Ντοκουμέντο: Η «Κόκκινη Προβιά», η βάση στις Αλκυονίδες και οι σκελετοί που ζητούν ταυτότητα!

Αναδημοσίευση από εδώ. (πρώτο μέρος - δεύτερο μέρος - τρίτο μέρος). Μέρος τέταρτο: Οι παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CΙA στην Ελλάδα: Το ναυάγιο της δημιουργίας πλωτού ραδιοσταθμού, το φιάσκο της αποστολής αερόστατων με προπαγανδιστικό υλικό στις (πρώην) σοσιαλιστικές χώρες και η βοήθεια στην Ελλάδα για την ανακάλυψη των παράνομων ασυρμάτων του ΚΚΕ

Πριν από δύο περίπου χρόνια, περιπατητές που είχαν επισκεφθεί τις Αλκυονίδες Νήσους, σκάβοντας την ακτή ανακάλυψαν ανθρώπινους σκελετούς. Ειδοποίησαν τις αρχές οι οποίες έσπευσαν επί τόπου για να εξετάσουν τα μακάβρια ευρήματα. Κατά τη εξέταση διαπιστώθηκε ότι οι σκελετοί ανήκαν σε ανθρώπους, των οποίων ο θάνατος οφειλόταν σε εγκληματική ενέργεια. Τα κρανία έφεραν εμφανή ίχνη από τις τρύπες που είχαν ανοίξει οι σφαίρες στα κροταφικά οστά.

Επειδή όμως ο θάνατός είχε επέλθει πριν πάρα πολλά χρόνια, κρίθηκε ότι ακόμη και η εξέταση DNA, δεν θα απέδιδε αποτελέσματα, καθώς κανείς δεν είχε δηλώσει στις αρχές τις εξαφανίσεις των εν λόγω ατόμων. Έτσι, οι σκελετοί καταγράφηκε στα αστυνομικά αρχεία ότι προέρχονται από «αγνώστου ταυτότητας» άτομα, τα οποία υπήρξαν θύματα εγκληματικής πράξης. Η επικρατούσα άποψη πάντως ήταν ότι τα άτομα αυτά ήταν λαθρέμποροι , οι οποίοι πιθανόν να δολοφονήθηκαν από τους ανταγωνιστές τους, στο πλαίσιο του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.

Ο φάκελος, που θα μπορούσε να προσφέρει υλικό για την πλοκή ενός συναρπαστικού αστυνομικού μυθιστορήματος, έκλεισε εσπευσμένα- δεν μπορούσε να γίνει και κάτι άλλο, καθώς κανείς δεν ζήτησε την αναψηλάφηση της υπόθεσης.

Η υπόθεση αυτή που ήρθε στο νου καθώς διάβαζα τα έγγραφα της CIA για τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις με επίκεντρο την Ελλάδα. Κι αυτό γιατί στις Αλκυονίδες Νήσους, τα τρία μικρά νησάκια στην καρδιά του Κορινθιακού Κόλπου, κάποτε λειτουργούσε μία από τις σημαντικότερες μυστικές βάσεις εκπαίδευσης πρακτόρων της CIA στην Ελλάδα. Αρχικά η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης στη Ρόδο, αλλά εγκαταλείφθηκε πολύ σύντομα, γιατί κρίθηκε ότι η επιλογή αυτή είναι ασύμφορη και δεν εξυπηρετεί τους στόχους της επιχείρησης.

Έτσι, το κλιμάκιο της CIA άρχισε να αναζητεί έναν χώρο που να είναι σχετικά στο «επιτελικό κέντρο» και της ραδιοπροπαγάνδας σε βάρος των σοσιαλιστικών χωρών και κυρίως της Αλβανίας που ήταν η Αθήνα, να έχει πρόσβαση από στεριά και θάλασσα, να μπορεί να «αντικαταστήσει» το στρατόπεδο εκπαίδευσης που λειτουργούσε στη Μάλτα, να λειτουργεί υποβοηθητικά στα στρατόπεδα εκπαίδευσης στη Δυτική Γερμανία και, κυρίως, να διασφαλίζει τη «στεγανότητα» της επιχείρησης.

Την Δευτέρα,14 Ιουλίου 1952, ο επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA στην Αθήνα ενημερώνει το «Κέντρο» στην Ουάσιγκτον ότι ελπίζει να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις ως τις 20 Ιουλίου για την ενοικίαση δύο ή τριών ακατοίκητων νησιών στη Λιβαδόστρα στο κόλπο της Κορίνθου. «Ο ιδιοκτήτης, ο οποίος στο παρελθόν ήταν αξιωματικός των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, συμφώνησε να νοικιάσει τα νησιά για τη δημιουργία κέντρου εκπαίδευσης».

Έντεκα ημέρες αργότερα, την Παρασκευή, 25 Ιουλίου 1952, ο ίδιος ανέφερε ότι τα τρία νησιά τα οποία σκέπτονταν να μισθώσουν για κέντρο εκπαίδευσης είναι ακατάλληλα. «Παρά ταύτα, μία άλλη ομάδα νησιών στις Αλκυονίδες, στο κόλπο της Κορίνθου έχουν εξευρεθεί. Το ενοίκιο έχει συμφωνηθεί προς 200 δολάρια το μήνα. Περιμένουμε τα σχέδια για τη δημιουργία του κέντρου εκπαίδευσης», καταλήγει.

Νωρίτερα, σε μία συνάντηση των επικεφαλής της επιχείρησης στην Αθήνα, είχε ριχτεί, μεταξύ των άλλων, και η ιδέα «για τη μεταφορά του κέντρου εκπαίδευσης από τη Μάλτα ή και τη δημιουργία δεύτερου κέντρου στην Τρίπολη της Λιβύης». Στόχος ήταν να ενισχυθεί το στρατόπεδο εκπαίδευσης στη Δυτική Γερμανία.

Συγκεκριμένα στα πρακτικά της σύσκεψης αναφέρεται:

Παρούσα Κατάσταση JBPARSON (σ.σ. πρόγραμμα εκπαίδευσης ατόμων τα οποία θα είναι διαθέσιμα σε οποιαδήποτε στιγμή)

«Το ηθικό του προσωπικού της JBPARSON έχει βελτιωθεί θεματικά μετά την απομάκρυνση του επικεφαλής και τα διορθωτικά μέτρα που ελήφθησαν από τον προσωρινό αντικαταστάτη του. Μόνιμες αλλαγές θα δρομολογηθούν από το μόνιμο αντικαταστάτη του, διοικητή Christopher P. Jana , που θα αναλάβει κατά πάσα πιθανότητα τα καθήκοντά του, στις αρχές Αυγούστου 1952. Η υφιστάμενη δύναμη του JBPARSON ξεπερνά τα 200 άτομα που υπερκαλύπτει τις δυνατότητες.

»Υπήρξε κάποια συζήτηση από καιρό σε καιρό για τη δημιουργία Guard Company (εταιρείας) στην Τρίπολη της Λιβύης. Η σκοπιμότητα μιας τέτοιας απόφασης δεν είναι γνωστή. Αν και υπάρχει κάποια δυσαρέσκεια για την JBPARSON, επειδή οι άνδρες που δραστηριοποιούνται σε διάφορες εργασίες, εκτιμάται ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν στρατιωτική εκπαίδευση. Μόνο το 50% των αντρών, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι πολιτικοί ηγέτες, είναι σωματικά ικανοί».

Για τις Αλκυονίδες νήσους επισημαίνεται:

 «Τρία νησιά κατάλληλα για χώρο εκπαίδευσης, βρίσκονται στον Κορινθιακό κόλπο. Υπάρχει μία δυνατότητα της απόκτησής τους με χαμηλό ενοίκιο σύμφωνα με μία πρόταση που έχει ήδη υποβληθεί.

 »Το σχέδιο προβλέπει την κατασκευή ορισμένων ημι-μόνιμων κτιρίων, ενώ προβλέπεται να κατασκευαστούν και δύο εικονικές εγκαταστάσεις ραντάρ. Θα χρειαστούν δύο βάρκες. Ο χώρος για προβλήτα είναι επαρκής για κάθε μέγεθος σκάφους που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τις θαλάσσιες διεισδύσεις.

»Θα υπάρξει επίσης ένα ραδιόφωνο (ασύρματος) βάσης. Οι εκπαιδευτές θα ζουν στο κυρίως νησί και οι εκπαιδευόμενοι στα δύο άλλα. Λόγω των εγκαταστάσεων ραντάρ, οι αρχές θα υποχρεωθούν να αποκλείσουν ολόκληρη την περιοχή. Εάν το σχέδιο εγκριθεί και στρωθούμε όλοι στη δουλειά , υπάρχει η αίσθηση ότι η εγκατάσταση μπορεί να είναι έτοιμο για χρήση το Μάρτιο του 1953»,

Το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα πίστευε ότι η λειτουργία του στρατοπέδου εκπαίδευσης στις Αλκυονίδες Νήσους, θα τους έλυνε τς χέρια, καθώς ως τότε είχαν επιλέξει ένα πολύπλοκο σύστημα ώστε να διασφαλίσουν τη στεγανότητα της επιχείρησης. Έτσι, επέλεγαν άτομα από τα στρατόπεδα προσφύγων στο Λαύριο και τη Σύρο, τα οποία ήταν κάτω από τον απόλυτο σχεδόν έλεγχό τους χωρίς καν να το γνωρίζουν οι Έλληνες υπάλληλοι ή από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, τα έστελναν με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα για εκπαίδευσης τη Γερμανία και, κατόπιν, με μυστικές πτήσεις τους μετέφεραν εκ νέου στην Ελλάδα, όπου διέμεναν σε στρατόπεδα στην Αττική («φάρμα» ή «ράντζο») ή σε διάφορα σπίτια-κρησφύγετα, όπου εκπαιδεύονταν κυρίως στη χρήση ασυρμάτου, πριν μεταφερθούν με ειδικά διασκευασμένα αεροπλάνα και ριχθούν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Για παράδειγμα, σε αναφορά με ημερομηνία, 24 Οκτωβρίου 1952, διαβάζουμε:

«1. Gadull , ο οποίος αρνήθηκε να συνεχίσει με την αποστολή μετά την διαφυγή τον περασμένο Ιουλίο , κρατείται στο κρησφύγετο στον Παράδεισο . Μια δοκιμή μεταφοράς του θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να καθοριστεί και η τελική διάθεσή του .

 »Εν αναμονή της μεταφοράς του , ο Gadull θα σταλεί προς Ραφήνα .

 »2.Gash . Στις 14 October/Gas4 μεταφέρθηκε από το ξενοδοχείο στο κρησφύγετο στην Εκάλη. Αυτός φαίνεται να είναι σε άριστη σωματική και ψυχική κατάσταση , και η ασθένεια του, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να περιορίζεται σε ένα νοσοκομείο, δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί .

 »3.Dimosthemus Papas, συζητήθηκε να παραμείνει στην κατοχή του Gadvent ts . Θα πρέπει να μετακινηθεί σε ένα κρησφύγετο όπου θα ανακριθεί. Στο κρησφύγετο θα πρέπει να παραμείνει ένας φύλακας για 24 ώρες. 

 »4. Willow μεταφέρθηκε σε ένα κρησφύγετο της Αθήνας προκειμένου να μας ενημερώσει για την πορεία της αποστολής του.

»Τα μέλη της ομάδας πέρασαν από ανιχνευτή ψεύδους , με ευνοϊκά αποτελέσματα , στις 30 Σεπτεμβρίου.

