουν ως θρησκεία.

Υπάρχει όμως πλήθος σοβαρών οικονομολόγων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που έχουν τεκμηριώσει με επιχειρήματα και μελέτες ότι  το ευρώ έβλαψε τις χώρες του νότου και της περιφέρειας και ότι φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει τις ισχυρές χώρες και βασικά τα γερμανικά συμφέροντα.

Υπάρχουν επίσης πολλοί σοβαροί οικονομολόγοι που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πολύ πιο αναίμακτα την κρίση,  αν είχε δικό της νόμισμα και το είχε υποτιμήσει, αντί να «επιλέξει» την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή τη φτωχοποίηση του λαού της .

Και δεν υπάρχει κανείς που να μην παραδέχεται  ότι μπαίνοντας η Ελλάδα στην ευρωζώνη,  και πολύ περισσότερο εφαρμόζοντας τα μνημόνια που της επέβαλε για να αντιμετωπίσει  την κρίση, παρέδωσε  την εθνική της κυριαρχία. 

Η  ευρωζώνη και οι συνθήκες της επέβαλλαν  σε όλες τις χώρες μέλη τη νεοφιλελεύθερη πολιτική γραμμή, απαγορεύοντας την άσκηση οποιασδήποτε φιλολαϊκής διακυβέρνησης.  Με δυο λόγια , εντός της ευρωζώνης απαγορεύεται όχι μόνο η οποιαδήποτε αριστερή διακυβέρνηση, αλλά και  κάθε φιλολαϊκή πολιτική.   Ποιος αριστερός και δημοκρατικός πολίτης θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτή την ευρωζώνη;   Ο ελληνικός λαός δέχθηκε με μεγάλες προσδοκίες  την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη,  γιατί πίστεψε ότι αυτή θα του εξασφάλιζε την άνοδο του βιοτικού του επίπεδου και ότι θα υπήρχε σύγκλιση με το επίπεδο των πιο αναπτυγμένων χωρών, όπως η Γερμανία.  Δεν φανταζόταν ότι δέκα χρόνια μετά, θα έσβηνε το «όνειρο» και ότι θα άρχιζε ο εφιάλτης της  βίαιης φτωχοποίησης και το μαστίγωμα του από το Βερολίνο.  Πίστευε ότι θα συμμετείχε στην Ευρώπη των λαών και όχι στην β’ ταχύτητα της Ευρώπης των φτωχών και απαξιωμένων.

Ο μόνος σοβαρός αντίλογος για την ευρωζώνη  είναι ότι,  παρότι μόνο βγαίνοντας μπορούσε η χώρα να αντιμετωπίσει την κρίση,  αν δεν ήθελε να πάρει αυτά τα καταστροφικά  για την κοινωνία μέτρα, υπάρχει πράγματι κίνδυνος, αν δεν υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός, αυτό να αποδειχθεί πολύ δύσκολο.  Το 2010 βέβαια  αυτό ήταν πολύ πιο εφικτό,  γιατί δεν είχαν προλάβει ακόμα να δέσουν την Ελλάδα χειροπόδαρα, ούτε ήταν η οικονομία της κατεστραμμένη, όπως επέτρεψαν στη συνέχεια να συμβεί  οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά -Βενιζέλου.

Οι κυβερνήσεις αυτές είναι που επέλεξαν να θυσιάσουν τον ελληνικό λαό και να μετατρέψουν τη χώρα σε αποικία, για να μη βάλουν σε κίνδυνο το ευρώ και τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Τι είναι η «πολιτική διαφήμιση»;

Από εδώ

Περιβάλλον: Έμαθα έχετε εκλογές, είδα δε και τις πρώτες «πολιτικές διαφημίσεις» των κομμάτων. Τι είναι η «πολιτική διαφήμιση»;

 Αρχιτέκτονας: Η «πολιτική διαφήμιση» είναι ένας όρος που επινόησε η κυρίαρχη τάξη, η οποία στα πλαίσια της ιδεολογικής παραπλανητικής προπαγάνδας σε βάρος του λαού κατάργησε με τον τρόπο αυτό τον όρο «προπαγάνδα» από το λεξιλόγιό της.   

 Και θα σου εξηγήσω αμέσως γιατί.   

Η «διαφήμιση» στη σύγχρονη αστική κοινωνία ξεκίνησε σαν αυτό που ονομάζουμε σήμερα «εμπορική διαφήμιση» δηλαδή  «μια μορφή μαζικής επικοινωνίας που χρησιμοποιείται από τις εταιρείες για την επίτευξη των στόχων του εμπορίου τους, είτε προϊόντα είναι αυτά είτε υπηρεσίες[1]. Το κύριο χαρακτηριστικό της διαφήμισης είναι η επί πληρωμή διάδοση προκατασκευασμένων μηνυμάτων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με σκοπό να πείσει τον καταναλωτή να αγοράσει το συγκεκριμένο προϊόν ή την συγκεκριμένη υπηρεσία».

 Έπρεπε δε το περιεχόμενό της να καλλιεργεί και να προωθεί τις ιδεολογικές αρχές του αστικού ανθρωπισμού.

