Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Ραούλ Βανεγκέμ – Σχόλια εναντίον της πολεοδομίας (1961)


Η γνώμη ενός ειδικού –του Σομπάρ ντε Λωβ– επιβεβαιώνει, σύμφωνα με ακριβή πειράματα, ότι τα προγράμματα που προτείνονται από τους πολεοδόμους δημιουργούν σε ορισμένες περιπτώσεις δυσφορίες και εξεγέρσεις που θα μπορούσαν να αποφευχθούν εν μέρει αν είχαμε μια βαθύτερη γνώση των πραγματικών συμπεριφορών, και κυρίως των κινήτρων αυτών των συμπεριφορών.

Μεγαλείο και υποτέλεια της πολεοδομίας. Αφού ξετρυπώσαμε τον πολεοδομικό σχεδιαστή με μια καχύποπτη επιμονή, λοξοδρομήσαμε όπως άρμοζε απέναντι σε μια τέτοια έλλειψη χρήσεων, απέναντι σε μια τέτοια αισχρότητα. Δεν πρόκειται εδώ να αμφισβητηθεί η λαϊκή ετυμηγορία. Ο λαός είχε ήδη αποφανθεί με την ίδια απρέπεια: “Βρε αρχιτέκτονα!” ήταν ανέκαθεν μια βρισιά στο Βέλγιο. Αλλά αφού ένας τέτοιος ειδικός συντάσσεται σήμερα με την κοινή γνώμη και επιχειρεί κι αυτός να ξετρυπώσει τον σχεδιαστή, σωθήκαμε! Έτσι, ο πολεοδόμος καταδικάζεται επίσημα γιατί προκαλεί δυσφορία και εξέγερση, γιατί τις προκαλεί “σχεδόν” σαν πρωτογενής προβοκάτορας. Πρέπει να ελπίζουμε σε μια κατάλληλη αντίδραση των δημόσιων αρχών· θα ήταν αδιανόητο να διατηρούνται εξόφθαλμα εστίες εξέγερσης από εκείνους που έχουν το καθήκον να τις σβήνουν. Υπάρχει εδώ ένα έγκλημα εναντίον της κοινωνικής ειρήνης που μπορεί να κριθεί μόνο από ένα πολεμικό συμβούλιο. Θα δούμε άραγε τη δικαιοσύνη να επιβάλλεται στον τομέα της; Εκτός αν ο ειδικός δεν είναι τελικά παρά ένας πανούργος πολεοδόμος.

Αν ο σχεδιαστής δεν μπορεί να γνωρίζει τα συμπεριφορικά κίνητρα εκείνων που θέλει να στεγάσει με τον καλύτερο τρόπο για τη νευρική τους ισορροπία, θα ήταν καλύτερο να ενσωματωθεί η πολεοδομία χωρίς καθυστέρηση στο επίκεντρο των εγκληματολογικών ερευνών (να εντοπίζονται οι προβοκάτορες –βλ. παραπάνω– και να επιτρέπεται σε όλους να παραμένουν ήσυχοι εντός της ιεραρχίας)· αν μπορεί πραγματικά, τότε η επιστήμη της ποινικής καταστολής χάνει τον λόγο ύπαρξής της και αλλάζει κοινωνική ονομασία: η πολεοδομία θα είναι αρκετή για τη διατήρηση της καθιερωμένης τάξης χωρίς προσφυγή στη χοντροκοπιά των πολυβόλων. Ο άνθρωπος εξομοιωμένος με το σκυρόδεμα, τι όνειρο ή τι ευτυχής εφιάλτης για τους τεχνοκράτες, έστω και αν αυτό που τους απομένει από Ανώτερη Νευρική Δραστηριότητα χάνεται και αποθηκεύεται μέσα στη δύναμη και τη σκληρότητα του σκυροδέματος.

Αν οι ναζί είχαν γνωρίσει τους σύγχρονους πολεοδόμους, θα είχαν μετατρέψει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε H.L.M.[1] Αλλά αυτή η λύση φαίνεται υπερβολικά βάναυση για τον κ. Σομπάρ ντε Λωβ. Η ιδεώδης πολεοδομία πρέπει να περιλαμβάνει τους πάντες, χωρίς δυσφορία ή εξέγερση, προς την τελική λύση του προβλήματος του ανθρώπου.