 »5. Ο Throwoff / 2 έχει σχέσεις με μία Ελληνίδα. Είναι προς το παρόν στο κρησφύγετο στη Βούλα. Θα σταλεί στην Τρίπολη .

 »6 Ο Gadunce εστάλη στα Ιωάννινα για να ανακρίνει τους πρόσφυγες. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του από τα Ιωάννινα εστάλη στη Θεσσαλονίκη για νέες ανακρίσεις ».

Στις 15 Δεκεμβρίου 1952, το κλιμάκιο στην Αθήνα ενημερώνει την Ουάσιγκτον ότι «η μίσθωση για τις Αλκυονίδες Νήσους έχει υπογραφεί και προβλέπει ότι θα μπορούν να κάνουν χρήση από την 1^η Ιανουαρίου 1953».

 «Τα σχέδια για τη διαρρύθμιση του χώρου», αναφέρεται, « είναι τώρα στο στάδιο της επεξεργασίας και η προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμό είναι σε εξέλιξη».

Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Απρίλιο 1953 και κρίνεται ότι θα είναι «ανυπολόγιστης αξίας για μας κατά τη διεξαγωγή των μελλοντικών δράσεων. Η περιοχή και η τοποθεσία είναι ιδανική από την άποψη της ασφάλειας , είναι σε μικρή απόσταση από την Αθήνα, κάτι που θα επιτρέπει τη στενή συνεργασία μεταξύ της κατάρτισης και του προσωπικού πτητικής λειτουργίας. Έτσι, θα είναι επωφελής η προσαρμογή του προγράμματος σπουδών ώστε να είναι πιο αποτελεσματικό επιχειρησιακά».

Μετά δύο ημέρες, στις 17 Δεκεμβρίου 1952, στην έκθεση που υποβάλλεται για την πορεία των επιχειρήσεων στην Αθήνα, μεταξύ των άλλων, επισημαίνεται ότι «οι πράκτορες δεν έχουν το δικαίωμα να παραμένουν στην περιοχή της Αθήνας σε περιόδους που δεν βρίσκονται σε συγκεκριμένη αποστολή. Σε αυτές τις περιόδους αδράνειας, πράκτορες τοποθετήθηκαν σε πόλεις της Πελοποννήσου, της Βόρειας Αττικής και σε υπηρεσίες του Ελληνικού. Υπηρεσίες και οι τοπική χωροφυλακή κοινοποιήθηκε και τους είχε υπό επιτήρηση»

Την περίοδο αυτή το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα έχει αρχίσει να στήνει την επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά», όπως θα ονομαστεί πολλά χρόνια αργότερα, με τη μεταφορά οπλισμού και πυρομαχικών, τα οποία τοποθετήθηκαν σε ειδικές κρύπτες σ΄ ολόκληρη την Ελλάδα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση πολέμου, κάτι που θεωρούσαν, όπως θα δούμε, ως πιθανό ενδεχόμενο λόγω των ανοικτών ή και συγκαλυμμένων πραξικοπημάτων που ετοίμαζαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες αλλά και για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού».

Γι΄ αυτό το λόγο, όπως είδαμε, σε προηγούμενα σημειώματα άρχισαν να ελέγχουν πλήρως τα άτομα της στρατιωτικής ηγεσίας του τόπου και των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, ενώ ενεπλάκησαν άμεσα και στην σύλληψη του Ν. Μπελογιάννη με την χορήγηση ραδιογωνιόμετρων στις αρχές Ασφαλείας της Ελλάδας για την ανακάλυψη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ-τα οποία θα δούμε στη συνέχεια, από που προήλθαν και με ποιο τρόπο έφθασαν στην Ελλάδα-, αλλά και την άμεση εμπλοκή τους στη δίκη, την καταδίκη και την εκτέλεση του. (Διαβάστε σχετικά εδώ και εδώ )

Στις 23 Δεκεμβρίου του 1952 ένα άκρως απόρρητο σήμα της διοίκησης της CIA στην Ουάσιγκτον ενημερώνει το κλιμάκιο της Αθήνας ότι «μικρά όπλα και αυτόματα που προορίζονται για για τον εξοπλισμό 6.000 αντρών έχουν αρχίσει να μετακινούνται από τη Βόρειο Αφρική προς την Αθήνα»

 Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, «τα όπλα θα μεταφερθούν με συγκαλυμμένα αεροσκάφη με μυστικές αποστολές. 12 ομάδες εκπαιδευμένου προσωπικού σε ραδιο-ασυρμάτους, ως τον Ιούνιο 1953, θα εγκαταστήσουν 10 σταθμούς επικοινωνίας που θα δημιουργηθούν μεταξύ των κέντρων αντίστασης και της βάσης».

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ακόμη ότι «οι Αλκυονίδες νήσοι, οι κατασκευή των εγκαταστάσεων στις οποίες ξεκινούν τον Ιανουάριο 1953, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπλέον και ως βάση για θαλάσσιες δραστηριότητες, ενώ, κάλλιστα, θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ένα μεγάλο σώμα ανδρών».