 Οι αρχές όμως του αστικού ανθρωπισμού προσαρμόζονται κάθε φορά στα οικονομικά-πολιτικά-κοινωνικά συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης η οποία για να διατηρήσει την κυριαρχία της  καλλιεργεί στον λαό ιδέες πεποιθήσεις και απόψεις, ώστε να οδηγηθεί ο λαός σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και ενέργειες. Η διάδοση όμως ιδεών και πληροφοριών με σκοπό να παρακινήσουν ένα σύνολο ανθρώπων σε συγκεκριμένες στάσεις και ενέργειες, δηλαδή η συνειδητή, μεθοδική και προμελετημένη χρήση των τεχνικών της πειθώ για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων με σκοπό να επωφεληθούν εκείνοι που την προωθούν, λέγεται «προπαγάνδα»[2]. Η χρήση όμως «προπαγάνδας» έρχεται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές του αστικού ανθρωπισμού, που λέει ότι «οι ιδέες και οι απόψεις είτε αυτές είναι ατομικές είτε κοινωνικές διαμορφώνονται ελεύθερα».

Και εδώ η κυρίαρχη αστική τάξη μεγαλούργησε. Απέρριψε μετά βδελυγμίας την λέξη «προπαγάνδα» όχι όμως το περιεχόμενο της έννοιάς της, της άλλαξε φορεσιά και τη βάφτισε «διαφήμιση». Έτσι πέτυχε δυό πράγματα μαζί. Διαλάλησε με όλους τους τρόπους ότι «στηρίζει και προωθεί την ελευθερία του λόγου και της σκέψης» και δεύτερο απογύμνωσε την λέξη «πολιτική» από το ιδεολογικό της περιεχόμενο αφού της έδωσε χαρακτηριστικά «προϊόντος» και περιόρισε τον πολιτικό λόγο σε «διαφημιστικό σποτ».

Αυτή είναι η σύγχρονη επικοινωνιακή προπαγάνδα της κυρίαρχης τάξης.

Το προϊόν αγοράζεται ατομικά. Έχεις την ελευθερία της επιλογής.

Υπάρχουν καλά και κακά προϊόντα. Διαλέγεις και παίρνεις.

Υπάρχουν φθηνά και ακριβά προϊόντα. Εξαρτάται από το πορτοφόλι σου.

Υπάρχει και η παραπλανητική διαφήμιση. Είναι καλή όμως γιατί σε βγάζει από την καθημερινότητα και την πραγματικότητα. Έχεις το δικαίωμα στο όνειρο, για την πραγματικότητα φροντίζουμε εμείς.

Σ’ αυτή την επικοινωνιακή προπαγάνδα ας απαντήσουμε αυτή τη φορά.

«Θέλουμε να φροντίσουμε εμείς την πραγματικότητά μας για να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο μιας καλύτερης ζωής, γι’ αυτό θα ψηφίσουμε αριστερά». 

 Περιβάλλον: Εσύ τι θα ψηφίσεις;

Αρχιτέκτονας: Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει το πρώτο βήμα αριστερά. 

Πώς μπορούν τα 751 ευρώ να οδηγήσουν σε γενική αύξηση μισθών

Ηλίας Ιωακείμογλου | 13.01.2015 από εδώ

Η εργατική νομοθεσία είναι το πλαίσιο, και μόνο το πλαίσιο, του ταξικού ανταγωνισμού για το ύψος του μισθού