Η πολεοδομία είναι η πληρέστερη συγκεκριμένη πραγματοποίηση ενός εφιάλτη. Εφιάλτης, σύμφωνα με το Λιτρέ: “κατάσταση που καταλήγει σε αφύπνιση με ένα σκίρτημα μετά από έντονη ανησυχία”. Αλλά σκίρτημα απέναντι σε τι; Ποιος μας μπούκωσε μέχρι υπνηλίας; Θα ήταν εξίσου ανόητο να εκτελεστεί ο Άιχμαν όσο και να απαγχονιστούν οι πολεοδόμοι. Αυτό θα σήμαινε ότι επιτίθεται κανείς στους στόχους ενώ βρίσκεται μέσα στο πεδίο βολής!

Ο σχεδιασμός είναι η σπουδαία λέξη, η απρεπής λέξη όπως λένε μερικοί. Οι ειδικοί μιλάνε για οικονομικό σχεδιασμό και για πολεοδομικό σχεδιασμό, έπειτα κλείνουν το μάτι με νόημα και, εφόσον το παιχνίδι διεξάγεται επιτυχώς, όλοι χειροκροτούν. Το αποκορύφωμα του θεάματος είναι ο σχεδιασμός της ευτυχίας. Ήδη, ο υπέρμαχος των αριθμών διενεργεί την έρευνά του· ακριβή πειράματα διαπιστώνουν την πυκνότητα των τηλεθεατών· το ζήτημα είναι η διευθέτηση του εδάφους γύρω τους, η οικοδόμηση για λογαριασμό τους, χωρίς να αποσπαστούν από τις ασχολίες με τις οποίες τρέφονται από τα μάτια και τα αυτιά. Το ζήτημα είναι να εξασφαλιστεί για τον καθένα μια ειρηνική ζωή και μια ισορροπία, με εκείνη τη σοφή προνοητικότητα που έδειχναν οι πειρατές των κόμικς στη φράση τους: “Οι νεκροί δεν μιλούν”. Η πολεοδομία και η πληροφόρηση είναι συμπληρωματικές στις καπιταλιστικές και “αντι-καπιταλιστικές” κοινωνίες, οργανώνουν τη σιωπή.

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Πρόσκληση υποβολής περιλήψεων για συμμετοχή στην Ημερίδα του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ: «Προσεγγίζοντας τον κατοικημένο χώρο με τον τρόπο της Μαρίας Μάντζαρη»


Πρόσκληση υποβολής περιλήψεων για συμμετοχή στην Ημερίδα του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ: «Προσεγγίζοντας τον κατοικημένο χώρο με τον τρόπο της Μαρίας Μάντζαρη», Σάββατο 16 Μαρτίου, Κτήριο Αβέρωφ ΕΜΠ

21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018 

ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ





ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ:

Προσεγγίζοντας τον κατοικημένο χώρο με τον τρόπο της Μαρίας Μάντζαρη

Σάββατο 16 Μαρτίου, 10 :00 – 20:00, Κτήριο Αβέρωφ ΕΜΠ

Τα εργαστήρια του Τμήματος Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ:
«Διαδρομές της Αρχιτεκτονικής από τις απαρχές του Μοντερνισμού έως σήμερα στην Αττική» και
Αλληλέγγυο Σχέδιο,

διοργανώνουν ημερίδα στη μνήμη της Μαρίας Μάντζαρη, σε συνεργασία με συνοδοιπόρους της στον κοινωνικό αγώνα, αγαπημένους φίλους της και συνεργάτες στον ακαδημαϊκό χώρο της αρχιτεκτονικής, με θέμα :

Προσεγγίζοντας τον κατοικημένο χώρο με τον τρόπο της Μαρίας Μάντζαρη

Η Μαρία Μάντζαρη, συνάδελφος με πνεύμα ανήσυχο και αντισυμβατικό, ενεργό μέλος μας και με πολυσχιδή δραστηριοποίηση, έχασε πρόωρα –στα 35 μόλις της χρόνια, τον Αύγουστο του 2018 – τη μάχη με το θάνατο.

Ποιος ήταν όμως ο «τρόπος της Μαρίας Μάντζαρη για τον κατοικημένο χώρο»;

Ήταν ο τρόπος του νέου, ασυμβίβαστου, κοινωνικού και ελεύθερου πνεύματος για την αρχιτεκτονική και την τέχνη, την επιστήμη και τη θεωρία, τα κοινά και τις συλλογικές πρακτικές. Η πολύτροπη και πάντα ασύμπτωτη βιωματική κατανόηση στα πράγματα σε συνδυασμό με τη θέλησή της να αναζητάει πέρα από την επιφάνεια – ακόμη και της κριτικής σκέψης- διαμόρφωναν τις προσεγγίσεις της στον χώρο από δρόμους ενδιαφέροντες και όχι πολυσύχναστους θεωρητικά. Αυτός ήταν “ο τρόπος της ” – με καρπούς που πρόωρα στέρεψαν.

Σύντομη ιστορική αναδρομή για το 13ο και 14ο μισθό.



Σύντομη ιστορική αναδρομή για το 13ο και 14ο μισθό.

 Το δώρο Πάσχα εμφανίζεται για πρώτη φορά σαν αίτημα εργαζομένων, τον Απρίλιο του 1822, όταν το ζήτησαν οι υπάλληλοι.... «της εν Κορίνθω Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος», όπως αναφέρει ο ιστορικός Γ. Κορδάτος στην «Ιστορία του Ελληνικού Εργατικού Κινήματος» (Αθήνα 1956, σελ. 29)...

Τον Απρίλιο του 1822, λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα, ο Κωνσταντίνος Τόμπρας, εκ μέρους των πρώτων τυπογράφων, έστειλε αίτηση προς το υπουργείο Οικονομικών, η οποία σώζεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Μινιστέριο Οικονομικών, Φ.4, Εγγραφο 119) και έγραφε τα εξής:

«Προς το Μινιστέριον της Οικονομίας. Επειδή και κατ’ αυτάς έφθασαν αι του Πάσχα εορτάσιμοι ημέραι και θέλομεν ν’ αγοράσωμεν άλλος παπούτσια, άλλος τζουράπια και άλλος άλλο τι, διά τούτο παρακαλούμεν το Μινιστέριον να μας δώση ολίγα γρόσια διά ν’ απεράσωμεν ταύτας τας εορτασίμους ημέρας, αναπληρούντες τας χρείας μας.

1822 Απριλίου α'. Κωνσταντίνος Τόμπρας».

Στα τέλη του 19ου αιώνα και τα πρώτα χρόνια του 20ού, μετά την εμφάνιση του οργανωμένου εργατικού κινήματος, η διεκδίκηση Δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων μπαίνει στα αιτήματα των εργαζομένων, κυρίως στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως ηλεκτρικού ρεύματος, σιδηρόδρομοι κ.ά., που ήταν τότε ιδιωτικές.

Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, κατ έθιμο δίδονταν από τους εργοδότες δώρα σε είδος ή σε χρήμα προς τους υπαλλήλους τους. Στις 6 Δεκεμβρίου 1925, για πρώτη φορά οι συνδικαλιστές διατύπωσαν το αίτημα για 13ο μισθό, ενώ δύο χρόνια αργότερα, στις 22 Δεκεμβρίου 1927, οι δημόσιοι υπάλληλοι απέργησαν με αίτημα την καταβολή ενός ολόκληρου μισθού για τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Για να καταλάβουμε κάτω από ποιες συνθήκες οι εργαζόμενοι απαίτησαν τον 13ο μισθό, αρκεί να δούμε πως εκείνον τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση του δικτάτορα Πάγκαλου είχε προχωρήσει στην άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων που είχε κατοχυρωθεί μέσω Συντάγματος, το 1911. Παράλληλα το κράτος βρίσκονταν κάτω από τις συνέπειες της προσφυγικής κρίσης του 1922 και των πολεμικών δανείων.

Παρόλα αυτά, εκείνη τη χρονιά, τον 13ο μισθό τον έλαβαν οι σιδηροδρομικοί και οι τροχιοδρομικοί. Επίσης, το διοικητικό συμβούλιο των επαγγελματικών και βιοτεχνικών επιμελητηρίων Ελλάδας αποφάσισε να καταβάλει στο προσωπικό δώρο εορτών ίσο προς έναν μισθό. Μάλιστα, συνέστησε στα μέλη του -σε Αθήνα, Πειραιά, Βόλο, Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Κέρκυρα- να κάνουν το ίδιο.

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

«Μια φορά και έναν καιρό.. ήταν ο άνθρωπος»: Παιδαγωγοί, ιστορικοί, ανθρωπολόγοι σε μια σειρά!


