Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
Επείγοντα Μέτρα Περαιτέρω Απορρύθμισης των Εργασιακών Σχέσεων
Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Απόστολου Καψάλη, ερευνητή εργασιακών σχέσεων, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (10/12/2010).
Γενικές παρατηρήσεις
Το παρόν πολυνομοσχέδιο εντάσσεται στα πλαίσια υλοποίησης της νέο-φιλελεύθερης μνημονιακής στρατηγικής για μια βάρβαρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με πρόσχημα την οικονομική ύφεση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το τελευταίο σχέδιο νόμου επιτίθεται στην καρδιά των κοινωνικών δικαιωμάτων και διαψεύδει κάθε αυταπάτη αναφορικά με την επίσημη διαβεβαίωση ότι τα όρια αποδόμησης της εργατικής νομοθεσίας εξαντλήθηκαν με τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν μέχρι το καλοκαίρι.
Είναι πλέον προφανές ότι οι ανατροπές στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν θα έχουν τέλος. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι της χώρας είναι πλέον πεπεισμένοι ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα και σε τακτά χρονικά διαστήματα θα είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν την κατάργηση συλλογικών και ατομικών εργατικών κατακτήσεων, ακόμη και των πλέον θεμελιωδών, με μεθοδεύσεις και νομοθετήματα τα οποία θα βρίσκονται στα όρια της (συνταγματικής) νομιμότητας, ως προς το πνεύμα, το γράμμα, αλλά και την διαδικασία υιοθέτησής τους.
Η λήψη των νέων μέτρων ειδικά σε ό,τι αφορά στα εργασιακά ζητήματα (Κεφάλαιο του σχεδίου Νόμου), πραγματοποιείται «με σκοπό την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και την βελτίωση του ρυθμού ανάπτυξής της». Μια τέτοια δικαιολόγηση της μετατροπής της αγοράς εργασίας σε κόλαση εργοδοτικής αυθαιρεσίας και μισθωτής σκλαβιάς αναδεικνύει δύο βασικές παραμέτρους της κυβερνητικής πολιτικής.
Κατά πρώτον, καμία κοινωνική ευαισθησία δεν πρόκειται να ανακόψει την ικανοποίηση των επί δεκαετίες αδηφάγων απαιτήσεων των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της χώρας, οι οποίες αξιοποιώντας την οικονομική συγκυρία και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας διαμορφώνουν ένα νέο βάρβαρο εργασιακό περιβάλλον για τις επόμενες δεκαετίες.
Δεύτερον, είναι αποδεδειγμένο με πλήθος σχετικών οικονομικών αναλύσεων ότι οι προσπάθειες περαιτέρω μείωσης του εργασιακού κόστους, συρρίκνωσης του εργατικού εισοδήματος -ειδικά στον ιδιωτικό τομέα- και πλήρους ανατροπής της εργατικής νομοθεσίας για το σύνολο των μισθωτών, όχι μόνο δεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας, αλλά την βυθίζουν οριστικά σε μεγαλύτερη ύφεση. Επειδή η αυτονόητη αυτή διαπίστωση είναι γνωστό ότι γίνεται απολύτως κατανοητή στα κυβερνητικά κλιμάκια, δεν είναι πλέον εφικτό να παραπλανούν με ευκολία σχετικά με την βασική τους επιδίωξη.
Με μεθοδικό και άρτια οργανωμένο επικοινωνιακά τρόπο, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι της τρόικας και των οικονομικών κατακτητών της χώρας, εγκαθιδρύουν με γοργούς ρυθμούς ένα νέο εργασιακό πρότυπο πλήρως απαλλαγμένο από τα «βαρίδια» της κανονικής/τυπικής εργασιακής σχέσης, την οποία κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με αγώνες και θυσίες και απολάμβαναν για πολλές δεκαετίες μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το νέο εργασιακό μοντέλο υλοποιεί τον μακροχρόνιο σχεδιασμό για μια ευελιξία με κοινωνική και εργασιακή ανασφάλεια και θεμελιώνεται σε συγκεκριμένους βασικούς άξονες:
- την διάβρωση της έννοιας αλλά και του περιεχομένου των κατοχυρωμένων κατωτάτων ορίων των αποδοχών σε εθνικό και κλαδικό/ομοιο-επαγγελματικό επίπεδο,
- την πλήρη απελευθέρωση της απόλυσης σε οικονομικό και διοικητικό-νομικό επίπεδο,
- την ουσιαστική κατάργηση του στοιχείου της μόνιμης εργασιακής σχέσης στον ευρύτερο αλλά και στον στενό δημόσιο τομέα,