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι από τη θέση της κυβέρνησης θα καταργήσει την αντεργατική νομοθεσία των μνημονίων και θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στο προηγούμενο επίπεδό του, στα 751 ευρώ. Όταν θα έχει γίνει αυτό, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα για αυξήσεις όλων των μισθών του επιχειρηματικού τομέα, επειδή αυτοί διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας κυρίως από δύο παράγοντες: από το ποσοστό ανεργίας και από το μισθό που θεωρείται αναγκαίος, δίκαιος, «κανονικός» μισθός, δηλαδή ένας μισθός που επιτρέπει στους εργαζομένους να συντηρούνται και να αναπαράγονται συμμετέχοντας στον γενικό πλούτο της κοινωνίας και να συμμετέχουν με αξιοπρέπεια στην κοινωνική ζωή (είναι ο αναγκαίος μισθός που αντιστοιχεί στην αξία της εργασιακής δύναμης).
Βάση υπολογισμού
Ένα σημαντικό στοιχείο για τον καθορισμό του αναγκαίου μισθού είναι ο κατώτατος μισθός που δαπανάται για τη συντήρηση και αναπαραγωγή της ανειδίκευτης εργασίας. Όταν αυτός μεταβάλλεται, ολόκληρη η μισθολογική κλίμακα τείνει να μετατραπεί με βάση τον κατώτατο μισθό, ώστε να διατηρούνται λίγο πολύ σταθερές οι αναλογίες κατά τις οποίες αμείβονται οι διαφορετικές μερίδες μισθωτών όπως αυτές διαμορφώνονται από τις γνώσεις και τις δεξιότητες, τη θέση εργασίας, τα χαρακτηριστικά της επιχείρησης και του κλάδου κ.λπ. Αυτό συμβαίνει επειδή ο κατώτατος μισθός είναι η αμοιβή της απλής εργασίας (δηλαδή της ανειδίκευτης εργασίας) που αποτελεί τη βάση υπολογισμού της αμοιβής της σύνθετης εργασίας (δηλαδή της ειδικευμένης εργασίας). Έτσι η αύξηση των κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ θα τείνει να μεταβάλει τη μισθολογική πυραμίδα τουλάχιστον μέχρι τα μεσαία στελέχη των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, και για το λόγο αυτόν η σημασία της είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται.
Δεν πρόκειται όμως για αυξήσεις των μισθών που θα προκύψουν αυτομάτως απλά και μόνον επειδή θα υπάρξει νομοθετική αλλαγή. Είναι αλήθεια ότι όσο πιο ευνοϊκό είναι το θεσμικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας για τους εργαζομένους τόσο πιο υψηλός είναι ο μισθός, και επομένως ότι η κατάργηση της αντεργατικής μνημονιακής νομοθεσίας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα τείνει να προκαλέσει γενική αύξηση των μισθών στον επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας. Ωστόσο, η εργατική νομοθεσία είναι το πλαίσιο, και μόνο το πλαίσιο, του ταξικού ανταγωνισμού για το ύψος του μισθού. Οι μισθοί διαμορφώνονται από τις αντικρουόμενες απαιτήσεις και το συσχετισμό δύναμης μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων (της βιομηχανικής εργατικής τάξης, του ημι-προλεταριάτου των υπηρεσιών και της ειδικευμένης εργασίας, του πρεκαριάτου κ.λπ.), και φυσικά ένα ευνοϊκό θεσμικό πλαίσιο αποτελεί σημαντική βοήθεια για τις δυνάμεις της εργασίας, αλλά από μόνο του δεν είναι αρκετό.

Ανακοίνωση - Καταγγελία της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για τον αποκλεισμό της από τη ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ

Π.Ο.   Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΔΗΜΟΣΙΩΝ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ  ΑΝΩΤΑΤΩΝ  ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17,  104 34  ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583  fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

                                                                                                                            

                                                                                            Αθήνα,   14-1-2015

Αρ. Πρωτ. : 6785                                    

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  -  ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

      Καταγγέλλουμε τον Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση ο οποίος αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος και η κυβέρνησή που επάξια εκπροσωπεί αντιλαμβάνεται την δημοκρατία, εξέδωσε απόφαση με ημερομηνία 30-12-2014, δηλ. την ημέρα διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης Εθνικών Εκλογών, με την οποία ορίζει για την  επόμενη τριετία νέα όργανα διοίκησης του ΕΤΑΑ και του ΤΣΜΕΔΕ.

      Ανιχνεύοντας αυτή την εν κρυπτό μέχρι σήμερα υπ. απόφαση (δεν έχει πάρει ΦΕΚ και δεν έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια) διαπιστώνουμε :

1.     Τα πρόσωπα που τοποθετεί εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, δεν είναι πρόσωπα με απλά κομματικά κριτήρια αλλά με αυστηρά φιλτραρισμένα κομματικά και προσωπικά κριτήρια του υπουργού που φανερώνει αβίαστα την αντίληψή του για ασφυκτικό εναγκαλισμό και έλεγχο των οργάνων των Φορέων του Κράτους.

2.     Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες εκτοπίζει τον εκπρόσωπο της ΕΜΔΥΔΑΣ που διαχρονικά αποτελούσε τον μοναδικό εκπρόσωπο μισθωτών Μηχανικών ασφαλισμένων του ΤΣΜΕΔΕ, που ποσοτικά αποτελούν το 36% του συνόλου των ασφαλισμένων (38.000) για τους οποίους πλέον δεν υπάρχει κανείς στο Ταμείο να εντοπίσει, αναδείξει, προβάλλει και τέλος να  προσπαθήσει να ανατρέψει πρόσθετες αρνητικές εξελίξεις στα ζητήματα ασφάλισης και συνταξιοδότησης αυτής της μεγάλης κατηγορίας ασφαλισμένων.

Επιπρόσθετα οφείλουμε να καταγράψουμε, ότι στα τέσσερα (4) υποδεικνυόμενα πρόσωπα από την ΕΜΔΥΔΑΣ που ομόφωνα αποφασίστηκαν, υπήρχε συνάδελφος από τον πολιτικό χώρο του υπουργού, η μη επιλογή του οποίου συνεπώς αποδεικνύει τα όσα αναφέρουμε για τα κριτήρια της επιλογής στο προηγούμενο σημείο.

3.     Τέλος στην πραξικοπηματική αυτή απόφασή του, εξαιρεί και τους συνταξιούχους του Ταμείου (προφανώς δεν βρήκε εκπρόσωπο με τα χαρακτηριστικά της αρεσκείας του), παρά την σαφή διατύπωση του ν.3655/2008 για την σύνθεση της Δ.Ε. του ΤΣΜΕΔΕ, αλλοιώνοντας έτσι και αριθμητικά την Δ.Ε. από 7μελή σε 6μελή.

