Όχι στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ

Όχι στη συμφωνία κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ - Ακύρωση και όχι παράταση του μνημονίου

Στην τελευταία μας ανακοίνωση γράφαμε ότι “η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών, θα στηρίξει αταλάντευτα την υλοποίηση από την κυβέρνηση των διεκδικήσεων μας για τα ασφαλιστικά, επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα των μηχανικών αλλά και για την προστασία της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, όπως αυτές έχουν αναδειχτεί στα κινήματα που συμμετέχουμε. Στην ίδια κατεύθυνση, θα παραμείνουμε ανυποχώρητοι απέναντι σε επιλογές που θα σηματοδοτούν απλή διαχείριση και αναπαραγωγή της σημερινής ασφυκτικής πραγματικότητας. “

Στον πρώτο μήνα της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δυστυχώς δεν έχουμε να μετρήσουμε καμία πρακτική κίνηση που να κινείται θετικά στην κατεύθυνση υλοποίησης των διεκδικήσεων μας στα άμεσα ζητήματα του κλάδου (κατάργηση των αυξήσεων και δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση του ΚΕΑΟ, εξασφάλιση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, μέτρα αναχαίτισης της ανεργίας και αποτροπής της πλήρους διάλυσης του επαγγέλματος των μηχανικών, κα).

Έχουμε όμως από την άλλη μεριά, μετά από την εκβιαστική στάση των δανειστών, τον εξαναγκασμό της κυβέρνησης στην υπογραφή μιας προβληματικής συμφωνίας της Παρασκευής 20/2, που σηματοδοτεί μια ριζική υποχώρηση της κυβέρνησης τόσο από τις εξαγγελίες της (πρόγραμμα Θεσ/κης), όσο και από τις ανάγκες και επιδιώξεις των εργαζόμενων και της κοινωνίας. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση συμφώνησε:

(α) Σε αποδοχή της παράτασης της επιτήρησης και εκ νέου συνάρτηση της δανειοδότησης της χώρας με μέτρα και την αξιολόγησή τους από τους «θεσμούς» των δανειστών στη θέση της «τρόικας»

(β) Να μην προβεί σε «μονομερείς» ενέργειες, τη στιγμή που οι δανειστές ήδη προχωρούν σε μονομερείς ενέργειες, αλλά να θέτει κάθε μέτρο υλοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος στην κρίση και την αξιολόγηση από τους «θεσμούς»

(γ)Την παραίτηση από την επανεξέταση των ιδιωτικοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη

(δ) Να υπόκειται σε διαρκή αξιολόγηση (τέλη Απρίλη, τέλη Ιουνίου) ώστε να πάρει στο τέλος της διαδικασίας τις νέες δόσεις των δανείων για να αποπληρώσει τοκοχρεωλύσια των ιδίων των “εταίρων” ΕΚΤ και ΔΝΤ - μα πάνω από όλα

(ε) Να υποχωρήσει στρατηγικά στο θέμα του χρέους, εγκαταλείποντας προσωρινά το αίτημα της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του και αναγνωρίζοντάς το στο σύνολό του, και προφανώς και το «αγγλικό δίκαιο» που το συνοδεύει, παρακάμπτοντας την διακηρυγμένη προεκλογικά θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη μη βιωσιμότητα του Χρέους