- την ελεύθερη -και όχι την κατ’ εξαίρεση και επαρκώς αιτιολογημένη- επιλογή οποιασδήποτε από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης (μερική ή εκ περιτροπής εργασία, σύμβαση πρώτης απασχόλησης, διαθεσιμότητα, ψευδο-αυτοαπασχόληση, σύμβαση ορισμένου χρόνου, stage) χωρίς καμία εξασφάλιση ενός ελάχιστου ορίου, όχι αξιοπρεπούς διαβίωσης, αλλά επιβίωσης,
- την εγκατάλειψη των ανέργων και των εργαζόμενων φτωχών στην οικογενειακή φροντίδα και υποστήριξη και τον εγκλωβισμό τους σε προγράμματα κατάρτισης και επανένταξης, δηλαδή σε απασχόληση φτηνού εργασιακού κόστους βραχείας διάρκειας μέσα από μηχανισμούς κατ’ ουσία αυτοχρηματοδότησης της εργασίας τους,
- την αποδυνάμωση της προοπτικής της συλλογικής οργάνωσης και εκπροσώπησης των εργαζομένων από τα συνδικάτα μέσα από την θεσμική ενίσχυση της ατομικής διαπραγμάτευσης και την απορρύθμιση του καθεστώτος των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι διατάξεις του εν λόγω σχεδίου νόμου θα πρέπει να αναγνωστούν σε συνάρτηση αφενός, των πρόσφατων αντεργατικών ρυθμίσεων στο διάστημα των τελευταίων 12 μηνών (νόμοι 3833, 3844, 3845, 3846, 3847, 3863, 3871 και αφετέρου, των αντίστοιχων διατάξεων απορρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας που εισήγαγαν εναλλάξ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από την δεκαετία του 1990.
Παράλληλα, η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα βήμα, σίγουρα όχι το τελευταίο, στην κατεύθυνση της εδραίωσης ενός καινοτόμου προτύπου εργαζομένου ο οποίος θα είναι ημι-απασχολούμενος, υπο-αμειβόμενος, προσωρινά εργαζόμενος, απομονωμένος, ασυνδικάλιστος και όμηρος της εργοδοτικής πλευράς με ελάχιστες εάν όχι μηδενικές προοπτικές (αξιοπρεπούς) συνταξιοδότησης στο τέλος ενός μαρτυρικού επαγγελματικού βίου.
Κατ’ άρθρον σχολιασμός
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Κερατέα - Κερατάδες 1-0
H απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου, για άλλη μια φορά, δικαιώνει του κατοίκους της Κερατέας. Ήταν πραγματικά απολαυστική η ακροαματική διαδικασία, με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την πλευρά των κατοίκων και του δήμου και από τη δύσκολη θέση που βρέθηκε ο μάρτυρας της κοινοπραξίας. Το έργο ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.
Yπάρχει ηρεμία σήμερα, με τα σχολεία της Κερατέας και των γύρω περιοχών, να πραγματοποιούν πορεία μέχρι τις κλούβες των ΜΑΤ, να τους ενημερώνουν με φείγ βολάν για το περιεχόμενο τον πανό, που έγραφαν ότι : "ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΤΕ ΤΟ ΜΟΥΤΙ"
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ
Μούτι
Η λέξη μούτι είναι αρβανίτικη και σημαίνει σκατά (κακά εις την παιδική).
«Τα έκανες μούτι ή θα φας μούτι.»
Ποιός φοβάται την ταξική συνείδηση
Αναδημοσίευση από "Σχολιαστές χωρίς Σύνορα"
του Mind the Gap
Πολύ κροκοδείλιο δάκρυ έπεσε από τους ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους της πρωινής “ενημέρωσης” για τις ψιλές που άρπαξε ο Κωστής Χατζηδάκης. Εν ολίγοις παρουσίασαν τον πρώην υπουργό μεταφορών ως έναν “άμεμπτο” απλό πολίτη, σαν να μην είχε συμμετάσχει ποτέ σε καμία κυβέρνηση, σαν να μην έχει καμία σχέση με την εξουσία, την κακοδιαχείριση, τις ιδιωτικοποιήσεις και το μνημόνιο.
Προφανώς πίσω από την “συμπαράσταση” στο “θύμα”, που σε καμία περίπτωση δεν προσφέρουν στα καθημερινά θύματα της βίας των απολύσεων, της βίας του εργασιακού μεσαίωνα, της βίας της κατάργησης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, της βίας της κατάχρησης εξουσίας, της βίας της εξαθλίωσης του πολίτη, υπερασπίζονται συνολικά την “τάξη” (τους) γιατί γνωρίζουν ότι σε λίγο κανείς από αυτούς τους ξεπουλημένους προπαγανδιστές δεν θα μπορεί να κυκλοφορεί ανάμεσά μας χωρίς τα ΜΑΤ. Βαφτίζουν λοιπόν το γεγονός ως “τυφλή οργή” και “αγανάκτηση” προσπαθώντας να αποπλανήσουν τους τηλεθεατές από την απλή πραγματικότητα, ότι δηλαδή όλος αυτός ο συρφετός πολιτικών – δημοσιογράφων – επιχειρηματιών – τραπεζιτών και εργατοπατεράδων έχει εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την εξαθλίωση των πολιτών και συνεπώς η βία εναντίων τους είναι άμυνα, είναι βία στη βία τους.