Συνάδελφοι,

      Όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στην χιονοστιβάδα των μέτρων βαρβαρότητας που έχουν καταδικάσει χιλιάδες Μηχανικούς και οδηγούν το ΤΣΜΕΔΕ στην πλήρη κατάρρευση, συνθέτοντας τα " έργα και τις μέρες " του συγκεκριμένου υπουργού (από τα βασικότερα εργαλεία εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής ) και της κυβέρνησης.

      Είμαστε βέβαιοι ότι οι χιλιάδες Μηχανικοί, όπως εξάλλου και η συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας που εξαθλιώνεται καθημερινά και περισσότερο, θα αποτιμήσει όπως αρμόζει το έργο του κ. Βρούτση (υποψήφιος στις Κυκλάδες) αλλά και των κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση στις επερχόμενες εκλογές, οδηγώντας την χώρα και την Ελληνική κοινωνία στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και την επαναφορά της χαμένης  αξιοπρέπειας, υπερηφάνειας, ελπίδας και προοπτικής που αξίζει και η Πατρίδα μας και ο λαός μας.

Νίκη για την έγκυο μηχανικό και το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών απέναντι στην εργοδοσία

Δελτίο τύπου

Νίκη της εργαζόμενης μηχανικού και του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην υπόθεση εργοδοτικών αυθαιρεσιών της ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ

14.01.2015

Την Παρασκευή 09/01 πραγματοποιήθηκε η τριμερής συνάντηση στην υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας Ηρακλείου για το ζήτημα των ακραίων εργοδοτικών αυθαιρεσιών της ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ απέναντι στην συναδέλφισσα και μέλος του σωματείου μας. Τελικά, η εργοδοσία συναίνεσε στην χορήγηση της εξάμηνης ειδικής άδειας μητρότητας και δεσμεύτηκε γραπτά για την χορήγηση της άδειας θηλασμού σε συνεχείς ημέρες (3,5 μήνες), οπότε αν δεν τηρήσει τη δέσμευση θα επιβαρυνθεί με πρόστιμο από την επιθεώρηση. Επιπλέον, στην συναδέλφισσα όχι μόνο κατεβλήθησαν όλα τα χρωστούμενα (υπερωρίες, δώρα, επιδόματα και μισθοί) αλλά η βάση υπολογισμού όλων των παραπάνω δεν ήταν η σύμβαση εργασίας που της επιβλήθηκε να υπογράψει αλλά ο πραγματικός μισθός που καταβάλλονταν με βάση την προφορική συμφωνία. Αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη μας νίκη. Ανάλογη δικαίωση εργαζομένων προβλέπεται νομοθετικά και υπάρχουν επίσης αρκετά ανάλογα δεδικασμένα, παρά την μεθοδευμένη μέσω αντεργατικών νόμων (και προς συμφέρον των εργοδοτών) σταδιακή αποσάθρωση του εργατικού δικαίου. Εκκρεμεί τέλος η αποκατάσταση της ασφαλιστικής εικόνας της συναδέλφου στο ΙΚΑ από την εργοδοσία, όπως αυτή υποχρεούται.

Καταγγέλλουμε την αναλγησία και την έπαρση της εργοδοσίας που πάρα την αρχική (προφορική) αναγνώριση από πλευράς τους, υπαναχώρησε και  αρνείται να απολογηθεί για τις απειλές και τους εκβιασμούς απέναντι στη συναδέλφισσα μας. Αρνείται μέχρι και το γεγονός ότι η συναδέλφισσα παρείχε υπηρεσίες μηχανικού. Καταγγέλλουμε τις μεθοδεύσεις (εξώδικα) της εργοδοσίας για να μας διασπάσει. Είναι σαφές ότι οι απόπειρες τους αυτές έπεσαν στο κενό, όπως άλλωστε και οι απειλές (αρχικό δελτίο τύπου εργοδοσίας), οι οποίες είχαν σαν απώτερο σκοπό την απαξίωση και τη φίμωση του σωματείου. Ο πανικός της εργοδοσίας φαίνεται και από το γεγονός ότι έφτασαν στο σημείο να στείλουν απειλητικό email σε γνωστό ειδησεογραφικό portal επειδή δημοσίευσαν προηγούμενο δελτίο τύπου για την υπόθεση. Για το συνεχή εμπαιγμό απέναντι στη συναδέλφισσα και τις προσβολές δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι δεν γίνονται ανεκτά.  Τα ζητήματα προσωπικής και εργασιακής αξιοπρέπειας είναι αδιαπραγμάτευτα.

Η διαδικασία στην επιθεώρηση εργασίας καθώς και ο αγώνας του σωματείου που προηγήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι και πρέπει και μπορούν να διεκδικούν νικηφόρα τα δικαιώματα τους και να ορθώνουν το ανάστημα τους απέναντι στους παραλογισμούς του κάθε εργοδότη. Απέδειξαν ότι ο δρόμος των συλλογικών διεκδικήσεων είναι αυτός που πάντα οδηγούσε και συνεχίζει να οδηγεί σε νίκες τους εργαζομένους. Απέδειξαν και τη σπουδαιότητα της ενότητας και της αλληλεγγύης των εργαζομένων και του κοινού αγώνα των σωματείων. Κανένα δικαίωμα δεν χαρίστηκε. Όλα αποκτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες.

Στηρίζουμε αταλάντευτα τη συνάδελφο όπως και κάθε εργαζόμενο στην προάσπιση των δικαιωμάτων του και τη διασφάλιση αξιοπρεπών εργασιακών συνθηκών. Καλούμε όλους τους εργαζομένους στον τεχνικό κλάδο να συσπειρωθούν στο σωματείο μας και να διεκδικήσουν όσα δικαιούνται. Καλούμε όλους τους εργαζομένους να ενταχθούν στα σωματεία τους. Στα κοινά μας προβλήματα, οι ατομικές λύσεις δε μπορούν να αποδώσουν. Ο αγώνας ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία είναι αγώνας όλων των εργαζομένων και όλων των σωματείων για να σπάσει το κλίμα του φόβου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την οργάνωσή σε κάθε χώρο δουλειάς, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση, να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας. Ο κοινός μας αγώνας και η αλληλεγγύη είναι η ελπίδα και η δύναμη μας.

Ευχαριστούμε σωματεία και εργαζομένους/ανέργους για τη φυσική τους παρουσία και την έμπρακτη συμπαράσταση και συμμετοχή τους στις μαζικές παραστάσεις που πραγματοποιήθηκαν. Ευχαριστούμε για τα ψηφίσματα αλληλεγγύης που λάβαμε αλλά και τα μεμονωμένα μηνύματα συμπαράστασης. Ψηφίσματα αλληλεγγύης- προσυπογραφές της καταγγελίας λάβαμε από τα παρακάτω σωματεία/ ενώσεις/ συλλογικότητες:

Το διακύβευμα των εκλογών

Του Δημήτρη Σαραφιανού, υποψήφιου στην Α' Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ & ΜΑΡΣ από εδώ

To ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ=ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗ ΕΕ=ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Ξέρουμε πολύ καλά ότι και το επόμενο χρονικό διάστημα, όπως και μέχρι τώρα, η αδιαλλαξία των δανειστών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, καθώς και οι πιέσεις των αγορών θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση προκειμένου να επιβληθεί ένα νέο μνημόνιο (όπως κι αν ονομαστεί) και νεα μέτρα σε βάρος των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων (ιδίως στους τομείς του ασφαλιστικού, της δημοκρατίας στους εργασιακούς χώρους, της φοροεπιδρομής, των ιδιωτικοποιήσεων). Το μήνυμα αυτό έχει ως αποδέκτη την όποια κυβέρνηση εκλεγεί και αποδέχεται το διεθνές πλαίσιο, αλλά και όλες τις άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης. Η πρόσφατη διευκρίνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι "η συνέχιση της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών βασίζεται σε επιτυχή ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και σε συμφωνία για διάδοχο πρόγραμμα μεταξύ ελληνικών αρχών και ΕΚΤ-ΔΝΤ" επιβεβαιώνει το προφανές. Η Ευρωζώνη δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσει πολιτικές που δεν υπηρετούν την εξοντωτική λιτότητα.

H στρατηγική συνεπώς της «επιθετικής διαπραγμάτευσης» που επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης και της ΕΕ είναι επιλογή αδιέξοδη για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και οδηγεί στην ενσωμάτωσή στη μνημονιακή πολιτική, όπως έδειξε και το παράδειγμα της Κύπρου. Το πρόγραμμα άλλωστε του ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της διαπραγμάτευσης έχει καταλήξει πρόγραμμα δεξιάς προσαρμογής. Γιατί ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί με νόμισμα το ευρώ σημαίνει διαρκής λιτότητα και εσωτερική υποτίμηση. Γιατί οι προτάσεις για το χρέος δεν διαφέρουν από τις προτάσεις της ΝΔ και μεταθέτουν την αποπληρωμή του στις επόμενες γενιές. Γιατί αποδοχή του Συμφώνου για το ευρώ σημαίνει διαρκής επιτήρηση και επιτροπεία. Γιατί το ΕΣΠΑ και το ΤΧΣ αποτελούν βασικούς μηχανισμούς της ΕΕ για την καθυπόταξη λαών και χωρών και όχι τζάμπα δωράκια για την ανάπτυξη και ευημερία. Γιατί ακόμα και το αίτημα για κρατικοποίηση τραπεζών μπήκε στο συρτάρι προς χάριν μιας «αναπτυξιακής» τράπεζας με μικρότερο κεφάλαιο ακόμα και από την παλιά αποτυχημένη ΕΤΒΑ. Γιατί η τακτική της «εν αναμονή κυβέρνησης» οδήγησε στην υποτίμηση των κοινωνικών αγώνων που θα έβαζαν φραγμούς στην αντιλαϊκή επέλαση.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΣΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΑΝΕ, ΟΣΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ, ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ

Τι Σαμαράς, τι ΣΥΡΙΖΑ;

του Λάμπρου Χήτα*

Αδιαμφισβήτητα, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα ιστορικών διαστάσεων με πρωτόγνωρη διεθνή εμβέλεια. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου θα σημαδέψει βαθιά τον κοινωνικό και πολιτικό ιστό και θα επιταχύνει όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυναμικές που καθορίζουν την πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Η δυναμική των πολιτικών διακυβευμάτων των ελληνικών εκλογών ξεπερνούν κατά πολύ το άμεσο εθνικό επίπεδο και εμφανίζεται να εμπεριέχουν ευρύτερη ευρωπαϊκή αλλά ακόμη και διεθνή σημασία.

Το ερώτημα που τίθεται στην εργατική τάξη και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, αφορά το εάν θα συνεχιστεί η κοινωνική και πολιτική λαίλαπα των μνημονίων και της οικονομικής, δημοκρατικής και εθνικής υποτίμησης της  ελληνικής κοινωνίας, ή θα επιχειρηθεί μια αλλαγή πορείας με την εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης, εν προκειμένω της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο το ερώτημα, αδιαμφισβήτητα, είναι δυνατό να  αναγνωστεί με μια μεγάλη ποικιλία υποπροσδιορισμών και σημάνσεων που αφορούν επιμέρους συστατικά της πολιτικής και ταξικής πάλης (απολύσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, μισθοί, συντάξεις, περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια, κλειστά σχολεία, φορολογία, εργασιακά-πολιτικά και κοινωνικά  δικαιώματα, ρατσισμός, δικαιοσύνη, ασφάλεια, μετανάστευση από και προς την Ελλάδα, παραβατικότητα, καταστολή, κοινωνικός έλεγχος του κράτους και των επιχειρήσεων, χρέη, νόμισμα, χρηματοδότηση, επιτόκια, παραγωγικός σχεδιασμός, δημοκρατία, εθνική κυριαρχία, διεθνισμός κ.λπ.). Σε αυτήν την πολιτική συγκυρία ιστορικής σημασίας για τη χώρα μας, αυτά τα θέματα συναρθρώνονται  σε ένα μεγάλο και ιστορικής σημασίας ερώτημα:

«Νίκη της Αριστεράς και αλλαγή πορείας» ή ήττα και συνεπακόλουθη συνέχιση του ακροδεξιού κοινωνικού μοντέλου που προωθεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και η οχύρωση και η εμπέδωση της πολιτικής και οικονομικής επέλασης του κεφαλαίου, της Ε.Ε., του ΔΝΤ.

Το γεγονός αυτό, το να αποτελεί, δηλαδή, έναν άμεσα εφικτό πολιτικό στόχο η διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά σε μια χώρα της Ευρώπης, και να διαθέτει, πλέον, τη δυνατότητα πολιτικών πρωτοβουλιών εθνικής ή ακόμη και διεθνούς κλίμακας, αποτελεί τεράστιας σημασίας πολιτική επιτυχία για την ελληνική Αριστερά σε όλες της τις εκδοχές (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), ανεξαρτήτως των υποκειμενικών προσδιορισμών της κάθε επιμέρους δύναμης. Το στοιχείο αυτό είναι αντικειμενικό, ανεξάρτητα από το εάν μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιστορικά διαμορφωμένες αντιθέσεις μεταξύ αυτών των δυνάμεων, συγκαλύπτουν ή μειώνουν την πολιτική αξία αυτού του γεγονότος και ανεξάρτητα από το εάν και σε ποιο βαθμό οι δυνάμεις αυτές μπορούν να ανταλλάξουν με τον πολιτικό-εκλογικό ριζοσπαστισμό που ανακύπτει.

Άλλωστε, αυτή η ιστορικής σημασίας δυνατότητα για την ελληνική Αριστερά και εν προκειμένω για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν απολύτως αδύνατο να συντελεστεί, χωρίς τη συνεχή παρέμβαση, αγωνία και διεκδίκηση του λαϊκού παράγοντα, χωρίς τους μεγάλους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες όλης της περιόδου από το 2010 έως σήμερα (δεκάδες πανεργατικές απεργίες, πλατείες, Κερατέα, Χαλυβουργία, Σκουριές, ΕΡΤ, αντιφασιστικό κίνημα, κίνημα για την τιμωρία των δολοφόνων του Φύσσα, κίνημα συμπαράστασης στον Ρωμανό  κ.λπ.). Επίσης, θα ήταν αδύνατη αυτή η δυνατότητα χωρίς την ιστορία και του βαθιούς δεσμούς του ελληνικού αριστερού κινήματος και του ελληνικού λαού, χωρίς την ιστορική ικανότητα της Αριστεράς να συμμετέχει, να εμπνέει, να οργανώνει και να καθοδηγεί μεγάλους πολιτικούς και πατριωτικούς αγώνες. Όπως, επίσης, θα ήταν αδύνατη αυτή η δυνατότητα, χωρίς την ανάληψη συγκεκριμένης πολιτικής ευθύνης από την πλευρά της Αριστεράς και εν προκειμένου από την ηγεσία και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν τιθόταν με αποφασιστικότητα η προοπτική σχηματισμού αριστερής κυβέρνησης. Αδιαμφισβήτητα, έχουμε μπροστά μας μια ιστορικής σημασίας γνήσια ριζοσπαστική αριστερή έκφραση του ελληνικού λαού. Το στοιχείο αυτό δεν είναι απαλλαγμένο από διαλεκτικές αντιφάσεις, οι οποίες, όμως, με κανένα τρόπο δεν μπορούν να αναιρέσουν την ουσία αυτής της διαπίστωσης.

Σκέψεις , Προτάσεις και Διεκδικήσεις της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών για το Ασφαλιστικό πρόβλημα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ως η συγκεκριμένη πλειοψηφική μερίδα των μηχανικών που ανήκει στον κόσμο της Εργασίας και επομένως πλήττεται άμεσα και βίαια από την ακραία αντιστροφή της λειτουργίας του ασφαλιστικού συστήματος από προστάτη σε διώκτη των οικονομικά ασθενέστερων, επιδιώκουμε την αποκατάσταση της πραγματικής φύσης του. Προδιαγράφουμε —με την μορφή συγκεκριμένων αρχών και διεκδικήσεων επί του ασφαλιστικού όπως αυτό εξειδικεύεται στον κλάδο μας— ένα βιώσιμο πρότυπο διαχείρισης των προοριζόμενων για την ασφάλιση πόρων σε κλαδική κλίμακα. Το πρότυπο αυτό θα μπορούσε και να γενικευτεί στην κλίμακα της κοινωνικής ασφάλισης και της διαχείρισης των κοινωνικών πόρων εν γένει, επομένως να απευθυνθεί σε ολόκληρη την κοινωνία, φέρνοντας τα πληττόμενα στρώματα όλων των κλάδων σε επαφή και όχι σε “συντεχνιακή” αντιπαράθεση μεταξύ τους.

Τα παρακάτω αποτελούν τη μέχρι σήμερα αποτύπωση των διεκδικήσεων μας και φυσικά είναι ανοικτές σε περαιτέρω επεξεργασία – εμβάθυνση. Καλούμε όλους τους μηχανικούς που ζουν -ή προσπαθούν να ζήσουν- από τη δουλειά τους, να συμβάλλουν με την ενεργό συμμετοχή τους στη διαδικασία της ανοικτής συνέλευσης.

ΑΡΧΕΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Υποχρεώσεις του ασφαλιστικού ταμείου

1. Πλήρης και χωρίς όρους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ανεξάρτητα από τυχόν οφειλές προς το ταμείο.
2. Εξασφάλιση αξιοπρεπούς ελάχιστου εισοδήματος και ελάχιστης σύνταξης ασφαλισμένου:

• Αναγνώριση των ανέργων και των υποαπασχολούμενων και στους αυτοαπασχολούμενους με παροχή αξιοπρεπούς επιδόματος ανεργίας – υποαπασχόλησης με διαβάθμιση φθίνουσα ως προς το πραγματικό ατομικό εισόδημα του ασφαλισμένου. Η διάρκεια του επιδόματος θα επεκτείνεται ανάλογα με την εξέλιξη του μέσου ποσοστού ανεργίας, ειδικά σε περιόδους κρίσης.
• Σύνταξη που προκύπτει ως άθροισμα μιας αξιοπρεπούς βασικής σύνταξης — η οποία θα καταβάλλεται ανεξάρτητα από τυχόν οφειλές σε κάθε ασφαλισμένο που έχει περάσει το προβλεπόμενο ηλικιακό όριο — και μιας προσαύξησης θετικά εξαρτώμενης από το ύψος των καταβληθέντων εισφορών, στα πλαίσια ενός αναδιανεμητικού συστήματος συνταξιοδότησης ανεξάρτητου του χρόνου ασφάλισης, υπέρ των ασφαλισμένων χαμηλού εισοδήματος. Δυνατότητα κάθε ασφαλισμένου να θεμελιώσει ανά πάσα στιγμή δικαίωμα σε προσαυξημένη σύνταξη καταβάλλοντας τις προβλεπόμενες εισφορές.
• Παροχές προνοιακού χαρακτήρα σε κατηγορίες ασφαλισμένων, όπως έγκυες, νέες μητέρες, μακροχρόνια πάσχοντες, θύματα ατυχημάτων, κλπ.

Πόροι του ασφαλιστικού ταμείου

3. Μηδενική υποχρέωση εισφορών για ασφαλισμένους με μηδενικό ή κατώτερο ενός ελαχίστου εισόδημα από το επάγγελμα μηχανικού.
4. Διαβαθμισμένη, αύξουσα ως προς τα πραγματικά έσοδα από το επάγγελμα μηχανικού, υποχρέωση ασφαλιστικής εισφοράς των ενεργών ασφαλισμένων, με άνω όριο εξαρτώμενο από τα συγκεκριμένα έσοδα. Κατάργηση εισφοράς (και ενημερότητας) ΤΕΕ: ο σχετικός πόρος ενσωματώνεται στο συγκεκριμένο σύστημα υποχρεώσεων εισφοράς. Επαναφορά και ενίσχυση πόρων αναδιανομής, όπως ποσοστό από δημόσια και ιδιωτικά έργα και συμβάσεις.
5. Άμεση και αναδρομική ακύρωση όλων των ληστρικών αυξήσεων εισφορών.
6. Πλήρης καταβολή εργοδοτικών και κρατικών εισφορών. Επαναφορά της τριμερούς χρηματοδότησης σε όλους τους κλάδους ασφάλισης και για όλους τους ασφαλισμένους (μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους κλπ). Το κύριο βάρος της ασφάλισης να περάσει από τον ασφαλισμένο στο κράτος και την εργοδοσία.

Διαχείριση αποθεματικών – Οφειλές – Τόκοι

Σχετικά με την δυνατότητα κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

Καλλιδρομίου 30 & Ζωοδόχου Πηγής ΤΚ 11473 Αθήνα | τηλ/φαξ: 210-3823.850

email: info@environ-sustain.gr | www.environ-sustain.gr

Αθήνα, 12/1/2015

Ανακοίνωση

του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος

σχετικά με την δυνατότητα κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ

Σε απάντηση ερωτημάτων που έθεσαν πρόσφατα πολλά μέλη μας σχετικά με την δυνατότητα κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ, το Επιμελητήριο προβαίνει στην παρακάτω ανακοίνωση.

1. To ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.) ιδρύθηκε με τον Νόμο 3896/2011, με τον οποίο καθορίσθηκαν η λειτουργία και αρμοδιότητές του. Σύμφωνα με τον νόμο αυτό, το ΤΑΙΠΕΔ έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της «ιδιωτικής» περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ., σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς και προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εσόδων, ενώ το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας.

Στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν μέχρι στιγμής περιέλθει πάσης φύσεως περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, ακόμα δηλ. και εκείνα τα οποία δεν αποτελούν ιδιωτική του περιουσία, αλλά εξυπηρετούν θεμελιώδεις και πάγιους δημόσιους σκοπούς. Αναφέρονται ενδεικτικά:

• Παραλίες-αιγιαλοί: χιλιάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα
• Υγρότοποι-υγροβιότοποι: εκατοντάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα
• Εκτάσεις γης: Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, ιδίως σε νησιά και παραλιακές περιοχές
• Νερό: ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ
• Ηλεκτρικό Ρεύμα: ΔΕΗ
• Φυσικό αέριο: ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ κ.λπ.
• Λιμάνια: Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηρακλείου και πλήθος άλλων
• Εθνικές Οδοί: Εγνατία, τμήματα Εθνικής οδού κ.λπ.
• Αεροδρόμια: Ελευθέριος Βενιζέλος και πλήθος περιφερειακών αεροδρομίων
• Στρατιωτικές εγκαταστάσεις
• Αμυντική βιομηχανία: ΕΑΣ, ΕΛΒΟ
• Πετρέλαια: ΕΛΠΕ
• Ταχυδρομεία: ΕΛΤΑ
• Σιδηρόδρομοι: ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.λπ.
• Ακίνητα: χιλιάδες ακίνητα εσωτερικού και δεκάδες ακίνητα εξωτερικού (πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά, Αστέρας Βουλιαγμένης, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, πλήθος ιαματικών πηγών, Ξενία, ακίνητα στην Πλάκα κ.λπ.)
• Κερδοφόρες επιχειρήσεις: ΟΠΑΠ κ.λπ.

2. Το ΤΑΙΠΕΔ ιδρύθηκε με νόμο και με νόμο μπορεί και να καταργηθεί.

Ειδικότερα, ο νόμος αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει ρυθμίσεις για:

1. Λύση και εκκαθάριση της Ανώνυμης Εταιρείας ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα, δεδομένου ότι οι μετοχές του ΤΑΙΠΕΔ ανήκουν εξ ολοκλήρου στο Ελληνικό Δημόσιο.
2. Επανένταξη στη δημόσια κτήση όσων ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου, νπδδ, ΟΤΑ κ.λπ. έχουν ήδη μεταβιβασθεί στο ΤΑΙΠΕΔ.
3. Κατάργηση των Διαγωνισμών οι οποίοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη και έχουν ως αντικείμενο την πώληση, παραχώρηση κ.λπ. των ακινήτων του ΤΑΙΠΕΔ.

Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί για όσα περιουσιακά στοιχεία έχουν ήδη μεταβιβασθεί από το ΤΑΙΠΕΔ σε τρίτους. Ενδέχεται οι σχετικές διαδικασίες να παρουσιάζουν ζητήματα νομικής και κυρίως οικονομικής φύσεως. Οι περιπτώσεις όμως αυτές είναι ελάχιστες, ανεξάρτητες και μεμονωμένες, ο δε ειδικός χειρισμός τους δεν επηρεάζει τη γενικότερη διαδικασία κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ και επιστροφής των περιουσιακών του στοιχείων στο Ελληνικό Δημόσιο, ο οποίος μπορεί να γίνει άμεσα.