«Μια φορά και έναν καιρό.. ήταν ο άνθρωπος»: Παιδαγωγοί, ιστορικοί, ανθρωπολόγοι σε μια σειρά!

Δημιουργός της ήταν ο Άλμπερτ Μπαρίγιε, ένας γάλλος καρτουνίστας και ιδρυτής της εταιρείας παραγωγής Procidis, η οποία τις περασμένες δεκαετίες παρήγαγε πετυχημένες σειρές κινουμένων σχεδίων στη Γαλλία.

Ο Μπαρίγιε αγαπούσε πολύ τα παιδιά και ασχολούνταν με την συγγραφή βιβλίων και σεναρίων.

Τη δεκαετία του ’60 αποφάσισε να δημιουργήσει την δική του εταιρεία ώστε να ασχοληθεί με την παραγωγή σειρών.

Όπως είχε πει: «Είχα σκανδαλιστεί από τις σειρές που πρόσφεραν στα παιδιά, καθώς τους αποσπούσαν την προσοχή» και αποφάσισε να δημιουργήσει κινούμενα σχέδια που θα απασχολούσαν με σύνεση τον χρόνο των μικρών τηλεθεατών και θα τους προσέφεραν χρήσιμες γνώσεις.

Τότε εμπνεύστηκε τη σειρά: «Μια φορά και έναν καιρό… ένας άνθρωπος» με τον σοφό μαέστρο με την άσπρη μακριά γενειάδα, τον νεαρό Πίτερ και τον Τζάμπο.

«Κάνε τα παιδιά σου να θέλουν να ξέρουν και να διεγείρουν την περιέργεια τους. Να τα αντιμετωπίζεις σαν ανθρώπους με δικό τους δικαίωμα, οι οποίοι κατανοούν πολύ περισσότερα απ’ όσα οι ενήλικες πιστεύουν. Όλοι θα είναι ισχυρότεροι και τα παιδιά θα είναι ευγνώμονες σε εσάς». Άλμπερτ Μπαρίγιε
Η σειρά είχε εκπαιδευτικό χαρακτήρα και θεωρείται από τις καλύτερες που προβλήθηκαν από την κρατική τηλεόραση στην Ελλάδα. Τα πρώτο επεισόδιο ξεκινούσε με τη δημιουργία της Γης και στα υπόλοιπα επεισόδια καταγραφόταν η πορεία της ανθρωπότητας και οι δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι κατά καιρούς.

Τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να μάθουν πως ζούσαν οι πρωτόγονοι άνθρωποι, οι Ρωμαίοι, οι Βίκινγκς και να κατανοήσουν καλύτερα τον κόσμο.

ΡΙΣΤάΡΤ: Για το ΣΤΥΕ και τη Συλλογική Σύμβαση των εργαζομένων του κλάδου




Στις τελευταίες συναντήσεις με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών οι εργοδοτικές ενώσεις στον κλάδο της μελέτης και της κατασκευής επιχειρούν να αμφισβητήσουν την δικαιοδοσία του σωματείου μας να διαπραγματεύεται για τη Συλλογική Σύμβαση των εργαζομένων του κλάδου, με το πρόσχημα ότι «υπάρχει και ο "ΣΤΥΕ" ως σωματείο στον κλάδο».
Είναι προφανές ότι αυτή η επίκληση συνιστά προσπάθεια αναβολής της έναρξης της διαπραγμάτευσης, αλλά να θυμίσουμε ποιος είναι ο "ΣΤΥΕ" ο οποίος ουσιαστικά είναι σωματείο φάντασμα.
Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι:

- Ο "ΣΤΥΕ" είχε προσφύγει κατά του ΣΜΤ το 2008, όταν το Σωματείο μας κατάφερε να συνάψει πρώτη φορά Συλλογική Σύμβαση στην οποία αναφερόταν ρητά ότι καλύπτονται και οι εργαζόμενοι με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών

- Ο "ΣΤΥΕ" τον οποίο επικαλούνται οι εργοδότες ότι εκπροσωπεί και αυτός τον κλάδο, είχε ΜΗΔΕΝ αντιπροσώπους στο τελευταίο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Πώς το κατόρθωσε αυτό; Στις εκλογές του υπήρχαν τόσο προφανείς παρατυπίες που δεν επιχειρήθηκε καν να εγκριθούν οι σύνεδροί του.

- Ο σημερινός πρόεδρος του ΣΤΥΕ, Α. Στοϊμενίδης, εργάζεται πλέον ουσιαστικά στο δημόσιο τομέα (http://dpe.damt.gov.gr/apps/employees/m/ypall.php…). Δεν είναι κάπως προκλητικό να υποστηρίζουν οι εργοδότες ότι εκπροσωπεί τους ιδιωτικούς υπαλλήλους τεχνικούς;

Τα παραπάνω νομίζουμε ότι αρκούν για να αποδείξουν κατά πόσο ο "ΣΤΥΕ" έχει οποιαδήποτε αντιπροσωπευτικότητα στους μισθωτούς τεχνικούς. Δεν θεωρούμε βέβαια τυχαίο ότι και η πολιτική κατεύθυνση του "ΣΤΥΕ", όταν αυτός εμφανίζεται, είναι αυτή της "Κοινωνικής Συμμαχίας" της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, και της ταξικής συνεργασίας με την εργοδοσία «για να λυθούν τα προβλήματα του κλάδου μας». Παρότι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των σωματείων να υπάρχουν, να δρουν ελεύθερα, να διαπραγματεύονται, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, νομίζουμε ότι η αναφορά των εργοδοτών στο "ΣΤΥΕ", έχει μια κάποια σχέση και με την τοποθέτηση που έχει ο "ΣΤΥΕ" απέναντί τους.

ΡΙΣΤάΡΤ
συλλογικότητα στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

100 χρόνια Συνδικάτα. Βασικοί σταθμοί του Εργατικού Κινήματος στην Ελλάδα


Το εργατικό ζήτημα τότε και τώρα. Οι αγώνες της εργατικής τάξης στην Ελλάδα για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και γενικά για μια καλύτερη ζωή ξεκινούν από τη δεκαετία του 1870. Οι δύσκολες και εξοντωτικές συνθήκες εργασίας σε βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες ή σε εμπορικά καταστήματα, ώθησαν τους εργαζόμενους να θέσουν εξαρχής τα εργατικά ζητήματα στις διεκδικήσεις των πρώτων σωματείων που άρχισαν να δημιουργούνται εκείνη την εποχή.

Από την πρώτη απεργία που ξέσπασε από τους εργάτες ξύλου, των ναυπηγείων της Σύρου, στην Ερμούπολη, το 1879, μέχρι τους σύγχρονους απεργιακούς αγώνες, στην εποχή των μνημονίων, το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα έχει δώσει μεγάλες μάχες και θυσίες, έχει δεχτεί ήττες, όμως έχει καταφέρει μεγάλες επιτυχίες και νίκες, αναβιβάζοντας την κοινωνική και πολιτική θέση του κόσμου της εργασίας σε υψηλότερα επίπεδα.

Στις αρχές του 20ου αιώνα πραγματοποιούνται σημαντικές κινητοποιήσεις σε πολλούς κλάδους και πόλεις της χώρας και δημιουργούνται σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις. Κομβικό σημείο αποτέλεσε ο Νόμος 281/1914, περί σωματείων, ο οποίος κατοχύρωσε τα δικαιώματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ταυτόχρονα, η ιδέα μίας κεντρικής συνδικαλιστικής οργάνωσης κερδίζει συνεχώς έδαφος και το 1918 συγκαλείται το Α ́ Πανελλαδικό Εργατικό Συνέδριο. Το ιδρυτικό συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο ξεκίνησε στις 21 Οκτωβρίου στην Αθήνα και ολοκληρώθηκε στις 28 Οκτωβρίου στον Πειραιά, ήταν αποτέλεσμα των διεργασιών της περιόδου 1912-1918, και αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, γιατί συνένωσε το συνδικαλισμένο προλεταριάτο κάτω από μια ενιαία οργάνωση.

Για τη συνέχεια της ανάγνωσης, πατήστε εδώ.

