Κοιτάζοντας την κρυστάλλινη σφαίρα: υγεία, αποκλεισμός και κατάσταση εξαίρεσης στους καιρούς της κρίσης

Αναδημοσιεύμουμε από τη Συνέλευση για την υγεία, παλαιότερη έκδοση για την υγεία, τον αποκλεισμό και την κατάσταση εξαίρεσης στους καιρούς της κρίσης. Σημείωση: Στην παραπομπή , μπορείτε να βρείτε την 2η έκδοση του κειμένου (Brochure v.2.0) που γράφτηκε τον Γενάρη του 2011.
πρόλογος

Αυτή τη στιγμή μια κοσμογονία αλλαγών συμβαίνει στον χώρο της υγείας, εισάγοντας μηχανισμούς και κανονιστικά πλαίσια ταξικού αποκλεισμού στην υγειονομική κάλυψη της κοινωνίας. Πρόκειται βέβαια για μια συνολικότερη συνθήκη κρίσης και επαναρρύθμισης του κοινωνικού πεδίου από τη μεριά της εξουσίας, μια εικόνα ήδη ορατή αυτή τη στιγμή στους χώρους υγείας με πολλούς τρόπους. Και οι εξαθλιωμένες ομάδες των αστέγων που αναζητούν τροφή και στέγη στα νοσοκομεία ίσως να μην είναι η πιο επώδυνη πλευρά αυτής της εικόνας, καθώς στο επίκεντρο βρίσκονται ολόκληρα κομμάτια του πληθυσμού (μετανάστες, άνεργοι, φτωχοί) που σπρώχνονται βίαια έξω από το σύστημα υγείας.

Η ένταση και η έκταση των αλλαγών είναι σαρωτική, ενώ σε μεγάλο βαθμό η πληροφορία διαμεσολαβείται από περίτεχνους μηχανισμούς προπαγάνδας στην απόπειρα του κράτους να αιφνιδιάσει και σ’ αυτό το πεδίο, εκμεταλλευόμενο όσο μπορεί την κατάσταση σοκ την οποία έχει επιβάλλει στην κοινωνία.

Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα, βρεθήκαμε και εμείς πολλές φορές χαμένοι, χωρίς να μπορούμε να πλοηγηθούμε σ’ αυτό τον πολτό τον αποσπασματικών πληροφοριών που ερχόντουσαν από παντού: από τις ανακοινώσεις της τρόικας, τις διαρροές του υπουργείου, τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ. Σταδιακά βέβαια, οι εμπειρίες και η κατανόηση άρχιζαν να σχηματίζουν σαφή αφηγηματικά πλαίσια και τα κομμάτια του παζλ έμπαιναν σιγά-σιγά στη θέση τους. Και αυτή την αφήγηση –αφήγηση μιας καταστροφής, της ιστορίας της, αλλά και των πολιτικών σημαινόμενων που εμπεριέχει– θελήσαμε να δώσουμε με την έκδοση αυτής της μπροσούρας, αλλά και με την πραγματοποίηση δύο λαϊκών συνελεύσεων (στη Νέα Φιλαδέλφεια και στα Πετράλωνα) και μιας εκδήλωσης (στον Βύρωνα) αυτή την περίοδο.

Όμως, η στενότητα των χρονικών πλαισίων και ο όγκος της πληροφορίας που έπρεπε να συγκεντρωθεί, ειχε ως αποτέλεσμα αυτή η μπροσούρα να μείνει ανολοκλήρωτη.[1] Με δύο τρόπους: σημαντικές ενότητες δεν αναπτύχθηκαν, καθώς καταναλώσαμε σημαντικό χρόνο και φαιά ουσία προσπαθώντας να καταλάβουμε αυτό που έρχεται. Και κυρίως, συρρικνώνοντας σε αυτή τη φάση τα πολιτικά περιεχόμενα, καθώς δώσαμε έμφαση στην περιγραφή της κατάστασης και στα ερμηνευτικά σχήματα που την καθιστούν κατανοητή και όχι στους δομικούς μετασχηματισμούς –πολιτικούς και κοινωνικούς– που υποκρύπτουν.

Όμως έτσι κι αλλιώς, μετά τις δύο λαϊκές συνελεύσεις στη Νέα Φιλαδέλφεια και στα Πετράλωνα και την εκδήλωση στον Βύρωνα και τις δράσεις που πιθανόν να εκτυλιχτούν, θέλουμε να επιστρέψουμε δριμύτεροι σ’ αυτό το πεδίο του εγκλήματος। Με μια μεγαλύτερη και ολοκληρωμένη μπροσούρα σε πολύ περισσότερα αντιτυπα. Γιατί φυσικά η κατάσταση εξαίρεσης ολόκληρων πληθυσμών από θεμελιώδη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα (όπως η υγεία και η ζωή) δεν μπορεί –νομίζουμε– να αναγνωστεί με τα κυρίαρχα αναλυτικά εργαλεία. Και κυρίως θέλουμε να επιστρέψουμε δριμύτεροι με πράξεις. Γιατί η αντίσταση οφείλει, επιβάλλεται, να πάει παραπέρα.

από την αποδόμηση του ΕΣΥ στον Καιάδα του Ρυθμιστικού

μια φορά και έναν καιρό...

Δημοσιογραφία ή δημόσιες σχέσεις;

Αναδημοσίευση από UNFOLLOW, με στοιχεία για την ασύλληπτη και νόμιμη φοροδιαφυγή του κεφαλαίου. Οι υπόλοιποι πληρώστε...

Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW, που κυκλοφορεί, εξετάζουμε μια κομβική πλευρά του συστήματος ανισότητας που μαστίζει την Ελλάδα. Περιγράφουμε τεκμηριωμένα πώς άλλο ένα φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται και πάλι με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», στην πραγματικότητα έρχεται να λεηλατήσει τα λαϊκά εισοδήματα, δίχως καμία απολύτως πρόθεση να φορολογήσει τον πραγματικό πλούτο. Και για να το αποδείξουμε επικαλούμαστε εμβληματικές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών -τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον Γιάννη Αλαφούζο, τον Νίκο Μάνεση και τον Ανδρέα Βγενόπουλο-, δημοσιεύουμε τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα και εξηγούμε πώς λειτουργεί το σύστημα της φοροασυλίας.