Επιπρόσθετα με συνοδευτικό mail Βαρουφάκη 23/2 που ενέκρινε το Eurogroup
α) Το ζήτημα της αύξησης κατώτατου μισθού συνδέεται οργανικά με την «ανταγωνιστικότητα» (competitivness) και την «απασχόληση» (employment). Ο στόχος αύξησης χαρακτηρίζεται ως «φιλοδοξία» (ambition) και αναφέρεται ότι θα υπάρξει ένα ανεξάρτητο όργανο, το οποίο θα κρίνει αν η άνοδος μισθών είναι συμβατή με την «άνοδο παραγωγικότητας» (“in line with productivity developments”) και την «ανταγωνιστικότητα». Ενώ η αύξηση του βασικού μισθού παραπέμπεται υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις για το 2016 β) στο ζήτημα των συντάξεων δεν γίνεται καμία αναφορά στην αύξηση σύνταξης των χαμηλοσυνταξιούχων αλλά υπάρχει δέσμευση ότι θα «συνεχιστεί ο εκσυγχρονισμός του συνταξιοδοτικού συστήματος» με ενοποίηση ταμείων με σαφή δέσμευση για συνέχιση της προηγούμενης πολιτικής (“will continue modernizing the pension system”) γ) Υπάρχει σαφής δέσμευση για τη μη άνοδο του εργασιακού κόστους στο δημόσιο με παράλληλη εφαρμογή “αξιολόγησης” και αμοιβής σύμφωνα με την “παραγωγικότητα”. δ) Εφαρμογή εκ νέου των ΣΣΕ με μια νέα «έξυπνη» (smart) προσέγγιση που θα συνδυάζει την δικαιοσύνη και την ελαστικότητα (“fairness/flexibility”) ε) Γίνονται αποδεκτές οι ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες ολοκληρώθηκαν και μεταξύ αυτών η κεφαλαιώδους σημασία για την Αττική και τη χώρα ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού αλλά και του ΟΠΑΠ και των αεροδρομίων, ενώ υπάρχει δέσμευση ότι θα συνεχιστούν όσες έχουν ξεκινήσει π.χ. πολλές σε περιοχές εξαιρετικής περιβαλλοντικής σημασίας ενώ θα εκτιμηθούν οι τρόποι ιδιωτικοποίησης σε τομείς που δεν έχουν ξεκινήσει κυρίως στους τομείς της Ενέργειας στ) οι πόροι του TXΣ που υποτίθεται θα αποτελούσαν βασική πηγή χρηματοδότησης του προγράμματος της Θεσσαλονίκης περιέρχονται αποκλειστικά στη διαχείριση της ΕΚΤ και θα αφορούν μόνο τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ζ) ακόμα και για τη διαχείριση της ανθωπιστικής κρίσης δεσμεύεται «Να εξασφαλίσει (σ.σ. η κυβέρνηση) ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο», αλλά και να πάρει μέτρα για την απόλυτη φτώχεια (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και την παροχή ρεύματος) «μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων μη χρηματικών μέσων (π.χ. κουπόνια τροφίμων) η) για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τη ρύθμιση μη εξυπηρετούμενων δανείων: «Συνεργασία με τις διοικήσεις των τραπεζών και των θεσμών ώστε να αποφευχθούν την επόμενη περίοδο πλειστηριασμοί κύριων κατοικιών με αξία χαμηλότερη από κάποιο συγκεκριμένο όριο».

Τα κάποια οφέλη από τη σημαντική ανατροπή της μνημονιακής συκγυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και από την ακύρωση των δεσμεύσεων της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με το μειλ Χαρδούβελη και των υπόλοιπων δρομολογημένων μνημονιακών πολιτικών αλλά και της μικρής (και επισφαλούς) πίστωσης χρόνου που κέρδισε η κυβέρνηση τίθενται ωστόσο με την παραπάνω συμφωνία και με τη μεγάλη υποχώρηση που συνιστούν τα όσα περιγράφηκαν παραπάνω σε άμεση διακινδύνευση.

Οι εκβιασμοί με “πιστωτική ασφυξία” εκ μέρους των “εταίρων” μας και η προκλητική στάση όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν. Η στρατηγική της καταλήστευσης του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου με μοχλό τον μηχανισμό του χρέους των εξαρτημένων χωρών καθώς και η στρατηγική της “εσωτερικής υποτίμησης” των εργαζόμενων στις χώρες τους αποτελεί κοινό ταξικό τους συμφέρον και δε θα το εγκαταλείψουν χωρίς μεγάλες συγκρούσεις.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις φυσικά καθόλου δε δικαιώνουν τις προηγούμενες κυβερνήσεις και τα μνημονιακά κόμματα τα οποία είχαν ήδη προσυμφωνήσει στη νέα σφαγή μας με νέα επώδυνα μέτρα. Από την αριστερά οφείλουμε να είμαστε πολύ περισσότερο απαιτητικοί και η παρέμβαση μας αυτή, έχει ως στόχο να προειδοποιήσει και να προετοιμάσει για τις επερχόμενες σκληρότερες συγκρούσεις, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα ντόπια και υπερεθνικά κέντρα που τις υλοποιούν.

Η αριστερά δεν πρέπει να έχει καμιά σχέση με τη “νέα γλώσσα” που μετονομάζει την Τρόικα σε «Θεσμούς» και το μνημόνιο σε «υποχρεώσεις που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση”. Ούτε με την αντιστροφή της πραγματικότητας και τη λοιδορία όσων διαφωνούν. Οφείλει να πει τα πράγματα με το όνομα τους, να εξηγήσει στην κοινωνία τους εκβιασμούς και τα διλήμματα χωρίς να εξωραϊζει τους εκβιαστές σε ετέρους και να καλέσει τους εργαζόμενους και την κοινωνία να πάρουν τις υποθέσεις τους στα χέρια τους, ώστε οι προτάσεις και διεκδικήσεις τους να αποχτήσουν πραγματική δύναμη ανατροπής και με την αποφασιστική και ενωτική τους δράση, να απορρίψουν τους κινδύνους που κρύβει τη συμφωνία αυτή και να ωθήσουν ή αν χρειαστεί και να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να κάνει το ίδιο.

6/3/2015
μέλη της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών