Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Πάρτε πίσω τις απολύσεις στην Intrasoft

Παιανία, Παρασκευή, 6.12.2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΗΡΥΞΗ ΣΤΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Γ.Σ. στην
INTRASOFT INTERNATIONAL
Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 9.12.2013

ΣυναδέλφισεςΣυνάδελφοι στην INTRASOFT INTERNATIONAL,
Η εργοδοσία στην INTRASOFT INTERNATIONAL προχώρησε σήμερα αιφνιδιαστικά στην απόλυση αριθμού συναδέλφων ενώ απολύσεις έγιναν και τις προηγούμενες ημέρες.
Οι απολύσεις αυτές δεν έχουν καμιά ουσιαστική δικαιολογία, η εργοδοσία κάνει κατάχρηση διευθυντικού δικαιώματος και προσπαθεί να τρομοκρατήσει όλους τους εργαζόμενους για τις θέσεις εργασίας τους και το μισθό τους.
Δεν θα αφήσουμε αυτή την ενέργεια της διοίκησης χωρίς απάντηση. Ο καθένας, η καθεμιά μας έχει ευθύνη απέναντι στους απολυμένους συναδέλφους, στο σύνολο των συναδέλφων αλλά και υποστηρίζοντας το δικό του αβέβαιο μέλλον και την αξιοπρέπειά του να σταθεί αποφασιστικά αλληλέγγυος, να δείξουμε όλοι μαζί τη δύναμή μας και να σταματήσουμε αυτή την απαράδεκτη εξέλιξη.
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στον όμιλο επιχειρήσεων INTRACOM κηρύσσει ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 10-12πμ τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου (καλύπτει όλους τους εργαζόμενους στην INTRASOFT INTNL, μέλη και μη μέλη του σωματείου) και Γ.Σ. κατά την ώρα της στάσης στην καφετέρια του Β3, ώστε να αποφασίσουμε αγωνιστική κλιμάκωση αν η εργοδοσία επιμείνει στις απολύσεις.
Όλοι κι όλες να συμμετάσχουμε μαζικά στη Στάση Εργασίας και τη Γ.Σ.. (τα μη μέλη του Σωματείου μπορούν να γραφτούν επιτόπου για να λάβουν μέρος) με αιτήματα:
ΠΑΡΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!!
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΛΥΣΗ!!

Το Δ.Σ

"για ένα γνωσιολογικό κίνημα"

Αναρτούμε την ενδιαφέρουσα εισήγηση απο το φεστιβάλ Game Over το οποίο διοργανώθηκε στο ΕΜΠ από την αντίστοιχη συνέλευση στις 18-20/10/2013.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Η σημασία των αγώνων για τον αστικό χώρο: Μια συνέντευξη του David Harvey (Μέρος B')


Η σημασία των αγώνων για τον αστικό χώρο: Μια συνέντευξη του David Harvey (Μέρος B')
Μετάφραση: Barikat
Οι παραλληλισμοί (ή η απουσία αυτών) μεταξύ του κινήματος του Occupy Wall Street (OWS) και της Αραβικής Άνοιξης είναι ακόμα υπό συζήτηση. Ενώ κάποιοι υποστηριχτές του OWS θεωρούν πως το κίνημα αυτό ήταν εμπνευσμένο από τις αραβικές εξεγέρσεις άλλοι υποστηρίζουν πως τα δύο αυτά κινήματα δεν μπορούν να συγκριθούν καθώς προέκυψαν σε διαφορετικές συνθήκες. Εσείς πώς βλέπετε τη διαφορά μεταξύ του OWS και της αραβικής άνοιξης υπό το πρίσμα  των κοινωνικών ανισοτήτων που εντοπίζονται σε κάθε περίπτωση;
Η Αραβική Άνοιξη πιστεύω πως ήταν ευρύ λαϊκό κίνημα που εξέφρασε όλα τα είδη δυσαρέσκειας ενάντια στο κυρίαρχο και σκληρό καθεστώς. Με το κίνημα του OWS δεν έχω βαθιά εξοικείωση και γνώση καθώς το εν λόγω έτος ήμουν σε εκπαιδευτική άδεια (sabbatical). Έφυγα και 10 μέρες αργότερα κατέλαβαν τη Wall Street.
 Aν εξετάσετε τη σύνθεση όσων συμμετείχαν στο κίνημα του OWS   θα παρατηρήσετε ότι εμφανίζουν μεγάλη ομοιομορφία σε αντίθεση με εκείνους στην πλατεία  Tahrir και στο πάρκο Gezi.Οι πρώτοι ήταν μια μικρή ομάδα ιδεολογικά προσκείμενη προς την αναρχία και την αυτονομία με ριζοσπαστική ατζέντα που ήθελε να την θέσει στο τραπέζι. Μια πολύ μικρή ομάδα που ανέλαβε να εκπροσωπήσει το ‘99%’.
Το OWS είναι θεωρητικά ενδιαφέρον καθώς παρουσιάζει την εξής αντίφαση: κανένας δεν θα συμφωνούσε με την ιδέα ότι ήταν ένα πρωτοποριακό κίνημα, κάτι που όμως ίσχυε στην πραγματικότητα. Είχαν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα στο εσωτερικό τους σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να μετατρέψουν το κίνημα αυτό σε κάτι διαφορετικό. Έτσι συστάθηκαν ορισμένοι κανόνες. Όλα έπρεπε να λειτουργούν με οριζόντιες δομές. Θεωρώ πως εμπνεύστηκαν από την αραβική άνοιξη με την έννοια ότι αν έβγαιναν στο δρόμο η νίκη μπορούσε να είναι εφικτή . Η κεντρικότητα  ήταν σημαντική για καθένα από αυτά τα κινήματα. Ο Henri Lefebvre υποστηρίζει πως η κεντρικότητα είναι ζωτικής σημασίας για τον πολιτικό ακτιβισμό. Και στις δύο περιπτώσεις, και στην Αραβική Άνοιξη και στο OWS υπάρχει κατάληψη ενός κεντρικού και συμβολικού χώρου. Αλλά θεωρώ πως αν συγκρίναμε τη σύνθεση του κόσμου στο OWS και στην πλατεία Tahrir δε θα βρίσκαμε καμία αντιστοιχία.
Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις αναδεικνύεται το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας. Παρά το γεγονός ότι το OWS ήταν μια μικρή ριζοσπαστική ομάδα, θεωρώ ότι επαναπροσδιόρισαν τους όρους της πολιτικής συζήτησης στις Ηνωμένες Πολιτείες αναδεικνύοντας το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας ως πρωτεύων. Πριν το Occupy, αντιμετωπιζόταν ως ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας και πιστεύω πως σε ένα βαθμό η επανεκλογή του Ομπάμα οφείλεται στην τοποθέτηση αυτού του προβλήματος στο τραπέζι. Στην Νέα Υόρκη υπάρχει το ενδεχόμενο να εκλεγεί για δήμαρχος ο Bill de Blasio ο οποίος δεν ανήκει στην τάξη των δισεκατομμυριούχων  και αναφερόμενος στην ύπαρξη δυο διαφορετικών πόλεων, μία για τους πιο πλούσιους και μία για τους πιο φτωχούς εντάσσει στο πολιτικό του σχέδιο την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας. (Στις 5 Νοέμβρη μετά τη διεξαγωγή της συνέντευξης, ο  Βill de Blasio εξελέγει.) Οπότε ναι , αναδεικνύοντας το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας ως πρωτεύων το  OWS είχε μεγάλο αντίκτυπο.
Η επόμενη ερώτηση μου αναφέρεται στο αν πιστεύεται ότι το OWS δεν απέδωσε τα μέγιστα σαν κίνημα και αν ο αντίκτυπος του έχει σβήσει , αλλά φαίνεται πως θα υποστηρίζατε το αντίθετο δηλαδή ότι το OWS έφερε στο προσκήνιο ορισμένες σημαντικές προβληματικές που δεν είχαν συζητηθεί πριν.
Ναι, θεωρώ ότι είχε σημαντική επιρροή, αλλά όχι με τους δικούς του όρους.  Οι διεκδικήσεις αυτού του κινήματος ήταν η ριζοσπαστικοποίηση της πόλης και η ίδρυση αυτόνομων –αναρχικών κοινοτήτων παντού. Ενδιαφέρον όμως είναι το γεγονός πως το κίνημα του  Occupy δεν έχει τελειώσει. Είναι αρκετά ζωντανό στους δήμους και συντέλεσε στο να δημιουργηθεί μια ομάδα ανθρώπων  που αντέδρασαν γρήγορα και αποτελεσματικά στον τυφώνα Sandy. Μετά από αυτό είχε μεγαλύτερη αποδοχή καθώς αντέδρασαν πιο γρήγορα και από τον Ερυθρό Σταυρό και το FEMA (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης.)

Δεν θεωρώ ότι είναι δίκαιο να πούμε πως όλα έχουν τελειώσει. Η πολιτική αιχμή χάθηκε όταν αποκόπηκαν από το συμβολικό κεντρικό χώρο. Και αυτό γιατί όταν διασκορπίζεσαι μέσα στη γειτονιά κανένας δεν παρατηρεί τι κάνεις .Παρ’ όλα  αυτά γίνεται ακόμα δουλειά μέσα στις γειτονίες της Νέας Υόρκης.
Αυτό σχετίζεται με το πώς εμείς οραματιζόμαστε τα κοινωνικά κινήματα; Υπάρχει η αντίληψη πως όταν οι άνθρωποι δεν βρίσκονται πλέον στους δρόμους το κίνημα έχει τελειώσει, αλλά εσείς λέτε πως παρά τον ‘διασκορπισμό’ του OWS το έργο του επαναπροσδιόρισε την πολιτική σκηνή σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη.
Πολλά πράγματα στην πολιτική είναι συμβολικά. Απέτυχαν σε οργανωτικό επίπεδο, αλλά κατάφεραν κάτι και σε συμβολικό και αυτό το επίτευγμα είναι στην πραγματικότητα πολύ σημαντικό. Ο νέος δήμαρχος έχει υποσχεθεί πως το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να βάλει πρόσθετο φόρο στους πλούσιους προκειμένου να εξασφαλισθεί η προσχολική φροντίδα για ολόκληρη την πόλη. Αν το OWS δεν είχε θέσει την κοινωνική ανισότητα σταθερά στην καθημερινή ατζέντα δεν πιστεύω πως ένας υποψήφιος δήμαρχος θα τολμούσε να πει κάτι τέτοιο.

Κανένα σπίτι στα χέρια κράτους - τραπεζών

Προς
Κάθε σωματείο, συλλογικότητα, επιτροπή, πρωτοβουλία, συνέλευση
που αντιτίθεται στους πλειστηριασμούς, στις κατασχέσεις και στα χαράτσια στα λαϊκά νοικοκυριά

ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Μεθοδικά η Κυβέρνηση και οι Τράπεζες, μαζί με τη φοροληστεία που «αρπάζει το φαί απ’ το τραπέζι» της λαϊκής οικογένειας, ξεκίνησαν τις κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, καταθέσεων. Τώρα προετοιμάζουν τη Μεγάλη Ληστεία! Θέλουν να άρουν την … κολοβή προστασία της «πρώτης κατοικίας» από τους πλειστηριασμούς των τραπεζών και να στερήσουν τη στέγη από όσους δεν μπορούν να αποπληρώνουν πλέον τα δάνεια προηγούμενων ετών. Την ίδια ώρα, που Κυβέρνηση και Τρόικα σπρώχνουν την κοινωνική πλειοψηφία σε αδυναμία επιβίωσης με την τεράστια αύξηση του αριθμού των ανέργων, την περικοπή μισθών και συντάξεων, τις αυξήσεις στις τιμές των κοινωνικών αγαθών, την περικοπή της κοινωνικής ασφάλισης, της πρόνοιας, την υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας και Παιδείας, την ίδια ώρα απαιτούν ή τα λεφτά ή το σπίτι του κάθε βιοπαλαιστή.
Ήδη, Εφορίες προχωρούν σε κατασχέσεις κατοικιών και ακόμα και η ΕΥΔΑΠ (!) έχει επιχειρήσει να βγάλει σε πλειστηριασμό σπίτι ανέργου!
Αυτή η κατάσταση χρειάζεται να πάρει τέλος. Για μας απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ενώσουμε τις προσπάθειες μας, να συντονίσουμε τις κινητοποιήσεις μας, για να σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, για να έχουμε πιο άμεσα ανατροπή αυτής της εφιαλτικής πολιτικής, για να διώξουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ : κυβερνήσεις, τρόικα και όλους όσους μας εκμεταλλεύονται
Για να συζητήσουμε προτάσεις και δυνατότητες κοινής δράσης των συλλογικοτήτων μας, απέναντι στη σε αυτή την κατάσταση , σας καλούμε :
Την Κυριακή 8/12/2013, στις 11 το πρωί στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμος» (Λεωφ. Συγγρού 106, κοντά στο σταθμό «Συγγρού» του Μετρό), σε ανοικτή συνάντηση για τον προγραμματισμό των δράσεων μας ενάντια σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
e-mail : epitropi3den@gmail.com, ιστολόγιο : http://epitropi3den.blogspot.gr

Ενημέρωση από κινητοποίηση σε ΕΤΑΑ 5/12

etaa 

Στη χθεσινή (5/12) μας κινητοποίηση στο ΕΤΑΑ (που στήριξαν με καλέσματα και η ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής και το ΣΜΤ) θυμηθήκαμε λιγάκι τις ανοιξιάτικες κινητοποιήσεις στο ΕΤΑΑ. Θέσαμε καταρχήν το θέμα του ΚΕΑΟ και καλέσαμε το ΔΣ του ΕΤΑΑ να δεσμευθεί ότι δε θα στείλει κανενός είδους στοιχείο των ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ προς το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών), που υπάγεται στο ΙΚΑ/ΕΤΑΜ, είτε προσωπικά στοιχεία, είτε Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής. Όπως έγραφε και το υπόμνημα που παρουσιάσαμε: ”Δεν αποστέλεται κανενός είδους στοιχείο των ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ προς το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών), που υπάγεται στο ΙΚΑ/ΕΤΑΜ, είτε προσωπικά στοιχεία, είτε Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής. Τα ζητήματα των οφειλών από μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές είναι υποχρέωση και συνταγματικό καθήκον προς επίλυση των οικείων ασφαλιστικών φορέων και το ΔΣ ΕΤΑΑ θα αναζητήσει και θα εισπράξει άμεσα από τους συστηματικούς εισφοροδιαφεύγοντες μεγαλοεπιχειρηματίες του κάθε κλάδου και θα μεριμνήσει για την ελάφρυνση των ποσών οφειλής όλων των ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ που ήταν χωρίς εργασία τα τελευταία χρόνια ή είχαν αποδεδειγμένα εισοδήματα κάτω από τα όρια επιβίωσης.”
Στη συνέχεια αποκαλύψαμε ότι σύμφωνα με την <<Τροποποίηση της Φ.80000/οικ.23795/791/5-8-2013 Υπουργικής Απόφασης>> της 14/11/2013 προστέθηκε στη λειτουργία του ΚΕΑΟ και παράγραφος “”<<5 .="">>, συνεπώς το ΕΤΑΑ έχει λάβει γνώση και έχει συναινέσει μέχρι στιγμής στη διαδικασία εκχώρησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών στο ΚΕΑΟ.
Υπήρξε σαφής δέσμευση ότι κατόπιν εισηγήσεων από τις ΔΕ των Ταμείων ΤΣΜΕΔΕ, Νομικών κλπ θα υπάρξει ως θέμα συζήτησης το ΚΕΑΟ την επόμενη Πέμπτη 12/12 για να ξεκαθαρίσει η στάση του ΕΤΑΑ και να τεθεί το αίτημα που περιγράψαμε παραπάνω.Συνεπώς πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει παρουσία μας στη ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ τη Δευτέρα 9/12 ώστε αυτό να εισηγηθεί το αίτημα μας (ο Βασιλείου μοναδικός εκπρόσωπος του ΤΣΜΕΔΕ στη συνεδρίαση δεσμευθηκε σχετικά αν και είπε ότι το ΔΣ του ΕΤΑΑ, μπορεί να αποφασίσει από μόνο του.
Στη συνέχεια τέθηκαν τα υπόλοιπα θέματα: Να παρέχεται άμεσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλουςτους ασφαλισμένους ανεξάρτητα από το εάν έχουν οφειλές ή όχι. Να δοθεί εντολή στους επιμέρους τομείς να σφραγίζουν τα βιβλιάρια των ασφαλισμένων από 01/01/2014 για όλο το έτος, με απλούστερες διαδικασίες από αυτές του 2013. ΌτιΑναστέλλονται επ’αόριστον: α) η εφαρμογή τηςαύξησης των ασφαλιστικών εισφορώντων ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ και η εφαρμογή του νέου συστήματος διακανονισμού οφειλών. Το ΔΣ του ΕΤΑΑ δέχεται άμεσα προτάσεις των  συλλογικών φορέων των ασφαλισμένων (σωματεία, επιστημονικοί σύλλογοι κ.α.) για το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός πιο δίκαιου ασφαλιστικού συστήματος. Να αναγνωρίζεται η ιδιότητα του ασφαλισμένου χωρίς εργασία, χωρίς ή ελάχιστο εισόδημα από την άσκηση του επαγγέλματός του και λαμβάνονται μέτρα προνοιακού χαρακτήρα (ταμείο ανεργίας, μη υποχρέωση καταβολής εισφορών κλπ).

Η πολλαπλή αντισυνταγματικότητα των κανόνων αναγκαστικής είσπραξης εισφορών, όταν το εισόδημα του ασφαλισμένου δεν επαρκεί, παρά μόνο προς επιβιωσιν

Αναδημοσίευση από εδώ, του Κωνσταντίνου Παπακασόλα, δικηγόρου Αθήνας.

5
Όταν το 2003 απολύθηκε απ το στρατό ένας παιδικός μου φίλος, συζητήσαμε για το ποια θα ήταν η επομένη κίνηση του, σαν πολίτης πλέον. Ο φίλος μου λάτρης των  PC, με τα οποία ασχολείτο απο μικρος, μου είπε ότι σκόπευε να ανοίξει κατάστημα παροχής υπηρεσιών – επισκευής υπολογιστών.  Όταν τον ρώτησα γιατί δεν το επιχειρεί άμεσα μου απάντησε ότι δισταζει, καθώς  έκτος απο ενοίκιο, θα πρέπει να πληρώνει και ασφάλιση ύψους 300 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ!
Κι ενώ φυσικά  δεν υπολόγιζε να βγάζει τα πρώτα χρόνια πάνω απο 300 με 400 ευρώ το μήνα, χρήματα φυσικά που θα του απόφεραν μεν  ένα μικρό εισόδημα, πλην με το ασφαλιστικό ταμείο συνέταιρο – θα έμπαινε και μέσα.
Εκεί εμπέδωσα για πρώτη φορά ότι η αυθαίρετη επιβολή του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί βαρύτατη τροχοπέδη στο  συνταγματικό δικαίωμα στην εργασία. Άπλα και ξάστερα, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω γι αυτό.
Περιττό να πω ότι ο φίλος μου μετά απ αυτά, το μόνο που επιθυμούσε διακαώς ήταν να μπει στο δημόσιο, μιας και το κράτος του  απαγόρευε καθαρά και ξάστερα να εργαστεί μόνος του ως αυτοαπασχολούμενος ελεύθερος επαγγελματίας.
Κάποιος ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΑΧΘΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ.
******************************************************************
Το Σύνταγμα μας αναφέρει ότι η  ασφάλιση είναι KOΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, για την απονομή του οποίου μέριμνα το κράτος, με νόμο.
Απο “αγαθό” λοιπόν μέχρι την σημερινή μεσαιωνική κατάσταση της διάλυσης των ταμείων, του PSI,  των κατασχέσεων, των ρυθμίσεων – γκιλοτίνα, και των ποινικών διώξεων (!) μεσολαβεί ένα…χάσμα απίστευτο, μια απίστευτη στρέβλωση της έννοιας της κοινωνικής ασφάλισης.
Απο προσιτό κοινωνικό αγαθό που θα έπρεπε να είναι μετατράπηκε σε διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης (εις -) φορών, χωρίς  εισοδηματικά κριτήρια,  επιλογή που αποτελεί όνειδος για τον πολιτισμό της χώρας,  η οποία άλλωστε  γι αυτό και χρεοκόπησε, επειδη κατέχει τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο, πρωίμου μεσαίωνα,
Έτσι, επιχειρώντας προσφατα το δημόσιο, ορθά μεν, να εισπράξει μη καταβληθείσες εισφορές για να τονώσει τα ταμεία του, (τα διαλυμένα απο τις παρεμβάσεις και σπατάλες -για τις οποίες ΔΕΝ  αναζητά ευθύνες),  στρέφεται και κατά δίκαιων και κατά αδίκων ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 2,4 ΚΑΙ 25 του Συντάγματος, στο βαθμό που έστω και κατόπιν εορτής δεν εισάγει εισοδηματικά κριτήρια στην αναζήτηση των όντως εισφοροφυγαδων.
Διότι τι σοι εισφορές θα πληρώσει αυτός που είχε εισοδήματα 4 και 5 χιλιάδες ευρώ;
Έχουμε δηλαδή συνεχιζόμενη  παραβίαση και κατά τον υπολογισμό και κατά την αναγκαστική είσπραξη των εισφορών των συνταγματικών αρχών της προστασίας της ανθρωπινης αξιοπρεπείας, της αναλογικής συνεισφοράς στα βάρη (βάρη είναι και οι εισφορές),  της αρχής της  αναλογικότητας κλπ καθώς,  ασκώντας  τα δικαιώματα του, τα εκ του  ΚΕΔΕ, το δημόσιο διώκει και διεκδικεί εισφορές :
 με μηνύσεις και με κατασχέσεις,
 από  ασφαλισμένους επαγγελματίες:
1) Που για ορισμένο η και ολόκληρο το διάστημα της εργασίας τους το εισόδημα τους ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΣΕ ΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ. (Κάτω απο 12.000 ευρώ ετησίως) και επομένως, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΙΣΦΟΡΟΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
Αντισυνταγματικά λοιπόν και απάνθρωπα επιχειρεί να “κτίσει” ασφαλιστικό κεφάλαιο απο αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων, οι οποίες εξαθλιωθήκαν ακόμα περισσότερο στην πενταετία της οικονομικής κρίσης (2008-13).
Μην θεσπίζοντας δε ανεισφορολογητο για τις ευαίσθητες αυτές κατηγορίες ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ  (πχ απο 0-5000 ευρώ μηδενική υποχρέωση, απο 5.000 – 10.000  ευρώ εισφορές ύψους 500 ευρώ κλπ), κατάφερε να πληρώνουν ΙΔΙΟ ΠΟΣΟ ΕΤΗΣΙΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ οι μικρέμποροι και ψιλικατζήδες με τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ,  ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ, ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΝΟΝΤΑΣ ΟΣΟΥΣ ΑΠΛΩΣ ΒΓΑΖΟΥΝΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟ.
Το αυτό ισχύει τόσο με τον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ όσο  και με τον ΟΓΑ, στον όποιο πληρώνουν σχεδόν την ιδία  ετήσια εισφορά τόσο οι μικροί αγρότες όσο και  οι ιδιοκτήτες τεραστίων εκτάσεων με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ επιδοτήσεων κάθε χρόνο, τα εισοδήματα των όποιων αντί να  στηρίζουν τον ΟΓΑ (με σύστημα εισφορών  αυξητικό βάσει του εισοδήματος) στηρίζουν την αυτοκινητοβιομηχανία PORSCHE CAYENNE.

Πλειστηριασμοί: Οι γείτονες να έχουν το νου τους!

Αναδημοσίευση από Ίσκρα, του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Στις ΗΠΑ (που δεν έχουν… μνημόνιο) , από την εκδήλωση της κρίσης – μια κρίση για την οποία οι τράπεζες μόνο «ανεύθυνες» δεν είναι – πάνω από 7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους! Στις ΗΠΑ το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης (σσ: η ιδιοκατοίκηση αποτέλεσε συστατικό στοιχείο του λεγόμενου «αμερικανικού ονείρου») έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ‘60! Οι τράπεζες πρώτα έπαιξαν και κερδοσκόπησαν με τη στεγαστική φούσκα. Τώρα, στα χρόνια της κρίσης, κατάσχουν κατά εκατομμύρια τα σπίτια των ανθρώπων που χρεοκόπησαν. Οι τελευταίοι, ακόμα κι αν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν, δεν τους δίνεται καμία ευκαιρία ρύθμισης των χρεών τους. Πώς αντιμετωπίζεται εκεί  η ασυδοσία των τραπεζών; Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό: Το αμερικανικό κράτος έχεi εντοπίσει 500.000 περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής του νόμου για τις κατασχέσεις κατοικιών από τις τράπεζες. Πώς αποζημιώνει τους ανθρώπους που υπέστησαν την κατάσχεση των σπιτιών τους από την καταχρηστική λειτουργία των τραπεζών; Παρέχοντάς τους το εφάπαξ επίδομα… των 300 δολαρίων! Τέτοια «κοινωνικά κριτήρια» στο Αμέρικα…
Στην Ισπανία (που δεν έχουν μνημόνιο…) από την εκδήλωση της κρίσης υπολογίζονται σε πάνω από 400.000 οι Ισπανοί που έχουν χάσει τα σπίτια τους! Προφανώς δεν πρόκειται για «μπαταξήδες», ούτε για κατοίκους της «Εκάλης» της Μαδρίτης, αλλά για τα θύματα μιας πολιτικής που έχει οδηγήσει 1,5 εκατομμύρια οικογένειες να μην εργάζεται κανένα μέλος τους, που έχει οδηγήσει τον έναν στους δυο νέους στην ανεργία. Τι γίνεται εκεί με τις τράπεζες; Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Bankia. Η Bankia έφτασε στα όρια της κατάρρευσης εξαιτίας της μεγάλης έκθεσης που είχε σε στεγαστικά δάνεια, ύψους 32 δισ. ευρώ, τα οποία ήταν αδύνατο να αποπληρωθούν. Σαν αποτέλεσμα η ισπανική κυβέρνηση πήρε υπό την προστασία της την τράπεζα, την «εθνικοποίησε», της έχει δώσει  ενισχύσεις που φτάνουν τα 40 δισ. ευρώ και την ίδια ώρα η Bankia και οι άλλες τράπεζες που τυγχάνουν της αρωγής του ισπανικού κράτους βουτάνε τα σπίτια του κόσμου, τον οποίο πρώτα τον χρεοκόπησαν!
Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα (σσ: όπου έχουμε και μνημόνιο…).  Εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός να δηλώνει ότι οι  πλειστηριασμοί θα γίνουν (με κοινωνική ευαισθησία, φυσικά…) για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»! Μήπως, πριν οι τράπεζες αρχίσουν να βουτάνε και τα σπίτια του κόσμου, θα πρέπει να μας πει κάποια στιγμή τι έχει γίνει με εκείνα τα εκατοντάδες δισ. ευρώ, που από την έναρξη της κρίσης έχουν φορτωθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού και έχουν πάει με τη μορφή ενισχύσεων στις τράπεζες για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»;

"Θυσίες" και "Ανάπτυξη"

Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους
άλλαζαν ακόμα και τη σημασία των λέξεων”.
Θουκυδίδου Ιστορίαι, Βιβλίο 3, Κεφ. 82,4
Στο δημόσιο λόγο στις μέρες μας έχει δημιουργηθεί μια περίεργη κατάσταση: Από τη μεριά της εξουσίας, φανερής και υπόγειας, παρατηρείται μια διαστροφή των εννοιών που χρησιμοποιεί. Ας δούμε μια χαρακτηριστική περίπτωση:
Μιλάνε για “θυσίες του Ελληνικού λαού”. Όμως η θυσία είναι εξ ορισμού, σύμφωνα με όλα τα Λεξικά της Ελληνικής Γλώσσας, εκούσια. Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι ρωτήθηκε ποτέ ο Ελληνικός Λαός, και ότι τουλάχιστο η πλειοψηφία του συναίνεσε σε αυτά που υφίσταται. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι τα κόμματα της Βουλής έχουν λάβει εν λευκώ εντολή, αυτά από τα κόμματα της βουλής που ψήφισαν τα μέτρα δεν συγκέντρωσαν ούτε κατά τις εκλογές την πλειοψηφία, για να μη μιλήσουμε για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Τα μέτρα λοιπόν δεν μπορούν να ονομαστούν θυσίες κι ας τα ονομάζουν έτσι παραπλανητικά οι εγχώριοι και οι ξένοι πολιτικοί.
Από την αρχή της κρίσης όλες οι κυβερνήσεις μας μιλούν για “μέτρα άδικα αλλά αναγκαία”. Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει ευθέως: Αντί για μέτρα άδικα γιατί δεν παίρνετε μέτρα δίκαια; Αν το συνδυάσουμε με το προηγούμενο, είναι φανερό ότι ονομάζουν τα μέτρα “θυσίες του ελληνικού λαού”, επειδή προσπαθούν να μας υποβάλουν την πεποίθηση ότι τα μέτρα αυτά, τα άδικα , τα υφιστάμεθα εκουσίως. Πρόκειται για την απόλυτη διαστροφή της έννοιας: Στην πραγματικότητα θυσίες έκαναν και κάνουν οι κυβερνήσεις και θυσιάζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ο οποίος είναι απλώς το θύμα.
Αν προσέξουμε καλύτερα, η ιθύνουσα τάξη και οι κάθε είδους άνθρωποί της στην πραγματικότητα ομολογούν ότι το καταραμένο από τους λαούς της γης καπιταλιστικό σύστημα μόνο άδικα μέτρα μπορεί να πάρει και όσο περνά ο καιρός του και σαπίζει, όλο και πιο άδικα και βεβαίως, για το ίδιο αυτό το σύστημα, απόλυτα αναγκαία. Για ποιο λόγο όμως όλα αυτά; Για την “ανάπτυξη” που θα φέρει ΑΕΠ και θα μας κάνει ικανούς να πληρώνουμε τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τον κύριο που ήδη δημόσια ομολόγησε και τους υπόλοιπους που, όπως επίσης δημόσια ομολόγησε, τα έφαγαν μαζί του. Έτσι, αυτοί που τα έφαγαν θα εξοφλήσουν τα χρέη τους, ενώ τα “άδικα” μέτρα τους θα συνθλίβουν τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, από τη μεριά της κάθε είδους αριστεράς, εκτός από την εκδήλωση μιας δυσκολίας άμεσου εντοπισμού και αναίρεσης των διεστραμμένων ή παραπλανητικών εννοιών, παρατηρείται συχνά μια ασχολίαστη χρήση τους στα πλαίσια μιας πολιτικής γενικολογίας.
Είναι γνωστό και εύστοχο το ερώτημα: Ανάπτυξη για ποιον; Ενώ η απάντηση που δίνεται είναι σε γενικές γραμμές σωστή, όταν είναι γενικόλογη είναι πολιτικά άχρηστη, γιατί είναι αναποτελεσματική. Με την καταστροφή που έχει συντελεσθεί είναι δεδομένο ότι η οποιουδήποτε προσανατολισμού ανασυγκρότηση της οικονομίας της χώρας θα απαιτήσει μερικά χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων η ζωή των ανθρώπων που έχουν πληγεί περισσότερο θα συνεχίζει να είναι πολύ άσχημη ή και θα επιδεινώνεται. Σε τόσο ειδικές συνθήκες σαν τις τωρινές, για να είναι πειστικό (αλλά και αποτελεσματικό) ένα κυβερνητικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, πρέπει να εξηγεί άμεσα και πρακτικά και με την ακόλουθη περίπου ιεράρχηση πώς θα λύσει προβλήματα όπως τα παρακάτω:

Ολόκληρη η νομοθεσία για το ΚΕΑΟ

Εν όψει της σημερινής κινητοποίησης στο ΕΤΑΑ αναρτούμε όλες τις Υπουργικες Αποφασεις που έχουμε βρει εως τωρα για το ΚΕΑΟ και τα αντιστοιχα ΦΕΚ οπου υπαρχουν (εάν υπάρχει κάποιο στοιχείο που έχουμε παραλήψει παρακαλούμε στείλτε μας ενα σχετικό mail)
Παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά έκδοσης
υγ1: στα 5α, 5β το όνομα της συντονίστριας ΚΕΑΟ και η δαπάνη μισθοδοσίας της!!!!
υγ2: ότι έχει γίνει έως τώρα για το ΚΕΑΟ απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του ΕΤΑΑ (εχει ενσωματωθει απο το υπουργειο σε αποφαση στις 14-11-2013)..

«Φορολογία εισοδήματος, επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν.4046/2012, του ν. 4093/2012 και του ν. 4127/2013 και άλλες διατάξεις»
ΤΜΗΜΑ 3Ο/ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄/
Άρθρο 101: Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών(ΚΕΑΟ)

Αριθ. Πρωτ.: Φ.80000/οικ.23794/790
ΘΕΜΑ: «Σύσταση και Λειτουργία του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.80000/οικ.23795/791
ΘΕΜΑ: «Καθορισμός στοιχείων της Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής για την είσπραξη καθυστερούμενων ασφαλιστικών οφειλών»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.80000/οικ.25379/312
ΘΕΜΑ: «Διαδικασία είσπραξης και ηλεκτρονικής διαχείρισης των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών εντός του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ)»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.10021/οικ.26418/2993
ΘΕΜΑ: «Τοποθέτηση Συντονιστή στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ)»
Αριθ. Πρωτ.: Φ.10021/οικ.26418/2993
ΘΕΜΑ: «Απόσπαση στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) και τοποθέτηση Συντονιστή»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.80000/οικ.32195/364
ΘΕΜΑ: «Διαχωρισμός άμεσα εισπράξιμων και επισφαλών οφειλών από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.80000/οικ.32938/1094
ΘΕΜΑ: «Τροποποίηση της Φ.80000/οικ.23795/791/05-08-2013 Υπουργικής Απόφασης»

Αριθ. Πρωτ.: Φ.10021/οικ.32908/3727
ΘΕΜΑ: «Αποσπαση Υπαλληλου ΟΑΕΕ στο ΚΕΑΟ»

Στα 69,2 εκατ. ευρώ περιόρισε τις ζημιές της η Attica Bank

Άλλη μια επιτυχία της "τράπεζας μας"...

Το αποτέλεσμα προ φόρων για τον Όμιλο στο εννεάμηνο του 2013 διαμορφώθηκε σε ζημία 79,3 εκατ. ευρώ, έναντι ζημίας 123,8 εκατ. ευρώ στο αντίστοιχο εννεάμηνο του 2012.

Αντίστοιχα το μετά φόρων αποτέλεσμα για το εννεάμηνο διαμορφώθηκε σε ζημία ύψους 69,2 εκατ. ευρώ, έναντι ζημίας 108,4 εκατ. ευρώ στη συγκριτική περίοδο του 2012. Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί η θεαματική βελτίωση των συγκεντρωτικών λοιπών εσόδων μετά από φόρους, τα οποία περιορίστηκαν σε ζημία 41,8 εκατ. ευρώ έναντι ζημίας 124,1 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο.

-  Τα αποτελέσματα προ προβλέψεων για το γ’ τρίμηνο του έτους διαμορφώθηκαν σε κέρδη 2 εκατ. ευρώ περίπου

-  Τα ίδια κεφάλαια του Ομίλου διαμορφώθηκαν σε 447,1 εκατ. Ευρώ

-  Το σύνολο του ενεργητικού του Ομίλου ανήλθε σε 3,95 δισ. ευρώ.

-   Ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων (>180 ημερών) σε σχέση με το σύνολο των χορηγήσεων διαμορφώθηκε κατά την 30/09/2013 σε 23,2%.

-  Σε ό,τι αφορά την περίοδο που έληξε την 30/09/2013 οι προβλέψεις για επισφαλείς χορηγήσεις για το εννεάμηνο του 2013 ανέρχονται σε 52,7 εκ. ευρώ περίπου. Οι σωρευμένες προβλέψεις ανέρχονται πλέον σε 414,4 εκατ. ευρώ αυξημένες κατά 15% περίπου σε σχέση με τη χρήση του 2012. Η κάλυψη των δανείων σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών (IFRS-7) από σωρευμένες προβλέψεις την 30/09/2013 διαμορφώθηκε σε 42,4%.

-  Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω ο Όμιλος λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική συγκυρία και το δυσμενές κλίμα που εξακολουθεί να υπάρχει, συνέχισε την σταθερή πολιτική προβλέψεων των τελευταίων ετών στα πλαίσια της ορθολογικής διαχείρισης των κινδύνων, με τον δείκτη προβλέψεων προς μέσο όρο χορηγήσεων να διαμορφώνεται στις 194 μ.β. για το εννεάμηνο του 2013.