Μάλιστα φτάνουν στο σημείο να υπονοήσουν ότι το γεγονός του ξυλοφορτώματος “αμαύρωσε” την πορεία και λειτουργώντας ως εξαγορασμένοι δημοσκόποι να μιλήσουν αυθαίρετα, εκ μέρους της “πλειοψηφίας”, υποστηρίζοντας πως ο “πολύς κόσμος” καταδίκασε το γεγονός. Φυσικά ουδείς από αυτά τα φτηνιάρικα φερέφωνα της χούντας των τραπεζιτών δε ήταν εκεί έξω, ούτε σε απόσταση χιλιομέτρων δεν θα πλησίαζαν σε μια διαδήλωση. Πλασάρουν ύπουλα τον εαυτό τους ως έναν από εμάς, λες και πρόκειται για άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους ή ημιαπασχολούμενους μεροκαματιάρηδες, ωσάν να έχουμε όλοι μαζί τους τις πανάκριβες φοροκλεμένες βίλες, τις καταθέσεις στο εξωτερικό, τα πολυτελεί αυτοκίνητα και τις οφ σορ εταιρίες. Ο κάθε Μπάμπης Παπαχατζηαυτιαλυριοικοπρετεσαλτε καθημερινά διαβρώνει την ταξική συνείδηση του λαού εισβάλλοντας απο τα παράθυρα στις συνειδήσεις ως “ένας από μας”, ενώ παράλληλα αποκτά κάθε μέρα ολοένα και μεγαλύτερη “ταξική συνείδηση” άρχουσας τάξης που κινδυνεύει γιατί γνωρίζει την πραγματική αλήθεια για τον αναβρασμό στην κοινωνία και ξέρει ότι άν εκεί έξω στηθεί “λαοδικείο” θα πέσουν και τα δικά τους κεφάλια.
Και μετά εν χορώ και συντονισμένα (τυχαίο ; δε νομίζω) αρχίζουν το γνωστό τροπάρι : “καταδικάζουμε την βία απ όπου και εάν προέρχεται”, “και οι αστυνομικοί παιδιά του λαού είναι που κάνουν την δουλειά τους”, “επιτέλους πρέπει να προστατεύεται ο πολίτης από τη βία” κλπ
Ως μέρος της ολιγαρχίας που έχει σφετεριστεί την εξουσία και έχει καταληστέψει τους πολίτες, εκθειάζουν το έργο της παρακρατικής αστυνομίας, δηλαδή του στρατού που προστατεύει τους ίδιους από τους πολίτες. Ο κατασταλτικός μηχανισμός ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζεται ως “ασφάλεια για τον πολίτη”, λες και τα ΜΑΤ, οι γερμανοτσολιάδες των ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ, τα δακρυγόνα και οι ξυλοδαρμοί να έχουν σχέση με την εγκληματικότητα και την καθημερινότητα. Η προστασία αυτών που έκλεψαν, καταχράστηκαν, ξεπούλησαν και εξαγοράστηκαν, οι οικογένειες των ημετέρων και η φύλαξη των περιουσιών τους είναι το μόνο έργο που επιτελούν οι γεμάτες ναζιστικούς θύλακες ομάδες “επιβολής τάξης” και “καταστολής”.
Χωρίς τον στρατό τους θα είχαν λιντσαριστεί όλοι τους προ πολλού και για αυτό τον “χαϊδεύουν” και τον εκθειάζουν και σε κάθε αφορμή τον “παρασημοφορούν” τηλεοπτικά, παρουσιάζοντας ένα έργο που δεν υπάρχει. Εξ άλλου στο Κολωνάκι, στην Εκάλη και σε άλλες “χάι” περιοχές, όπου ζουν οι όμοιας τάξης με τους μεγαλοδημοσιογράφους άνθρωποι, η “ασφάλεια” είναι σε επίπεδα φύλαξης λευκού οίκου.
Ομοιοταξίτες λοιπόν υπερασπίζονται, λυσσαλέα και οργανωμένα, ενωμένες μεταξύ τους, όλες οι μη παραγωγικές ομάδες των κηφήνων της ελληνικής κοινωνίας το δικαίωμά τους στην εξουσία, τον παράνομο πλουτισμό, την υπεξαίρεση, την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση του πολίτη. Και πρόκειται για σκληρό ανακλαστικό, με δεδομένη την κοινωνική οργή που εάν τυχαία μετατραπεί σε “εξέγερση” είναι βέβαιο πως θα στοιχίσει ακόμη και ζωές των ολιγαρχών. Όμως ο μεγάλος φόβος τους δεν είναι αυτός, αυτό που φοβούνται πραγματικά είναι μην αποκτήσει ο μέσος πολίτης την ταξική συνείδησή του, αυτή που επί χρόνια φρόντιζαν να εξαφανίσουν μελετημένα και στοχευμένα οι “λάιφσταϊλάδες” των καναλιών. Γιατί τότε η εξέγερση θα έχει χαρακτήρα “απαλλαγής” από τα κοινωνικά παράσιτα και συνεπώς χαρακτηριστικά “πολέμου” από τον οποίο ξέρουν πως θα βγουν χαμένοι, καταδικασμένοι, αυτοεξόριστοι, έκπτωτοι και ξεπεσμένοι ως κάστα και ως τάξη, θα τα χάσουν όλα και όλοι τους. Και ενώ μπορούν να διαχειριστούν εξεγέρσεις χωρίς ταξική συνείδηση έστω και με μερικές απώλειες, ακόμη και “θυσιάζοντας” κάποια εξιλαστήρια θύματα που δήθεν δικάζονται από την ημέτερη εξαγορασμένη δικαιοσύνη, ξέρουν ότι στην περίπτωση ενός ταξικού πολέμου θα εκριζωθούν όλοι τους ως “τζάκια” χωρίς επιστροφή.
Έκαναν λοιπόν το προφανές, έκαναν την κάστα και την “ομερτα” της μαφίας τους “ταξική συνείδηση”, συσπειρώθηκαν όλοι μαζί εναντίων των πολιτών και ξεκίνησαν πρώτοι τον ταξικό πόλεμο για να προλάβουν το πρώτο χτύπημα πριν οι κολίγες αποκτήσουν την επικίνδυνη για αυτούς ταξική συνείδηση. Ο blitzkrieg ταξικός πόλεμος κατά των πολιτών έχει ήδη ξεκινήσει. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι είναι στην πρώτη γραμμή κρούσης, ο στόχος είναι να μην αποκτηθεί ταξική συνείδηση από το λαό, δεν είναι πια απλά μισθοδοτούμενα εργαλεία της χούντας, είναι πλέον μέρος της τάξης που την έχει εγκαθιδρύσει στη χώρα την κατοχή και λειτουργούν “ταξικά” με ένα ιδιότυπο κοινωνικό υποσυνείδητο. Ομοίως και οι βουλευτές και υπουργοί των κομμάτων εξουσίας, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι “θεσμικοί επενδυτές”, οι εργατομπαμπάδες και όλοι οι παρατρεχάμενοι που απομυζούν τον λαό με οποιοδήποτε τρόπο, έχουν συσπειρωθεί ενάντια στον κοινό εχθρό τους, τον λαό που αρμέγουν.
Αυτοί λοιπόν έχουν αποκτήσει “ταξική συνείδηση” και ακριβώς για αυτό φοβούνται να μην αποκτήσει και ο λαός, αυτοί είναι η “άρχουσα τάξη” και το γνωρίζουν, προσδιορίζονται και αναγνωρίζονται αμέσως μεταξύ τους με ένα ιδιότυπο ταξικό “αυτοματισμό” και κατανοούν ανακλαστικά και υποσυνείδητα την δύναμη της ταξικής τους συνείδησης.
Αυτοί έχουν ήδη “ταξική συνείδηση”, εμείς πότε θα αποκτήσουμε ;
Mind the Gap
Σύντομο URL : http://wp.me/pPn6Y-4DI
Ανακοίνωση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων
Sintonismos from blog www.aformi.wordpress.com on Vimeo.
Χαιρετίζουμε τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη σημερινή πανεργατική απεργία, τη συγκλονιστική παρουσία στο πανεργατικό συλλαλητήριο και ιδιαίτερα στο κάλεσμα του Συντονισμού για συγκέντρωση στο Μουσείο - πολυτεχνείο, τη μαχητικότητα και το σθένος με το οποίο αντιστάθηκαν στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής, τη μαζική παρουσία της νεολαίας στο πλευρό των εργαζομένων παρά τις συνεχείς επιθέσεις που δέχτηκαν για άλλη μια φορά τα φοιτητικά μπλοκ.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες της κυβέρνησης του Μνημονίου και της τρόικα ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ να διαλυθεί η πορεία από τις δυνάμεις καταστολής, η πορεία έγινε, η Βουλή των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων βρέθηκε περικυκλωμένη από την εργατική αγανάκτηση, η Αθήνα πλημμύρισε από τα ποτάμια της εργατικής και λαϊκής οργής.
Η σημερινή μεγαλειώδης απεργία και διαδήλωση θέτει άμεσα το ζήτημα της κλιμάκωσης των απεργιακών αγώνων. Απέναντι στα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και την απόπειρα να αναιρεθεί το σύνολο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης δεν χωρά άλλος δρόμος από τη πάλη για τη συνολική ανατροπή του Μνημονίου, των νόμων που έχουν ψηφιστεί , από το σφαγείο κυβέρνησης - ΕΕ – ΔΝΤ. Απαιτεί να φύγει αυτή η κυβέρνηση κάτω από την αποφασιστική πάλη του λαού, τη μαζική κατακραυγή των εργαζομένων.
Με αυτό το πλαίσιο, πρωτοβάθμια σωματεία κατευθύνθηκαν μαζικά προς το κτίριο της ΓΣΕΕ στην οδό Πατησίων για να απαιτήσουν την άμεση απεργιακή κλιμάκωση του αγώνα από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Βρήκαν όμως μπροστά τους κλειδωμένες πόρτες, και δέχτηκαν βάναυση επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Καταγγέλλουμε τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που κρύβεται πίσω από τις δυνάμεις καταστολής για να «προστατευθεί» από εργαζόμενους που κατευθύνθηκαν προς το κτίριο της ΓΣΕΕ για να μεταφέρουν το αγωνιστικό φρόνημα της συγκέντρωσης και να ζητήσουν κλιμάκωση του αγώνα. Φαίνεται ότι για κάποιους είναι πιο εύκολη η επικοινωνία με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση παρά με τους εργαζόμενους.
Εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στους εργαζομένους στις συγκοινωνίες, στον ΟΣΕ, στους ΟΤΑ (στο Δήμο Αθήνας και αλλού) και σε όλους τους κλάδους που βρίσκονται σε απεργιακούς αγώνες διαρκείας. Δείχνουν τον δρόμο για όλους τους κλάδους, για όλο το εργατικό κίνημα.
Γι’ αυτό το λόγο και πρέπει σε όλους τους κλάδους, σε όλες τις ομοσπονδίες και τα σωματεία να γίνει τώρα προσπάθεια για κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων. Η σημερινή απεργία έδειξε ότι έχουμε τη δύναμη να νικήσουμε. Καλούμε επίσης τις ομοσπονδίες και τις συνομοσπονδίες να πάρουν τώρα απόφαση για 24ωρη πανεργατική απεργία στις 22/12, ήμερα ψήφισης του προϋπολογισμού της ληστείας των μισθών, των συντάξεων. Σε κάθε περίπτωση παλεύουμε μέσα στα σωματεία για να είναι η 22/12 ημέρα πανεργατικού αγώνα.
Με βάση τα παραπάνω:
· Την Πέμπτη 16/12 ο συντονισμός σωματεία θα εκφράσει τη συμπαράστασή του στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της ΕΘΕΛ και τη στήριξή μας στον αγώνα που δίνουν για υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και για δημόσιες συγκοινωνίες για όλο το λαό.
· Την Πέμπτη 17/12, στις 11.00 π.μ. θα γίνει μαζική παράσταση του Συντονισμού στα γραφεία της ΓΣΕΕ και θα επιδοθεί το ψήφισμα των σωματείων και θα δηλωθεί η απαίτηση για απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας.
· Την Παρασκευή 17/12 στις 5.30 μ.μ. ο Συντονισμός διοργανώνει μαζικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στα Προπύλαια.
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΩΡΑ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
Video από απεργιακή πορεία 15/12 - Ελεύθερος ο συνάδελφος Μ.Κ.
Δείτε video από το BBC και αλλού της συγκλονιστικής σημερινής διαδήλωσης :
Να απελευθερωθεί άμεσα ο συνάδελφος Μ. Κρητικός
Σήμερα, Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου, μετά τη λήξη του μαζικού πανεργατικού συλλαλητήριου, τέσσερις μηχανικοί που συμμετείχαν στην απεργία, ένας εκ των οποίων ο Μάριος Κρητικός, είδαν στην συμβολή των οδών Ομήρου και Ακαδημίας γύρω στους 100 άντρες της Ασφάλειας ντυμένους με πολιτικά. Ο Μάριος προσπάθησε να φωτογραφίσει τους άντρες της ασφάλειας καθώς αυτοί έμοιαζαν πολύ με αντιεξουσιαστές. Μόλις οι άντρες της Ασφάλειας αντιλήφθηκαν ότι τους φωτογράφιζαν, πίανουν τον Μάριο, τον πετάνε κάτω, τον κλωτσάνε και αυτός χτυπά το κεφάλι του σε παρακείμενο στηθαίο. Ενώ ήταν τραυματίας, του περνάνε χειροπέδες και του κατάσχουν την ταυτότητα, το κινητό και το βιβλιάριο του τραπεζικού του λογαριασμού. Ο Μάριος πέφτει κάτω χωρίς καμιά αντίσταση. Μηχανικοί, δημοσιογράφοι, διαδηλωτές και περίοικοι που βρισκόμασταν εκεί ζητάμε την απελευθέρωσή του. Αφού ζητήσαμε να δούμε τα διακριτικά τους και αυτοί αρνήθηκαν και μάλιστα ένας από τους μυστικούς αστυνομικούς επιτέθηκε σε έναν από τους διαμαρτυρόμενους, οι άντρες της ασφάλειας πρόσήγαγαν τον Μάριο μεταφέροντάς τον με αυτοκίνητο της ασφάλειας στη ΓΑΔΑ. Οι άντρες της ασφάλειας αποχώρησαν συντεταγμένα προς τη Ομόνοια σε σχηματισμό πορείας. Αυτη τη στιγμή, κόσμος μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ, μαζί με το δικηγόρο του, Σπύρο Αρώνη, βουλευτές του Σύριζα, μέλη της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών του ΤΕΕ και άλλους αλληλέγγυους ζητώντας την άμεση απελευθέρωση του Μάριου.
Ο Μάριος Κρητικός έιναι Πολιτικός Μηχανικός, εκλεγμένος στο γενικό συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, μέλος της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών, μέλος της ΑΚΟΑ και του Συριζα Ηλιούπολης.
Απαιτούμε να σταματήσει η αστυνομική βία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρνει ακέραια την ευθύνη για την επίθεση καταστολής που εξαπέλυσε ενάντια στη μεγαλειώδη διαδήλωση.
Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων του πανεργατικού συλλαλητηρίου τώρα.
Η πολιτική τους δεν θα περάσει.
Ο Μάριος Κρητικός έιναι Πολιτικός Μηχανικός, εκλεγμένος στο γενικό συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, μέλος της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών, μέλος της ΑΚΟΑ και του Συριζα Ηλιούπολης.
Απαιτούμε να σταματήσει η αστυνομική βία. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρνει ακέραια την ευθύνη για την επίθεση καταστολής που εξαπέλυσε ενάντια στη μεγαλειώδη διαδήλωση.
Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων του πανεργατικού συλλαλητηρίου τώρα.
Η πολιτική τους δεν θα περάσει.
Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Η Ρώμη “εξερράγη” σήμερα - Αύριο όλη η Ελλάδα!!!
Η Ρώμη “εξερράγη”!!!
Ιταλία: Αντιδράσεις στην ψηφοφορία για την πρόταση μομφής στην κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, από φοιτητές και εργατικά συνδικάτα.
Πάνω από 100.000 φοιτητές διαδήλωσαν σήμερα στην Ρώμη. Στις διαδηλώσεις εκτός από φοιτητές που διαδήλωναν ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και συνδικάτα συμμετείχαν επίσης και κάτοικοι της Λ’ Ακουιλα που είχε κτυπηθεί από τον φονικό σεισμό το 2009. Την ώρα της διαδήλωσης διεξάγονταν στη βουλή η ψηφοφορία για την πρόταση μομφής κατά του Μπερλουσκόνι ο οποίος κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης μόλις με ε ψήφους διαφορά (314 υπέρ και 311 κατά).
Πάνω από 100.000 φοιτητές διαδήλωσαν σήμερα στην Ρώμη. Στις διαδηλώσεις εκτός από φοιτητές που διαδήλωναν ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και συνδικάτα συμμετείχαν επίσης και κάτοικοι της Λ’ Ακουιλα που είχε κτυπηθεί από τον φονικό σεισμό το 2009. Την ώρα της διαδήλωσης διεξάγονταν στη βουλή η ψηφοφορία για την πρόταση μομφής κατά του Μπερλουσκόνι ο οποίος κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης μόλις με ε ψήφους διαφορά (314 υπέρ και 311 κατά).
Τα Ιταλικά Μέσα Ενημέρωσης κάνουν λόγο για οδοφράγματα και επιθέσεις αστυνομικών ακόμα και σε άτομα που δεν συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Μάρτυρες είπαν πως πολλά παιδιά ξυλοκοπήθηκαν από αστυνομικούς με ρόπαλα και γκλομπς. Συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν ακόμα και σε ΑΤΜ, επιθέσεις σε τεθωρακισμένα οχήματα, φορτηγά και αυτοκίνητα παραδόθηκαν στις φλόγες, ξεριζωθηκαν λιθόστρωτα στην Via del Corso και Piazza del Popolo που μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης. Ένα αυτοκίνητο και ένα φορτηγό της GDF πυρπολήθηκαν από διαδηλωτές στη Ρώμη, στη Via del Babuino. Ταραχές και οδοφράγματα, στη συνέχεια, στο Piazzale Flaminio. Διαδηλωτές κατέφύγαν στη Villa Borghese.
«Η Ρώμη σήμερα προσβλήθηκε από βία, που δεν είχε δει εδώ και πολλά χρόνια τώρα. Αυτές οι ανόητες επιθέσεις είναι βαρύ πλήγμα στην καρδιά της πρωτεύουσας, την παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO», δήλωσε ο δήμαρχος της πόλης Alemanno, γνωστός για τις ακροδεξιές του τοποθετήσεις, προφανώς ενοχλημένος από τον σημερινό ξεσηκωμό, όπως αναφέρει η Corriere della serra η οποία κάνει λόγο και για φοιτητές που επιτέθηκαν στην αστυνομία ενώ μια ομάδα διαδηλωτών που αποσπάστηκε προσπάθησε να εισβάλει στην έδρα της Πολιτικής Προστασίας. Συγκεκριμένα, κομμάτι της διαδήλωσης προσπάθησε να πλησιάσει τη «κόκκινη ζωνη» (γύρω από τη βουλή που την είχαν αποκλείσει οι αστυνομικοί) και συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής οι οποίες απάντησαν με ρίψη χημικών.
Οι διαμαρτυρίες κλιμακώθηκαν όταν η κυβέρνηση πέρασε ένα ψήφο εμπιστοσύνης. Η αστυνομία όμως κατάφερε να σπάσει το φράγμα των διαδηλωτών στην piazza del Popolo. Τη στιγμη που ανακοινώθηκε το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ακούστηκαν τρεις δυνατές εκρήξεις έξω από το Κοινοβούλιο, όπου είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες άνθρωποι, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο «προδιαγραφόμενο σκορ» υπέρ του Μπερλουσκόνι. Οι διαδηλωτές πέταξαν δυναμιτάκια, αυγά, μπογιά και πέτρες σε κυβερνητικά κτήρια και τις αστυνομικές δυνάμεις που περιφρουρούσαν το Κοινοβούλιο. Οι αστυνομικοί απάντησαν με ρίψη χημικών, για να διαλύσουν το πλήθος. Ο όγκος και η ορμη των διαδηλωτών ήταν τέτοια, που η αστυνομία υποχρεώθηκε να κλείσει ένα μεγάλο κομμάτι του κέντρου της Ρώμης. 50 αστυνομικοί και τουλάχιστον 40 διαδηλωτές τραυματίστηκαν. H la repubblica κάνει λόγο για πάνω από 100 τραυματίες και παρομοιάζει τις συγκρούσεις με τις αντίστοιχες των αυτόνομων του ’77.
Συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης και στο Μιλάνο ενώ στο Παλέρμο περίπου 500 φοιτητές κατέλαβαν τον κεντρικό διάδρομο του αεροδρομίου. Στο Τορίνο φοιτητές απέκλεισαν τον σταθμό των τρένων και στην Βενετία οι διαδηλωτές κατέλαβαν την γέφυρα του Ριάλτο.
Rome riots
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Όλοι στον Αγώνα! Όλοι στις Απεργίες και στάσεις εργασίας, Τρίτη και Τετάρτη
Συμμετοχή στην 3-ωρη στάση εργασίας, Τρίτη 14 Δεκέμβρη, μέρα ψήφισης του νομοσχέδιου-έκτρωμα για τα εργασιακά.
Ο Συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων καλεί τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην τρίωρη στάση εργασίας 12.00 έως 3.00, και καλεί σε προσυγκέντρωση στα προπύλαια στις 12.30.
Πανεργατική Απεργία Τετάρτη 15 Δεκέμβρη
Να κάνουμε την οργή μαζικό κίνημα ανατροπής! Στις 15 Δεκέμβρη απεργούμε όλοι!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, Μουσείο-Πολυτεχνείο 10.30 π.μ.
Για το 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο
Αναδημοσιεύουμε επιστολή συναδέλφων αρχιτεκτόνων σχετικά με το 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο
Για όσους δεν γνωρίζουν ή ξεχνάνε
Προς τον Πρόεδρο και το Δ.Σ.του ΣΑΔΑΣ και την Οργανωτική Επιτροπη του 11ου Πανελληνιου Αρχιτεκτονικου Συνεδριου
Οι Ελληνες αρχιτέκονες και ο επιστημονικός τους φορέας ο ΣΑΔΑΣ έχουν μια σημαντικη παράδοση στη διεξαγωγή αρχιτεκτονικων Συνεδρίων. Μια παράδοση που έχει τις αφετηρίες της στα ριζοσπαστικα Ευρωπαικα συνέδρια των αρχών του 20ου αιωνα που συγκρότησαν και συγκροτήθηκαν γύρω απο τις ιδέες του τότε ανερχόμενου κινήματος του μοντερνισμού. Εχουν προηγηθεί λοιπον 10 πανελλήνια αρχιτεκτονικά συνέδρια.(Χρονολογίες, τίτλοι κλπ στο σχετικο τευχος-αφιέρωμα του περιοδικού Αρχιτέκτονες )
Τα συνέδρια αυτά τα χαρακτήριζε:
το άνοιγμα μιας συζήτησης, μιας προβληματικής ενδιαφέρουσας για τους αρχιτέκτονες και για τη κοινωνία,
η δυνατότητα έκφρασης των αρχιτεκτόνων και
η σύσφιξη των μεταξύ τους δεσμών μέσα απο τον στοχασμό πάνω στο επιστημονικό τους αντικείμενο, τον κοινωνικό τους ρόλο, την πραγματικότητα του επαγγέλματος σε σχἐση με τις εκάστοτε συνθήκες.
Και τα 10 συνέδρια ήταν ανοιχτά προς όλους τους αρχιτέκτονες και τους φοιτητές της αρχιτεκτονικής. Σε κανένα δεν υπήρχε η παραμικρή οικονομική συμμετοχή είτε των ομιλητών είτε των προσερχομένων. Τα δε πρακτικά διανἐμοντο δωρεάν.
Είναι εξω απο κάθε πραγματικότητα, κάθε λογική, εν μέσω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, που μασίζει τη χώρα, τον κλάδο και ιδιαίτερα τους νέους συναδέλφους ‒της ανεργίας και των 700 ευρώ που γίνονται 400‒ να οργανώνεται απο τον Επιστημονικό μας φορέα Συνέδριο για να συζητήσουμε τα του επαγγέλματός μας και να θεσπίζεται για πρώτη φορά οικονομική συμμετοχή και μάλιστα τέτοια, που να αποκλείει έμμεσα την πλειοψηφία των συναδέλφων και μάλιστα των νέων.
Εὐλογα διερωτάται κανέις:
-για ποιους γίνεται το συνέδριο;
-που αποσκοπεί η διεξαγωγή του ;
-μἠπως στη παραπέρα αποξένωση των κοντα 20000 αρχιτεκτόνων και ιδιαίτερα των νέων απο το Σύλλογο;
-απευθύνεται μόνο στους λίγους που για τον εμπλουτισμό του βιογραφικού τους διαθέτουν οποιοδήποτε τίμημα;
-ακολουθεί με αυτό το τρόπο την παράδοση των Πανελλήνιων Αρχιτεκτονικών Συνεδρίων;
-ειναι δυνατόν να αποτελεί τη συνέχεια των προηγούμενων 10 Πανελλήνιων Αρχιτεκτονικων Συνεδρίων;
Αν δεν αποσυρθεί η οικονομική απαίτηση απο τους συνέδρους, για λόγους σεβασμού προς την ιστορία των Πανελλήνιων Αρχιτεκτονικών Συνεδρίων, αυτό το συνέδριο δεν μπορεί να λέγεται 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο, ας ονομαστεί κάπως αλλιώς . Δεν μπορεί να καπηλεύεται κανείς μιά ιστορία. Αιδώς Αργείοι!!
Ένα ακόμα ζήτημα σε σχέση με τη διεξαγωγή του φερόμενου ως 11ου Πανελλήνιου Αρχ. Συνεδρ., είναι η αφίσα η οποία δεν μπορεί να εκφράσει τους Ελληνες Αρχιτέκτονες
- αφενός γιατι δεν είναι προιον ενος διαγωνισμού μεταξυ αρχιτεκτόνων, πάγια θέση αρχής για το ΣΑΔΑΣ,
- αλλά και επι πλέον για την ποιότητα της αισθητικής της που προσβάλλει την παιδεία του αρχιτέκτονα.
Νοεμβριος 2010
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Προτεινόμενα για ανάγνωση
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/12/blog-post_3947.html
Tα όργανα της ΕΕ ως θεσμοί πραγμάτωσης της Δικτατορίας του Κεφαλαίου
http://mygranma.wordpress.com/2010/12/05/eu-capitals-dictatorship/
Ερίκ Τουσέν-"Ανοίξτε τα βιβλία του δημόσιου χρέους!"
leonidasvatikiotis.wordpress.com
Ψήφισμα Γ.Σ. Ένωσης Εργαζομένων Φυσικού Αερίου
Το παραπάνω ψήφισμα τέθηκε σήμερα και στην αντιπροσωπεία του ΤΕΕ και το προεδρείο της προκαλόντας τεχνητή έλλειψη απαρτίας, το απέριψε αν και υπερψηφίστηκε από 45 αντιπροσώπους.