Καθώς ανοίγεται μπροστά μας το 2013, ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα εξακολουθεί να κάνει κύκλους, κυνηγώντας την ουρά του από όξυνση σε άμβλυνση και τούμπαλιν, δίχως ακόμη να ανακαλύπτει τη βούληση, το κουράγιο ή τα εργαλεία να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα: όσο κάποιοι καλλιεργούν ενοχικές συνειδήσεις, υπερθεματίζοντας περί «πατριωτισμού» και «ομοψυχίας», ενώ άλλοι καταδιώκουν αποδιοπομπαίους τράγους, παρουσιάζοντάς τους ως «σάπια μήλα» ενός κατ’ ουσίαν υγιούς καλαθιού, το πρόβλημα της δομικής αδικίας με την οποία είναι οργανωμένο, σκόπιμα και υπολογιστικά, το πολιτικοοικονομικό σύστημα της χώρας, μένει ανέγγιχτο.

Όπως έχει ειπωθεί, δημοσιογραφία είναι να γράφεις κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να γραφτεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημόσιες σχέσεις. Στο UNFOLLOW λοιπόν αποφασίσαμε από το πρώτο μας κιόλας τεύχος ότι αν πρόκειται να καταπιαστούμε ως δημοσιογράφοι με το πολιτικό πρόβλημα που διαπιστώνουμε, δεν αξίζει ούτε να γράφουμε εξυπνούλικα χρονογραφήματα περί της απουσίας «φορολογικής συνείδησης» των εστιατόρων ούτε να μπήγουμε κι εμείς το μικρό μας τσεκουράκι στην πεσούσα δρυ της εβδομάδας. Απεναντίας, αυτό που αξίζει είναι να μιλήσουμε για τον τεράστιο ελέφαντα στο κέντρο του δωματίου, που όλοι καμώνονται πως είναι αόρατος.

Ο ελέφαντας είναι το σύστημα εκείνο που επιτρέπει σε μια ολιγομελή ομάδα ανθρώπων να προστατεύονται στο διηνεκές από οποιαδήποτε προσπάθεια «μεταρρύθμισης», από οποιαδήποτε απόπειρα εγκατάστασης ουσιαστικής ισονομίας στη χώρα. Κι αυτό με την πλήρη συνενοχή μιας εκτελεστικής εξουσίας που επιστρατεύει όλη της τη δύναμη, ώστε και οι άλλες εξουσίες –η νομοθετική, η δικαστική, σύσσωμη η κρατική γραφειοκρατία αλλά και ο Τύπος– να κατασκευάζουν ξανά και ξανά ελαφρώς παραλλαγμένες εκδοχές αυτού του συστήματος ανισότητας και αδικίας.

Πορεία για τη Χαλκιδική, στην Αθήνα

Μαζί τα κάψαμε...

Αναρτούμε άρθρο του Θ. Καρτερού από την Αυγή. Όσο για τους συναδέλφους που πήγαν στις συσκέψεις και βγήκαν στα κανάλια για να δικαιολογήσουν τις τρικομματικές αθλιότητες τι να πούμε?

 

Τέλος δεν έχουν οι μνημονιακοί πειραματισμοί στου κασίδη το κεφάλι. Και αν δεν οδηγούσαν οι ληστρικές ιδέες των εφαρμοστών του μνημονίου σε δράματα θα έβγαζαν πολύ γέλιο. Γιατί αποδεικνύουν ότι οι τύποι αυτοί των λεγόμενων οικονομικών επιτελείων, οι χρυσοπληρωμένοι εκπρόσωποι των δανειστών, οι τεχνοκράτες της συμφοράς, όχι μόνο είναι αδίστακτοι όταν πρόκειται να φορτώσουν τα υποζύγια, αλλά και στην πρεμούρα τους να αρπάξουν όσο περισσότερα μπορούν γίνονται και εντελώς ανόητοι. Βλάκες, ανίκανοι να κατανοήσουν πού οδηγεί η αρπακτικότητά τους.
Πάρτε για παράδειγμα τη φαεινή ιδέα τους για την επιβολή θηριώδους φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, για να πατάξουν δήθεν το λαθρεμπόριο –στην πραγματικότητα για να μας ξεσκίσουν αν θέλουμε να μην ξεπαγιάσουμε. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να πέσει κάθετα η αγορά πετρελαίου και να αποδειχτούν άπιαστα πουλιά οι φόροι που προσδοκούσαν. Και ταυτόχρονα, με δεδομένο ότι οι ίδιοι φωστήρες φρόντισαν και για μια χουβαρντάδικη αύξηση στην τιμή του ρεύματος, να καταφύγουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στις σόμπες και στα τζάκια. Για ζεσταθούν κάπως αυτοί και τα παιδιά τους.

Ανακάλυψαν λοιπόν οι πανέξυπνοι ότι τα έσοδα από το φόρο στα καύσιμα μειώθηκαν δραστικά αντί να αυξηθούν. Ανακάλυψαν όμως ταυτόχρονα και πόση ζημιά στο περιβάλλον κάνει η προσφυγή σε πρωτόγονες μεθόδους θέρμανσης. Διότι και τα δάση αποψιλώνονται αλλά και υπάρχουν ώρες και γειτονιές που δεν μπορεί να σταθεί άνθρωπος από την κάπνα –ούτε παράθυρο δεν μπορείς να ανοίξεις. Και τώρα διαπράττουν άλλοι αρμόδιοι συσκέψεις και διαβούλια για το πρόβλημα περιβάλλοντος που έχει δημιουργηθεί. Το τζάκι και η σόμπα βλάπτουν σοβαρά την υγεία, σου λένε.
Έχει κάτι το χαριτωμένο βέβαια, ότι διαμαρτύρονται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και οι πετρελαιάδες –χάνουν έσοδα οι άνθρωποι. Και να δείτε ότι σε λίγο θα βγει και κάποιος Πάγκαλος να μας ενημερώσει ότι όχι μόνο τα φάγαμε μαζί, αλλά και τα κάψαμε μαζί. Σε κάθε περίπτωση πάντως, στραβωμένοι από τη μανία των εισπράξεων, ξεχνούν ότι ακόμα και η επιβολή της φτώχειας έχει τα όριά της. Και είτε με τους φόρους, είτε με τα χαράτσια, είτε με τα τέλη κυκλοφορίας, με κάθε μηχανή είσπραξης που μηχανεύονται, θα αναπτυχθεί κι ένας μηχανισμός άμυνας της κοινωνίας. Διότι, ως γνωστό, πενία τέχνας κατεργάζεται...