 

 Η απόφαση για τη δημιουργία κρυπτών με οπλισμό στην Ελλάδα ελήφθη το δεύτερο τρίμηνο του 1951, όταν στην Αθήνα συγκροτήθηκε μία κοινή επιχειρησιακή μονάδα, η οποία ανέλαβε να εκπονήσει ένα σχέδιο, με βάση το οποίο, στην περίπτωση πολεμικής σύρραξης, θα έπρεπε να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να αποτραπεί η λεηλασία της χώρας, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα ενημερώνει το Κέντρο ότι γι΄ αυτό το σκοπό έχουν πραγματοποιηθεί τρεις συναντήσεις στην Αθήνα (Μάιος 1951), στις οποίες πήραν μέρος ένας αντιπρόσωπος από κάθε υπηρεσία (ΜΙ6, CIAκαι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας ) «για να αποφασίσουν το οργανωτικό, το πρόγραμμα ασφαλείας, την εκπαίδευση, τη στρατολόγηση και την πολιτική»

«Οι ελληνικές υπηρεσίες που έχουν την εκτελεστική ευθύνη για φτιάξουν το πλάνο Κ, έχουν επεξεργαστεί διάφορες λύσεις για διάφορες πλευρές του προβλήματος. Το ελληνικό πλάνο μιλάει για 2.500 άντρες που θα διεξάγουν αντάρτικες επιχειρήσεις, οργανωμένες σε 135 ομάδες, από τις οποίες μάλλον 31 θα είναι κύριες και οι υπόλοιπες ομάδες υποστήριξης.

»Για επιχειρήσεις σαμποτάζ ο Έλληνας γενικός υπεύθυνος υπολογίζει ότι αρκούν 10 γκρουπ χωρίς προκαθορισμένη δύναμη, τοποθετημένα σε μεγάλες πόλεις και μεγαλουπόλεις, και παρομοίως 10 γκρούπ για σκοπούς προπαγάνδας. Είναι της γνώμης των Eλλήνων αντιπροσώπων ότι και οι καλυμμένες και οι φανερές προπαγανδιστικές δραστηριότητες θα πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως.

 » Οι ομάδες αντίστασης, όπου το διοικητικό προσωπικό θα επιλεγεί από διάφορους αξιωματικούς από τα τάγματα άμυνας της Ρώμης, θα διαχωρίζονται από τις κανονικές ομάδες του στρατού και θα υποβοηθούν τις ομάδες των κομάντος, που δρουν πίσω από τις γραμμές του εχθρού. Η χαρτογράφηση για την εκπαίδευση 2.000 ως 3.000 ατόμων έχει γίνει σε ελληνικό έδαφος. Ένα κατάλληλο νησί έχουμε δει και εξερευνώνται οι συνθήκες για τη δημιουργία σ΄αυτό του κέντρου.

 »Έχουμε ξεκινήσει την προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα νέο γραφείο σύνταξης προπαγανδιστικού υλικού στην Αθήνα. Το Γραφείο θα έχει επαφές με αμερικάνικα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Αυτό το γραφείο θα μπει κάτω από το Ευρωπαϊκό Γραφείο. ως συμπληρωματικό μέσο ερευνάται ότι θα μπορούσε να βοηθήσει ένας θρησκευτικός σταθμός αναμετάδοσης, που θα δημιουργηθεί στην Ελλάδα, για θρησκευτικά και πολιτιστικά δελτία ειδήσεων συνδεδεμένα με βαλκανικούς στόχους. Η εταιρεία με την οποία συζητάμε έχει προϋπηρεσία στη Μέση Ανατολή.

 » Ο OPC έχει ενημερωθεί από τον πρέσβη Πιουριφόι σχετικά με τη βοήθεια για τις εθνικές εκλογές που διστακτικά δρομολογούνται γι΄ αυτό το φθινόπωρο. Οι πρόσφατες εξελίξεις στις Ελλάδα δείχνουν ότι οι εκλογές, για τις οποίες δεν έχει οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία, μπορεί να γίνουν εσπευσμένα και, ως εκ τούτου, θα ζητηθεί επείγουσα υποστήριξη από το OPC,

 »Προετοιμασίες έχουν γίνει για αντικομμουνιστικές επιχειρήσεις σε ελληνικές εργατικές και νεολαιίστικες οργανώσεις, ειδικότερα, σε βιομηχανικές και αριστερές περιοχές στην Ελλάδα. Δεν έχει ζητηθεί να γίνει κάτι με τη διασφάλιση οικονομικών παροχών, αλλά μπορεί να γίνει κάποια κίνηση για να σταματήσει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των αγροτών και των εργατών.

 »Υποστηρικτικές επιχειρήσεις:

 »Έχει σημειωθεί πρόοδος γιατί έχει επιλεγεί το ελληνικό προσωπικό για τις επιχειρήσεις. Έχουμε «τσεκάρει» διάφορους υπαλλήλους, γραμματείς, ταχυδρόμους κ.λπ, που είναι υπό πρόσληψη.

 »Σε εξέλιξη είναι και πρόγραμμα που αποβλέπει στην παροχή βοήθειας για την υποστήριξη 35.000 ανταρτών στη Γιουγκοσλαβία με επιχειρήσεις στην Αλβανία και την Βόρειο Ελλάδα στην περίπτωση σοβιετικής εισβολής στη Γιουγκοσλαβία. Αυτό το πρόγραμμα προβλέπει τη δημιουργία μιας βάσης με 11 τόννους από όπλα και εξοπλισμό στην Αφρική, τα οποία θα μπορούνε να πάνε από στεριά και αέρα στις Γιουγκοσλαβικές δυνάμεις, ενώ είναι η αναγκαία η εξεύρεση εκπαιδευμένου προσωπικού, το οποίο θα μπορεί να παρέμβει σε μία παρόμοια κατάσταση για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

 »Αυτό το πρόγραμμα αν εγκριθεί θα ενταχθεί στο πολεμικό σχέδιο για καλυμμένες επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο με υπεύθυνο το OPC. Το υπουργείο Άμυνας θα ενισχύσει με επιχειρησιακή βοήθεια στο να δημιουργηθεί ένα απόθεμα από αμερικάνικα όπλα, ναυτική βοήθεια και αεροπορική υποστήριξη. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει συνεννόηση με τους Βρετανούς. Το πρόγραμμα είναι πάντως σε συνεργασία με το υπουργείο Άμυνας. Περιμένουμε την έγκριση του προγράμματος και συγκεκριμένα έχουν γίνει προκαταρκτικές ενέργειες.

»Συζητείται να δημιουργηθεί ένας τεράστιος ραδιοπομπός που έχει ένα τεράστιο σήμα που θα ξεπερνάει τα Βαλκάνια, και θα φθάνει στην Ουκρανία και τον Καύκασο – είναι σε αναμονή μέχρι να διαπιστωθεί αν μπορεί να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Αν εγκριθεί θα είναι υπό τον έλεγχο του OPC και θαεντάσσεται στις πολεμικές, ψυχροπολεμικές, ραδιομεταδόσεις.

 »Η συνεργασία με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες ασφαλείας θα είναι απαραίτητη, και το πρόγραμμα έχει ήδη εγκριθεί δοκιμαστικά. Μεγάλα προβλήματα γι΄ αυτό το πρόγραμμα είναι:

1. Η δυσκολία, αν όχι η αδυναμία, να εξευρεθεί κάλυψη για τη μεγάλη εγκατάσταση που χρειάζεται.
2. Η απουσία του κατάλληλου προσωπικού.3
3. Τα σχέδια συζητήθηκαν στην Αθήνα».

Ο φάκελλος κάθε ατόμου που θα επιλεγεί να εκπαιδευθεί σε ανορθόδοξο πόλεμο θα πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία:

«a . Μια φωτογραφία ( ίδια με εκείνη της που υπάρχει στα έγγραφα ταυτοποίησης)

b . Ένα δείγμα γραφής .

c . Η μαγνητοφώνηση της φωνής του.

d . Το αληθινό όνομα .

e . Ψευδώνυμο , αν τους δοθεί .

f . Πλήρης περιγραφή (με distinguiahing χαρακτηριστικά ή τα σήματα ) .

g . Σύντομα βιογραφικά στοιχεία.

h . Έκθεση προόδου της κατάρτισης από την ημερομηνία της εισόδου .

I. Κάθε ειδική ικανότητα που έχει.

Ι. Η αξιολόγηση του ατόμου και της σωματικής και

ψυχικής του κατάστασης, πτυχία που έχει από κράτος

k. Συνολική εκτίμηση του επικεφαλής εκπαιδευτή –ατομική έκθεση.

 »Σ΄ όλα αυτά θα προστεθούν επιχειρησιακά δεδομένα, έτσι ώστε να υπάρχει ένα πλήρες αρχείο για κάθε άτομο.

 Όσο για τα απαραίτητα έγγραφα θα συνοδεύουν τα άτομα στις αποστολές τους».

 

 Πρωτού όμως το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα προτείνει τη δημιουργία βάσης στις Αλκυονίδες Νήσους, είχε προηγηθεί ένα έντονο παρασκήνιο, γύρω από τη δημιουργία ραδιοφωνικού σταθμού προπαγάνδας σε βάρος των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, κάτι που δεν είναι άσχετο με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς εκτιμάται ότι επηρέασε ακόμη και την ανάληψη πρωτοβουλίας για την εξάρθρωση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ.

Ένα χρόνο πριν ριχθεί η ιδέα για τη δημιουργία βάσης στις Αλκυονίδες Νήσους, σε ένα υπόμνημα του admiral Leslie C. Stenens στον Wisner (Ιανουάριος 1952) αναφέρεται ότι το πλοίο irmay, στο οποίο οι ΗΠΑ σκόπευαν να εγκαταστήσουν πλωτό ραδιοπομπό και το οποίο θα έπλεε κάτω από τη μπότα της Μάλτας– όπως είδαμε σε προηγούμενα σημειώματα -, «αγοράσθηκε από ιδιωτικά κανάλια τα οποία δεν μπορούν να αποκαλύψουν οι πράκτορες. Ο εξοπλισμός μεταφέρθηκε στο πλοίο με πλήρη μυστικότητα.. Τοποθετήθηκε σε δύο δωμάτια στα οποία δεν είχε κανένας εργάτης πρόσβαση. Είχαν πει ότι ο εξοπλισμός αφορά ερευνητικό πρόγραμμα. Το πλοίο φυλασσόταν σε μία αυλή με την βοήθεια του ιδιοκτήτη.

 »‘Εγινε η διαδικασία για τη σύσταση ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού για ερευνητικά προγράμματα στα οποία χρεώθηκε το πλοίο. Οι υποθέσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας ανατέθηκαν σε έναν δικηγορικό γραφείο. Τα έξοδα του πλοίου πληρώνονται από έναν μυστικό λογαριασμός στη Βαλτιμόρη. Ακόμη και σε περίπτωση έρευνας δεν θα ανακαλυφθεί ότι πίσω από το πλοίο ήταν η CIA.

»Το μητρώο άλλαξε και έγινε Παναμά. Το πλήρωμα είχε επιλεγεί από τον κάπτεν Holms και σε συνεργασία με το FBI μελετήθηκαν οι φάκελοί τους. Για να πάρει πιστοποίηση για να αλλάξει μητρώο, χρησιμοποιήθηκε ο ιδιοκτήτης. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει ενημερωθεί από ειδικά κανάλια».

 

Σε έγγραφο της 2 Μαρτίου 1951 περιγράφεται το προσωπικό του πλοίου:

«Είναι όλοι έμπειροι ναυτικοί, έχουν υπογράψει συμβόλαια εχεμύθειας, πληρώνονται μέσω ενός ειδικού λογαριασμού. Οι μισθοί κυμαίνονται από 8.600 δολάρια ως 3.825 συν τον εξοπλισμό. Μεταξύ του πληρώματος είναι και ένας συγγραφέας στο επάγγελμα, από την Ινδιάνα, ο οποίος έχει γράψει βιβλία για το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο»

Στις 7 Ιούνη 1951 οι μηχανικοί του τεχνικού τμήματος της CIA υπέβαλαν μία έκθεση για τα τεχνικά ζητήματα της ραδιοφωνικής εκπομπής. Σύμφωνα με αυτήν την έκθεση, «η επιχείρηση για εκπομπές στα μεσαία τις νυκτερινές ώρες είναι τεχνικά εφικτή».