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

Google Earth, «τα μάτια» των στρατιωτικών και μυστικών υπηρεσιών


Όλοι γνωρίζουμε ότι η σύνδεσή μας έχει μια τιμή, τα δεδομένα μας. Αλλά μέχρι που φτάνει η αξιοποίησή τους;

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει διαφυγή από το διαδίκτυο. Και, όπως ο Λάρρυ Πέιτζ και ο Σεργκέι Μπριν ήξεραν καλά όταν ξεκίνησαν τη Google το 1998, ό, τι κάνουν οι χρήστες online αφήνει ένα ίχνος δεδομένων. Αν αποθηκευτούν και χρησιμοποιηθούν σωστά, αυτά τα ίχνη αποτελούν ένα χρυσωρυχείο πληροφοριών γεμάτο γνώσεις για τους ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο καθώς και μια πολύτιμη ανάγνωση για τις μεγαλύτερες πολιτισμικές, οικονομικές και πολιτικές τάσεις.

Η Google ήταν η πρώτη εταιρεία διαδικτύου που αξιοποίησε πλήρως αυτή τη διορατικότητα και ανέπτυξε μια επιχείρηση για τα δεδομένα που αφήνουν οι άνθρωποι πίσω. Αλλά δεν έμεινε μόνη για πολύ. Συνέβη σχεδόν παντού, από τη μικρότερη εφαρμογή μέχρι την πιο μεγάλη πλατφόρμα. Uber, Amazon, Facebook, eBay, Tinder, Apple, Lyft, Foursquare, Airbnb, Spotify, Instagram, Twitter, Angry Birds είναι συνδεδεμένοι με μια τεράστια επιχείρηση παρακολούθησης. Πού πηγαίνουμε, τι κάνουμε, τι λέμε, ποιους μιλάμε και ποιους βλέπουμε - όλα καταγράφονται και έχουν υπεραξία. Η Google, η Apple και το Facebook γνωρίζουν πότε μια γυναίκα επισκέπτεται μια κλινική έκτρωσης, ακόμη και αν το έχει πει σε κανέναν: οι συντεταγμένες GPS στο τηλέφωνο την προδίδουν. Οπως και δύο smartphones προδίδουν ένα παράνομο ζευγάρι.

Στο διαδίκτυο αυτό το είδος ιδιωτικής επιτήρησης είναι ο κανόνας. Αλλά ακόμα και σε αυτό το προηγμένο, πεινασμένο για δεδομένα περιβάλλον, από την άποψη της απόλυτης εμβέλειας και της πανταχού παρουσίας, η Google βασιλεύει. Καθώς το διαδίκτυο επεκτάθηκε, η Google αυξήθηκε μαζί με αυτό. Η ποσότητα των δεδομένων που ρέουν μέσω των συστημάτων της Google είναι εκπληκτική. Μέχρι το τέλος του 2016, το Android της Google εγκαταστάθηκε στο 82% όλων των νέων smartphones που πωλούνται σε όλο τον κόσμο και από τα μέσα του 2017 υπήρχαν περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια χρήστες Android σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Google χειρίζεται επίσης δισεκατομμύρια αναζητήσεις και εκατομμύρια χρήστες του Gmail, πράγμα που σημαίνει ότι έχει πρόσβαση στα περισσότερα ηλεκτρονικά μηνύματα του κόσμου. Η εταιρεία δεν είναι απλώς συνδεδεμένη με το Διαδίκτυο, είναι το διαδίκτυο. Και έχει πρωτοπορήσει σε έναν εντελώς νέο τύπο επιχειρηματικής συναλλαγής. Αντί να πληρώνουν για τις υπηρεσίες της με χρήματα, οι άνθρωποι πληρώνουν με τα δεδομένα τους. Και οι υπηρεσίες που προσφέρουν στους καταναλωτές είναι απλώς τα θέλγητρα, που χρησιμοποιούνται για να αρπάξουν τα δεδομένα τους και να κυριαρχήσουν στην προσοχή τους - την προσοχή που μετά ανατίθεται στους διαφημιστές. Η Google έχει χρησιμοποιήσει λοιπόν τα δεδομένα για να αναπτύξει την αυτοκρατορία της. Μέχρι τις αρχές του 2018, η μητρική εταιρεία της Google, Alphabet, είχε 85.050 υπαλλήλους, είχε κεφαλαιοποίηση αγοράς ύψους 727 δισ. δολαρίων στο τέλος του 2017, ενώ τα κέρδη της για το πρώτο τρίμηνο του 2018 ήταν 9,4 δισ. δολάρια.