Με «καπέλο» ΤΑΙΠΕΔ η τσιμεντοποίηση του Σαρωνικού

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Χαράς Τζαναβάρα από την ΕφΣυν

Μέσω της νέας εταιρείας «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε.», αλλά μόνο με τις ευλογίες του ΤΑΙΠΕΔ, δρομολογείται το ξεπούλημα των ακτών του Σαρωνικού. Είναι μια αλλαγή με αρκετό παρασκήνιο που περιλαμβάνεται στο αναθεωρημένο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

Η δημιουργία της νέας εταιρείας είχε συναντήσει έντονες ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις, για τις οποίες βρέθηκε συμβιβαστική λύση μέσω της καθοριστικής παρουσίας του ΤΑΙΠΕΔ και της αφαίρεσης τριών «φιλέτων» (Αστέρας Βουλιαγμένης, μαρίνες Αλίμου και Γλυφάδας) από το αρχικό πακέτο της προς αξιοποίησης παραλιακής ζώνης.

Στις αλλαγές περιλαμβάνεται η προσθήκη νέου άρθρου με βάση το οποίο με προεδρικά διατάγματα -που σημαίνει εκτός Βουλής- θα μπορούν στο μέλλον να δημιουργούνται εταιρείες ειδικού σκοπού για την «αξιοποίηση» άλλων ακινήτων του Δημοσίου σε ολόκληρη την επικράτεια.

Κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου προστέθηκαν τρεις σημαντικές ρυθμίσεις:

1. Επεκτάθηκαν τα όρια ευθύνης της νέας εταιρείας, η οποία πλέον θα έχει λόγο για ολόκληρη την παραλιακή ζώνη που βρίσκεται κάτω από τη λεωφόρο Ποσειδώνος, ξεκινά από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ) και καταλήγει στο Σούνιο και όχι στην Αγία Μαρίνα Κορωπίου, όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο.

2. Διασαφηνίζεται ότι η νέα εταιρεία θα έχει λόγο και για το Δέλτα Φαλήρου, παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή το υπουργείο συζητούσε να παραμείνει εκτός «αξιοποίησης» και να προωθηθούν οι ήπιες παρεμβάσεις που έχουν συμφωνηθεί με τους Δήμους Καλλιθέας και Μοσχάτου. Στη νέα διατύπωση αναφέρεται ότι εξαιρούνται μόνον:

-Το ΣΕΦ, για το οποίο δεν έχει εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον, πιθανότατα γιατί απαιτούνται σημαντικές βελτιώσεις στο συγκρότημα.

-Το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού και το ακίνητο του Αγίου Κοσμά, που αρχικά είχαν ενταχθεί στην νέα εταιρεία «Ελληνικόν Α.Ε.» αλλά ύστερα από οκτώ μήνες «ζωής» μεταφέρθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ.

-Ο Αστέρας Βουλιαγμένης, για τον οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία εκποίησης και έχουν ήδη εμφανιστεί τέσσερις «μνηστήρες».

-Οι μαρίνες Αλίμου και Γλυφάδας, που είναι οι μεγαλύτερες στην Αττική και για τις οποίες υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από Ελληνες και αλλοδαπούς επιχειρηματίες.

3. Προβλέπεται ότι η νέα εταιρεία δεν μπορεί να μεταβιβάσει ακίνητα σε τρίτους χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ΤΑΙΠΕΔ.

Ερωτήματα προκαλεί η διάταξη σύμφωνα με την οποία η εταιρεία θα διαχειρίζεται και θα αξιοποιεί δημόσια αλλά και… ιδιωτική περιουσία! Σε άλλη παράγραφο αναφέρεται ότι μπορεί να προβαίνει ακόμη σε «συμβάσεις αγοράς εμπραγμάτων ή ενοχικών δικαιωμάτων» σε ακίνητα που βρίσκονται κοντά στην προς αξιοποίηση ζώνη, «φωτογραφίζοντας» το ακίνητο στις Αλυκές Αναβύσσου.

Με άλλες διατάξεις ορίζεται ότι η νέα εταιρεία θα έχει διάρκεια «ζωής» 99 χρόνια, «θα λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας», ενώ θα διέπεται αποκλειστικά από τις διατάξεις του νομοσχεδίου και τη νομοθεσία περί ανωνύμων εταιρειών! Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ισχύουν οι διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης και οι κανόνες χωροθέτησης των νέων εγκαταστάσεων.

Προβλέπονται, τέλος, προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις έμμισθης εντολής ή έργου κατά… «παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων», καθώς και μετατάξεις προσωπικού που εργάζεται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για δύο χρόνια, που μπορούν να ανανεωθούν.

Mέγας Καζαμίας του 2013

Του Ν. Κουνενή από τις «Αναγνώσεις» της πρωτοχρονιάτικης «Αυγής».

Ιανουάριος

Σε πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του ο κύριος Αντώνης Σαμαράς εκφράζει τον ενθουσιασμό του για τις αιματηρές θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικός λαός και υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερες, προκειμένου η χώρα να βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της υγιούς ανωκατωδιάρθρωσης της οικονομίας της. Ο σκιώδης έλλην πρωθυπουργός επαναλαμβάνει πάντως τη δέσμευσή του να μην καταθέσει προς ψήφιση νέα μέτρα εις βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων, αφού τα τελευταία είναι εύκολο να εγκριθούν και με απλές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
Κυβερνητικά στελέχη επισκέπτονται τις Βρυξέλλες και ψάλλουν, ελαφρώς καθυστερημένα, τα κάλαντα σε εκπροσώπους της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. Τα κέρματα που συγκεντρώνονται είναι συνολικής αξίας 87,5 ευρώ, και κατατίθενται στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Το γεγονός οδηγεί σε ράλι τα χρηματιστήρια, ενώ τα σπρεντς καταποντίζονται από τις 17.236,8 στις 16.955,3 μονάδες.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και ΠΡΟΠΟ αποκαλύπτει το σχέδιό του να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις στους κεντρικούς οδικούς άξονες της Αθήνας. Μιλώντας σε δημοσιογράφους ο κύριος Δένδιας επιβεβαιώνει πως εξετάζει με ενδιαφέρον την πρόταση που είχε υποβάλλει τον Δεκέμβρη του 2008 η κυρία Φωτεινή Πιπιλή, σύμφωνα με την οποία οι διαδηλώσεις θα έπρεπε να μεταφερθούν στο ήσυχο προάστιο της Βαρυμπόμπης.

Φεβρουάριος

Χίλιοι περίπου οικονομικοπολιτικοί νταβοτζήδες συζητούν και φέτος στο Νταβός της Ελβετίας για την κατάσταση και τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας. Κεντρικό θέμα του φετινού Φόρουμ είναι η περαιτέρω μυική ενδυνάμωση της αοράτου χειρός της αγοράς, προκειμένου να καταστεί περισσότερο ορατή η ανάγκη ενίσχυσης της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας των κρατών, εις βάρος των απείθαρχων υπηκόων τους. .
Με εντυπωσιακούς ρυθμούς συνεχίζεται η ίδρυση νέων πολιτικών σχηματισμών στον πληττόμενο πασοκογενή χώρο. Μετά τη ΡΙΚΣΣΥ του πρώην υπουργού κυρίου Ανδρέα Λοβέρδου, αναμένεται η ανακοίνωση της ίδρυσης δεκάδων ακόμη φερέλπιδων φορέων, με ποικίλα αρκτικόλεξα όπως ΓΛΙΤΣΟΚ, ΦΑΡΣΟΚ, ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ κ. ά. Μιλώντας στα εναπομείναντα πενήντα τρία μέλη του Κινήματος, ο κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος καταγγέλλει τους διασπαστές και υπόσχεται εντυπωσιακή πορεία επαναπροσέγγισης του ΠΑΣΟΚ με τον λαό.
Σε επιβλητική τελετή που λαμβάνει χώρα στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου Γέιλ των ΗΠΑ, οι έλληνες πρώην υπουργοί κ.κ. Παπακωνσταντίνου, Ραγκούσης, Γερουλάνος και Δρούτσας τιμώνται με το Διεθνές Βραβείο Κηπουρικής Τέχνης.
Μάρτιος

Νέο έτος με νέα δεδομένα για ασφαλιστικό και εργασιακές σχέσεις

Αναδημοσίευση από tvxs.gr 

Ριζικά αλλάζουν από σήμερα τα δεδομένα στο ασφαλιστικό σύστημα και τις εργασιακές σχέσεις. Με την είσοδο του νέου έτους, αυξάνονται τα ανώτατα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση από τα 65 στα 67 έτη και από τα 60 στα 62 έτη το κατώτατο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης με τη συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης. Επιπλέον έρχονται πιο σκληρές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και περικοπές στα επιδόματα.

Από τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας, εξαιρούνται οι ασφαλισμένες που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα ως μητέρες ανήλικων τέκνων, οι χήροι πατέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία τέκνων, οι ασφαλισμένοι που έχουν υπαχθεί στην εργασιακή εφεδρεία και οι ασφαλισμένοι που έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2012.

Οι συντάξεις μειώνονται από 5% έως 20%. Οι μειώσεις επέρχονται από το πρώτο ευρώ σε ποσά κύριας και επικουρικής σύνταξης αθροιστικά, από 1.000 και άνω.

Για τους συνταξιούχους καταργείται η χορήγηση των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα, καθώς και του επιδόματος αδείας, ενώ αλλάζει ο τρόπος χορήγησης του ΕΚΑΣ το οποίο με το νέο έτος θα χορηγείται σε όσους πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια και έχουν συμπληρώσει το 64ο έτος της ηλικίας τους αντί του 60ου που ισχύει έως σήμερα.

Ακόμη, θεσπίζεται ανώτατο όριο στη σύνταξη που καταβάλλεται στις άγαμες θυγατέρες θανόντων συνταξιούχων του Δημοσίου, το οποίο ανέρχεται στα 720 ευρώ μηνιαίως, ενώ προβλέπονται εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή της συγκεκριμένης σύνταξης.

Αλλαγές θα υπάρξουν και στο ύψος των εφάπαξ, τα οποία περικόπτονται έως 83%, σε 20 Τομείς Πρόνοιας που παρουσίασαν ελλείμματα. Το μέτρο αφορά, όσους υπέβαλλαν αίτηση χορήγησης εφάπαξ, από την 1η Αυγούστου 2010 και μετά.

Ως προς τα εργασιακά, αλλάζει ο χρόνος προειδοποίησης για απόλυση και το ανώτατο όριο περιορίζεται στους 4 από έξι 6 μήνες.

Το ύψος της αποζημίωσης παραμένει αμετάβλητο για όσους εργάζονται ως 16 χρόνια και δικαιούνται έως 12 μισθούς.

Καταργείται σε ό,τι αφορά τους μισθολογικούς όρους η καθολική ισχύς της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και ο βασικός μισθός θα ορίζεται με νόμο μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.

Ειδικότερα, για τους υπάλληλους άνω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται σε 586,08 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες άνω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται σε 26,18 ευρώ. Για τους υπάλληλους κάτω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται 510,95 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες κάτω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται σε 22,83 ευρώ.

Με την εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων, οι αποζημιώσεις των εργαζομένων με προϋπηρεσία μεγαλύτερη των 16 ετών «παγώνουν» στο σημερινό ύψος, ασχέτως του πόσα χρόνια εργασίας επιπλέον θα συμπληρώσουν μέχρι την ενδεχόμενη απόλυσή τους. Κάθε επιπλέον μισθός που θα λάβουν ως αποζημίωση πέραν των 12, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 2.000 ευρώ. Οι τριετίες διατηρούνται «παγωμένες», ενώ καταργείται το επίδομα γάμου.

Καταργούνται όλα τα επιμέρους πολυτεκνικά επιδόματα και θεσπίζεται επίδομα στήριξης τέκνων το οποίο κυμαίνεται από 40 ευρώ για το πρώτο παιδί φθάνει τα 180 ευρώ τον μήνα για 4 παιδιά και προσαυξάνεται κατά 60 ευρώ για περισσότερα παιδιά, με εισοδηματικά κριτήρια.

Ο ελάχιστος χρόνος ημερήσιας ανάπαυσης μειώνεται στις 11 ώρες από 12 που ισχύει σήμερα και αποσυνδέεται το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων από το ωράριο των εργαζομένων.

Καθιερώνεται η 6ήμερη εβδομαδιαία εργασία για ορισμένους κλάδους, όπως το λιανεμπόριο, χωρίς επιπλέον αμοιβή ή ρεπό, αρκεί ο χρόνος απασχόλησης να μην ξεπερνά τις 40 ώρες την εβδομάδα.

Καταργείται η προϋπόθεση της προέγκρισης από την Επιθεώρηση Εργασίας των υπερωριών, ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα γίνεται με κλαδικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις. Καταργούνται τέλος, οι ειδικές επιδοτήσεις ανεργίας και οι ειδικές εισοδηματικές ενισχύσεις και καθιερώνεται τακτικό επίδομα ανεργίας για 12 μήνες.

Καθολική φασιστική επιδρομή στα κοινωνικά δικαιώματα

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Στέλιου Ελληνιάδη από το Δρόμο

Λίγες μέρες πριν από την επιδρομή στη Βίλα Αμαλίας, ένα κινηματογραφικό συνεργείο από την Φινλανδία, ήρθε στην Ελλάδα για ρεπορτάζ σχετικά με το νεοφασιστικό φαινόμενο, που ανησυχεί τους δημοκρατικούς πολίτες σε όλη την Ευρώπη.

 

Όταν άρχισαν να παίρνουν πλάνα στον Άγιο Παντελεήμονα, πλησίασε ένας τύπος για να ρωτήσει τι θέλουν και στη συνέχεια προσπάθησε να εκθειάσει τη Χρυσή Αυγή. Σε ένα κοντινό δρόμο, σταμάτησαν ένα μετανάστη αφρικανικής καταγωγής που φάνηκε πρόθυμος να μιλήσει, αλλά η συνέντευξη δεν πραγματοποιήθηκε, γιατί όταν πήγαν στο ραντεβού τους, ένας άλλος τύπος που εμφανίστηκε ως διαχειριστής της πολυκατοικίας δεν τους άφησε να επισκεφτούν το διαμέρισμα του μετανάστη απειλώντας ότι θα φωνάξει την αστυνομία. Οι Φινλανδοί ήξεραν τα δικαιώματά τους, αλλά φοβήθηκαν ότι η επιμονή τους θα έβαζε σε κίνδυνο τον μετανάστη και αποχώρησαν. Πάντως, κατάλαβαν τι καθεστώς επικρατεί στον Άγιο Παντελεήμονα.
Όμως, τους έκανε μεγάλη εντύπωση ότι, λίγα τετράγωνα πιο πέρα, η πλατεία Βικτωρίας είναι ζωντανή. Έστησαν τις κάμερές τους και δούλεψαν ανενόχλητοι. Είδαν μετανάστες να κυκλοφορούν, ξενάκια να παίζουν, γυναίκες με μαντίλες να συζητούν στα παγκάκια, οι καφετέριες είχαν κόσμο και εκατοντάδες άνθρωποι μπαινόβγαιναν στον ηλεκτρικό. Μέχρι αραβική καφετέρια έχει ανοίξει πάνω στην πλατεία, ενώ πολλά μαγαζιά στην Αριστοτέλους και τη Χέιδεν ανήκουν σε ξένους διαφόρων εθνοτήτων. Δηλαδή, καμία σχέση με την εικόνα νεκροταφείου που έχει ο Άγιος Παντελεήμονας από την εποχή που η Χρυσή Αυγή επέβαλε την τρομοκρατία της και δημιούργησε ένα απονεκρωμένο γκέτο.
Βέβαια, τους εξηγήσαμε ότι αυτή η κατάσταση ομαλότητας διαταράσσεται όταν η αστυνομία στήνει μπλόκα και εξαπολύει πογκρόμ στοχεύοντας αποκλειστικά ανθρώπους που έχουν σκούρο χρώμα, εντελώς ρατσιστικά. Η περιοχή έχει πολλά κλειστά μαγαζιά λόγω κρίσης, αλλά επειδή δεν έχει εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή να κάνει τσαμπουκάδες, η πλατεία είναι λειτουργική και εμείς ζούμε χωρίς το φόβο και τρόμο που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καλλιεργούν σκόπιμα.
Η παρουσία της αντιεξουσιαστικής ομάδας στη Βίλλα Αμαλίας, και της άλλης στη Σκαραμαγκά, συνέβαλε καθοριστικά στη μη επέκταση της εγκληματικής δραστηριότητας της Χρυσής Αυγής από τον Άγιο Παντελεήμονα στην πλατεία Βικτωρίας.
Με βάση αυτή την πραγματικότητα, μπορεί κανείς να συμπεράνει γιατί ο Σαμαράς και ο Δένδιας, με την ανοχή και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, οργάνωσαν την επιδρομή εναντίον της Βίλας Αμαλίας, στη γωνία Χέιδεν και Αχαρνών.

Τεχνητή όξυνση

Καταναλωτισμός, περιβάλλον, κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία

Αναρτούμε άρθρο του Πάνου Τότσικα

 

Από τα μέσα της δεκαετίας του’80, θεώρησα σκόπιμο να συμμετέχω σε όσες πρωτοβουλίες κινήσεις, επιτροπές πολιτών αγωνίζονταν για την προστασία των ελεύθερων χώρων, του αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος, των δασών και των ορεινών όγκων της Αττικής.

Μέσα απ’ αυτή την διαδικασία και εμπειρία, συνειδητοποίησα ότι «αντίπαλος» δεν ήταν μόνο όσοι διαχειρίζονταν την κεντρική ή την τοπική εξουσία, όχι μόνο τα εκάστοτε σχέδια «ανάπτυξης» και «αξιοποίησης» που προωθούνταν από κυβερνητικά κόμματα και δημοτικά σχήματα, πλειοψηφούντα ή μειοψηφούντα, αλλά και ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών μου, σχετικά βολεμένων με την υπάρχουσα κατάσταση, που διεκδικούσαν, υποτίθεται, καλύτερη «ποιότητα ζωής».

Οι συμπολίτες μου αυτοί, έχοντας περιπέσει σε κατάσταση καταναλωτικής υστερίας, δεν δίσταζαν να αγοράζουν πράγματα ελάχιστα ή καθόλου αναγκαία γι’ αυτούς, με αποτέλεσμα να γεμίζουν οι ντουλάπες τους, τα πατάρια, οι αποθήκες και να μην ξέρουν που να βάλουν πια τα άχρηστα γι’ αυτούς πράγματα, τα οποία επιπλέον δεν είχαν και εμπορική αξία, ώστε να τα μεταπουλήσουν.

Ακόμη, αρκετοί από τους συμπολίτες μου, διεκδικούσαν το δικαίωμα να καταναλώνουν τον δημόσιο χώρο της πόλης για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Έτσι δεν δίσταζαν να καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους σε πεζοδρόμια και πλατείες, παρκάροντας το όχημά τους ή επεκτείνοντας το μαγαζί τους, δεν δίσταζαν να καλύπτουν αυθαίρετα ημιυπαίθριους χώρους, βεράντες και μπαλκόνια, πρασιές, ισόγειους και υπόγειους χώρους, υποβαθμίζοντας τις συνθήκες διαβίωσης των γειτόνων τους αλλά και της πόλης συνολικά. Επίσης, δεν δίσταζαν να χτίζουν αυθαίρετα σπίτια σε δασικές περιοχές, ακόμη και σε καμένες και κηρυγμένες αναδασωτέες περιοχές, δεν δίσταζαν να καταπατούν παραλιακούς χώρους και να περιορίζουν την ελεύθερη πρόσβαση προς τη θάλασσα.

Και όλα αυτά δεν τα έκαναν μόνο κάποιοι που ανήκαν στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, αλλά, σε διαφορετικό βαθμό βέβαια, και κάποιοι που ανήκαν στις μεσαίες και κατώτερες. Συνήθως, για λόγους απληστίας οι πρώτοι , μαγκιάς οι δεύτεροι και επιβίωσης οι τρίτοι (ή με ένα δικό του “κοκτέϊλ” ο καθένας).

Και τότε ήρθε η «κρίση».

Η δίκη του The Mall και η ομερτά των ΜΜΕ

Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας - και το πιο κρυφό.
Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο.
Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή.
Μυστηριωδώς (;), ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ.
Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό.
Αν η πλευρά Λάτση χάσει, το Mall θα πρέπει να κατεδαφισθεί ή έστω η εταιρεία Lamda να καταβάλει στο Δημόσιο πρόστιμα για κάθε αυθαίρετο τετραγωνικό (από τα 75.000.)! Οι άδειες των δεκάδων καταστημάτων και των κινηματογράφων θα ανακληθούν ή δεν θα ανανεωθούν ξανά. Οι λιγοστοί πολίτες του Μαρουσιού που πριν από 8 χρόνια ξεκίνησαν τον δικαστικό αγώνα θα έχουν κερδίσει τον Λάτση, τον Σημίτη, τον Καραμανλή.
Όμως, εδώ παίζεται κάτι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το σκάνδαλο. Εδώ είναι το μυστικό: Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές διατάξεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει. Από τότε, η εξωφρενική πατέντα δουλεύει συνέχεια, στην ουσία καταργώντας το ΣτΕ: χθες εκτροπή Αχελώου, σήμερα Βοτανικός, αύριο ίσως Ασωπός.
Αυτό διακυβεύεται στη δίκη του Mall: Θα επιβιώσει το ΣτΕ, η μόνη δημόσια αρχή που μπορεί να σταματάει τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες; Ή θα χάσουμε οι πολίτες ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα προστασίας που μας απέμεινε..

Αν θέλετε η δίκη του Mall να πάψει να είναι μυστικό,  αν θέλετε να σπάσει επιτέλους η ομερτά των ΜΜΕ, μάθετε περισσότερα  (με ντοκουμέντα και υλικό που αποδεικνύει τα παραπάνω και για πρώτη φορά δημοσιεύεται) στο www.facthemall.gr.

Τι είναι και τι ζητάει η μαρξιστική κριτική από την πολιτική οικονομία

εννέα μαθήματα από τη Λέσχη Κατασκόπων του 21ου Αιώνα

 «Η σειρά αυτή των μαθημάτων, στα οποία εισηγητής ήταν ο Ηλίας Ιωακείμογλου, ήταν μια εισαγωγή στις βασικές έννοιες που χρησιμοποίησε ο Μαρξ στην κριτική του στην πολιτική οικονομία, όπως διατυπώθηκαν στον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου. Είναι βέβαιο ότι εννέα μαθήματα, προφανώς, δεν αρκούν για την βαθιά κατανόηση ενός έργου για το οποίο εδώ και εκατόν πενήντα περίπου χρόνια, υπάρχει μια διαρκής συζήτηση (και ερμηνείες επί ερμηνειών) σε εξέλιξη. Ελπίζουμε όμως πως, όπως όλοι όσοι παρακολούθησαν αυτή τη σειρά μαθημάτων, έτσι και ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για μια προσπάθεια ουσιαστικής γνωριμίας, εξοικείωσης, με έννοιες που για τους περισσότερους από εμάς (και όχι μόνο) φάνταζαν έως τώρα άγνωστες. Μ’ αυτή την έννοια πρόκειται για ένα πρώτο βήμα, που ανοίγει ένα καινούργιο δρόμο στην κατεύθυνση κατανόησης και μελέτης των αντιλήψεων του Μαρξ»