Εντοπίζονται μία σειρά σοβαρά ζητήματα τα οποία θα πρέπει να επιλυθούν.

«Οι δοκιμές έγιναν το Δεκέμβριο, σε ένα ταξίδι από τη Βαλτιμόρη στο Μαϊάμι», σημειώνεται. «Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται για τις δοκιμές στα Cape Hatteras για το οποίο επισημαίνεται ότι οι θάλασσα είναι πιο άγρια από εκείνη στη Μεσόγειο. Παρά ταύτα, όμως, μεταξύ των τεχνικών στοιχείων που παρατίθενται επισημαίνεται ότι, όταν λειτουργεί η μηχανή του πλοίου, είναι αδύνατον να γίνει η εγγραφή των εκπομπών του ραδιοφώνου ».

«Είναι απαραίτητο», συνεχίζει το έγγραφο, «να γίνουν όλες τις εγγραφέςμε τους κινητήρες εκτός λειτουργίας ή να λαμβάνεται το υλικό του προγράμματος ηχογραφημένο σε ταινία σε στούντιο στην Αθήνα».

Τα πράγματα όμως, όπως προκύπτει από νέα έκθεση, δεν είναι ειδυλλιακά για την επιχείρηση. Σ΄ αυτή γίνεται λόγος για παρανόηση σχετικά με τις δοκιμές που έγιναν πριν από το απόπλου του πλοίου από τις ΗΠΑ, γεγονός που οδηγεί στην αλλαγή του τρόπου σκέψης για ολόκληρη την επιχείρηση. Κι αυτό γιατί διαπιστώθηκε ότι ο πομπός μεσαίων κυμάτων δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά επάνω στο πλοίο λόγω της ιδιομορφίας του…Ιονίου.

Η πρώτη ιδέα που ρίχθηκε κατόπιν όλων αυτών είναι το πλοίο να προσαράξει σε κάποιο από τα Επτάνησα και να εκπέμπει από εκεί. Κι αυτή η ιδέα όμως απορρίφθηκε.

« Σύμφωνα με τα διαθέσιμα μετεωρολογικά δελτία», αναφέρεται, «οι δύο ήρεμοι μήνες στις θάλασσες της Ανατολικής Μεσογείου είναι ο Ιούλιος και ο Αύγουστος. Σε περιπτώσεις θαλασσοταραχής θα μπορούσε το πλοίο να αναζητήσει καταφύγιο στα Επτάνησα απ΄ όπου θα εκπέμπει ο ραδιοφωνικός σταθμός. Το σκάφος ωστόσο δεν μπορεί να μεταδίδει από το καταφύγιο των ελληνικών νησιών μεταξύ του γεωγραφικού πλάτους 38 βόρεια και γεωγραφικό πλάτος 40 βόρεια , διότι τα μικρά νησιά σε αυτόν τον τομέα δεν παρέχουν επαρκή προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τα μεγάλα νησιά είτε είναι πολύ μακριά από το στόχο , ή υπάρχουν εδαφικά εμπόδια που θα παρεμβάλλονται στις μεσαίου κύματος εκπομπές» .

Ένας απάνεμος κόλπος βόρεια της Κέρκυρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Μάλλον όχι.

«Η Διεύθυνση Επικοινωνιών μας πληροφορεί ότι δεν είναι μόνον περιττή η εκπομπή από τόσο κοντινή απόσταση από τον στόχο αλλά υπάρχει ισχυρή πιθανότητα ότι η ισχύς του σήματος στην περιοχή του στόχου θα μειωθεί ανάλογα με την εγγύτητα κάτω από 200 μίλια».

Εκτός τούτου διαπιστώνονται και σοβαρά προβλήματα ανεφοδιασμού και προβλήματα που έχουν σχέση με το ηθικό του πληρώματος, κάτι που αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για την αναθεώρηση του έργου.

Το πλοίο έχει ένα αγκυροβόλιο στην Πάτρα, σε απόσταση 200 μέτρα από μια αποθήκη που χτίστηκε ειδικά για να αποθηκευτούν οι απαραίτητες για τη λειτουργία της επιχείρησης προμήθειες. Ήδη, έχουν διατεθεί προμήθειες για ένα χρόνο, ενώ «οι τεχνικοί έχουν πρόσβαση και στην Αθήνα όπου υπάρχει απόθεμα επικοινωνιακού εξοπλισμού».

 

Ο Frank G. Wisner σε έγγραφο του, με ημερομηνία 13 Αυγούστου 1951, αναφέρει κατόπιν της εν λόγω μελέτης του τεχνικού τμήματος ότι εκφράζει την έκπληξή του για την έκβαση της επιχείρησης. Στο ίδιο έγγραφο εκφράζει τον σκεπτικισμό του για την πρόταση που υποβλήθηκε να ανατεθεί στον καπετάνιο να πωλήσει το σκάφος στη Μεσόγειο. Για να γίνει κάτι τέτοιο επισημαίνει «θα πρέπει να έχουμε πλήρη πίστη και εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία και την ακεραιότητα του καπετάνιου» και αναρωτιέται μήπως «ανατεθεί ένα πολύτιμο αντικείμενο σε λάθος χέρια»

 «Αν κατά τύχη ο καπετάνιος δεν είναι πλήρως της εμπιστοσύνη μας», αναφέρει, «θα πρέπει να ανησυχούμε για το ενδεχόμενο να κάνει κάποιου είδους συμφωνία για την πώληση του σκάφους για λιγότερο από ό, τι αξίζει , διατηρώντας ένα πολύ μεγάλο ποσοστό για τον εαυτό του».

Αναγνωρίζει, παρά ταύτα, ότι η ψηλότερη τιμή γι΄ αυτό το σκάφος δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί στη Μεσόγειο ή τουλάχιστον στην Ανατολική Μεσόγειο. « Θα μπορούσε ίσως να πωληθεί σε πλούσιους Γάλλους ή τους Έλληνες του τύπου που habitate τη γαλλική Ριβιέρα για περισσότερα χρήματα από ό, τι θα μπορούσε να επιφέρει μία πώληση κοντά στην Ελλάδα», καταλήγει.

Η αδυναμία του σκάφους να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της επιχείρησης παρομοιάζεται από τη διοίκηση της CIA με το άδοξο τέλος που είχε η απόπειρα να ρίξουν προπαγανδιστικό υλικό στις σοσιαλιστικές χώρες με αυτοσχέδια αερόστατα το 1949.

«Δεν υπάρχει καμία λεπτομερής μελέτη για την περιοχή της Μεσογείου», αναφέρεται σε σήμα του υπεύθυνου του τεχνικού κλιμακίου. «Τολμώ να πω όμως ότι ένας σκάφος 100 ως 150 ποδιών θα μπορούσε να πληρεί τις απαιτήσεις ενός σκάφους μετάδοσης. Θα ήταν σε θέση δηλαδή να σταθεί τις βαριές θάλασσες της Αδριατικής όπου επικρατούν ισχυροί βοριάδες. Μια σύγκριση μπορεί επίσης να γίνει μεταξύ των θαλασσίων συνθηκών που επηρεάζουν ένα σκάφος προπαγάνδας με τις συνθήκες που συνάντησε το σκάφος Jayhawk που προσπάθησαν να απελευθερώσει μπαλόνια το 1949»

 Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασίας με τους Βρετανούς , είχαν, μ΄ άλλα λόγια, «απελευθερώσει» ειδικά διαμορφωμένα αερόστατα με βάση ένα μοντέλο της Ιαπωνίας που χρησιμοποιήθηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με σκοπό να στείλουν φυλλάδια στη Βουλγαρία και την Αλβανία. Η επιχείρηση αυτή απέτυχε όμως απέτυχε και δύο σχεδόν χρόνια αργότερα η επιχείρηση να χρησιμοποιηθεί πλωτός ραδιοπομπός.

Σε ένα υπόμνημα του F.Wisner της 24 Αυγούστου του 1951 με το οποίο απαντά στον επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Ελλάδα, ο οποίος ζητούσε να ουσιαστικά να εγκαταλειφθεί η επιχείρηση με τον πλωτό ραδιοπομπό αναφέρει:

»a . Η χρήση ενός σκάφους για τις εκπομπές στη Αλβανία θεωρούταν επιθυμητή λόγω των πιθανών επιπλοκών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν παρόμοιες εκπομπές από το ελληνικό έδαφος

εν όψει της ελληνικής στάσης απέναντι σ΄ αυτήν τη χώρα και εξ αιτίας του το γεγονός ότι οι Έλληνες δεν είναι απόλυτα σύμφωνοι με την Αλβανική πολιτική μας και μπορεί να παρεμβάλουν προσκόμματα ή να επιθυμούν να έχουν λόγο στον έλεγχο του χαρακτήρα των εκπομπών.

 »Η απόφαση να προσπαθήσει να μεταδίδονται εκπομπές από την ανοικτή θάλασσα ελήφθη πριν γίνει γνωστό ότι οι Έλληνες θα επιτρέψουν την εγκατάσταση πομπών στο έδαφός τους και βασίστηκε στην υπόθεση ότι παρόμοιες εγκαταστάσεις θα είναι ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο του OPC τόσο εν καιρώ ειρήνης όσο και για τη χρήση του στον πόλεμο.

 »b . Ο ραδιοφωνικός εξοπλισμός που έχει εγκατασταθεί στο σκάφος, όπως και το ίδιο το σκάφος επιλέχθηκαν μετά από προσεκτική μελέτη από τους ειδικούς τη στιγμή που αποφασίσθηκε αυτό το έργο. Οι δοκιμές που έγιναν σε αμερικανικά ύδατα απέδωσαν ευνοϊκά αποτελέσματα και οδήγησαν στην πεποίθηση ότι η απόδοση στο πεδίο θα είναι εξαιρετική . Κατά συνέπεια , η αρνητική εμπειρία που έχει στο πεδίο, μέχρι σήμερα, προκαλεί μία μεγάλη απογοήτευση, αλλά οδηγεί επίσης στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις τελικές παρατηρήσεις και συστάσεις του Γραφείου Επικοινωνιών πριν ληφθεί η τελική απόφαση για το αν θα πρέπει να εγκαταλειφθεί το έργο σύμφωνα με τις συστάσεις της Αθήνας.

»c. Ακόμη και αν οι μεταδόσεις στα μεσαία κύματα αποδειχθούν άχρηστες σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση , είναι αρκετά πιθανό πως ο πομπός βραχέων κυμάτων θα μπορούσε να είναι ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο και να μας δώσει την απαραίτητη ανεξαρτησία εάν, για παράδειγμα , οι Έλληνες τηρούσαν μία στάση η οποία θα καθιστούσε τις εκπομπές στην Αλβανία από την ελληνική ηπειρωτική χώρα ανεπιθύμητες ή αδύνατες. Επιπλέον , ως εν καιρώ πολέμου περιουσιακό στοιχείο , ένα σκάφος εξοπλισμένο με πομπό βραχέων κυμάτων , το τηλέτυπο και άλλες ηλεκτρικές συσκευές που έχουμε στο εξωτερικό , θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε μια σειρά από καταστάσεις.

 »d . Οι συστάσεις του κλιμακίου της Αθήνας για την πώληση του σκάφους βασίζονται κυρίως στην αποτυχημένη απόδοση του πομπού μεσαίων κυμάτων και στο υψηλό κόστος συντήρησης του σκάφους σε κατάσταση λειτουργίας επειδή το πλοίο είχε σχεδιαστεί αρχικά ως σκάφος αναψυχής. Όλα τα μικρά σκάφη είναι ακριβά στη λειτουργία τους . Για το συγκεκριμένο σκάφος το λειτουργικό κόστος είναι μέσα στα όρια των αρχικών εκτιμήσεων για τη συντήρηση των γιοτ. Ωστόσο , πριν από την τελική απόφαση θα πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια για την εξασφάλιση πρόσθετων επιχειρησιακών πληροφοριών για το κόστος ώστε να καθοριστεί αν υπερβαίνει την περίπτωση των ιδιωτικών και των πολεμικών πλοίων της ίδια γενικά κατηγορίας. Υπάρχουν μεγάλα πλεονεκτήματα στην κατοχή ενός τέτοιου εξοπλισμού για επιχειρησιακή χρήση σε καιρό πολέμου , και εάν η περαιτέρω μελέτη αποδείξει ότι το κόστος της συντήρησης αυτού του συγκεκριμένου σκάφους , δεν είναι υψηλότερο από εκείνο των άλλων του ίδιου μεγέθους , θα ήταν είναι επιθυμητό να διατηρεί τουλάχιστον σε κατάσταση ημι- αναμονής με την προϋπόθεση για τη χρήση του στον πόλεμο».

Σε σύσκεψη του τμήματος επικοινωνιών που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον στις 10 Σεπτεμβρίου 1951, μετά την επιστροφή από την Ελλάδα του τεχνικού κλιμακίου, επιβεβαιώθηκε ότι το σκάφος δεν μπορεί να λειτουργήσει ως βάση εκπομπής. Συνιστά, ως εκ τούτου, την αντικατάσταση του εξοπλισμού με έναν νέο πομπό ο οποίος ωστόσο είναι υπό κατασκευή.

Τελικά σε σύσκεψη του OPC στις 27η Σεπτεμβρίου, 1951 αποφασίσθηκε και η… τύχη του σκάφους. Στο σχετικό υπόμνημα που συντάχθηκε αναφέρονται τα εξής:

«Μετά από 10 μήνες πλεύσης στον Ατλαντικό και τις εκτενείς δοκιμές εκπομπής στην Ανατολική Μεσόγειο, οι επιτελείς κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:

»a . Ο εξοπλισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης είναι ανίκανος να επιτελέσει το αναληφθέν έργο στην περιοχή.

 »b . Παρά το γεγονός ότι το πλοίο θα ήταν ικανό να φέρει σε πέρας την αποστολή του, αν δεν υπήρχε η ανεπάρκεια του εξοπλισμού ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης , έχει τους ακόλουθους περιορισμούς:

 ( 1 ) Λόγω των εγγενών παραγόντων στο σχεδιασμό του δημιουργεί δυσκολίες και εγκυμονεί κινδύνους για τους χειριστές του ασυρμάτου. Η πιθανή είσοδος του νερού στο θάλαμο μετάδοσης απειλεί το προσωπικό με ηλεκτροπληξία . Ο περιορισμένος χώρος και η έλλειψη αερισμού σε αυτή την καμπίνα σε συνδυασμό με την κίνηση του σκάφους δημιουργούν συνθήκες ναυτίας.

 ( 2 ) Τα κιγκλιδώματα έγιναν ηλεκτροφόρα κατά τη διάρκεια της μετάδοσης , θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές όλων των ανδρών.

( 3 ) Οι ηλεκτρικές γεννήτριες είναι ανεπαρκείς για την εξυπηρέτηση των αναγκών του πλοίου και του εξοπλισμού επικοινωνιών . Επιπλέον , οι ηλεκτρικές καλωδιώσεις του σκάφους δεν είναι ενός θαλάσσιου τύπου , και έχουν προκαλέσει επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές.

c. Προς το παρόν η JUANITA ( σ.σ. όπως είχε μετονομαστεί στο σκάφος όταν άλλαξε σημαία στον Παναμά για να καλυφθεί ότι ανήκε στη CIA) που βρίσκεται στο λιμάνι του Πειραιά έχει ανάγκη εκτεταμένων επισκευών . Και οι δύο κινητήρες του σκάφους απαιτούν ανακατασκευή , σε κατάσταση αποσύνθεσης είναι το μαγειρείο και οι δεξαμενές νερού έχουν διαρροές. Οι επισκευές θα κοστίσουν μεταξύ $ 20.000 και $ 30.000 και θα απαιτήσουν χρόνο δύο μηνών.

1.Δεδομένου ότι η JUANITA είναι ανενεργή έως ότου επισκευαστεί και οι επισκευές απαιτούν την απομάκρυνση του ραδιοεξοπλισμού , όλος ο εν λόγος εξοπλισμός αφαιρέθηκε.

2.Μια προσεκτική μελέτη των θαλάσσιων απαιτήσεων του OPC στην Ελλάδα, αποκαλύπτει ότι δεν μπορούν να καλυφθούν από την JUANITA . Η αργή ταχύτητα της ( κατ “ανώτατο όριο του 8,5 κόμβων ) , σε συνδυασμό με την εμφανή εμφάνιση , καθιστούν το πλοίο ακατάλληλο για οποιονδήποτε άλλη πιθανή αποστολή , δηλαδή διείσδυση , διαφυγή , εκκένωση ή μεταφορά προμηθειών»

 Το κλιμάκιο της CIA ενημερώνει τον Νοέμβριο 1952 ότι «ο ραδιοπομπός έχει απομακρυνθεί από το πλοίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε επιχειρήσεις στην Ελλάδα».