Απόφαση της Αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ της 16/12/18: “Νομική προσφυγή κατά διατάξεων του ΠΔ 99/2018”


21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018 
ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ της 16/12/18
Νομική προσφυγή κατά διατάξεων του ΠΔ 99/2018
“Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα”

Η ρύθμιση του ΠΔ 99/2018 με την οποία επιτρέπεται η αυτόματη άσκηση βασικών δραστηριοτήτων της αρχιτεκτονικής σε ειδικότητες μηχανικών που δεν έχουν τις γνωστικές προϋποθέσεις, αντιστρατεύεται την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος για την προστασία της αρχιτεκτονικής δημιουργίας και της αρμονικής ένταξης των κατασκευών στο περιβάλλον, οι οποίες ως έννοιες εμπεριέχονται στη χωροταξική αναδιάρθρωση της χώρας, στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη των πόλεων και προστατεύονται από το Σύνταγμα (άρθρο 24 παρ. 2).

Αυτή η αναχρονιστική σύγχυση αρμοδιοτήτων, μας επιστρέφει σε δεδομένα του 19ου αιώνα και απειλεί να διαιωνίσει το καθεστώς του ν 4663/1930 που καταργήθηκε με τον ν 4254/2014.

Επισημαίνουμε χωρίς να σταθούμε περισσότερο εδώ, ότι η αντισυνταγματικότητα σε αυτή τη μεθόδευση του ΠΔ 99/2018 δεν αναφέρεται μόνον στο άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος:

Παραβιάζεται η αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος), καθώς εξομοιώνεται ανεπίτρεπτα η πρόσβαση σε αρχιτέκτονες και σε άλλες ειδικότητες μηχανικών με άνισα ή ανύπαρκτα γνωστικά προσόντα σε βασικές δραστηριότητες της αρχιτεκτονικής.

Εισάγεται αθέμιτος ανταγωνισμός εις βάρος των αρχιτεκτόνων (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος), καθώς άλλες ειδικότητες μηχανικών είναι σε θέση να πλεονεκτούν με την πρόσβασή τους σε βασικές αρχιτεκτονικές δραστηριότητες, δια της κατάργησης του κόστους από την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών (αφού στερούνται των προϋποθέσεων να τις ασκήσουν), εις βάρος της αρχιτεκτονικής ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών στους πολίτες

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

«Αποκρατικοποιούνται» τελικά οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία;

Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας, με την μεταβίβασή τους είτε στην ΕΤΑΔ είτε στο ΤΑΙΠΕΔ, τις δύο θυγατρικές του Υπερταμείου (όπως είναι ευρύτερα γνωστή η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.). Αυτό, τουλάχιστον προκύπτει από έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Επενδύσεων - ΕΣΠΑ του Υπουργείου Οικονομικών και Ανάπτυξης, που αποκαλύπτει το TPP.


Αυτό, τουλάχιστον προκύπτει από έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Επενδύσεων - ΕΣΠΑ του Υπουργείου Οικονομικών και Ανάπτυξης, που αποκαλύπτει το TPP. 

Το έγγραφο, με ημερομηνία 6/11/2018, Αρ. Πρωτ. 118009/ΕΥΚΕ 1865 και θέμα «Ερώτημα σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων κρατικών ενισχύσεων σε έργα πολιτισμού», αναφέρεται σε έργα προστασίας και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, σημειώνοντας πως, δεδομένου ότι οι χώροι αυτοί έχουν σημαντικά έσοδα από τα εισιτήρια των επισκεπτών, «διαφαίνεται πως οι εν λόγω δραστηριότητες πολιτισμού είναι οργανωμένες με εμπορικό τρόπο και έχουν χαρακτήρα οικονομικής δραστηριότητας». Με βάση τη διαπίστωση αυτή τίθεται και το ερώτημα για το αν θα πρέπει να εντάσσονται τέτοια έργα (στερέωσης και αποκατάστασης μνημείων, ανάπλασης αρχαιολογικών χώρων, συντήρησης κοκ) στα συγχρηματοδοτούμενα από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα έργα της προγραμματικής περιόδου 2014-2020!

Το πιο επικίνδυνο, ωστόσο, για το μέλλον των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας είναι πως, στο ίδιο έγγραφο σημειώνονται κατά λέξη τα εξής: «Επιπλέον, ένας σημαντικός παράγοντας που θα διαμορφώσει το χαρακτήρα λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων είναι η τυχόν μεταβίβαση ή παραχώρηση των χώρων αυτών στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) ή το ΤΑΙΠΕΔ, καθώς ενδέχεται να τροποποιηθούν τα δεδομένα λειτουργίας τους σε περίπτωση αποκρατικοποίησης».