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

• ΠΡΟΛΟΓΟΣ
• ΗΜΕΡΑ 1η: ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΡΞ ΑΝΑΠΟΔΑ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
• ΗΜΕΡΑ 2η: ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ
• ΗΜΕΡΑ 3η: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ
• ΗΜΕΡΑ 4η: ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ - Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
• ΗΜΕΡΑ 5η: Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
• ΗΜΕΡΑ 6η: ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ
• ΗΜΕΡΑ 7η: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ
• ΗΜΕΡΑ 8η: Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΥΠΕΡΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
• ΗΜΕΡΑ 9η: Ο ΦΕΤΙΧΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΣ
• ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
• ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ Η ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΑΡΧΕΙΟ DJVU, 1 MB)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ Η ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΑΡΧΕΙΟ PDF, 5 MB)

Εορταστική Αθήνα

Για τον εξορθολογισμό του δημόσιου τομέα

 Άρθρο του Δ. Μπελαντή από το Rednotebook. Μόνο από έξω πέφτει το κάστρο. Μόνο με τον υγιή ανταγωνισμό με τον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσε το κράτος να εκλογικευθεί και να μειωθεί σε όγκο. Αφήστε πίσω σας τον δεινόσαυρο. Πηγαίνετε να εργασθείτε στις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, στις τράπεζες, στον κατασκευαστικό τομέα, στα χρηματοπιστωτικά κέντρα

Από όλες τις κυρίαρχες πλευρές ακούγεται συνέχεια το επιχείρημα ότι το Δημόσιο (τόσο το στενό όσο και το ευρύτερο) είναι υπερδιογκωμένο, οικονομικά σπάταλο, υδροκεφαλικό και ότι, επιτέλους, πρέπει να μειωθεί. Ότι αυτό το Δημόσιο χτίστηκε επί χρόνια στην βάση των πελατειακών σχέσεων και του πελατειακού κομματικού κράτους, πράγμα για το οποίο, περιέργως αυτήν την στιγμή, όλα τα κυρίαρχα κόμματα ασκούν την άδολη αυτοκριτική τους ή «ποιούν την νήσσα». Αυτή την στιγμή, οφείλουν να πληρώσουν οι πελάτες και, βεβαίως, όχι οι πάτρωνες, αφού αυτοί έχουν «ξεπλυθεί» μέσω της αυτοκριτικής. Υπονοείται μια εκδικητικότητα απέναντι σε αυτούς που στάθηκαν «ηθικά αδύναμοι» και διεκδίκησαν με «μη αξιοκρατικό τρόπο» να διορισθούν αντί να στραφούν στην δυναμική ιδιωτική αγορά εργασίας – ενώ οι πάνω απλώς υπέκυψαν σε αυτήν την ολέθρια ηθική αδυναμία μάλλον για λόγους φιλανθρωπικούς. Μήπως οι κυρίαρχοι έχουν και αυτοί κάποιο δίκιο;

Δεν θα θυμίσουμε εδώ ότι ένα πολύ σημαντικό τμήμα του προσωπικού στο Δημόσιο έχει διοριστεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ ή άλλες αξιόπιστες διαδικασίες πρόσληψης -και, όμως, συμπεριλαμβάνεται στις λοιδωρίες περί «επίορκων», «ανίκανων» κλπ. Ούτε θα επιμείνουμε στο σημαντικό γεγονός ότι το ποσοστό των εργαζομένων στο ευρύτερο Δημόσιο είναι, επί του συνολικού εργατικού δυναμικού, χαμηλότερο και από αυτό της Ε.Ε., αλλά και από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Ούτε θα θυμίσουμε τα «υπεραριστερά» περί φορολογίας του πλούτου, μείωσης των στρατιωτικών δαπανών κ.α.  Θα ξεκινήσουμε από την παραδοχή ότι πρέπει τα έξοδα λειτουργίας του Δημοσίου να μειωθούν, και μάλιστα σημαντικά, και ότι αυτό αφορά και την αναγκαία μείωση προσωπικού.    

Προτού φτάσουμε στην ανάγκη διαθεσιμοτήτων και απολύσεων, μπορούμε να ασχοληθούμε με τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία του εσωτερικού και του εξωτερικού, τα οποία πληρώθηκαν άπειρες χιλιάδες – αν όχι εκατομμύρια- ευρώ από το Δημόσιο  για να συντάξουν τα κείμενα των μνημονίων, τα κείμενα των εφαρμοστικών νόμων, τα παραρτήματα, τις αιτιολογικές εκθέσεις κλπ. Βεβαίως, πραγματοποίησαν πολλή δουλειά και μας έβαλαν και μας σε πολύ κόπο (να απαντάμε εμπεριστατωμένα, να αντιπολιτευόμαστε κλπ). Τελικά, όμως, η δουλειά που έκαναν δεν ήταν και τόσο ικανοποιητική. Πέραν των όσων χρήσιμων και κοινωφελών συνεισέφεραν, δεν κατάφεραν να πείσουν τους κυβερνώντες να δράσουν γρήγορα και αποτελεσματικά, αφού πάνω από ένα χρόνο τώρα δεν προχωρούν με αποφασιστικά βήματα, δεν εφαρμόζουν στον μέγιστο βαθμό την διαθεσιμότητα –παρά μόνο με ημίμετρα– , ανέχονται τους κηφήνες και τους επίορκους, δεν προχωράνε σε άμεσες απολύσεις, ούτε στις αναγκαίες πειθαρχικές διώξεις, οι οποίες και θα επέσυραν αργία, διαθεσιμότητα κλπ.. Ακόμη περισσότερο, δεν κατάφεραν να πείσουν τους ίδιους τους υπαλλήλους ότι είναι για το καλό τους να απολυθούν, γιατί κάπου εκεί έξω, στον από χρόνια δυναμικό ιδιωτικό τομέα,  μπορούν να  προσφέρουν πολύ περισσότερα στην κοινωνία. Αντίθετα, βλέπουμε όλους αυτούς τους μη πεισμένους ανθρώπους να φωνασκούν και να διαδηλώνουν. Άρα, ο λόγος των  γραφείων δεν έχει την απαιτούμενη ηγεμονική δύναμη. Άρα, η προσφορά αυτών των γραφείων –σε μια εποχή υψηλών προσδοκιών– ήταν μη ικανοποιητική, αφού τα επιχειρήματά τους δεν έπεισαν ούτε τους κυβερνώντες ούτε την κοινωνία. Μήπως, λοιπόν, θα έπρεπε να ζητήσει το Δημόσιο τα λεφτά πίσω για μη ικανοποιητική ανταπόκριση των γραφείων στις ανάγκες της σύμβασης; Δεν θα εξοικονομούσε έτσι πολύ σημαντικά ποσά;   

Στατιστικά-φωτιά για τους ελεύθερους επαγγελματίες μηχανικούς

Πηγή: www.pressproject.gr

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους αποτυπώνοντας την ασφυξία από την υπέρμετρη φορολόγηση στον κλάδο.

Ένας στους 3 επιτηδευματίες (ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις) έχουν προχωρήσει σε διακοπή εργασιών τα τελευταία τρία χρόνια για να αποφύγουν την αυξημένη φορολογική επιβάρυνση.

Τα φορολογικά μέτρα σε συνδυασμό με την καθίζηση της ζήτησης ανάγκασαν πάνω από 318.000 επιτηδευματίες (σε σύνολο 900.000 περίπου) να κλείσουν τα βιβλία τους. Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά και αποδεικνύουν ότι το μνημόνιο οδηγεί σε δραστική αλλαγή της παραγωγικής βάσης στην οικονομία, πλήττοντας σοβαρά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Τη διετία 2010-2011, περίπου 248.549 επαγγελματίες επέλεξαν να διακόψουν την λειτουργία της επιχείρησής τους και να προχωρήσουν σε κλείσιμο των βιβλίων που τηρούσαν.

Το 2012 προστέθηκαν άλλοι 69.493 επιτηδευματίες σε αυτούς που έχουν κάνει διακοπή εργασιών, καθώς δεν αντέχουν τις φορολογικές επιβαρύνσεις.

Συνολικά έξι φόροι συνεχίζουν να οδηγούν σε «ασφυξία» τις παραδοσιακές μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και πλήθος ελεύθερων επαγγελματιών:
1. Η φορολογία εισοδήματος
2. Η έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα
3. Το τέλος επιτηδεύματος
4. Ο τσουχτερός φόρος σε όσους επιλέγουν να κάνουν περαίωση
5. Τα τεκμήρια διαβίωσης που αφορούν τους επαγγελματίες
6. Το τέλος ακίνητων (που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ) άλλα και ο ΦΑΠ που επιβάλλεται στα ακίνητα.

Η μείωση του αριθμού των ενεργών επιχειρήσεων και επαγγελματιών οδηγεί στην αύξηση του τέλους επιτηδεύματος που καλούνται να πληρώνουν όσοι αγωνίζονται να επιβιώσουν στην αγορά, από 300 ευρώ που ορίστηκε αρχικά πρόπερσι, σε 500 ευρώ φέτος και από 1/1/2013 στα 650 ευρώ.

Το πρώτο μεγάλο πλήγμα στην αγορά επήλθε το 2010, λόγω και του μέτρου της περαίωσης. Συνολικά 122.233 επιχειρήσεις και επαγγελματίες κατέθεσαν τα βιβλία τους στις εφορίες. Πολλοί επαγγελματίες αποφάσισαν να συνταξιοδοτηθούν και άλλοι να αλλάξουν επάγγελμα. Το 2011 το πρόβλημα επιδεινώθηκε με την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος. Συνολικά 126.316 επιτηδευματίες δήλωσαν παύση εργασιών στην εφορία. Από το 2012 το τέλος επιτηδεύματος για όσους έχουν επαγγελματικό ΑΦΜ αυξήθηκε στα 500 ευρώ και οδήγησε στη διακοπή εργασιών 69.500 επαγγελματίες.

Για τη δικτατορία του προλεταριάτου - Ετιέν Μπαλιμπάρ

Το μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου είναι, πράγματι, η σαφήνεια και η απλότητα της έκθεσης και η επιμονή στον ακριβή ορισμό της έννοιας της δικτατορίας του προλεταριάτου. Βέβαια, όπως λέει κι ο ίδιος ο συγγραφέας, τα πολιτικά προβλήματα δεν λύνονται με ορισμούς.

Να τι λέει ο Λουί Αλτουσέρ για το βιβλίο του Μπαλιμπάρ: «Το βιβλίο αυτό εξηγεί καθαρά και απλά τι εννοούσαν ο Μαρξ και ο Λένιν με τον όρο “δικτατορία του προλεταριάτου”. Το ζήτημα της δικτατορίας του προλεταριάτου τέθηκε δημόσια από το 22ο Συνέδριο του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ενδιαφέρει όλους τους Γάλλους πού μάχονται για την ενότητα της αριστεράς, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή. Το βιβλίο αυτό, στο όποιο αναδημοσιεύονται ντοκουμέντα του 22ου Συνεδρίου και κείμενα των κλασσικών του μαρξισμού, αποτελεί συμβολή στο διάλογο πού έχει ανοίξει στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα πάνω στη δικτατορία τού προλεταριάτου.» Το μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου είναι, πράγματι, η σαφήνεια και η απλότητα της έκθεσης και η επιμονή στον ακριβή ορισμό της έννοιας της δικτατορίας του προλεταριάτου. Βέβαια, όπως λέει κι ο ίδιος ο συγγραφέας, τα πολιτικά προβλήματα δεν λύνονται με ορισμούς. Γίνεται όμως αναγκαία η θεωρητική τοποθέτηση και το ιδεολογικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών όταν υπάρχει ο κίνδυνος να αποδοθεί, μέσα από τις πιέσεις μιας τρέχουσας πολιτικής,σε έννοιες τόσο σημαντικές όχι το μαρξιστικό τους περιεχόμενο αλλά εκείνο που επιδιώκει να επιβάλει η πίεση της κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας.

Για τη δικτατορία του προλεταριάτου (Αρχείο PDF, 11 MB)

Για τη δικτατορία του προλεταριάτου (Αρχείο DJVU, 4 MB)