-   Οι καθαροί τόκοι για τον Όμιλο ανήλθαν σε 30,7 εκατ. ευρώ και εμφανίζουν μείωση της τάξης του 20,6% έναντι του εννιαμήνου του 2012 ως συνέπεια του κύκλου ύφεσης στην οποία εξακολουθεί να βρίσκεται η χώρα, που έχει ως απόρροια τη μείωση των εσόδων από τόκους λόγω της αύξησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων καθώς και λόγω της αδυναμίας πρόσβασης των τραπεζών στις αγορές για την άντληση χαμηλού κόστους ρευστότητας. Σημειώνεται ότι  μετά την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας από το μήνα Ιούλιο του τρέχοντος έτους το κόστος άντλησης κεφαλαίων για την Τράπεζα  έχει μειωθεί αισθητά λόγω της απεμπλοκής από τον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας (E.L.A.) και της αποκλιμάκωσης των επιτοκίων καταθέσεων.

-  Το σύνολο των εσόδων για τον Όμιλο από λειτουργικές δραστηριότητες ανήλθε σε 54,2 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας μείωση σε ποσοστό 6,4% έναντι του εννιαμήνου του 2012.

-  Τα λειτουργικά έξοδα αυξήθηκαν κατά 10% περίπου λόγω των εξόδων της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Ιδιαίτερα σημειώνεται η μείωση των εξόδων μισθοδοσίας κατά 4% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους.

Αναφορικά με τα αποτελέσματα και τα μεγέθη του εννιαμήνου 2013 της Attica Bank, ο Πρόεδρος και Εντεταλμένος Σύμβουλος της Τράπεζας κ. Ιωάννης Γαμβρίλης δήλωσε:

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Φυσικό Κρήτης : Σώπασε ή Μίλα *μάθημα επιλογής ή υποχρεωτικό;

Πάνε 2 χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Μέσα σ αυτό το διάστημα είδα και έμαθα πολλά, αλλά το πιο σημαντικό απ όλα ήταν πως είδα ότι παρά τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες ζούμε όλοι μας, και ο καθένας σηκώνει τα δικά του βάρη, οι νέοι αλλά και οι μεγαλύτεροι δεν έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας και την αλληλεγγύη μας. Γιατί το λέω αυτό? Γιατί είναι πάνω από 2000 οι υπογραφές αλληλεγγύης, εκατοντάδες τα ψηφίσματα που μας έρχονται απ όλη τη χώρα, αρκετές οι εφημερίδες που θέλησαν να δημοσιεύσουν άρθρα μας και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που μας έβγαλαν στον αέρα να μιλήσουμε για όλα όσα έχουν γίνει. Είναι πολλοί οι πανεπιστημιακοί καθηγητές που έχουν υπογράψει κείμενο υπέρ μας και τοποθετούνται δημόσια, πολλοί οι βουλευτές που δηλώνουν τη στήριξή τους με πολλούς τρόπους. Τα παραπάνω βοήθησαν πολύ στο να πάρει αρκετή δημοσιότητα το θέμα και στο να μαζευτεί όλος αυτός ο κόσμος και να μπλοκάρει τις επανειλημμένες προσπάθειες τους να συνεδριάσει το πειθαρχικό όργανο την προηγούμενη χρονιά.
Ήταν όμως τόσο μεγάλη η θέληση τους να ξεμπερδεύουν με όλους μας μια για πάντα, που έστησαν μια παράνομη διαδικασία στη 1 Απρίλη και πήραν την καταδικαστική απόφαση της αναστολής 6μηνου. Και όταν λέω να ξεμπερδεύουν με όλους μας δεν εννοώ τους 9, αλλά εννοώ όλους εμάς που σκεφτόμαστε, προβληματιζόμαστε και αντιστεκόμαστε με διάφορους τρόπους, στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Μας κατηγόρησαν για βία, για προσβολή του ήθους και της αξιοπρέπειας τους, για αντιακαδημαϊκή συμπεριφορά. Κατηγόρησαν τους 12, στη συνέχεια μείναμε 9,9 από τους 300-400 φοιτητές που βρεθήκαμε στην παράσταση διαμαρτυρίας στις 10/10/2011 για την ακόμα μια φορά χαμένη εξεταστική μας.

Μα ποιοι είναι αυτοί που μας κατηγόρησαν για όλα αυτά?
* Είναι αυτοί που μας στέλνουν e-mail να τιμήσουμε τη μνήμη των ΄΄άξιων δασκάλων΄΄ Βασίλη Ξανθόπουλου και Στέφανου Πνευματικού που δολοφονήθηκαν το 1990 από το φοιτητή του τμήματος, τον οποίο τρέλαναν κλέβοντας και δημοσιεύοντας την εργασία του σαν δικιά τους.
* Είναι αυτοί που πήγαν στο δικαστήριο να υπερασπιστούν και να μιλήσουν για το ήθος και την αξιοπρέπεια του "εξαίρετου επιστήμονα" και πρώην πρύτανη. Ενός πρύτανη που διωκόταν από τη δίωξη οικονομικού εγκλήματος για υπεξαίρεση χιλιάδων ευρώ από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, που θεωρούνταν ηθικός αυτουργός για το θάνατο του κ. Αλεξανδρόπουλου στην υπόθεση με τα στημένα πειθαρχικά, που έστησε ιδιωτική κλινική μέσα στο πανεπιστήμιο, που κυκλοφορούσε μέσα στο πανεπιστήμιο και στις συγκλήτους με μπράβο που οπλοφορούσε και πολλά άλλα μπορούμε να πούμε.
* Είναι αυτοί που πριν 3 χρόνια έκοψαν απ το μεταπτυχιακό 2 άριστους προπτυχιακούς του τμήματος μας, ενώ πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις. Δε δόθηκαν ποτέ σοβαρές απαντήσεις και όλοι ξέρουμε ότι ήταν λόγω της πολιτικής τους δράσης και της συμμετοχής τους σε κινητοποιήσεις.
* Είναι αυτοί που κάθε φορά που κινητοποιούνταν ο σύλλογος μας, είτε για την υπεράσπιση των παν/μίων και ενάντια στους νόμους διάλυσής του, είτε γιατί γινόταν κομμάτι των αγώνων της κοινωνίας, αντί να είναι στο πλευρό μας, μας στερούσαν με τεράστια ευκολία εξεταστικές και 6μηνα. Υπήρξαν φορές που ήμασταν το μοναδικό τμήμα που έχανε την εξεταστική του.

Αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά - Κενά και καινά ερωτήματα για τον παλιό Δεκέμβρη

Αναδημοσιεύουμε από το Barikat

Τι ήταν τελικά τα Δεκεμβριανά; Μια παγίδα της αστικής τάξης που μέσα της έπεσε το ΚΚΕ; Ή ένα σχέδιο πολιτικής αποσταθεροποίησης για να αρπάξει το ΚΚΕ την εξουσία; Ένα λάθος του; Ή μια συνέπεια της πολιτικής του; Της ίδιας πολιτικής που το έφερε στα πρόθυρα της εξουσίας ή σε κάτι που έμοιαζε με αυτήν.
Το ερώτημα αυτό δεν απαντιέται έτσι, σκέτο. Αυτό που στην πραγματικότητα, πρέπει να ρωτήσουμε είναι: «τι ήταν το ΕΑΜ;». Και μαζί, «τι ήταν ο Εμφύλιος;». Γιατί τα Δεκεμβριανά ήταν μόνο ο ένας σταθμός αυτού του συνεχούς. Το φάσμα Κατοχή-Δεκεμβριανά-Βάρκιζα-Εμφύλιος το διατρέχει η ίδια βασική στρατηγική του ΚΚΕ. Του κόμματος που κρατώντας τη γραμμή του κομμουνιστικού κινήματος του 1935 για τα λαϊκά μέτωπα, συγκρότησε και κράτησε τις συμμαχίες του. Και δεν προσπάθησε να πάρει την εξουσία με τα όπλα. Ούτε καν στον Εμφύλιο. Και μίλησε για «λαοκρατία». Και δεν την μετέτρεψε ποτέ σε κάποιο ρητά προλεταριακό πρόγραμμα, αλλά έχτισε ένα μπλοκ δυνάμεων με εργατική ηγεμονία και δημιούργησε δομές αυτοκυβέρνησης και λαϊκής εξουσίας. Και δεν την πήγε παραπέρα, προκειμένου να κρατήσει τη συμμαχία. Την ίδια συμμαχία που το πήγε μέχρι εκεί, που το γιγάντωσε. Και που το έφτασε μέσα στη φωτιά τον Δεκέμβρη. Γιατί ο Δεκέμβρης, η Βάρκιζα και ο Εμφύλιος ήταν για το ΚΚΕ βασικά η ίδια γραμμή. Της συμμαχίας, της συμφιλίωσης. Αυτή που το πήγε ως εκεί, αυτή που δεν το άφηνε να κάνει πίσω. Αυτή με την οποία νίκησε, αλλά και η ίδια με την οποία έχασε. Περίεργο; Μήπως ξέχασε κανείς ότι η ιστορία κινείται μέσα από στριμωγμένες αντιφάσεις; Τότε τιμωρείται με το να ψάχνει πάντα να βρει ερμηνείες σε προβλήματα που δεν υπήρξαν ποτέ. Γιατί δεν πήρε το ΚΚΕ την εξουσία τον Δεκέμβρη; Γιατί έστειλε τον Βελουχιώτη να πολεμάει τον Ζέρβα στην Ήπειρο; Γιατί κράτησε τον Βαφειάδη στο Βορρά; Γιατί απλούστατα, δεν ήθελε να πάρει την εξουσία. Για την ακρίβεια, δεν ήθελε να την πάρει έτσι. Το ερώτημα λοιπόν, έχει μια λάθος προκείμενη. Κι αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν πάμε πουθενά.
Ό,τι άλλο κι αν είναι ο Δεκέμβρης, είναι σίγουρα τα γεγονότα του. Είναι η 1η Δεκέμβρη του 1944, όταν οι υπουργοί του ΕΑΜ παραιτούνται από την κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας», καταγγέλλοντας τον Γεώργιο Παπανδρέου πως πλαστογράφησε τη συμφωνία που είχαν κάνει για τον αφοπλισμό από τη μία του ΕΛΑΣ και από την άλλη των υπόλοιπων ένοπλων σωμάτων. Είναι η απεργία που κήρυξε το ΚΚΕ για να διαμαρτυρηθεί και την απαγόρευσε η κυβέρνηση, κατόπιν πίεσης των Άγγλων. Είναι η μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση της 3ης του Δεκέμβρη, μπροστά στη Βουλή. Είναι το παράγγελμα του Άγγελου Έβερτ προς τους αστυνομικούς για πυρ. Είναι τα πεσμένα κορμιά των αμάχων στην Πλατεία Συντάγματος, το αίμα που τόσες φορές έχει ποτίσει αυτές τις πέτρες και οι απεγνωσμένες φωνές που άφησε πίσω του, τα πρόσωπα μέσα σε φωτογραφίες τόσο βουβές που κραυγάζουν.
Τα Δεκεμβριανά είναι οι Ταγματασφαλίτες, οι συνεργάτες των Ναζί που το κράτος τους έβγαλε από τη φυλακή και τους έδωσε ξανά τα όπλα για να πολεμήσουν τους κομμουνιστές. Είναι οι Άγγλοι και τα στημένα στο Λυκαβηττό και στην ίδια την Ακρόπολη πολυβόλα που θερίζαν την Αθήνα. Είναι τα αεροπλάνα που πετούσαν ανάμεσα στις πολυκατοικίες της Αθήνας. Είναι το τανκ που σπάει την πόρτα των γραφείων του ΕΑΜ, στην πλατεία Κοραή. Είναι τα Προσφυγικά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τα κτήρια στην οδό Φιλελλήνων που ακόμη έχουν πάνω στα κορμιά τους τα σημάδια από τις σφαίρες που σκοτώναν έναν αγώνα που είχε νικήσει. Σε μία πόλη που σήμερα μοιάζει να φοβάται να πει την ιστορία της και να την κρύβει. Είναι οι απαγωγές, είναι οι αριστεροί που βρέθηκαν στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στην Αίγυπτο, αιχμάλωτοι των Άγγλων, είναι η αγγλική κοινή γνώμη που σοκάρεται από τον τρόπο που φέρεται η κυβέρνησή της σε έναν λαό που νίκησε τους Ναζί. Και είναι και ο Τσώρτσιλ και η εντολή του να φερθεί ο στρατός του σα να βρίσκεται σε χώρα υπό κατοχή. Και ο ΕΛΑΣ που δεν χτυπούσε τους Άγγλους τις πρώτες μέρες των Δεκεμβριανών.