Θυμίζουμε πως, όπως έχει αποκαλυφθεί, μεταξύ των 10.119 ακινήτων που μεταβιβάστηκαν εν κρυπτώ στην ΕΤΑΔ τον Ιούνιο του 2018 περιλαμβάνονται αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και μουσεία, τα οποία υποτίθεται πως εξαιρούνται από τη μεταβίβαση. Ανάμεσά τους εμβληματικοί χώροι και μνημεία όπως ο αρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας, ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού, τα ενετικά τείχη του Ηρακλείου, τα βυζαντινά τείχη, ο Λευκός Πύργος και η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, ο αρχαιολογικός χώρος των βασιλικών τάφων των Αιγών (Βεργίνα), ο προϊστορικός οικισμός στο Ακρωτήρι Θήρας, το παλαιό και νέο Φρούριο στην πόλη της Κέρκυρας, μνημεία του Κάστρου των Ιωαννίνων, το ρωμαϊκό ωδείο και αμφιθέατρο της Πάτρας, το φρούριο Ιτζεδίν στη Σούδα Χανίων, ο αρχαιολογικός χώρος των Φθιωτίδων Θηβών στην Μαγνησία, η αρχαία ακρόπολη και ο αρχαιολογικός χώρος της Σπάρτης, οι αστικές πύλες του Πειραιά, καθώς και αρχαιολογικά μουσεία, όπως του Ηρακλείου, της Σπάρτης, της Καλαμάτας, του Αργοστολίου, της Πάτρας, της Μυτιλήνης, της Χαλκίδας, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας κ.ά.

Εγνατία οδός: 43 πλευρικά διόδια και αυξήσεις έως 150% στα διόδια, με ΚΥΑ Τσακαλώτου-Σπίρτζη



Εξωφρενικές αυξήσεις, οι οποίες είχαν γίνει γνωστές από το καλοκαίρι, έρχονται με το νέο έτος στα διόδια της Εγνατίας οδού. Συγκεκριμένα με Κοινή Υπουργική Απόφαση, που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, εκτός της αύξησης του κόστους των διοδίων επί της Εγνατίας που θα φτάσει μέχρι και 150% προβλέπεται η δημιουργία 43 συνολικά πλευρικών διοδίων!

Οι αυξήσεις «φωτιά» είναι απόρροια συμφωνίας που είχε υπογράψει η κυβέρνηση με τους δανειστές. Υπενθυμίζεται πως η έκδοση της ΚΥΑ ήταν ένα από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης και για την προώθηση του διαγωνισμού παραχώρησης του οδικού άξονα που βρίσκεται σε εξέλιξη από το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ). Αφού, λοιπόν επέβαλαν τα υπέρογκα χαράτσια τώρα ετοιμάζονται να παραδώσουν τον αυτοκινητόδρομο μαζί με τα διόδια στους ιδιώτες!

Ειδικότερα από την 1η του Γενάρη οι οδηγοί που θα κινούνται στην Εγνατία θα παρατηρήσουν πως η χρέωση ανά χιλιόμετρο έχει αυξηθεί και θα εκτοξεύει το κόστος μέχρι και 150% σε κάποιες περιπτώσεις.

Ο νέος τρόπος υπολογισμού με βάση τη χιλιομετρική απόσταση που προβλέπει η κοινή υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ για τη νέα εμπορική πολιτική, αυξάνει τα διόδια από 0,03 σε 0,05 ευρώ ανά χιλιόμετρο για τα Ι.Χ. αυτοκίνητα (αύξηση 66%).

Αυξήσεις ακόμη και 150% – Σχεδόν τρία ευρώ θα δίνουν οι οδηγοί

Σε συγκεκριμένους σταθμούς διοδίων, όπως για παράδειγμα στα Μάλγαρα, οι αυξήσεις αγγίζουν το 150%. Ο συγκεκριμένος σταθμός έχει ζώνη χρέωσης 59,7 χιλιομέτρων, με αποτέλεσμα το ύψος του κομίστρου να «εκτοξεύεται» στα 2,98 ευρώ από το 1,20 που είναι σήμερα.

Τέλος οι απαλλαγές